 Svan (ლუშნუ ნინ lušnu nin; Georgian: სვანური ენა, romanized: svanuri ena) is a Kartvelian language spoken in the western Georgian region of Svaneti primarily by the Svan people. With its speakers variously estimated to be between 30,000 and 80,000, the UNESCO designates Svan as a "definitely endangered language". It is of particular interest because it has retained many features that have been lost in the other Kartvelian languages.  https://en.m.wikipedia.org/wiki/Svan_language

Სერდე - Serde

მუს

მე

Untitled Playlist

Irakli Charkviani - isev gazapxuldeba

For English scroll down.

ვო̄ი ხიადუ̄ლ, ლექუ̂ა ჲერუ̂ა̄̈ი ესხრი,
ვოი ხიადუ̄ლ, შუკუ̂ს როქუ̂ და̄̈რ ხეგნი,
ვოი ხიადუ̄ლ, შუკუ̂ როქუ̂ ლეჟა ესხრი,
ვოი ხიადუ̄ლ, ლეჟა გარ მა̄რ ლე̄ზი.
ვოი ხიადუ̄ლ, მია̈ჲ შუკუ̂ს ლეჟა ესუ̂ჭიმ,
ვოი ხიადუ̄ლ, ლჷჲა̈რ ბაჩა̈რ მეთხნიხ,
ვოი ხიადუ̄ლ, ჯიჰუ̂ნა̈რი, მია̈ჲ აჯჭიმ.
ვოი ხიადუ̄ლ, ქა ლამთო̄ნ იმთე ესხრი.
ვოი ხიადუ̄ლ, იმე მეთხნი ი̄ცნაუ̂?
ვოი ხიადუ̄ლ, ი იმე მეფკუ̂ხ ქჷმრა̈ლ?
ვოი ხიადუ̄ლ, იმ ხოლგენი ხამა̈რს,
ვოი ხიადუ̄ლ, შომუ̂ა̄̈ჲ მალა̈ტხ ჴანა̈რ?!

ვოი ხიადუ̄ლ, ნა̈ბო̄ზს მუს ლი ტებდი, 
ვოი ხიადუ̄ლ, ღე̄რბეთს იმღა ხუ̂ემზირ?
ვოი ხიადუ̄ლ, ქორს ჲერ ნარჰი დეგნი,
ვოი ხიადუ̄ლ, ამახუ̂ი̄ ეშჩუ შდეხნი.
ვოი ხიადუ̄ლ, მურყუ̂ამს მირ ხა̄რ ლე̄ქუ̂ი̄სგ,
ვოი ხიადუ̄ლ, მახუ̂ში ხო̄გ თან სგუ̂ებინ,
ვოი ხიადუ̄ლ, თე̄რა̈ლ ხოწუ̂ა ზისხა̄̈რ,
ვოი ხიადუ̄ლ, მა̄რა̈ლ ლა̈სუ̂ხ როქუ̂ ლეზზი.
ვოი ხიადუ̄ლ, იმე მეთხნი ი̄ცნაუ̂?
ვოი ხიადუ̄ლ, ი იმე მეფკუ̂ხ ქჷმრა̈ლ?
ვოი ხიადუ̄ლ, იმ ხოლგენი ხამა̈რს,
ვოი ხიადუ̄ლ, შომუ̂ა̄̈ჲ მალა̈ტხ ჴანა̈რ?!

სიზმარი
ვოი ხიადუ̄ლ - ო, სიხარულო!

ვინც გზას დაღმა მიჰყვება, გზას ვერავინ პოულობს,
გზა კი აღმა მიდის, მხოლოდ აღმა უნდა გავყვე მეც.
ო, სიხარულო
აღმა მივყვები გზას და ცოცხალი ქვები მხვდებიან მგზავრობის დროს.
- გისმენთ, მეც მოგყვებით, დამანახეთ, საით მიდიხართ.


სად მხვდება სიზმარი,
სად მაშრება თვალზე ცრემლი?
რატომ ვუთევ ღორებს ღამეს,
როცა ხარები ასე მიყვარან?!

ო, სიხარულო
საღამოს, როცა თოვლი თბილია, რას და რატომ ვევედრები ღმერთს?
როცა სახლში შუქი აღარ რჩება, მტერიც სამუდამოდ ქრება.
ო, სიხარულო
კოშკს აქვს რაღაც სათქმელი, თვალწინ სახლის უხუცესი უდგას,
სისხლიან თვალებს იხსენებს, - კაცები უნდა ჩარეულიყვნენო მოსაგვარებლად.

სად მხვდება სიზმარი,
სად მაშრება თვალზე ცრემლი?
რატომ ვუთევ ღორებს ღამეს,
როცა ხარები ასე მიყვარან?!

Dream
Oh Joyful, who ever goes downward, 
Oh Joyful, no soul can find the way,
Oh Joyful, the road goes upward,
Oh Joyful, only upward should I go.
Oh Joyful, I'm following the road upward,
Oh Joyful, alive stones I meet -
Oh Joyful, I listen and go after you,
Oh Joyful, show me your heading. 
Ref:
Oh Joyful, how come I encountered the dream, 
Oh Joyful, where are my tears drying off.
Oh Joyful,  why I'm spending nights with these pigs,
Oh Joyful, when I have respect to those bulls.

Oh Joyful, snow is warm in the evenings,
Oh Joyful, why am I praying to God?
Oh Joyful, When all the lights are gone from the house,
Oh Joyful, there's no enemy left instantly. 
Oh Joyful, the tower has something to tell,
Oh Joyful, Elder man it has remembered -
Oh Joyful, have seen bloody eyes, 
Oh Joyful, mediators we had to send.
2x
Ref:
Oh Joyful, how come I encountered the dream, 
Oh Joyful, where are my tears drying off.
Oh Joyful,  why I'm spending nights with these pigs,
Oh Joyful, when I have respect to those bulls.

Īcnaû - ი̄ცნაუ̂(სიზმარი - Sizmari)

სამდურავი

უკუნეთში მივყვები ჭალას,
სიკვდილის შიშით წყალში შევდივარ,
ყინულის სუნი მცემს, ქვები ცეკვავენ, რაღაცის თქმას ცდილობენ.
ცოცხალს არ დაგტოვებთო არცერთს - მდინარემ,
ჩემს ბნელ გულში შუაღამეაო,
კიდევ ამბობს რაღაცას:

- საშინელ ამბებს მიყვებიანო კლდეები, თქვენზე და თქვენს მიერ ჩადენილ დანაშულებზე,
- დალის ცოდვით გამწარებულები, გაშმაგებულები თქვენზე იწევენო.
2x
მხოლოდ ჩვენ ორმა ვიცით, რაზეც ვბრაზობთ - მე და ჩემმა ღამემ,
ჩემმა უკუნმა ღამემ.
მის:
თქვენგან რა უნდა ვისწავლოთ,
თქვენ ჯიხვებზე იწევთ მუდამ.
სხვის ადგილზე ყოფნა ვერ ისწავლეთ, 
შუამავლებს(განდობილებს) ყურს არ უგდებთ.
ტყეებს გვიკლავთ და წლებს გვპარავთ.

მდინარეს ვუთხარი: მართალი ხარ,
ასე წრეზე მივყვებით ცხოვრებას,
უმეტესობა ასე ვცხოვრობთ.
ჩემს ღამეს სხვა რამ უნახავს,
თუმცა მეც ამ წრეზე მივდივარ,
არ ვიცი ვის და რატომ ვემდური.

მაკანკალებს, როცა ვიხსენებ,
სად და როგორ გადავყრივარ ფათერაკს.
შიში ნაკლებად, მეტი სირცხვილი და შენი ბუზღუნი მესმის ყოველ ღამით.

შენგან რა უნდა ვისწავლოთ, შენ სულ ზღვისკენ ჩქარობ,
სხვის ადგილზე დგომა ძლივს გვასწავლე, 
განდობილების გამოგზავნას ვერც კი ვასწრებთ.
წლებს იპარავ და სულებს გვპარავ.

მე ჩემს თავს ყოველ ღამე ვსაყვედურობ,
არ მისმენს, თუმცა ისიც მემდურის.
2x
ზეცაში თუ ხართ ვინმე, ამიხსენით,
ჩემი თავი მე რას მემდურის.


ლენდუ̂რეუ̂
მუბუ̂ირისგა ესუ̂ჭიმ ჭალა̈ჲს,
დაგრა̄̈ მაყალუ̂შუ̂ სგე̄სხუ̂რი ლიცთე,
კუ̂არმი ქუ̂ინ ჴან, ბაჩა̈რ ისუ̂ბიხ, არშუ̂ნიხ მჷრა̄̈მ.
ლჷჲა̈რს და̄̈ს როქუ̂ ჯიცუ̂რე -ჭალა̈იდ,
მიშგუ მუბუ̂ირ გვის ხა̄რ როქ ისგლე̄თ.
არშუ̂ნი̄დ მჷრა̄̈მ.
ხუ̂ა̄ი ხოლა̄მ როქუ̂ მიმბუ̂იხ კოჯარ,
მა̄რე̄მიშ ი მიჩა ნათია̄ლსუ̂,
დალა̈ კოჯა̈რ იზურიე̄ლხ,
დე̄მჟი იშდნეხ დალა̈ მაჟჷრს.
ნა̈ი გარ ნიხა იმ დო ხუ̂ინდუ̂რეუ̂დ,
მი̄ მიშგუ ლე̄თს, მიშგუ მუბუ̂ირს.
მის:
ისგუ̂ე̄ი ნათორს იმ მოშ ჯა̄̈ქუ̂ნე,
სგა̈ი ღუ̂აშა̈რთე ხიზურიე̄ლდ,
ლა̈გნას ლიგნე დემჟინ ახთუ̂ერდ,
ლიმა̄რუნა̄̈ლს ჟი დეშ ჯიჩშედ,
ზაია̈რს ნექუ̂თერდ, ცხეკა̈რს ნიშთხედ.

ჭალა̈ის ხუ̂ე̄ქა: ტკიც ხი,
ამჟი მურგუ̂ა̈ლდ ესუ̂ჭიმდ ლირდეს, 
ხოშა ნაღა̈ლ ამჟიჯ ხუ̂იზგედ.
მიშგუ ლე̄თს მირ იშგენ ხოწვა,
მარე მია̈ი მურგუ̂ა̈ლდ ესუ̂ჭიმ,
მი̄ მა̄მ მიხა იმ დო ხუ̂ინდუ̂რევ.

ეშ მაჯჷჯგჷნე ქა ჲერ მეშყდენი,
იმჟი ი იმე მიწუ̂ა ფათრა̈კ,
მაყალუ̂ ხოხრა, ხოშა შგუ̂ირ ი 
ისგუ ლიფურყუნი მესმი ჩი ლე̄თ.
ისგუ ნათორს იმ მოშ ჯა̄̈ქუ̂ნე,
სი ძუღუ̂ათე ხიზურიე̄ლ,
ლა̈გნას ლიგნე ჟიღალ ანათუ̂რ,
ლიმა̄რუნა̄̈ლს ჟი დეშ ჯიჩშედ,
ზაია̈რს ნექუ̂თერ, ამსუ̂ა̄ლდს ნიშთხე.
მი მიშგუ თხუ̂მს ჩი ლე̄თ ხუ̂ენდრეუ̂,
მა̄მ მიჰუ̂ნა̈რი, მარე ჯა̄ი მირ ინდუ̂რეუ̂,
2x
ხა̈რიდ ჲა̄̈რ დეცს, ქა ლამთო̄ნედ, 
მი მიშგუ თხუ̂იმ იმღა მენდუ̂რეუ̂.


Lendûreû - ლენდუ̂რეუ̂

ამჟი ხოხა ლჷლგმე სი̄მაქს,
დეცე ანტყუ̂სგა̈რს ხეჰე̄წუ̂ა̄̈ლ,
ეჩა̄ნღო სერ სოფელისგა,
ა̈ხფას თეკლა̄̈ ლიღე̄შგა̄̈ლ.

