رسول آفتاب

Rumi - حکیمیم طبیبیم ز بغداد رسیدیم

Rumi- بیایید بیایید به گلزار بگردیم

Rumi - جانم به فدا بادا آن را که نمی گویم

Rumi - در عشق سلیمانی من همدم مرغانم

Rumi - تو خورشیدی و یا زهره و یا ماهی نمی دانم

▨ شعر: شاعر، تو را زین خیل بی‌دردان، کسی نشناخت
▨ شاعر: حسین منزوی
▨ با صدای: حسین منزوی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
_________
این غزل توسط شاعر، به برادرش بهروز منزوی تقدیم شده است
_________
شاعر، تو را زین خیل بی‌دردان، کسی نشناخت
تو مشکلی و هرگزت آسان، کسی نشناخت

کنج خرابت را بسی تسخر زدند اما
گنج تو را، ای خانه‌ی ویران کسی نشناخت

جسم تو را، تشریح کردند از برای هم
اما تو را -ای روح سرگردان- کسی نشناخت

آری تو را، ای گریه‌ی پوشیده در خنده
وآرامش آبستن ِ توفان، کسی نشناخت

زین عشق‌ورزان ، نسیم و گلشنت، نشگفت
کای گردباد ِ بی‌سر و سامان، کسی نشناخت

وز دوستداران ِ بزرگ ِ کفر و دینت نیز
ای خود تو هم یزدان و هم شیطان، کسی نشناخت

گفتند: این دون است و آن والا، تو را، اما
ای لحظه‌ی دیدار جسم و جان! کسی نشناخت (۱)

با حکم مرگت روی سینه، سال‌های سال
آن جا تو را در گوشه‌ی یمگان، کسی نشناخت (۲)

فریاد «نای»ت را و بانگ شکوه‌هایت را
ای طالع و نام تو نا‌هم‌خوان، کسی نشناخت (۳)

بی‌شک تو را در روز ِ قتل ِعام نیشابور
با آن دریده سینه‌ی عرفان، کسی نشناخت (۴)

ای جوهر شعر تو، چون نام تو بُرّنده
ذات تو را ای جوهر ِ برّان، کسی نشناخت (۵)

روزی که می‌خواندی؛ مخور مِی محتسب تیز است
لحن نوایت را در آن سامان، کسی نشناخت (۶)

وقتی که می‌کندند از تن پوستت را نیز
گویا تو را زان پوستین‌پوشان، کسی نشناخت (۷)

چون می‌شدی مخنوق از آن مستان، تو را ای تو
خاتون شعر و بانوی ایمان، کسی نشناخت (۸)

آن دم که گفتی، باز گرد ای عید، از زندان
خشم و خروشت را، در آن زندان، کسی نشناخت (۸)

چون راز دل با غار می‌گفتی تو را، هم نیز
ای شهریار شهر سنگستان، کسی نشناخت (۹)

حتا تو را در پیش ِ روی ِجوخه‌ی اعدام
جز صبحگاه ِ خونی میدان، کسی نشناخت (۱۰)

هرکس رسید از عشق ورزیدن به انسان گفت
امّا تو را، ای عاشق ِ انسان، کسی نشناخت
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اشارات غزل؛
۱. مکن در جسم و جان منزل که این دون است و آن والا
قدم زین هر دو بیرون نه ، نه این جا باش ، نه آن جا
« سنایی غزنوی »

۲.ناصر خسرو قبادیانی
۳.مسعود سعد سلمان
۴.عطار نیشابوری              
۵.سیف فرغانی
۶.حافظ : اگر چه باده فرخبخش و باد گلبیز است
به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است

۷.عمادالدین نسیمی از پیروان نهضت حروفیه که به دستور یکی از اعقاب تیمور ظاهرا ، پوست از تنش ، زنده زنده کندند

۸.فرخی یزدی : سوکواران را مجال بازدید و دید نیست
بازگرد ای عید از زندان که ما را عید نیست

۹. م. امید و شعر قصه ی شهر سنگستان
سخن می گفت در سر آغاز کرده
شهریار شهر سنگستان...

۱۰. خسرو گلسرخی و سایر شاعران شهید

حسین منزوی | کسی نشناخت

▨ شعر: آهای خبردار (نسخه‌ی بازسازی شده)
▨ شاعر: حسین منزوی
▨ با صدای: ئاگر گداری
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
پیش تر، نسخه‌ی کلاسیک، با صدای شاعر منتشر شد. در این نسخه، صدای با کیفیت‌تر جایگزین صدای شاعر شده، البته سعی شده تا جای ممکن لحن شاعر بازسازی شود و راوی به جزییات خوانش شاعر وفادار باشد
────── ♪ ──────
آهای خبردار
مستی یا هوشیار؟
خوابی یا بیدار؟
خاله یادگار

