داستان گویای " زنی ریزنقش" نوشته فرانتس کافکا. از سری برنامه های داستانخوانی رادیو 25. برنامه چهارشنبه 13 شهریور 1392

داستان زنی ریزنقش نوشته فرانتس کافکا

بر اساس مقام بوزداغ
عاشوق اسماعیل جعفری‌نیا
موسیقی نواحی ایران (۴۹) 
موسیقی قشقایی عاشوقلر موقاملاری

Based on Buzdâgh Maqâm
Âshuq Esmâ’il Ja’fariniâ
Regional Music of Iran (49)
Qashqâyi Music
Âshuqlar Muqâmlâri

Regional Music of Iran, Vol. 49 (Qashqâyi Music, Ashuqlar Muqâmlâri)

Based On Buzdâgh Maqâm /Qashqayi Music

Parviz Meshkatian -----> 20 Pieces for Santour------>tarck#7
about Parviz Meshkatian
en.wikipedia.org/wiki/Parviz_Meshkatian

Golnoosh-Parviz Meshkatian-گلنوش-پرویزمشکاتیان

09 در بستر ننگین

...
بی بخت چه فَن سازم تا برخورم از وصلت؟		 / بی‌مایه زبون باشد هر چند که بِستیزد
فضلست اَگَرَم خوانی، عدلست اگرم رانی		 / قدر تو نداند آن، کز زجرِ تو بُگریزد
تا دل به تو پیوستم راه همه دربستم		 / جایی که تو بنشینی بس فتنه که برخیزد
سعدی نظر از رویت کوته نکند هرگز / 		ور روی بگردانی، در دامنت آویزد!‏


آهنگ وفا - ساز و آواز (بیات لر - گوشهٔ دشتی - فرود بستهٔ نگار به ماهور)‏

▨ نام شعر: چه چشم‌هایی دارد
▨ شاعر: اسماعیل خویی
▨ با صدای: اسماعیل خویی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
چه چشم‌هایی دارد
ستارگان کدامین شبِ شکفته‌ی شاد
در آن دو برکه‌ی خاموش
ته‌نشین شده‌اند؟

کدام ساحل آغوش
قرار بخشید شب‌ها
به موج سینه‌ی او؟

دلِ هوایی من
در این سپیده‌ی لبخند
چگونه خواهد دانست
که بادِ شُرطه کجا می‌برد
سفینه‌ی او؟
▨ 
اسماعیل خویی

اسماعیل خویی | چه چشم‌هایی دارد

کنسرت فرضی اجرا شده در کاروانسرا

پرستو احمدی کنسرت کاروانسرا Parastoo Ahmadi Karvansara Concert

در کجای این فضای تنگ بی آواز | تصنیف دل بی‌تاب | محمدرضا شجریان

قطعه ضربی همایون از آلبوم مهر استاد یاحقی و استاد شهناز

صفحه فیسبوک استاد یاحقی
https://www.facebook.com/OstadYahaghi

قطعه ضربی همایون استاد پرویز یاحقی و استاد جلیل شهناز

«شهر قصه» نام نمایشنامه ای است نوشته «بیژن مفید» که با عنوان نمايش برگزيده «تلويزيون ملی ايران» در دو پرده و چهار صحنه، نخستين بار ۲۱ شهريور ماه سال ۱۳۴۷ در «جشن هنر شيراز» در تالار «دانشگاه پهلوی» به روی صحنه رفت، و در همان سال دو بار ديگر در تالار «بيست و پنج شهريور» تهران و بعد در شبکه سراسری «تلويزيون ملی ايران» اجرا و به نمايش در آمد.

در سال ۱۳۴۷ با تلاش «آربی آوانسيان» و همکاری و همت «ايرج انور»، «شهرو خردمند»، «عباس نعلبنديان» و «بيژن صفاری»، «کارگاه نمايش» در تهران بنيان گذاشته شد. مجتمعی که بسياری از بهترين هنرپيشگان تاتر ايران در آنجا آموزش ديده‌اند. براي اولين بار در تاريخ تاتر ايران سه نسل بازيگر در برنامه‌ های مختلف اين مجموعه منسجم در عرصه نمايش و تاتر به فعاليت پرداختند.
از بازيگران توانايی که در بازی‌ آثاری که بر صحنه «کارگاه نمايش» به اجرا درآمد نقش‌ آفرين بودند می ‌توان از «نوشين هاپرايتيان»، «فردوس کاويانی»، «فهيمه راستکار»، «سوسن تسليمی»، «شکوه نجم آبادی» «صدرالدين زاهد»، و «رضا ژيان» نام برد.
«بيژن مفيد» نيز همراه با «داوود رشيدی»، «مريم خلوتی»، «آشور بانی‌ بال بابلا» و «اسماعيل خلج» از جمله کارگردان‌ های ثابت نمايش‌هايی بودند که در اين کارگاه به اجرا در می آمد. اولين اثری که در «کارگاه نمايش» به اجرا در آمد، نمايشنامۀ «شهر قصه» بود که به مدت نود و يک روز در «تهران» و ديگر شهرهای مختلف ايران از جمله «آبادان» و «مسجد سليمان» به روی صحنه رفت.

«بيژن مفید» «شهر قصه» را با يک عده جوانانی كه كار تئاتر نمی‌كردند، شروع كرد و اين نمايش را برای اولين بار در مدرسه‌ای دخترانه كه مادر وی مدير آن بود اجرا کرد.
«محمود استادمحمد» که از آغاز نمايش «شهر قصه» با گروه بازيگران، در کنار «بيژن مفيد» همراهی و همکاری داشته در گفتگویی که اخيرا انتشار يافته در خصوص سابقه و تاريخچه و چگونگی تکميل شدن اين نمايشنامه می‌گويد:

«بيژن مفید» اول «شهر قصه» را بطور مختصر و برای كودكان نوشته بود. متن «شهر قصه» يک متن كوتاه چند صفحه‌ای بيشتر نبود. از همان متل معروف «خره، خراطی می‌كرد. بزه، بزازی می‌كرد. اسبه، عصاری می‌كرد. فيل اومد آب بخوره، افتاد و دندونش شكست» شروع می‌ شد و میرسید به داستان «خاله سوسکه» و «آقا موشه» و با قصه آنها تمام میشد.

اصل محتوای «شهر قصه» كه بعدها به صورت تراژدی «فيل» شكل گرفت، چيزي بود كه «بيژن مفید» بعدها به «شهر قصه» اضافه كرد و ماجرای «فيل» خط دراماتيک قصه شد. اين اتفاق در طول سه سال تمرين رخ داد. يعنی «بيژن مفید»، صحنه به صحنه نمايش را می‌نوشت و ما كار می‌كرديم.

«بيژن مفيد» در مقدمه اين نمايشنامه می‌نويسد: «شهر قصه در اصل از يک روايت عاميانه گرفته شده، فقط من به اين روايت شکلی تمثيلی داده‌ام. من در اين نمايشنامه کوشيدم تا نظمی را که خاص زبان اين قبيل روايت‌های عاميانه است در گفت و گوی آدم‌های اين نمايش حفظ شود. «شهر قصه» حکايت دردناک آدمی است که نادانی‌ها، خرافات و نظام‌های تحميل شده‌ای زندگی اش را محدود کرده‌اند.»

در سال ۱۳۵۲ با فیلمنامه ای که «بيژن مفيد» خود نوشته و تنظيم کرده بود فيلمی سينمايی به کارگردانی «منوچهر انور» ساخته شد که بازيگرانی چون «پروانه معصومی»، «سهيل سوزنی»، «فردوس کاويانی» و «جمشيد لايق» در آن بازی کرده بودند.
در مدت نزديک به سه سالی که در مجموع نماشنامه «شهر قصه» در سالن‌ و يا تالارهای کوچک و بزرگ تاترهای مختلف به نمايش در آمد تعداد بسياری از علاقه‌مندان به هنر نمايش که هم امکان خريد بليط و هم شرايط رفتن به تاتر را داشتند، موفق به ديدن اين نمايشنامه شده بودند و البته عده‌ای نيز «شهر قصه» را در نمايش تلويزيونی آن ديده بودند.
آنچه که توانست اين نمايش را در گستره وسيع‌تری از مخاطب و مردم مطرح کند رواج دستگاه‌ «پخش صوت» و «نوار کاست» و عموميت يافتن استفاده از اين وسيله بود که «شهر قصه» را به مردم کوچه و بازار شناساند و نزديک کرد. زبانی که در گفت و گوهای «شهر قصه» به کار گرفته شده بود، برگرفته از فرهنگ گفتاری همان مردم بود و شايد به نوعی حديث نفس و شرح حال و روزگارشان نيز بود.