გიერგჷდ თეკლა ქალა̈იცხუ̂აპე,
ესყახ დაბრე ძგიდა̈რქა,
ლიგუ̂ნი-ლიკი̄ლი ჩუ̂ათქუ̂იცნეხ,
ბაჯნა̈გ ხაჴიდხ პილა̈რქა.

ისგუ̂ა ლეჟრის ა̈დკუ̂იჰ ალა,
მიშგუ̂ა ბუბად უ̂ები ლე̄თ,
ჟი ლა̈იმარა̄̈ნ ლა̈იმახუ̂ა̄ლთე,
ხოლა უ̂ობ ლა̈სუ̂ საფტინ ლე̄თ.
ხოცი̄ვა̈რი ლაჴუ̂რაისგა,
გიერგ ჩუსგურ საკარცხულჟი,
ქორა̈ მახუ̂ში ჭუნი̄რს აშუ̂მე,
თეკლა ჩულჷგ ხოლა̄მ გუჟი.

2x ვოი ალ თე̄როლა̈რ, ვოი ალ ნექჭო̄ლა̈რ,
მიშგუ მიხახ მი!

სგა ლახთოფე ლაჴუ̂რაისგა,
ფინდიხ ხაჴიდ გუ̂ამა̈რისგა,
ვოი ლეშხია̄ქ ეჯ ლე̄თი ლე̄თ,
ჟეღი̄ კი̄ლდა სოფელისგა.
ა̈ხღუ̂ა̈ჭხ ამხუ̂ა̈რ მიშგუ ბუბას,
გუნ ახთოფეხ უ̂ეშგიმისგა,
მიჩ მა̄მ ხოია̈ხ ფინდიხ მარე,
ჩა̈ჟს ახჷხუ̂იეხ ფოყარისგა.
ესჷსიპჷდ ეჩქა მიჩა კუთხუ̂ა,
ესნი-ესინ ხოცა̄დუნე,
ლეჟრი, საბრალ მინე დედედ,
კი̄ლჷდ კი̄ლჟი ლოხცა̄დუნე.

2x ვოი ალ თე̄როლა̈რ, ვოი ალ ნექჭო̄ლა̈რ,
მიშგუ მიხახ მი!

ზა̈ი ღეთ ახა̄დ მიშგვა ბუბას,
ლაპე̄ჟუნა̄ლს მურყუ̂ამისგა,
ლუზრობისგა ჟი ლა̈იდარეხ,
ფინდიხ ხაჴიდხ ფოყა̈რისგა.
ფინდხი ნა̈ყირუ̂ს ქო̄ხსა̈დ მარე,
უჩი̄ჟალად ღალ ასა̈დ,
აშხუ̂ნი ფოყ ჟი ლა̈ხფჷრა̄̈ნ,
ჩუ̂ა̈დმჷზგარა̄̈ნ, მეკჷლდ ასა̈დ.

ეჩა̄ნღო სერ საბრალ თეკლას,
სგა ლეტეხ ხა̄დ ლამუ̂ართე,
მინე ბედ ი მინე იღბალ,
ჟი ლა̈ისიპდა ლერთანთე.
ჩია̈შხა̈ნქა ხოჩა̄მ თეკლას,
მა̈გ ხოლა გარ ლახსჷმდა,
ლჷშიხ ფაუ̂ი̄ლდ შჷნჟი ხუღუ̂ა̄̈ნ,
ტჷტ-ლეჩხრიკეს ხასგურდა.

მიშგუ̂ა ბუბად ხა̄̈ქუ̂ე თეკლას,
ისგუ მალა̈ტშუ̂ გუ̂ამა̈რ მეშხი.
ლე̄თ ი ლადა̈ღ სი ჯაჭკუ̂ა̈რი,
გარჯ მიჴდენი, გუ̂ი̄ლდ მეჟუ̂მი.
ლათხუ̂ია̈რჟი კოჯა̈რისგა,
ნამფე̄რუ̂ათე სი მეწუ̂ე̄ნი,
ჴა̈ნი მიჭუ̂თეჲსგა ლახ ადრი,
ჩი̄თე ჯაღუ̂იჭ, ჟი ჯითხე̄ლი.
გაცხა̈ჲდ სი ხი და̈ლი მაჯო̄ნ,
მარჷგლიტ შდჷქა̈რ ეშ ჯიწკლე̄პი,
თე̄რა̈ლ ჯისგურ ლემზჷრა̈ლზუმ,
ისგუ მჷსგდი ქაისუ̂ე̄ყი.


Tekla II - თეკლა II

სვანი სახალხო მთქმელის და პოეტის, სვანური ენის უბადლო მცოდნის, გოგუცა ხერგიანის ულამაზესი ლექსის ,,თეკლა''-ს მიხედვით.


ბიძაჩემმა უთხრა თეკლას
- შენი სიყვარულით ვიწვი,
დღე და ღამე შენზე ვფიქრობ,
გულს მისერავს შენზე ფიქრი.
რომ ვნადირობ, შენი სახე,
ყველგან იგი მელანდება,
ყველგან გნახავ, სულ მოგაგნებ
ხარის რქაშიც რომ დაგმალონ.
სილამაზით დალსა ჰგევხარ,
კიდევ მასზედ უკეთესი,
თვალ-წარბი გაქვს უბადლო და
ბროლივით კბილები.
მის:
2x
ვოი ეგ თვალები, აი ეგ წამწამები,
ჩემი მგონია.
თეკლას დედა თავის თეკლას,
ყოველდღე თავს დასტრიალებს,
შაბათ დღეს - დიდ აღდგომას,
ცხრა მხედარი ადგათ კარზე.
გეგი და ყაფსუყი ერთმანეთში,
ცილაობდნენ და ჩხუბობდნენ,
არც ერთს შეხვდეს, არც მეორეს-
ერთმანეთში ფიცსა სდებდნენ.
თეკლას მამა ასე ამბობს:
- ვის მივცეთ და ვინ ჯობია,
თეკლას იმას მივათხოვებ,
ვინც ძლიერი ოჯახია.
გიერგის ოჯახს ჰყოლია,
ორი უღელი ხარი.
დეკეული, ცხრა ძროხა და
ასამდე თხა და ცხვარი.
მის:
2x
ვოი ეგ თვალები, აი ეგ წამწამები,
ჩემი მგონია.