تو شبِ سیا 
تو شبِ تاریک 
از چپ و از راست 
از دور و نزدیک
یه نفر داره 
جار می‌زنه، جار؛
آهای غمی كه 
مثلِ یه بختک 
رو سینه‌ی من 
شده‌ای آوار 
از گلوی من 
دستاتو، وردار 
▨
توی كوچه‌ها 
یه نسیم رفته
پی ولگردی 
توی باغچه‌ها
پاییز اومده 
پی نامردی 
توی آسمون 
ماهو دق می‌ده 
دردِ بی‌دردی 
▨
خاله یادگار
نمیای بریم 
شهرو بگردیم 
قدم به قدم؟ 
نمیای بریم 
چراغ ورداریم 
پرسه بزنیم 
دنبالِ آدم؟ 

كوچه‌های شهر 
پُرِ ولگرده 
دل پُرِ درده 
شب پُرِ مَردو 
پُرِ نامرده 

همه پا دارن 
همه دَس دارن 
اما بعضیا 
دورِ خودشون 
یه قفس دارن 
بعضیاشونم
توی دستشون 
یه جَرَس دارن 
▨
آره خاله جون
خاله خبردار
باغ داریم تا باغ 
یكی غرقِ گل 
یكی پُرِ خار 

مرد داریم تا مرد 
یكی سَرِ كار 
یكی سَرِ بار 
یكی سَرِ دار 

آهای خبردار
خاله یادگار
تو میخونه‌ها 
دیگه كی مسته؟ 
دیگه كی هوشیار؟ 

تو ویرونه‌ها 
دیگه كی مرده؟ 
كی شده مُردار؟ 
تو افسونه‌ها 
دیگه كی دیوه؟ 
دیگه كی دیوار؟ 
▨
آره خبردار 
خاله یادگار
می‌خوان بینِ ما 
دیوار بزنن 
میله بكارن 
خندق بكنن 

تو رو ببرن 
اونورِ بازار 
من‌و بیارن 
اینورِ بازار 
▨
از من و توها 
بازار شلوغه 
تا ما با همیم 
دیوار دروغه 

بارون نزنه 
آبت نبره 
من دارم میام 
خوابت نبره

خبر، خبردار 
خاله یادگار!
من به یادِ تو 
بیدار می‌مونم 
تو به یادِ كی 
می‌مونی بیدار؟

حسین منزوی | آهای خبردار (نسخه‌ی بازسازی شده)

▨ نام شعر: خانه خونین است اینک 
▨ شاعر: سیمین بهبهانی
▨ با صدای: سیمین بهبهانی
▨ موسیقی: قطعه‌ی دیلمان از سامان صمیمی 
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــ
خانه ابری بود روزی؛ خانه خونين است اينک
آن چنان بود اين چنين شد، حال ما اين است اينک

مرده‌واری طيلسان بر دوش و خون آشام و شب‌رو
تشنه ی خون با دو دندان چو دو زوبين است اينک

می‌کَشد در خون پلنگ ِ پير، آهوی جوان را
وحشت ِ قانون ِجنگل؛ تهمت ِ دين است اينک

سرو ِ باغ عشق را نازم که در باران ِ سُربی
چون درخت ِ ارغوان از خون، گل‌آزین است اینک

می‌درخشد خاک همچون آسمان با روشنانش
بر زمین بشکسته شمشادی بلورین است اینک

گِرد ماه ِ چارده؛ شب با شبآویزان سُرخش
رشته‌ی مرجان نثار ِ زلف مِشکین است اینک

چشم ِ شوخ ِ گزمگان، تا ننگرد دوشيزگان را؛
پرده‌‌ساز ِ چهره‌ها، گيسوی پرچين است اينک

نوعروسان ِ بلوراندام ِ بازو مرمری را
حجله‌‌گه گور است و خاک ِ تيره‌ بالين است اينک

گوهر ِ ناسفته را گر شَرع می‌گويد که مَشکن
سُفتن و آنگه شکستن؟ تا چه آیين است اينک!؟

تيغه‌ی فرياد ِ غم بشکست چون فولاد ِ خنجر
پرده‌ی گوش ِ ستم ديوار ِرويين‌ است اينک

نه! که کارستان ِظالم همچو خاکستر بريزد
حاصل ِ کبريت ِ نفرت، شعله‌ی کين است اينک

خانه ابری بود روزی، گرچه خونين شد، وليکن
پشت ِ ظلمت وز پی ِ خون؛ صبح ِسيمين است اينک
▨ 
سیمین بهبهانی، نیمای غزل ِایران

سیمین بهبهانی | خانه خونین است اینک

منتخب فایل صوتی مولانا خوانی دکتر عبدلکریم سروش

1792 این کیست این این کیست این

1685 ای مطرب این غزل گو ای یار توبه کردم

1621 چو غلام آفتابم هم از آفتاب گویم

بنگر ز جهان چه طرْف بربستم؟ هیچ

Rumi - جانم به فدا بادا آن را که نمی گویم

NOMAD

Related tracks