ขอกราบสาธุธรรมของพอจ.ปราโมทย์ครับ 

คำว่า ปัจจุบัน มี 2 อัน 
ปัจจุบันขณะ อย่างเราดูร่างกายนี่ต้องเป็นปัจจุบันขณะ 
คือขณะนี้ร่างกายกำลังนั่ง 
ขณะนี้ร่างกายกำลังหายใจออก 
ขณะนี้ร่างกายกำลังหายใจเข้า 
แต่การดูนามธรรมนั้น 
เราจะดูในลักษณะที่เรียกว่า ปัจจุบันสันตติ 
เป็นปัจจุบันเหมือนกัน แต่เป็นปัจจุบันอีกแบบหนึ่ง 
เป็นปัจจุบันสันตติ คือมันสืบเนื่องอยู่กับปัจจุบัน 
อย่างจิตเราหลงไป ในขณะที่หลง สติเกิดไม่ได้ 
อันนี้เราเคยฝึกที่จะมีสติ จิตมันหลงไม่นาน 
สติเกิดขึ้นมา มันก็จะเห็นว่าเมื่อกี้นี้หลง หรือมันโกรธขึ้นมา 
ขณะที่โกรธมันไม่มีสติหรอก 
พอสติเกิดขึ้นมา ก็ระลึกได้
ว่าเมื่อกี้นี้โกรธ หรือเมื่อกี้นี้โลภ
มันดูสภาวะของนามธรรมที่เพิ่งดับไปสดๆ ร้อนๆ 
อันนี้เรียกว่า ปัจจุบันสันตติ ก็จัดอยู่ในกลุ่มของปัจจุบันเหมือนกัน 

(2)
เฝ้ารู้เฝ้าดูของจริงอยู่ในปัจจุบัน 
ถ้าเป็นกายนี่เป็นปัจจุบันขณะ 
นามธรรมก็เป็นปัจจุบันสันตติ คือสืบเนื่องกับปัจจุบัน ดูไป 
พอเราเห็นรูปธรรม เห็นนามธรรมแล้ว แค่นี้ไม่พอ 
ตรงที่เราเห็นรูปธรรม-นามธรรม ยังไม่ขึ้นวิปัสสนา 
จะต้องเห็นไตรลักษณ์ เห็นความจริงของรูปธรรม-นามธรรม 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
11 เมษายน 2564 ไฟล์ 640411 ซีดีแผ่นที่ 89

CD 89

ปัจจุบันขณะ – ปัจจุบันสันตติ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 11 เม.ย. 2564

สติสำคัญมาก 
ขาดสติคือขาดการปฏิบัติ มีสติคือมีการปฏิบัติ 
จะทำสมถะก็ต้องมีสติ จะทำวิปัสสนาก็ต้องมีสติ 
แต่ทำวิปัสสนาก็ต้องสติบวกปัญญา 
บวกสมาธิ บวกปัญญาเข้าไป 
ถ้าเราขาดสติตัวเดียว ก็ไม่ได้ภาวนาแล้ว หลง ลืม 
จุดเริ่มต้นที่เราจะฝึกกัน ฝึกให้มันมีสติไว้ 
หายใจออกรู้สึกตัว หายใจเข้ารู้สึกตัว 
ยืน เดิน นั่ง นอน รู้สึกตัวไป เคลื่อนไหว หยุดนิ่ง รู้สึกตัวไป 
ถ้าขาดความรู้สึกตัว ขาดสติ 
ให้เรารู้สึกตัวเนืองๆ ฝึกทุกวันๆ 
เวลาต้องการให้จิตสงบ ให้จิตได้พักผ่อน 
หรือจะฝึกให้จิตตั้งมั่น 
คือเรื่องของการฝึกสมาธิทั้งหลาย ก็ต้องอาศัยสติ

พระพุทธเจ้าถึงสอนสติปัฏฐาน 
สติปัฏฐานในเบื้องต้นนั้นเป็นไปเพื่อความมีสติ 
สติปัฏฐานในเบื้องปลายเป็นไปเพื่อความมีปัญญา 
ฉะนั้นในสติปัฏฐานนี้ครอบคลุม
ทั้งสมถกรรมฐานทั้งวิปัสสนากรรมฐาน ด้วยการฝึกสติ


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
17 เมษายน 2564 ไฟล์ 640417 ซีดีแผ่นที่ 89

ขาดสติคือขาดการปฏิบัติ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 17 เม.ย. 2564