გიერგი თეკლას მეტად სძულს,
სულაც არ ჰყვარებია,
ბუბაჩემის სიყვარული,
თეკლას გულში ჩავარდნია.
თუმცა თეკლა არ იმჩნევს,
ჩუმად თვალებს გააყოლებს,
ბუბა კიდე შეუმჩნევლად, 
სულ რაღაცას ეუბნება.
- სიტყვა მაინც მითხარი -
ბუბა ხუმრობით ეტყვის.
- არც გეტყვი და არც ვთხოვდები 
-თეკლა ასე ატყუებს.
დღე და ღამე ერთმანეთის
ჩუმად ცქერაში არიან,
ბედი კი მათ რას უმზადებს,
ისინი ამაზე არ უწყიან.

ბიძაჩემმა უთხრა თეკლას
- შენი სიყვარულით ვიწვი,
დღე და ღამე შენზე ვფიქრობ,
გულს მისერავს შენზე ფიქრი.
რომ ვნადირობ, შენი სახე,
ყველგან იგი მელანდება,
ყველგან გნახავ, სულ მოგაგნებ
ხარის რქაშიც რომ დაგმალონ.


თეკლა

მიშგუ̂ა ბუბად ხა̄̈ქუ̂ე თეკლას,
ისგუ მალა̈ტშუ̂ გუ̂ამა̈რ მეშხი.
ლე̄თ ი ლადა̈ღ სი ჯაჭკუ̂ა̈რი,
გარჯ მიჴდენი, გუ̂ი̄ლდ მეჟუ̂მი.
ლათხუ̂ია̈რჟი კოჯა̈რისგა,
ნამფე̄რუ̂ათე სი მეწუ̂ე̄ნი,
ჴა̈ნი მიჭუ̂თეჲსგა ლახ ადრი,
ჩი̄თე ჯაღუ̂იჭ, ჟი ჯითხე̄ლი.
გაცხა̈ჲდ სი ხი და̈ლი მაჯო̄ნ,
მარჷგლიტ შდჷქა̈რ ეშ ჯიწკლე̄პი,
თე̄რა̈ლ ჯისგურ ლემზჷრა̈ლზუმ,
ისგუ მჷსგდი ქაისუ̂ე̄ყი.
მის:
2x
ვოი, ალ თე̄რო̄ლა̈რ, ვოი ალ ნექჭო̄ლა̈რ, 
მიშგუ მიხახ მი.

თეკლა̄̈ ნანას ჭყჷნტრე გუნაბშუ̂,
ჩი ლადა̈ღ ღალ ხატყცი ბო̄რს,
ხოშა̄მ თანაფუ̂ს - საფტინ ლადა̈ღ,
ჩხარა ლჷჩა̄̈ჟ ხა̄გდახ ყო̄რს.
გეგი ი ყაფსუყ ლაღე̄შგა̄ლჟი,
უშხუ̂ა̄რ ბჷგიდ ხოტე̄ვახ,
ქრისტე̄ თაუ̂დებ ლახუ̂ე̄მხ უშხუ̂ა̄რ,
ნო̄ჲ აშხუ̂ს ხა̄̈ცს ი ნო̄ჲ მე̄რმა̄მ.
- ჲა̈ს ლალო̄მად, მა̈ჲ ხოჩა მო,
ამბა̈უ̂ს იჴდე ქორა̈ მახუ̂ში.
-ხოჩა მეზგე ჲერუ̂ა̄̈ი ი̄რა,
მი თეკლას ღო ეჯას ხუ̂ახუ̂დი.
ხოჩა მეზგე გიერგ აღო,
იო̄რი უ̄ღუ̂ა ხორიხ ჴანა̈რ,
აშირთექა მა̈ნცინ ხაყახ,
დეკა̈უ̂ლა̈რ ი ჩხარა ფურა̈ლ.
მის:
2x
ვოი, ალ თე̄რო̄ლა̈რ, ვოი ალ ნექჭო̄ლა̈რ, 
მიშგუ მიხახ მი.

თეკლას გიერგ მეუ̂არ ხა̈სისგ,
ეჩხა̄უ̂ გუ̂ჲს ღალ დეშ მოშ ჴიდე,
მიშგუ ბუბა̄̈ მალა̈ტ ესნა̈რ,
თეკლას ოთშყა̈დ ბჷგიდ გუ̂ჲთე.
მარე ქა ეში̄ დემგუ̂აშ ითნე,
უფგოშ თე̄რა̈ლს ქა ხა̈თხპინე,
ლუზრობისგა მიშგუ ბუბა,
ამბა̈უ̂ს ღვეშგიმ ქა ხა̈ჭმინე.
-ეშხუ̂ჲნ ეში̄ ქა ლამგჷრგა̈ლ-
მიშგუ ბუბა ხეჯღორა̄̈ლ.
-დე̄ჲ ჯემბუ̂ა̄̈ლ, დე̄ჲ ხუ̂იწუ̂ი̄ლა̄̈ლ -
ალას თეკლა ხეღროუ̂ა̄̈ლ.
იცი̄უ̂არა̄̈ლხ ლე̄თ ი ლადა̈ღ,
ამხა̈ნ ბუბა̄ ი ეჩხა̈ნ თეკლა,
მინე იღბალ იმ დო ამშიე,
ამი̄შ ცოდაუ̂შ მა̄მგუ̂ეშ თერა.

