 تصنیف: حسام السطنه
کلام: ملک الشعرا بهار

خواننده: محسن کرامتی
تار: ارشد طهماسبی
تنبک: داریوش زرگری


شکسته دل

یک اگر با یک برابر بود

Vocals: Nazli Rahmanian
Guitar: Rowshan Rahmanian
Lyrics: Hossein Monzavi
Music adapted from the old Mexican song "La Malaguena" or "Malaguena Salerosa"

چند کلمه در باره ی این کار:
______________________________________________________
قطعه ی مالاگنیا را من و نازلی ،با هم و بی هم، اجرا کرده بودیم؛ در فکر بودیم که یک نسخه ی فارسی آن را هم برای شنوندگان ایرانی در بیاوریم. از آن طرف، عزم کرده بودیم - و کرده ایم - که اجرای غزل های ناب حسین منزوی را جزء برنامه های اصلی مان بگذاریم.
بی خیال از هدف دومی، یک روز داشتم ترانه را به چشم خریداری-مترجمی زمزمه می کردم:
Qué bonitos ojos tienes / چه چشم های زیبایی داری
debajo de esas dos cejas / زیر آن ابروانت
Debajo de esas dos cejas / زیر آن ابروانت
qué bonitos ojos tienes / چه چشم های زیبایی داری

بی هوا، حکم غیب آمد و اعزامم کرد به 14 سال پیش؛ در زیرزمین خانه ی دایی بهروز، داشتیم با دایی حسین درباره ی وزن شعر، و نو آوری هایی که او در عروض فارسی کرده، صحبت می کردیم. مطلعی از یک غزلش را مثال زد که من نشنیده بودم:
چه چشم هایی داری تو، چه چشم هایی داری!
زلال مستی می جوشد درونشان پنداری ...

بقیه ی غزل را نخواند. من هم بعد ها جایی به آن بر نخوردم. فقط این تک بیت با وزن خاصش همه ی این سال ها گوشه ای از ذهنم خانه کرده بود ... مفاعلن مفعولن فع / مفاعلن مفعولن ...

کات / تبعید به زمان حال در کانادا / اصلا همین بود!! این همان بود! / هم وزن و هم کلمات!! / چه چشم هایی داری تو / چه چشم هایی داری ...

غزال گریزپایی از آب در آمد این غزل، البته! و یافتن متن کاملش خودش داستانی بود که بماند ... 
______________________________________________________
باری، این غزل بدنه ی اصلی ترانه ی «چشم ها» را می سازد. تنها استثناء، ترجیع بند ترانه ی مالاگنیاست:
Malagueña salerosa / ای دلبر مالاگایی!
besar tus labios quisiera / بگذار لبانت را ببوسم
besar tus labios quisiera / بگذار لبانت را ببوسم!

برای این بخش تک بیتی از یک غزل ناب دیگر منزوی را برگزیدیم، که حال و هوایش خیلی نزدیک بود به این بند: 
یک بوسه که از باغ تو چینند به چند است؟ 
پروانه ی تاراج گُلت بند به چند است؟
______________________________________________________
شاید، این بهترین آهنگی نیست که می توان بر کلام شاعر گذاشت؛ و بهترین اجرایی هم نیست که می توان از این تنظیم داشت. من و نازلی، امّا، آن را با جان و دل و با یاد حسین منزوی و صفای جانش و طراوت زبانش اجرا کرده ایم. دوست داریم آن را به همین شکلی که همین الان هست، با شما نازنینان در میان بگذاریم.

این شما و این ما و این «چشم ها».
______________________________________________________

Lyrics:
چه چشم هایی داری تو، چه چشم هایی داری!
زلال مستی می جوشد درونشان پنداری

تو با شکرخندی شیرین در آن لباس آبی
طلوع صبح دریا را به یاد من می آری

یک بوسه که از باغ تو چینند به چند است؟
پروانه ی تاراج گلت بند به چند است؟

من از تو ناچارم آیا، ز خویشتن می پرسم...
صدای قلبم می آید که آری، آری، آری!

چه چشم هایی داری تو، چه چشم هایی داری!
زلال مستی می جوشد درونشان پنداری

به مهربانی خندیدی و من چنین حس کردم
که جای خون در رگهایم شراب گشته جری

یک بوسه که از باغ تو چینند به چند است؟
پروانه ی تاراج گلت بند به چند است؟

من از تو ناچارم آیا، ز خویشتن می پرسم...
صدای قلبم می آید که آری، آری، آری!