เราพยายามภาวนา ไม่โทษคนอื่น ไม่โทษสิ่งอื่น 
ให้รู้กิเลสตัวเองไว้ นี่คือศัตรูตัวสำคัญของเรา 
เราก็สู้มันไปด้วยสติ ด้วยปัญญา ไม่ได้สู้ด้วยวิธีที่โง่งมงาย 
คนสู้กิเลสก็มี แต่บางทีสู้ด้วยความงมงาย 
คิดว่าจะสู้กิเลส ทำวิธีนี้ๆ ตัดหัวนี้สู้กิเลส 
ถ้ามันมีหัวอยู่มันก็ยังคิดอยู่ 
ตัดหัวทิ้งไม่ต้องคิด กิเลสจะได้ไม่ต้องเกิด
อันนั้นไม่ฉลาดเลย ได้ทำลายสิ่งที่มีคุณค่า 
ทำลายโอกาสของตัวเองที่จะพัฒนาตัวเอง

ส่วนใหญ่เท่าที่ครูบาอาจารย์ท่านเคยบอกมา 
พวกฆ่าตัวตายตกนรก ไม่มีข้อยกเว้นว่าใครฆ่าตัวตาย 
ไม่มีข้อยกเว้นว่าถ้าคนระดับนี้ฆ่าตัวตายไม่ตกนรก 
ส่วนใหญ่ฆ่าตัวตายก็ต้องรับกรรม ตกนรกไป 
บางทีมีชีวิตอยู่มีความทุกข์ มีความทุกข์ก็ไปฆ่าตัวตาย 
ฆ่าตัวตายเสร็จแล้วมันก็เดินร้องไห้ไปเรื่อยๆ มันตกนรกแล้วล่ะ 
แต่นรกนั้นมันไม่ได้ถูกใครขัง 
นรกมันอยู่ที่จิตของตัวเอง 
สร้างภพตายซ้ำตายซากอยู่อย่างนั้น 
วนๆๆ แล้วฆ่าตัวตายซ้ำๆๆๆ ไปเรื่อยๆ 
ฉะนั้นมันไม่มีข้อดีให้กับใครหรอก 
ถ้ามันมีข้อดีพระพุทธเจ้าต้องสอนไว้แล้ว ว่าให้เราไปฆ่าตัวตายเสีย 
นี่ท่านไม่ได้สอน ท่านบอกมันเป็นบาป ใครทำก็บาปทั้งนั้น


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
24 เมษายน 2564 ไฟล์ 640424 ซีดีแผ่นที่ 89

ฆ่าตัวตายอย่างไรก็บาป :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 24 เม.ย. 2564

จิตนี้อยู่ในร่างกาย
แต่ไม่ได้อยู่ตรงส่วนไหนของร่างกาย 
นี่คือความประหลาดของมัน 
จิตมันอยู่ไม่เกินกายนี้หรอก 
จิตไม่อยู่บนต้นไม้ ไม่อยู่ในท้องนา ไม่อยู่ที่ภูเขาหรอก 
จิตอยู่ในกาย แต่ไม่ได้อยู่ตรงส่วนไหนในกาย

จิตคือธรรมชาติที่รู้อารมณ์ 
แล้วเราจะดูจิตได้อย่างไร 
อาศัยสติ อาศัยสมาธินั่นล่ะก็เห็นการทำงานของจิต 
อย่างเห็นจิตมันตรึกคือมันคิดขึ้นมา 
ไม่ใช่เรื่องที่คิด เห็นอาการที่จิตคิด 
พอเห็นอย่างนี้เท่านั้นเอง 
จับหลักได้แล้ว จิตคือธรรมชาติที่รู้อารมณ์ 
จิตอยู่ในกายนี้ ไม่เกินกายออกไป 
จิตเป็นธรรมชาติที่รู้อารมณ์ 

เราจะดูมันได้อย่างไร รู้มันด้วยสติ 
สติจะไปรู้มันได้ชัดเจน จิตต้องมีสมาธิที่มากพอ 
จิตต้องตั้งมั่นเป็นผู้รู้ผู้ดู 
แล้วสติระลึกรู้ลงไปก็จะเห็นจิตมันทำงาน 
เดี๋ยวมันก็คิด เดี๋ยวมันก็นิ่ง 
เดี๋ยวมันสุข เดี๋ยวมันทุกข์ 
เดี๋ยวมันโลภ มันโกรธ มันหลง 
เห็นการเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงของมัน

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
25 เมษายน 2564 ไฟล์ 640425 ซีดีแผ่นที่ 89

