กายเป็นของทิ้ง จิตไม่ใช่เรา :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 14 เม.ย. 2568

เราจะต้องรู้สึกตัว 
ก็คือการที่มีจิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว 
ก็คือมีสติอยู่เรื่อยๆ 
พยายามมีสติอยู่กับกายอยู่กับใจของตัวเองไป 
พอรู้สึกตัวเป็น อ่านใจตัวเองเรื่อยๆ
ศีลก็จะเกิดขึ้นง่ายๆ สมาธิก็เกิดง่าย 

เพราะฉะนั้นเราพยายามรู้สึกตัว 
ฝึกให้มากแล้วศีลของเราจะอัตโนมัติ 
สมาธิของเราจะอัตโนมัติขึ้นมา 
พอเรามีสมาธิอัตโนมัติก็คือจิตใจเราตั้งมั่นแล้ว 
แล้วก็เป็นกลางกับทุกสิ่งทุกอย่าง 
จิตจะถอนตัวจากการเป็นผู้แสดงมาเป็นผู้เห็นผู้ดู 
พอจิตเราตั้งมั่นระลึกลงไปในร่างกาย 
ร่างกายไม่ใช่เราแล้ว 
ดูลงไปทีละอันทีละอันเลย 
สุขทุกข์ไม่ใช่เรา ดีชั่วไม่ใช่เรา 
สุดท้ายเราจะเห็นว่ากระทั่งจิตก็ไม่ใช่เรา 
มีสติรู้เนื้อรู้ตัวอยู่ก็เห็นขันธ์ 5 ทำงาน  

สุดท้ายเราก็เห็นความจริง 
เราก็จะได้ศีล ได้สมาธิ ได้ปัญญา 
ปัญญาเราก็เห็นไตรลักษณ์ 
เสร็จแล้วมันจะเกิดวิมุตติ 
เมื่อศีล สมาธิ ปัญญาสมบูรณ์เต็มที่มรรคผลจะเกิดเอง 
ไม่มีใครทำจิตให้บรรลุมรรคผลได้ 
จิตบรรลุมรรคผลเองเมื่อศีล สมาธิ ปัญญาบริบูรณ์ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
20 เมษายน 2568

ภาพรวมของการปฏิบัติ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 เม.ย. 2568

คนที่ตั้งใจสู้ ส่วนหนึ่งยังสู้ไม่ไหว 
แล้วคนที่ไม่ตั้งใจสู้ 
อย่างมาบวชเป็นอาชีพอันหนึ่ง ไม่มีอะไรทำ 
มาบวชคือไม่ได้มุ่งอยากได้พระนิพพาน 
พวกนี้ไม่คิดสู้ โอกาสแพ้ก็สูง 
หลวงพ่อก็เคยเจอพระ 
แรกๆ ก็อยากนิพพาน 
หลังๆ รู้สึกยากไปก็เลยไม่เอา 
สะเปะสะปะไปวันๆ หนึ่ง 
พลาดเข้าวันไหนก็อยู่ไม่ได้ 

ดูกิเลสของเราเอง 
กิเลสผุดขึ้นกลางอกเรา 
ผุดทั้งวัน เหมือนน้ำผุด 
เคยเห็นน้ำผุดไหม 
น้ำมันผุดๆๆ ขึ้นมา ไม่ต่างกันเท่าไร 
มันผุดอยู่ตลอดวัน 
ถ้าเราไม่รู้ไม่เห็นว่ากิเลสมันผุดขึ้นมา
เราไม่เห็น ก็ครอบงำจิตใจเราได้ 
กระทบเข้ามาถึงจิตใจ 
พอจิตใจเราเศร้าหมอง ถูกกิเลสครอบงำ 
ความคิดของเราก็เป็นไปตามอำนาจกิเลส 
คำพูดของเราก็เป็นไปตามอำนาจกิเลส 
การกระทำของเราก็เป็นไปตามอำนาจกิเลส 
มันเสียหมด เสียตั้งแต่จิตของเรา 
พอจิตเราถูกกิเลสครอบงำ 
คำพูดของเรา การกระทำของเรา ก็พลอยเสียไปหมด 
ฉะนั้นคอยรู้เท่าทันกิเลสในใจของตัวเอง 
ไม่ใช่เรื่องยากที่จะรู้ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
17 พฤษภาคม 2568