Chashm Ha - چشم ها (Malagueña Salerosa)

پادکست هفدهم از سری پادکست رادیو بوفالو
 سرنوشت کم‌ارتفاع دلشوره...
 لطفا با هدفون گوش کنید :)

 صداهای استفاده شده در این پادکست:
 دکلمه میخکوبم - کامران تفتی
treaty - leonard cohen
دیالوگ فیلم زندگی خصوصی آقای محمودی و بانو - روح‌الله حجازی
سلطان قلبها - عارف
دیالوگ فیلم اینجا بدون من - بهرام توکلی
آشیانه - فریدون فرخزاد
دیالوگ فیلم پذیرایی ساده - مانی حقیقی
نازنین یار من - علیرضا افتخاری

 همه ی پادکستها در کانال تلگرام وجود داره

 telegram : https://telegram.me/buffalomusic

Radio Buffalo

Radio Buffalo - Pd 17

صبح امید جوانی

گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس

زین چمن سایه آن سرو روان ما را بس

من و همصحبتی اهل ریا دورم باد

از گرانان جهان رطل گران ما را بس

قصر فردوس به پاداش عمل می‌بخشند

ما که رندیم و گدا دیر مغان ما را بس

بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین

کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس

نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان

گر شما را نه بس این سود و زیان ما را بس

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم

دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

از در خویش خدا را به بهشتم مفرست

که سر کوی تو از کون و مکان ما را بس

Deyre Moghan

حافظ، شجریان، لطفی- گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس

ترنج - محسن نامجو



  
من از جهانی دگرم من از جهانی دگرم             ساقـی از ایـن عالـم واهی رهـایـم کـن 
  
رهـــــایـــــــــم کـــــن 
  
نمـی خواهـــم در ایـــن عــالـم بمـــانم             بیا از این تـن آلوده و غمگین جدایم کـن 
  
جــــدایـــــــــم کـــــن 
  
تـو را اینجـا بـه صدهـا رنگ مـی جوینـد             تــو را بـا حیلــه و نیــرنـگ مـی جـوینــد 
تـو را با نیـزه هــا در جنگ مــی جوینـد              تــو را اینجا بـه گرد سنگ مـی جـوینــد 
تـو جــــــان مـــــی بخشـــی و اینجـــــا             بـــه فتـــوای تــو می گیرنـد جــان از مــا 
نمیدانم کی ام من نمیدانم کی ام من              آدمــم روحـم خـدایـم یــا کــه شیطانـم 
  
تو با خود آشنایم کن 
  
اگــــــــــر روح خـــــداونــــــدی               دمیده در روان آدم و حواست 
پس ای مردم خـدا اینجاست               خـدا در قـلب انسان هـاست 
بـه خـود آی تــا کـه دریــابــی               خـدا در خـویشتـن پیـداسـت 
  
همای از دست ایــن عـالـم 
پر پرواز خود بگشود و در خورشید و آتش سوخت 
خداوندا بسوزانم همایم کن 
  
نمـی خواهـــم در ایـــن عــالـم بمـــانم             بیا از این تـن آلوده و غمگین جدایم کـن 
  
جــــدایـــــــــم کـــــن 
  
مـن از جهانی دگـرم 


همای- مـن از جهانی دگـرم

همایون شجریان و گروه سیاوش
آواز آیینه ها
عکس از ابراهیم بیریایی

آیینه ها - همایون شجریان

فوریه ۲۰۲۰ میلادی

«دیار دور من، ای خاک بی‌همتای یزدانی/ خیالت در سر زردشت و مهرت در دل مانی/ تو را ویران نخواهد ساخت فرمان تبه‌کاران/ تو را در هم نخواهد سوخت، آتش‌های شیطانی
اگر من تلخ می‌گریم چه غم، زیرا تو می‌خندی/ و گر من زود می‌میرم چه غم، زیرا تو می‌مانی/ بمان تا دوست یا دشمن تو را همواره بستاید...» -نادر نادرپور

نادر نادرپور

ویگن
بدرود

آهنگ‌ساز: واروژان
ترانه‌سرا: ایرج جنتی عطایی

حافظ، شجریان، لطفی- گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس

Ehsan Movahed