จิตอยู่ที่ไหน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 25 เม.ย. 2564

สิ่งที่เรียกว่าสภาวธรรมไม่ใช่เรื่องที่คิดเอา 
เรื่องราวที่คิดไม่มีสภาวะ 
เขาเรียกเป็นอารมณ์บัญญัติ 
เรื่องที่คิดๆ ขึ้นมาตกลงกันว่า ตัวนี้เรียกอย่างนี้ๆ 
คิดเรื่องโน้นคิดเรื่องนี้ไป อันนั้นเรียกว่าอารมณ์บัญญัติ 
กระทั่งคิดว่าร่างกายนี้เป็นปฏิกูลอสุภะ 
ร่างกายไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา 
ถ้ายังเจือด้วยการคิดอยู่ยังไม่ขึ้นวิปัสสนาจริง 
วิปัสสนาต้องเห็นสภาวะ 
เห็นสภาวะอย่างเดียวยังไม่เกิดวิปัสสนาญาณ ไม่เกิดปัญญา 
จะเกิดปัญญาเกิดวิปัสสนาญาณได้ 
ต้องเห็นความจริงของสภาวธรรม 

สิ่งที่เรียกว่าสภาวธรรม ก็คือรูปธรรมกับนามธรรมเท่านั้น 
มี 2 อย่างรูปธรรม นามธรรม 
สภาวธรรมมีอีกอย่างหนึ่ง คือนิพพาน 
ปุถุชนไม่เห็น ฉะนั้นยังไม่ต้องสนใจ 
ถ้าสนใจตัวรูปธรรม ตัวนามธรรม 
ดูรูปธรรม นามธรรมเรื่อยๆ จนมันเห็นไตรลักษณ์ 
ไตรลักษณ์คือความจริง 
รูปธรรม นามธรรมเป็นของจริง 
ส่วนเรื่องราวที่คิดเป็นบัญญัติไม่ใช่ของจริง 
เราดูของจริง คือดูรูปธรรม ดูนามธรรม 
แต่ต้องดูจนเห็นความจริงคือไตรลักษณ์ 
ฉะนั้นสิ่งที่ต้องการเห็นจริงๆ คือไตรลักษณ์ของรูปธรรม นามธรรม



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
1 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640501 ซีดีแผ่นที่ 89

วันแรงงานแห่งชาติ

เห็นความจริงของสภาวธรรม :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 1 พ.ค. 2564

เราเห็นทุกข์เห็นโทษ เห็นความน่าเบื่อหน่าย 
อยากหนี แต่หนีไม่ได้ 
จะหนีจากกาย จะหนีจากใจ มันหนีได้ที่ไหน 
พอหนีไม่ได้ เราพยายามดูต่อไป อดทนเอา 
ตรงนี้หลายคนก็ผ่านไม่ไหว 
เห็นมันเบื่อเลยเลิกปฏิบัติไปเลย 
เห็นแต่ทุกข์เห็นแต่โทษ 
ทำไมชีวิตไม่รื่นเริงเหมือนชาวบ้านเขาบ้าง 
ได้เฮฮาปาร์ตี้ ไปกินเลี้ยง กินโต๊ะแชร์ 
เข้าผับเข้าบาร์ ดูมีความสุข 

พอเราภาวนา เราต้องอดทนนะตอนนี้ จิตมันจะท้อถอยแล้ว 
มันเห็นว่าหนีกลับไปอยู่กับโลกไม่เห็นจะทุกข์เท่านี้เลย 
อยู่กับโลกยังไม่เคยทุกข์ขนาดนี้เลย 
มาภาวนาทำไมมีแต่ทุกข์ขนาดนี้ 
ใจมันเบื่อหน่ายท้อแท้ ต้องอดทน รู้ทันลงไป 
กลับไปอยู่กับโลก ก็ไปอยู่กับความสกปรกโสมมเหมือนเดิมนั่นล่ะ 
แล้วชีวิตมันมีอะไรดีขึ้น 
คนในโลกน่าสงสารจะแย่แล้ว หาสาระแก่นสารไม่ได้เลย 
เราคอยรู้ๆ ไป อดทนไว้ อย่าถอย มันเป็นทางผ่าน 
มันเป็นด่าน เป็นกับดักอันใหญ่ที่จะดักเราไม่ให้ก้าวต่อไป 
เราไม่ถอดใจ สู้ ดูไปๆ 
กลับไปอยู่กับโลกแล้วมันได้อะไร 
โลกก็มีแต่ของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตาเหมือนกัน 
เพราะปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ว่าอยู่ในวัด หรืออยู่ที่ในโลกธรรมดา 
ปัญหามันอยู่ที่กายนี้มันทุกข์ต่างหาก 
ปัญหามันอยู่ที่จิตใจเป็นทุกข์ต่างหาก 
ไม่ว่าหนีไปอยู่ที่ไหน มันก็ทุกข์ทั้งนั้น 
พอมันเห็นตรงนี้ จิตมันจะค่อยๆ เป็นกลาง 
แล้วมันก็จะดูสภาวะเกิดดับๆๆ ต่อไปเรื่อยๆ 
แต่คราวนี้ดูแบบไม่มีความหวังอะไรแล้ว 
เพราะมันแจ่มแจ้งแล้ว มันไม่พ้นหรอก 
กายนี้อย่างไรก็ทุกข์ ใจนี้อย่างไรก็ทุกข์ 
ถึงจุดหนึ่งจิตมันเป็นกลาง 
ตรงที่จิตเป็นกลางนี่มันเป็นจุดแตกหักแล้ว...