สู้กิเลสด้วยการรู้ทัน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 17 พ.ค. 2568

ต้องภาวนากันแทบเป็นแทบตายเลยกว่าจะเห็น 
ไม่ใช่นั่งท่องๆ แล้ว โอ้ เข้าใจปฏิจจสมุปบาท 
เข้าใจแบบนั้นสู้กิเลสไม่ได้หรอก 
มันไม่เห็นกระบวนการ หรืออวิชชาเป็นอย่างไร 
อวิชชามีตั้ง 8 ตัวจะรู้อย่างไรในขณะจิตเดียว 
ไม่ใช่เรื่องง่าย พวกเราต้องค่อยๆ ทำไป 
เบื้องต้นฝึกให้จิตตั้งมั่น 
ด้วยการรู้ทันจิตที่ไหลไปไหลมา 
เรารู้ทันได้ถ้าเราฝึกทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่งทุกวัน 
ทุกวันต้องทำ แรกๆ หัดใหม่ๆ หลวงพ่อบอกวันละ 15 นาที 
ตอนนี้เพิ่มแล้ว ถ้ายังมีขาอยู่ ยังเดินได้ ไปเดินให้ได้วันละ 3 ชั่วโมง 
3 ชั่วโมงเดินทีเดียวไม่ไหว แบ่งก็ได้ 
เช้าชั่วโมงหนึ่ง กลางคืน 2 ชั่วโมงอะไรอย่างนี้ 

ถ้าพวกเรามีเวลาว่างเมื่อไรก็ถลุงมัน
ให้มันวอดวายหายไปเฉยๆ น่าเสียดาย 
โดยเฉพาะเอาเวลาไปใช้พัฒนากิเลส 
ตามใจกิเลสไปเรื่อยๆ 
กิเลสมันก็แข็งแรงขึ้นเรื่อยๆ 
พัฒนาสติ พัฒนาสมาธิ ปัญญาของเราไปสิ 
จิตใจเราก็จะแข็งแรงขึ้น กุศลมันจะแข็งแรงขึ้น 
แล้วสุดท้ายเราก็ละบาปอกุศลได้ 
เจริญกุศลถึงพร้อมได้ทั้งศีล สมาธิ ปัญญา 
เราก็จะข้ามโลกได้ ข้ามโลกได้เข้าสู่โลกุตตระได้ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
บ้านจิตสบาย
18 พฤษภาคม 2568

อย่าถลุงเวลาให้วอดวายไปเฉยๆ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 18 พ.ค. 2568

ที่จิตเข้าถึงพระนิพพาน 
เป็นจุดที่เข้าถึงสันติอย่างแท้จริง 
สงบ ในความสงบนี่มีบรมสุข 
เป็นบรมสุขเพราะไม่มีอะไรเสียดแทงได้แล้ว 
ไม่มีอะไรเสียดแทงจิตใจของเราได้อีกต่อไป 
เกิดจากการที่เราหัดเจริญสติมานั่นล่ะ 
จากสติปัฏฐานในเบื้องต้นจนกระทั่งเราได้จิตตั้งมั่น 
พอเรามีจิตตั้งมั่นแล้วเราแยกขันธ์ได้ 
ต่อมาเราเห็นขันธ์แต่ละขันธ์ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ 
แล้วก็ต่อมาปัญญามันแก่กล้ามันก็วาง 
พระอนาคามีก็วางได้ระดับหนึ่ง 
พระอรหันต์ท่านวางขันธ์ทั้งหมด 
ขันธ์ตัวสุดท้ายที่วางคือตัววิญญาณตัวจิตนั่นเอง

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
15 มิถุนายน 2568

ฝึกสติปัฏฐานจนปล่อยวางจิต :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 15 มิ.ย. 2568

250809B-1 สิ้นหลงสังขาร สิ้นยึดถือผู้รู้

250816B-1 ไม่มีสังขารใดที่เป็นเราเป็นของเรา

250816B-2 ยอมรับตามความเป็นจริงของสังขารทั้งปว

Chanting for inner peace

004 พุทธาภิถุติง

005 ธัมมาภิถุติง

006 สังฆาภิถุติง

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง