خنک آن دم که نشینیم در ِایوان ،من و تو
به دو نقش و به دو صورت به یکی جان من و تو

خوش و فارغ ز خرافات پریشان من و تو

من و تو بی من‌ و‌ تو جمع شویم از سر ذوق

..............
خنک آن دم که نشینیم در ِایوان ،من و تو
به دو نقش و به دو صورت به یکی جان من و تو
داد باغ و دم مرغان بدهد آب حیات
آن زمانی که درآییم به بستان من و تو

اختران فلک آیند به نظّاره ما
مه خود را بنماییم بدیشان من و تو!

من و تو بی من‌ و‌ تو جمع شویم از سر ذوق
خوش و فارغ ز خرافات پریشان من و تو

طوطیان فلکی جمله شکرخوار شوند
در مقامی که بخندیم بدان سان من و تو

این عجبتر که من و تو به یکی کنج این جا
هم در این دم به عراقیم و خراسان من و تو!

به یکی نقش بر این خاک و بر آن نقش دگر
در بهشت ابدی و شکرستان من و تو

من و تو بی من‌ و‌ تو جمع شویم از سر ذوق
خوش و فارغ ز خرافات پریشان من و تو

Nu_Man O To

Hamid Nazari 1