มันเห็นทุกอย่างเสมอกันไปหมด
ทุกอย่างมันเสมอกัน แล้วใจมันก็หยุดการดิ้นรน 
พอหยุดการดิ้นรนแล้วจิตมันจะรวม 
พอจิตมันไม่ดิ้นรนวุ่นวายแล้ว ไม่มีนิวรณ์แล้ว 
จิตเข้าสมาธิของมันเอง 
แล้วอริยมรรคอริยผลก็จะเกิดขึ้น นี่คือเส้นทางเดิน



--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
2 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640502 ซีดีแผ่นที่ 89

กับดักบนเส้นทางปฏิบัติ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 พ.ค. 2564

พอจิตมันเป็นผู้รู้แล้ว ถึงจะเดินปัญญาได้จริง 
ถ้าจิตมันไม่ตั้งมั่น มันเดินปัญญาไม่ได้จริงหรอก มันฟุ้งซ่าน 
ที่หลวงพ่อสอนมาตลอดตั้งแต่อยู่สวนโพธิ์ บอกไม่เผลอกับไม่เพ่ง 
ฟังแล้วดูตลก กรรมฐานอะไร 
บอกไม่เผลอกับไม่เพ่ง 
ที่จริงมันคือการปรับพื้นฐานของสมาธินั่นเอง 
สมาธิไม่มี ใจฟุ้งซ่าน เผลอไป 
สมาธิไม่ถูกต้อง เพ่งเอาไว้เคร่งเครียด 
ตรงที่ใจฟุ้งซ่านนั้นเราไม่สามารถรู้กายรู้ใจได้ 
ตรงที่เราเพ่งไว้เคร่งเครียด 
เรารู้กาย เรารู้ใจได้ 
แต่เราไม่สามารถจะเห็นความจริงของกายของใจได้

ฉะนั้นพยายามฝึกตัวเอง ทำสติให้มากๆ 
สมาธิที่ถูกต้องมันเกิดจากสติที่ถูกต้อง 
ถ้าสมาธิชนิดสงบ สุข  
เราน้อมจิตไปอยู่ในอารมณ์อันเดียวที่มีความสุข จิตมันก็จะสงบ 
แต่ถ้าเราอยากได้สมาธิที่จะใช้เดินปัญญา 
เราทำสมาธิแล้วเรารู้ทันจิตตัวเองไว้ 
สมาธิที่ถูกต้อง เป็นสัมมาสมาธิที่จะใช้เดินปัญญา มันก็จะเกิดขึ้น 
สัมมาสมาธิก็มี 2 อัน 
อันหนึ่งทำไปเพื่อความสงบให้จิตมีเรี่ยวมีแรง 
ถ้าจิตไม่มีกำลังก็ใช้ไม่ได้ 
อันหนึ่งทำให้จิตตั้งมั่น 
จะเห็นสภาวะทั้งหลายมันทำงานไป


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
8 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640508 ซีดีแผ่นที่ 89

ไม่เผลอ – ไม่เพ่ง :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 พ.ค. 2564

ภาวนา เราค่อยๆ สังเกตไป 
มันมีธรรมะอยู่คู่หนึ่งที่เราจะต้องเรียนรู้ 
คือเรื่องจิตกับอารมณ์เป็นของคู่กัน 
จิตเป็นธรรมชาติที่รู้อารมณ์ อารมณ์เป็นสิ่งที่ถูกจิตรู้ 
ฉะนั้นเราค่อยๆ ฝึก 
อยู่ๆ เราจะเห็นจิตใจตัวเอง มันก็เห็นไม่ได้ 
จะรู้ทันอารมณ์มันก็ไม่ค่อยรู้ 
ส่วนใหญ่มันถูกอารมณ์ย้อม ถูกอารมณ์ครอบงำ 
อารมณ์ที่เราจะใช้ในการปฏิบัติ
ก็คือพวกรูปธรรมกับนามธรรม 
ส่วนอารมณ์บัญญัติคือเรื่องราวที่คิด ใช้อะไรไม่ได้ มันฟุ้งซ่าน 
แต่ห้ามมันคิดก็ห้ามไม่ได้หรอก 
ถ้ามันจะคิดเราก็รู้ทัน 

