دکلمه

شعرهای عزیزم❤

سکوت سرشار از ناگفته هاست | احمد شاملو

 

ماریا
می‌ترسم از یاد ببرم اسمت را
به سان شاعران
که می‌ترسند از یاد ببرند
آن کلمه را
که زاده شد از شکنجه‌ی شب
آن کلمه را
که می‌نماید هم‌تراز خدا

اما
همیشه به یاد خواهم داشت
جسمت را

اما
همیشه دوست خواهم داشت
جسمت را

اما
همیشه پاس خوهم داشت
جسمت را
بدان سان که سربازی
جنگش درهم شکسته
بی‌کس و بی‌مصرف
پاس می‌دارد
تنها پای برجای مانده‌اش را

ماریا
مرا نمی‌خواهی ؟
مرا نمی‌خواهی
افسوس باید
باز بکشم بار قلبم را
با درد و با اندوه
آن‌سان که سگی
باز می‌کشد تا لانه
اشک‌ریزان
پایش را
که از جا کنده است قطار
                                                             ولادیمیر مایاکوفسکی


maria

شعر و صدای شمس لنگرودی | موسیقی: مزدا شاهانی | از آلبوم «به سرش زده باد» - شرکت آوای باربد - 1392
*
تو آب شده ای
در اندوه اسبها
دلتنگی دره ها
قطرات شبنم
مه نمی گذارد که ببینمت

شانه به سر تاجش را به زمین می گذارد
که تو شهبانوی کوهستانها شوی
کفشدوزک ها خالهای سیاهشان را
برای گردنبند تو در بارانها رها می کنند
قوچها برای تو با درخت صنوبر می جنگند
مه نمی گذارد که ببینمت

تو هستی و نیستی
خالق امروز من

تو هستی و نیستی
از سرانگشتهایم پهلو می گیرند بر صفحه کاغذ
و گواه می آورند
سوره های سپید را
از دریای مه

شمس لنگرودی - اسبان

احمد شاملو - روزگار غریبیست نازنین

لبانت 
به ظرافت شعر
شهواني ترين بوسه ها را به شرمي چنان مبدل مي كند
كه جاندار غار نشين از آن سود مي جويد
تا به صورت انسان درآيد
و گونه هايت 
با دو شيار مورب
كه غرور تو را هدايت مي كنند و 
سرنوشت مرا
كه شب را تحمل كرده ام
بي آنكه به انتظار صبح
مسلح بوده باشم

و بكارتي سربلند را
از روسبي خانه هاي داد و ستد
سر به مهر باز آورده ام

هرگز كسي اين گونه فجيع به كشتن خود برنخاست كه من به زندگي نشستم!

*

و چشمانت راز آتش است.

و عشقت پيروزي آدمي ست
هنگامي كه به جنگ تقدير مي شتابد.

و آغوشت
اندك جايي براي زيستن
اندك جايي براي مردن
و گريز از شهر 
كه با هزار انگشت 
به وقاحت
پاكي آسمان رامتهم ميكند.

*

كوه با نخستين سنگ ها آغاز مي شود
و انسان با نخستين درد.

در من زنداني ستم گري بود
كه به آواز زنجيرش خو نميكرد
من با نخستين نگاه تو آغاز شدم

*

توفان ها
در رقص عظيم تو
به شكوهمندي 
ني لبكي مي نوازند،
و ترانه رگ هايت
آفتاب هميشه را طالع مي كند.

بگذار چنان از خواب بر آيم
كه كوچه هاي شهر 
حضور مرا دريابند.

دستانت آشتي است
ودوستاني كه ياري مي دهند 
تا دشمني
از ياد برده شود

پيشانيت آيينه اي بلند است
تابناك وبلند،
كه خواهران هفتگانه در آن مي نگرند
تا به زيبايي خويش دست يابند.

دو پرنده بي طاقت در سينه ات آواز مي خوانند. 
تابستان از كدامين راه فرا خواهد رسيد
تا عطش
آب ها را گوارا تر كند؟

*

تا در آيينه پديدار آئي
عمري دراز در آن نگريستم
من بركه ها و درياها را گريستم
اي پري وار درقالب آدمي
كه پيكرت جزدر خلواره ناراستي نمي سوزد! ــ
حضور بهشتي است
كه گريز از جهنم را توجيه مي كند،

دريائي كه مرا در خود غرق مي كند
تا از همه گناهان و دروغ
شسته شوم.

و سپيده دم با دستهايت بيدار مي شود.

شاملو-آيدا در آينه

شاملو-لبانت به ظرافت شعر


چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!


چه بی تابانه تو را طلب می کنم!


بر پشت سمندی


گویی، نو زین


که قرارش نیست


و فاصله


تجربه ئی بیهوده ست


بوی پیرهنت


این جا، واکنون...


کوه ها در فاصله


سردند


دست، در کوچه و بستر


حضور مانوس دست تو را می جوید


و به راه اندیشیدن


یاس را، رج می زند


بی نجوای انگشتانت


فقط...


و جهان از هر سلامی خالی است

احمد شاملو/  ‏چه بی تابانه می خواهمت /  ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری

آن که می گوید دوستت می دارم
خنیاگر غمگینی است
که آوازش را از دست داده است
ای کاش 
عشق را
زبان سخن بود
هزار کاکلی شاد
در چشمان تو
هزار قناری خاموش
در گلوی من
عشق را
ای کاش 
زبان سخن بود
آن که می گوید
دوستت می دارم
دل اندوهگین شبی است
که مهتابش را می جوید
هزار آفتاب خندان 
در خرام توست
هزار ستاره گریان 
در تمنای من
عشق را
ای کاش 
زبان سخن بود

(سهیل نفیسی:عاشقانه (احمد شاملو

کتاب صوتی شازده کوچولو با صدای احمد شاملو - قسمت اول
نوشته : آنتوان دوسنت اگزوپری
برگردان : احمـد شاملو

شازده کوچولو - با صدای احمد شاملو/ قسمت اول

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست
اشک آن شب لبخند عشقم بود
قصه نیستم که بگویی - نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی - یا چیزی چنان که بدانی
من درد مشترکم مرا فریاد کن
درخت با جنگل سخن میگوید - علف با صحرا - ستاره با کهکشان
و من با تو سخن میگویم
نامت را به من بگو - دستت را به من بده
حرفت را به من بگو - قلبت را به من بده
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
دستت را به من بده - دستهای تو با من آشناست
ای دیریافته با تو سخن میگویم
بسان ابر که با توفان - بسان علف که با صحرا
بسان باران که با دریا - بسان پرنده که با بهار
بسان درخت که با جنگل سخن میگوید
زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام
زیرا که صدای من با صدای تو آشناست

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست - احمد شاملو

The Tree | درخت (Mix by 3hand / Poem & Voice of Hooshang Ebtehaj)

 آهنگ "درخت" با شعر و صداى هوشنگ ابتهاج و موسیقی Kosh Anade ، با ميكس و اديت ماها منتشر شد.
اميدواريم از شنيدن آن لذت ببريد.

در لینک زیر گوش کنید:
🔶 https://soundcloud.com/mystic-maha/the-tree

Release Date: 1399/09/21 | 2020.12.11
Presented by @mysticmaha

#ماها #درخت
Find us : ماها را پيدا كنيد
@mysticmaha

maria

ehsan talebi zadeh