მიშგუ̂ა ბუბად ხა̄̈ქუ̂ე თეკლას,
ისგუ მალა̈ტშუ̂ გუ̂ამა̈რ მეშხი.
ლე̄თ ი ლადა̈ღ სი ჯაჭკუ̂ა̈რი,
გარჯ მიჴდენი, გუ̂ი̄ლდ მეჟუ̂მი.
ლათხუ̂ია̈რჟი კოჯა̈რისგა,
ნამფე̄რუ̂ათე სი მეწუ̂ე̄ნი,
ჴა̈ნი მიჭუ̂თეჲსგა ლახ ადრი,
ჩი̄თე ჯაღუ̂იჭ, ჟი ჯითხე̄ლი.



Tekla I - თეკლა I

For English scroll down.

ექო

ვერ ვხედავ ვინ და რა ვარ,
ძალიან პატარა ვარ ალბათ რომ შევამჩნიო,
გუშინ დილას სხვა ვიყავი,
ახლა კი ვერ ვხვდები ვინ ვარ.
Მესამედ თენდება, იმალებით,
ყველას გძინავთ, სიზმრებში ხართ,
სოფლის თავზე დიდი ვარსკვლავია,
მაყურებელი კი არავინ არის,
სულების გარდა.

ნუ ივიწყებთ სად წავედი,
ამაოდ ტირით, მხრები გაშალეთ,
გამიშვით, მე ვარ მირანგულა,
სხვა სვანეთში იშლება ჩემი ფრთები.

სამი ღამეა ასე გძინავთ,
არც ვინმე გახსოვთ, არც რამე გწამთ,
თუკი ვინმე სტუმრად მოდის,
საანგარიშოდ იღვიძებთ იმავე წამს.
საშოვარზე გასულხართ ყველანი,
გარდაცვლილები მკვდრები გგონიათ -
ამათ თქვენი სავსე თუ ცარიელი
ჭიქების საერთოდაც არა სწამთ. 
მის:

ნუ ივიწყებთ სად წავედი,
ამაოდ ტირით, მხრები გაშალეთ,
გამიშვით, მე ვარ მირანგულა,
სხვა სვანეთში იშლება ჩემი ფრთები.

ნუ ივიწყებთ სად წავედი,
ამაოდ ტირით, მხრები გაშალეთ,
გამიშვით, მე ვარ მირანგულა,
სხვა სვანეთში იშლება ჩემი ფრთები.

მანგა

ჲა̈რ ხვი, მა̈ი ხვი, დეშ ხვიწუ̂ე̄ნე,
გუნ ხოხრა ხუ̂ა̈სუ̂ დო̄ვე მესგდიდ,
ლა̄თ ჰამს იშგენ თერო̄ნ, ათხა დე̄მშა საუდს ხუ̂იჴდე მჷსგდი.
მე̄სმა̄მდ ირჰა̄̈ლ, ხიპე̄ჟუ̂რიე̄ლდ,
ჩი̄ს მირ ჯეუ̂ჟეხ, ხოსგდიდ ი̄ცნაუ̂ს,
სოფელს ჟიხა̄გ გუნ ძღჷდ ამტყვა̈სგ.
მჷსგდი ჟანშდა̈ხ, ქუნა̈რ ინყაუ̂ხ.
მის:
ჩუ ნომ ხი̄შდნედ იმთე ოდე,
აშ ნომ ხიგვნიდ, ქა̄ფხიᲟდ ჴალა̈რ.
ქა̄მფიშდუ̂დ, მი ხუ̂ი მირანგულა,
იშგენ შვა̈ნს ხა̄გხ მიშგუ ღალა̈რ.

სე̄მი ლე̄თ ჯა̄რხ ამჟი ლაუ̂ჟას,
ჯაშყიდხ და̄̈რ ი მა̄მგუ̂ეშ ჯანწა̈მხ,
სგა ლახ ჲერუ̂ა̄ლე მუშგუ̂რიდ ანღრი, 
ლაშჷლდა̈ნთე ჲეცხნიდ ეჯ წა̈მს.
ლა̈ქმათე ხიშდ მა̈გ ქამეჩდე,
მეშთხე ჯაბჟახ ლეშუნდუ̂ები,
ალჲა̈რს ისგუ̂ე̄ი გუ̂ეში ი ჰა̈რი ჭიქა̈რ ჰა̈დურ დე̄სა ხანწა̈მხ.
მის:
2x
ჩუ ნომ ხი̄შდნედ იმთე ოდე,
აშ ნომ ხიგვნიდ, ქა̄ფხიᲟდ ჴალა̈რ.
ქა̄მფიშდუ̂დ, მი ხუ̂ი მირანგულა,
იშგენ შვა̈ნს ხა̄გხ მიშგუ ღალა̈რ.


Echo
Who am I or what I can't see,
Maybe I'm too small to observe,
Yesterday morning I was different,
Now I'm not able to figure it out.
It's the third time dawn is breaking, ya all hiding, 
Sleeping and watching dreams. 
On the head of the Village the star is hanging, 
All the spectators are gone, just souls waiting on.
Ref:
Don't you forget where I'm gone,
Stop mourning, spread your arms wide out,
Let me free, I'm Mirangula,
My wings are stretched in another Svan land.

You 've been in such a deep sleep for three nights,
Not recalling anyone, having no belief.
If there's a guest on the door,
You wake up with your calculations at once.
All gone to earn profits, thinking
all the deceased are dead-
They don't need your full,
Neither empty glasses.
2x
Ref:
Don't you forget where I'm gone,
Stop mourning, spread your arms wide out,
Let me free, I'm Mirangula,
My wings are stretched in another Svan land.

Mirangula is a character of Svan folklore.


Manga - მანგა

შენი შუქი იქნებოდა
(შენი შუქი იწერება)

გარიჟრაჟი როცა ხვდება,
Შენ გიტოვებს ცას ასანთებად.
ყველა მზის სითბოს, ყველა შელოცვას,
შენი შუქი მირჩევნია, შენი შუქი მირჩევნია.

საღამო იყო, ნეკნები გადამეხლართა, გული გარეთ მეკიდა.
კარგად მახსოვს როგორ იდექი,
ტუჩებს რომ ვაკოცე.
შენი შუქი მირჩევნია.