จุดสำคัญ รู้รูปธรรมนามธรรม อันนี้เป็นของถูกรู้ 
แล้วจิตมันเป็นคนรู้รูปธรรมนามธรรม 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
9 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640509 ซีดีแผ่นที่ 89

จิตกับอารมณ์เป็นของคู่กัน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 พ.ค. 2564

[คลิปสั้น] มีแรงแล้วรีบดู หลวงพ่อปราโมทย์​ ปาโมชฺโช 8 พ.ค. 64 (640508)

เรามีสติรักษาจิตของตัวเองไว้ให้ดี 
การรักษาจิตนั้น อาศัยสติรักษา ไม่ใช่เรารักษา 
สติทำหน้าที่อารักขา สติเป็นผู้รักษาจิต 
ถ้าเรามีสติรักษาจิตอยู่ อกุศลที่มีอยู่มันจะดับ 
อกุศลใหม่จะเกิดขึ้นไม่ได้ในขณะที่มีสติ 
การที่เรามีสติรักษาจิตนั้น จิตมันจะเป็นกุศลอัตโนมัติ 
พอเรามีสติเนืองๆ กุศลมันก็เจริญขึ้นมา 
งอกงามขึ้นมาเป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา เป็นวิมุตติ 

หัดสังเกตจิตใจตนเองเนืองๆ 
หัดดู หัดรู้สึกจิตใจของตัวเองไป 
การดูจิตไม่ได้เอาตาไปดู 
จิตเป็นนามธรรมเรารู้ด้วยใจ 
นามธรรมทั้งหลายไปรู้ด้วยรูปไม่ได้ 
ตามันเป็นรูปไปดูนามธรรมไม่เห็น เรารู้ด้วยใจของเรา 
จิตมันสุข จิตมันทุกข์เราก็รู้เอา 
จิตมันดี จิตมันชั่ว เราคอยรู้เอา 

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
22 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640522 ซีดีแผ่นที่ 90

CD 90

มีสติรักษาจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 พ.ค. 2564

ถ้าไม่มีโอกาสพบครูบาอาจารย์ สังเกตตัวเองเอา 
ทางที่ดี สังเกตตัวเองดีที่สุด 
ครูบาอาจารย์ที่เราพบ ไม่แน่ว่ารู้จริง 
เราอาจจะเจอของเก๊ของปลอม คิดว่ารู้
พาเราเตลิดเปิดเปิงไปเลยก็ได้ 
แต่กิเลสเรานี่ถ้าเรามีสติมีปัญญาจริงๆ 
สอดส่องดูแลจิตใจตัวเองดีจริง 
กิเลสมันหลอกเราไม่ได้หรอก 
วันหนึ่งเราก็รู้ทันมันว่าติดตัวนี้อยู่ๆ 
พอรู้ว่าติดตัวไหน แล้วก็จะพ้นจากการติดอันนั้น 
ติดอยู่เพราะไม่รู้ ถ้ารู้แล้วไม่ติด 

ค่อยๆ ฝึกไป ทำอย่างนี้เราก็จะช่วยตัวเองได้ 
ไม่ต้องฟังคนอื่นมาก ฟังจิตตัวเองให้ดี 
แต่ไม่ใช่เชื่อกิเลส 
กิเลสหลอกเราว่าได้ธรรมะขั้นนั้นขั้นนี้ 
อันนี้ต้องตรวจสอบ 
ตรวจสอบด้วยการสังเกตกิเลสเอา...
อยู่บ้านเรา ไม่ต้องไปวุ่นวายกับใครหรอก 
ใช้สติใช้ปัญญาสอดส่องจิตใจตัวเอง 
จะได้ไม่ถูกกิเลสหลอกว่าได้ธรรมะขั้นนั้นขั้นนี้ 
แค่นี้ช่วยตัวเองได้อยู่ 


--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
30 พฤษภาคม 2564 ไฟล์ 640530 ซีดีแผ่นที่ 90

ฟังจิตตัวเองให้ดี :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 30 พ.ค. 2564

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

จิตกับอารมณ์เป็นของคู่กัน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 พ.ค. 2564

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Recent comments

Related tracks