با به بازار آمدن نوارهای کاست «شهر قصه» و امکان تهيه آن توسط اکثر مردم، اين نمايش آن‌ گونه که بود برای همگان معرفی و شناسانده شد و تا امروز ماندگار ماند. به‌ جز يکی دو مورد میتوان گفت که اکثر بازيگرانی که نمونه نمايشی ـ تاتری «شهر قصه» را بازی کرده بودند در نسخه گفتاری ـ شنيداری اين نمايش که روی نوار کاست ارایه شده بود حضور داشتند.

هنرمندان:
طراح و سازنده ماسک‌ها: مهندس هوشنگ کبيری
داستان ‌سرا: جميله ندایی
روباه ملا: عباس جاويدان (در اجرای کاست: بيژن مفيد)
شتر نقال: اردوان مفيد (در اجرای کاست: بيژن مفيد)
خرس رمال: فرخ صوفی (در اجرای کاست: بهمن مفيد)
فيل: حسين والامنش
خر خراط: محمود استادمحمد
اسب عصار: سهيل سوزنی
طوطي شاعر: سهيل سوزنی
خاله سوسکه: تهمينه مدنی
موش عاشق: هومن مفيد
سگ عطار: فرهاد صوفی
بز بزاز: رشيد کنعانی
ميمون رقاص: آرش
طرح جلد: مرتضی مميز
آواز، آهنگ و تنظیم: بیژن مفید

شهر قصه

<a href="http://www.gooshe.net/?p=5887">دربارۀ این آهنگ</a>

یه سگ قُلدُر داره
همسایهٔ ما
اسم سگش «گُرگیه» 
از اون بلاهاس
اون یکی همسایه مون
یه گربه داره
اسم گربه ش «نازی» یِ
از اون خوشگلاس
 «نازی» یه بچه داره
به اسم «ملوس» 
از اون آتیشپاره‌ها
از اون شیطوناس
گربه‌های کوچه مون
از ترس «گرگی» 
جاشون سر درختُ
رو پشت بوماس
 «ملوس» از ترس «گرگی» 
رفته رو درخت
 «گرگی» می‌خواد درختُ
از جا درآره
 «ملوس» داره می‌لرزه
مثل برگ بید
 «گرگی» خونش به جوشه
آتیش می‌باره
 «ملوس» مثل ماهیه
گرگی نهنگه
 «ملوس» مثل شکاره
 «گرگی» تفنگه
 «نازی» اگه برسه
اونوخ می‌بینه
گربه یی که مادره
چه جور می‌جنگه
 «نازی» از رو پشتِ بوم
پرید رو دیوار
مثل یه ببر از دیوار
پرید تو باغچه
 «گرگی»، اگه زرنگی
وقت فراره
شمشیر تُ غلاف کن
بزن به کوچه
موهای «نازی خانم» 
مثل سوزن شد
پنجه‌های خوشگلش
گرز صد من شد
رسید یهِ پنجه زد
تو پوز «گرگی» 
دنیا به چشم «گرگی» 
قدِ ارزن شد
 «گرگی» تو یه ثانیه
رسید توپخونه
دور می‌دون چرخیدُ
خورد به قورخونه
توپخونه با قورخونه ش
به اون گندگی
به چشم «گرگی» شدن
گود زورخونه
مناره پامنار
تو چشم «گرگی» 
یه قرقره شده بود
براش می‌رقصید
چنار پاچنارم
با شاخ و برگش
یه فرفره شده بود
دورش می‌چرخید
 «گرگی» اینهمه نناز
به زور و هوشت
اگه اسمت «گرگیه» 
یا که نهنگه
این حرفو زنگوله کن
بزن به گوشِت
 «گربه‌ای که مادره، 
ماده پلنگه»

گربه ای که مادره

لطفا «گوشه اصلی» را دنبال کنید، آهنگ‌های گوشه۲ و آهنگ های بیشتر:
https://soundcloud.com/gooshe-net

گربه ای که مادره

Gooshe2