მათ სადღაც იქ მიპოვეს,
უთენიას უშენოდ გაქცევის ნებას მრთავენ,
მე ვამბობდი ჩემთვის:
-მერე რა, თქვენი გზები შეერთდებიან.
შენი შუქი მირჩევნია.

დღეს და ღამეს, სადაც მე ვყოფილვარ,
დღეს და ღამეს, სადაც შენ მარტო ყოფილხარ,
ყველა მზის სითბოს, ყველა შელოცვას,
შენი შუქი მირჩევნია, შენი შუქი მირჩევნია.

ჩემს ირის ❤️


ისგუ ნარჰი ი̄რო̄ლა

ლირჰა̄̈ლ გუდ ჲერ ჴედნი, 
ჯიცუ̂რე ლეტუ̂რად დეცა̈რს.
ჩი მიჟრე ტებდის, ჩი̄მი ლიჭუ̂დის,
ისგუ ნარჰი მიცხა, ისგუ ნარჰი მიცხა.

ნა̈ბო̄ზ ლა̈სუ̂ - ლესგი ქიპა̈რ, 
სგა ლა̈მცხაპდახ, გუ̂ი̄ ქა მითხრა,
ეზარდ მაშყიდ, იმჟი ხჷგდა̈ს, 
პილა̈რს ჲერ ლოხყახა̄̈ნ,
ისგუ ნარჰი მიცხა.

ჟა̈მთხეხ ეჩე მჷრა̄̈მ ეჯია̈რდ,
Მა̈მბეხ ლიჩედს, ისგვუ̂აურ ურჰად.
 მიშგო̄ვდ ხუ̂ა̄̈ინ ტუ̂ი̄ლდას
- ღო მა̄̈ი, ისგუ̂ეი შუკუ̂ა̈რ ეშხუ ი̄რახ.
ისგუ ნარჰი მიცხა.

ლე̄თს ი ლადა̈ღს, იმუ̂ა̄̈ი მი მიჩდა,
ლე̄თს ი ლადა̈ღს, იმუ̂ა̄̈ი სი გარ ჯიჩდა,
ჩი მიჟრე ტებდის, ჩი̄მი ლიჭუ̂დის,
ისგუ ნარჰი მიცხა, ნარჰი მიცხა.

მიშგუ ირის, მიშგუ ნარჰის 💥

Isgu Narhi Īrōla ♎ ისგუ ნარჰი ი̄რო̄ლა(მიშგუ ირის)

ცარიელი გულმკერდი


დედა დამეხმარე გეხვეწები,
სისხლის ასაღებად მოვიდნენ,
დანდობას არ აპირებენ.
გულები სახლში დატოვეს,
შავი ღრუბლებივით მეწყერს გვიმზადებენ.
ცუდი ამბებია ჩვენს ოჯახში,
მუცელში მესმის კივილის ხმა.
დედა დამეხმარე, გაიქეცი,
მჟავე წყლებისკენ ჯობია წავიდეთ.

ალბათ როგორ გამძიმებ მე,
სირბილს რადგან ვერ ახერხებ.
მოინდომე გთხოვ, ჩვენც სისხლი გვაქვს ასაღები.
მზე მაქვს მთებზე სანახავი.
მომისმინე, ყანას არ დავტოვებ -
მსხვილ სარებზე მათ თავებს ავაგებ,
ხორცით და ძვლებით ზამთარს შევღებავ,
მათი სისხლით თოვლს დავადნობ.
მე სხვა რამისთვის არ გავირჯები,
კიდევ ბევრის სისხლი მაქვს დასაღვრელი.
დედა მდევარი დაგვეწია, თმებში გწვდა და მუცელში
დანით დამკლა მეც.

როგორ მიჰქრის უკუნეთში,
თეთრი ღრუბლებით სავსე მარხილი.
დაკლული ჰკიდია მუცელზე
დღევანდელი ბავშვი, წეღან მოკლული.
როგორ მიჰქრის უკუნეთში,
თეთრი ღრუბლებით სავსე მარხილი.
დაკლული ჰკიდია სვანეთს,
დღევანდელი ბავშვი, წეღან მოკლული.

ჰა̈რი გუ̂ამა̈რ

დედე ლა̈მმა̈რჯუ̂ ჯეჴჷრა̄̈ლ, მუწუ̂რი ა̈გუ̂შგა̈ბ, მა̄მ გუ̂აზა̄რეხ,
გუ̂ია̈რ ჩუ̂აცუ̂ირხ ქორა̈ლს, მეშხე მე̄რა̄̈ლშა̄ლ ჩუ̂ა̈ლს ამა̄რეხ.
ხოლა უ̂ობ ხა̄რხ გუშგუ̂ე̄ჲ ქორშა̈ლს, ჴა̈დთე მესმი კი̄ლ-მა̈კი̄ლ,
დედეჲ ლა̈მმა̈რჯუ̂, ა̈ხბინ ლი̄ტუ̂, ლი̄ზი სგიმა̈რქა დო̄ვ ხოჩა̄̈ნ.


იმჟი გუ̂ა̈მი მჷრე̄სგ ჯა̄რ მი, ლიჭუ̂მეს დეშ  ჲერ მოშ ხასხა̈თი,
ჟა̈ხგუ̂ი̄შ, ნა̈ი̄ ლიწუ̂რი გუ̂იწუ̂ჲუ̂, ჩიქე მიჟ მა̄რ ლეწედ, ლახუ̂ჟი̄ნ.
ქალა̈მჰუნა̈რ - და̈ბს მა̄მ ცუ̂ირე, მეგრე ჴარდნა̈ლჟი̄ნ  ხუ̂აცუ̂ემ თხუმა̈რს.
ლეღუ̂შუ̂ ი ჯიჯუ̂ა̈რშუ̂ ლინთუ̂ს ხუ̂აწრა̈ნი, მინე ზისხშუ̂ იჰნო̄ლდე̄დხ მუსა̈რ.
მი იშგანღა დე̄სა ფეშნი,
აჯაღ მახუ̂ა̄̈ი ზისხი მჷხნი,
დედე ფათუ̂ა̈რისგა ა̈ჯჰიიდხ,
მი̄ ჩუ̂ამიესნე ჴა̈დი მჷთხრიდ.

