بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟
گره از کار فروبستهٔ ما بگشایی؟
نظری کن که به جان آمدم از دلتنگی
گذری کن که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که بیایم، چو به جان آیی تو
من به جان آمدم، اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال
عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب
به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید
جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید
وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی از لب بدهم کام عراقی روزی
وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی


Shajarian ~ gozari kon ke khiali shodam az tanhaei شجریان ~ گذری کن که خیالی شدم از تنهایی

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند

عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش
که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند

ز ملک تا ملکوتش حجاب بردارند
هر آن که خدمت جام جهان نما بکند

طبیب عشق مسیحادم است و مشفق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند

ز بخت خفته ملولم بود که بیداری
به وقت فاتحه صبح یک دعا بکند

بسوخت حافظ و بویی به زلف یار نبرد
مگر دلالت این دولتش صبا بکند

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

شاعر: سهیل محمودی
آهنگ ساز و تنظیم: شادمهر عقیلی
خواننده: حمید غلامعلی
_____
آرامشم را در تو جویم ای وسعت سبز
نجوای خود را با تو گویم ای فرصت سبز

ای دشتهایت ارغوانی ای گلشن راز
با لاله هایت می توانی باشی سرافراز

ای سرزمین آسمانی ای کشور عشق
نامت بلند و جاودانی در دفتر عشق

مردان تو در استقامت مثل دماوند
در پاکی روح و کرامت مانند اروند

Hamid Gholamali - Vosate Sabz | حمید غلامعلی - وسعت سبز

نکوداشتی کوچک به یاد استاد گلچین
نوای کاروان
اهنگساز:عباس خوشدل
اواز:وصال علوی
سه تار:مسعود سجادی
هفته های گذشته از پشت تلفن صدای بزرگمردی رو شنیدم...
کسی که سالها با صدای زیباشون زندگی کردیم ..استاد نادر گلچین ....
خوشبختانه استاد بازخوانی(نوای کاروان) من رو شنیده بودن و حسابی من رو مورد لطف خودشون قرار دادن...نمیدونم چجوری خوشحالیمو از اینکه استاد کارمو دوس داشتن وصف کنم اما فقط می تونم بگم ده ها برابر انگیزم برای ادامه مسیری که تا به امروز اومدم بیشتر شد ..


برای استاد نادر گلچین عزیز ,که همیشه یکی از اسطوره های زندگیم بودن ارزوی بهترین هاا رو دارم ..

Vesal Alavi - navaye karevan | وصال علوی - نوای کاروان

«تصنیف «دلتنگ
https://t.me/nost_music/858
شعر: مولانا
آهنگساز: سهراب پورناظری
 آواز: سحر بروجردی محمدی
سنتور: مهیار طریحی
تنبک: شهاب پارنج
تار: علی قنبری
صدا بردار و میکس: سیامند محمدی
‏
برلین اکتبر ۲۰۲۱
سالن پیر بولز

پیشتر آ ای صنم شنگ من  ای صنم همدل و همرنگ من  شیوه گری بین که دلم تنگ شد  تا تو بگوییش که دلتنگ من  جنگ کنم با دل خود چون عوان  تا تو بگویی سره سرهنگ من  چند بپرسی که رخت زرد چیست  از غم تو ای بت گلرنگ من  دوش به زهره همه شب می‌رسید  زاری این قالب چون چنگ من  جان مرا از تن من بازخر  تا برهد جان من از ننگ من  ای شده از لطف لب لعل تو  صیرفی زر دل چون سنگ من  صلح بده جان مرا و مرا  کز جهت توست همه جنگ من  پای من از باد روانتر شود  گر تو بگویی که بیا لنگ من  زان شده‌ام بسته آونگ تو  کز تو شود چون شکر آونگ من  ای تو ز من فارغ و من زار زار  اه چه شوم چون کنی آهنگ من  زنگی غم بر در شادی روم  روم مرا بازخر از زنگ من  بی‌گهی و دوری ره باک نیست  نیم قدم شد ز تو فرسنگ من  پیری من گشته به از کودکی  تازه شده روی پرآژنگ من  خامش کن چون خمشان دنگ باش  تات بگوید خمش و دنگ من

تصنیف دل تنگ سحر محمدی - Deltang - Sahar Mohammadi

میگن اسبت رفیق روزِ جنگه
مو میگویم از او بهتر تفنگه
سوارِِ بی تفنگ قدرت نداره
سوار وقتی تفنگ داره سواره
تفنگ دسته نقره‌ام رو فروختم
برای وی قبای ترمه دوختم
فرستادم، برایم پس فرستاد
تفنگ دسته نقره‌ام داد و بیداد، داد و بیداد

تفنگ دسته نقره - شهرام ناظری

زا نیوتە میوە مینا گیان
چەندە شیرینە
زا نیوتە میوە مینا گیان
چەندە شیرینە

شەکر لێو نووستون مینا گیان
لەم ژێر زەمینە
شەکر لێو نووستون مینا گیان
لەم ژێر زەمینە

(می‌دانی میوه ، مینا جان، چرا شیرینه؟ )
(بخاطر شکر لبهاییست که زیر خاک خفته‌اند)

ئای لە مینا گیان بەقوربان
ئەی هاوار چی لێبکەم
شەڕ دەکا چاوی


ئای لە مینا گیان بەقوربان
ئەی هاوار چی لێبکەم
شەڕ دەکا چاوی

(آی از دست مینا
ای هوار ، چه کارش کنم
با چشمهایش جنگ به پا می‌کند)


ماڵی باریکرد مینا گیان
کەس نەیگێڕاوە
ماڵی باریکرد مینا گیان
کەس نەیگێڕاوە

بۆخۆم دانیشتم مینا گیان
دڵ خۆشیێم داوە
بۆخۆم دانیشتم مینا گیان
دڵ خۆشیێم داوە


(خانه‌اش از اینجا رفت ، مینا جان
و کسی مرا خبر نکرد
اندوهناک نشستم
و خودم را دلداری دادم)


ئای لە مینا گیان بەقوربان
ئەی هاوار چی لێبکەم
شەڕ دەکا چاوی

ئای لە مینا گیان بەقوربان
ئەی هاوار چی لێبکەم
شەڕ دەکا چاوی


(آی از دست مینا 
ای هوار، چه کارش کنم،
با چشمهایش جنگ به پا می‌کند)

Mina Gian (Single)

Homayoun Shajarian - Mina Gian (  همایون شجریان - مینا گیان )

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستانی غبار الود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور

می رهم از خویش و می مانم ز خویش
هرچه برجا مانده ویران می شود
روح من چون بادبان قایقی در افق ها دور و پنهان می شود

خاک می خواند مرا هر دم به خویش
می رسم از ره که در خاکم نهند
آه شاید عاشقانم نیمه شب
گل به روی گور غمناکم نهند

لیک دیگر پیکر سرد مرا
می فشارد خاک دامنگیر خاک بی تو
بی تو دور از ضربه های قلب تو
قلب من می پوسد آنجا زیر خاک

بعدها نام مرا باران و باد نرم می شویند از رخسار سنگ
گور من گمنام می ماند به راه فارغ از افسانه های نام و ننگ

فروغ فرخزاد

علیرضا قربانی _فروغ |Alireza Ghorbani_Forough

:خواننده
سپنتا مجتهدزاده

:آهنگ ساز
فردین خلعتبری

:ترانه سرا
مسعود کلانتری

Tak Ahang'haye Sepanta Mojtahed Zadeh

Sepanta Mojtahed Zadeh- Ze Man Migorizi

Banan - Karevan

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

Ebrahim Pasbani

Related tracks