.
.
[برای مهساها و نیکاها
و برای زن، زندگی، آزادی]
.
.
پنجره زنگار بسته
شب در خانه مانده
و زمان پشت شیشه ساعت جایی حوالی نیمهشب ماسیده است.
ارابههای مرگ
و قدمهای دزدانه شحنهها
ردی لزج بر زمین برجای میگذارند
بی که…
نیکا🖤
کلماتمان، فریادهامان، از میان ترک ها راه به بیرون میجوید
ما عادت داشتیم که کلماتمان از لبانمان فراتر نرود.. :)
(:🖤🕊