მი იშგანღა დე̄სა ფეშნი,
აჯაღ მახუ̂ა̄̈ი ზისხი მჷხნი,
დედე ფათუ̂ა̈რისგა ა̈ჯჰიიდხ,
მი̄ ჩუ̂ამიესნე ჴა̈დი მჷთხრიდ.
იმჟი̄ნ ესპე̄რ წკუ̂არა̈მისგა,
თუ̂ეთნე მე̄რალშუ̂ ქა გუ̂ეში სა̈უ̂.
ჩულჷისენე ხორიკ ჴა̈დქა,
ლადი̄ ბეფშუ̂ილდ, ხუნკუ̂ი̄ ნა̈ისა̈უ̂.

დედე ლა̈მმა̈რჯუ̂ ჯეჴჷრა̄̈ლ, მუწუ̂რი ა̈გუ̂შგა̈ბ, მა̄მ გუ̂აზა̄რეხ,
გუ̂ია̈რ ჩუ̂აცუ̂ირხ ქორა̈ლს, მეშხე მე̄რა̄̈ლშა̄ლ ჩუ̂ა̈ლს ამა̄რეხ.
მი იშგანღა დე̄სა ფეშნი, აჯაღ მახუ̂ა̄̈ი ზისხი მჷხნი,
დედე ფათუ̂ა̈რისგა ა̈ჯჰიიდხ, მი̄ ჩუ̂ამიესნე ჴა̈დი მჷთხრიდ.

იმჟი̄ნ ესპე̄რ წკუ̂არა̈მისგა, თუ̂ეთნე მე̄რალშუ̂ ქა გუ̂ეში სა̈უ̂.
ჩულჷისენე ხორიკ ჴა̈დქა, ლადი̄ ბეფშუ̂ილდ, ხუნკუ̂ი̄ ნა̈ისა̈უ̂.

იმჟი̄ნ ესპე̄რ წკუ̂არა̈მისგა, თუ̂ეთნე მე̄რალშუ̂ ქა გუ̂ეში სა̈უ̂.
ჩულჷისენე ხორიკ შუ̂ა̈ნქა, ლადი̄ ბეფშუ̂ილდ, ხუნკუ̂ი̄ ნა̈ისა̈უ̂.

Häri Gûamär - ჰა̈რი გუ̂ამა̈რ

Temuriko Diasamidze ft Beka Gochiashvili and Niaz Diasamidze - შენ - Shen

ამ წყაროსთან


ჩემო ძმებო და დებო,
აქვე მყავხართ, უნდა მოგიფრთხილდეთ,
რომ მოვილხინოთ.
რა მომიშლის მე თქვენს თავს,
ვუბნობთ და ვკამათობთ ხანდახან.
ერთმანეთს არაფერს ვუმალავთ,
ამ წყაროზე არასოდეს ვივიწყებთ 
რომ ბოლოს მთა არის მთქმელი.

თუკი გარეთ ვხედავთ დამშრალს,
წინათ მჟავე წყლებით სავსე მიწებს,
მუდამ უხვს და სავსე ყანებს,
საქონლის მწყემსს, მზრუნველ ხარებს.
თავზე მეტად რომ გვეცოდებიან,
ბებერი კლდეები, მუდამ ბებრები.
გაზაფხულის პირველ, მოთბო წვიმის წვეთებზე
ხმამაღლა რომ გვცვივა ცრემლები,
ნუ ვბრაზდებით - ახლავს ყოფნას,
ამ წყაროსთან ნუ ვივიწყებთ,
 - საბოლოო ამბავს მთა იტყვის მხოლოდ.

რაზე უნდა იღელვო ნეტავ,
რომ წასცდება ზღაპრები კაცს -
რომ ტრაბახობს, ბაქიბუქობს,
ყოველდღე რომ ირჩევს ქუდებს.
მყინვარები კი დნებიან ყოველწამს,
აჩენენ ძვლებს, ჩვენსას, სხვისას.
მტერს კი სულ ერჩია ზავი - ჩვენი ნაბიჯები
რომ ესწავლა.
უწინ მეტად ღატაკები ვიყავით,
ფეხშიშველნი, სქელი ტერფებით.
რამდენი წელი ჩვენს წინაპრებს,
საშოვარზე წამსვლელებს რა არ უკეთებიათ,
თბილი სამოსის მოსაპოვებლად,
მათი ნაშიერი ჩაცმული დაუტოვებიათ.
ამ წყაროსთან ნუ ვივიწყებთ,
 - ბოლო სიტყვა მთას ეკუთვნის!
 - საბოლოოდ მთა არის მთქმელი!

ბევრს აქვს ჩვენს გამო დაღვრილი ოფლი და სისხლი,
დრომ გვაჩვენა რისი კეთება ჯობდა - 
ვისი მფარველი ყოფილა გული.
ძველი სახელი დრომ მოიტაცა,
ვისი სახელი გვმართებს ჩვენ?!
ნუღარ ვუმალავთ ერთმანეთს,
არ დაგვავიწყებინებს ბოლოში,
ამ წყაროსთან მთა გვახსენებს,
ბოლო სათქმელს იტყვის მხოლოდ ის,
ბოლო სათქმელს იტყვის მხოლოდ ის!


ჩემო ძმებო და დებო,
აქვე მყავხართ, უნდა მოგიფრთხილდეთ,
რომ მოვილხინოთ.
რა მომიშლის მე თქვენს თავს,
ვუბნობთ და ვკამათობთ ხანდახან.
ერთმანეთს არაფერს ვუმალავთ,
ამ წყაროზე არასოდეს ვივიწყებთ 
რომ ბოლოს მთა არის მთქმელი.
ბოლოს მთა არის მთქმელი,
ბოლოს მთა არის მთქმელი,
მთა არის მთქმელი.


Al Sarägjhi - ამ წყაროსთან

For English scroll down.


"and in time of great joy they had meat, fowl and grain, 

and in time of sorrow they ate tears "

ჟამი

გუშინ მოვლენილ წვიმებს,
არ აგროვებენ ღელეები დღეს,
აღარავინ დაგვრჩა მშრალ მიწაზე,
ცრემლებს ვსვამთ მე და მამაჩემი.
დღეები გვიკერია სტუმრად ყოველღამე,
კვარის ნათელში გვითენებია ბნელი,
მადლმოსილი მზის დაბადებისას,
ცრემლებს ვსვამდით მე და მამაჩემი.

ამ გვალვაში გემოს ვერ ვგრძნობთ -
ცრემლებს ვსვამდით მე და მამაჩემი,
უბერებელს ვღმუოდით ლილეს -
მარადიული ქვის ნატეხს.
თუკი შეგრჩა ჩვენი რიდი,
ანახე ამ ბავშვს თავისი სიბერე,
თეთრი ჯიხვის თვალით მაცქერალნი,
ცრემლებით ვთვრებით მამა და მე.

მასწავლე რამე, ვერაფერს ვიხსენებ,
სახლზე ნატვრით თავბრუ გვესხმის,
პატარა სიქველეების მოქუჩებაში
ცრემლებსა ვსვამთ მე და მამაჩემი.
ორბები და სვავები ერთმანეთს უმღერიან,
კლდეს არ შერჩაო ბინადარი,
ტყის ცხოველებიც ტყესავით გაგვიჩეხავს,
ცრემლით ნასვამ მე და მამაჩემს.
თუკი შეგრჩა ჩვენი რიდი,
ანახე ამ ბავშვს თავისი სიბერე,
თეთრი ჯიხვის თვალით მაცქერალნი,
ცრემლებით ვთვრებით მე და მამა.

ავმა თვალმა არა გძლიოს- 
ვინმე მოელოდა ამას?! მაგრამ,
ჩვენი შესაგროვებელია პატარა სიკეთეები,
გასახარებელი გვყვავს სიქველეებით ერთმანეთი,
რაც გაგვყოფს ის კი არა,
რაც გვაერთიანებს, ის არის თავიდათავი,
ამიტომაც, ყველას ტკივილს,
ცრემლებით ვგრძნობთ მამა და მე,
აღარავინ დაგვრჩა მშრალ მიწაზე,
ცრემლებს ვსვამთ მე და მამა.



Plague 

Yesterday’s fallen rains,
Aren't gathered by the streams today,
No one is left on dry land,
Tears we drink, my father and I.
We've sewed days as guests every night,
We've dawned the utter darkness with spruce spill,
At the blessed birth of the sun,
Tears we drank, my father and I.

In this drought we cannot feel taste,
Tears we drank, my father and I.
We were wailing the unaging Lile –
the fragment of eternal stone.
If you've retained any of our modesty,
Show this child his old age,
With the gaze of the white ibexes,
We get drunk with tears, father and I.

Teach me something, I recall nothing,
With longing for home we are getting dizzy,
In the gathering of small virtues,
Tears we drink, my father and I.
Eagles and vultures sing to each other-
The boelders, they say, has kept no dweller,
The forest beasts like a forest are  expired, 
By tear-drunk my father and I.

If you've retained any of our modesty,
Show this child his old age,
With the gaze of the white ibexes,
We get drunk with tears, my father and I.

May the evil eye not defeat you –
Who expected this?! But still,
It is upon us to collect small kindnesses,
To be delighted with virtues.
It is not what separates us,
But what unites us – that is the chief purpose.
Therefore, everyone’s pain
We feel with tears, my father and I.
No one is left for us on dry land,
Tears we drink, my father and I.





Jhäm - ჟამი

ყველაზე ტკბილი და თბილი სიმღერა <3

Jansug Kakhidze  Ogond Shentan Mamkopina

Irakli Charkviani - Mango

El idioma esvano o svano (en svano: ლუშნუ ნინ, romanizado: lušnu nin; en georgiano: სვანური ენა, romanizado: svanuri ena), también denominado suano, es una lengua kartveliana hablada por los esvanos en el noroeste de Georgia. Con sus hablantes estimados de diversas formas entre 30,000 y 80,000 y la cantidad de jóvenes que lo hablan habiendo disminuido sustancialmente, la UNESCO y ELP lo designan como "susceptible de extinción".
https://es.m.wikipedia.org/wiki/Idioma_esvano

 Svan (ლუშნუ ნინ lušnu nin; Georgian: სვანური ენა, romanized: svanuri ena) is a Kartvelian language spoken in the western Georgian region of Svaneti primarily by the Svan people. With its speakers variously estimated to be between 30,000 and 80,000, the UNESCO designates Svan as a "definitely endangered language". It is of particular interest because it has retained many features that have been lost in the other Kartvelian languages.  
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Svan_language

Das Swanische (Eigenbezeichnung: ლუშნუ ნინ lušnu nin, georgisch სვანური ენა svanuri ena) wird von mindestens 15.000, höchstens 30.000 Menschen hauptsächlich in der Region Swanetien in Georgien gesprochen, sowie westlicher im Kodori-Tal, das zum separatistischen, von Georgien beanspruchten Abchasien gehört. Sprecher des Swanischen leben ferner in anderen Teilen Georgiens und im Ausland. Das Swanische gehört zur Familie der südkaukasischen (kartwelischen) Sprachen. Es ist keine offizielle Schriftsprache, etablierte Schriftsprache der Swanen ist bis heute das Georgische und sie gelten in Georgien traditionell als Subethnie der Georgier.
https://de.m.wikipedia.org/wiki/Swanische_Sprache

スヴァン語はジョージア北西部スヴァネティ地方で主にグルジア人とスヴァン人によって話されている言葉。話者は約3万人。
https://ja.m.wikipedia.org/wiki/%E3%82%B9%E3%83%B4%E3%82%A1%E3%83%B3%E8%AA%9E

Youtube channel:
https://youtube.com/@mshwn?feature=shared

Tekla I - თეკლა I

Margiān | მარგია̄ნ