Homayoun Shajarian - Yek Nafas Arezooye To |  همایون شجریان - یک نفس آرزوی تو

از دست دل پر میزنی با خنده خنجر میزنی
با غیر ساغر میزنی با من مدارا میکنی
حال مرا میدانی و از خود مرا میرانی
در گوش من میخوانی و هنگامه بر پا میکنی
یک شب مرا میسوزی و یک شب تماشا میکنی
با گریه میپرسم چرا با خنده حاشا میکنی
یک آن امانم میدهی جانی به جانم میدهی
خود را نشانم میدهی دیوانه رسوا میکنی دیوانه رسوا میکنی
از دست دل پر میزنی با خنده خنجر با غیر ساغر میزنی با من مدارا میکنی
حال مرا میدانی و از خود مرا میرانی
در گوش من میخوانی و هنگامه هنگامه هنگامه بر پا میکنی
رونق شدی بیدار را شیرین شدی فرهاد را مجنون سر بر باد را.

Homayoun Shajarian Modara-مدارا همایون شجریان

قطعه «پریزاد» با صدای علیرضا قربانی، آهنگسازی غلامرضا صادقی و شعری از زنده یاد اسحاق انور  …

.
تنظیم : نوید زمردی
گیتار : نوید زمردی
سه تار : امیرحسین اسکندری
ضبط استودیو نیما - حسام ناصری 
میکس و مسترینگ : آرش پاکزاد 



.
دفتر ماه پر از شعر سپید است، پر از تنهایی 
ای پریزاد غزل کی به غزل باز آیی؟
شب من گمشده در کوچه ی بی خوابی ها
خواب کن چشم مرا، ای نگه رویایی
باز هم وعده فردا دهی و می دانم 
نیست افسانه ی امروز تو را فردایی 
آنکه در چشم تو رویای مرا زندان کرد
کاش می داد به دلتنگی من معنایی 
بیش از این مهر جنون در دل من داغ مکن
نیست اندازه ی مجنونی من صحرائی
.

Parizad / پریزاد

اجرای مشترک فریدون فرخزاد و شهره صولتی. تو که اومدی


بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز

چه شد آنهمه پیمان . که از آن لب خندان
بشنیدم و هرگز خبری نشد از آن

کی آیی به برم . ای شمع سحرم
در بزمم نفسی . بنشین تاج سرم . تا از جان گذرم

پا به سرم نه . جان به تنم ده
چون به سر آمد . عمر بی ثمرم

نشسته بر دل غبار غم . زآنکه من در دیار غم
گشته ام غمگسار غم

امید اهل وفا تویی . رفته راه خطا تویی
آفت جان ما تویی

شاعر: پرویز خطیبی: آهنگساز: مهدی خالدی: دستگاه: آواز بیات اصفهان
بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز
بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز

چه شد آنهمه پیمان . که از آن لب خندان
بشنیدم و هرگز خبری نشد از آن

کی آیی به برم . ای شمع سحرم
در بزمم نفسی . بنشین تاج سرم . تا از جان گذرم

پا به سرم نه . جان به تنم ده
چون به سر آمد . عمر بی ثمرم

نشسته بر دل غبار غم . زآنکه من در دیار غم
گشته ام غمگسار غم

امید اهل وفا تویی . رفته راه خطا تویی
آفت جان ما تویی

بردی از یادم . دادی بر بادم . با یادت شادم
دل به تو دادم . در دام افتادم . از غم آزادم
دل به تو دادم . فتادم به بند
ای گل بر اشک خونینم نخند
سوزم از سوز نگاهت هنوز
چشم من باشد به راهت هنوز
 

زنده یاد دلکش - بردی از یادم

Стихи © БОРИС  РЫЖИЙ
Музыка © Катаев Владимир

Пройди по улице пустой —
морозной, ветреной, ночной.
Закрыты бары, магазины…
Как эти дамы, господа

прекрасны. Яркие витрины.
Не бойся, загляни туда.
Не ад ли это? Высший свет
телесных’? Да. А впрочем, нет.

Она, как ангел, человечна.
Ладони повернула так,
как будто плачет, плачет вечно.
И смотрит милая во мрак.

О, этот темно-синий взор —
какая боль, какой укор.
И гордость, друг мой, и смиренье.
Поджаты тонкие уста.

Она — сплошное сожаленье.
Она — сплошная доброта.
…Прижмись небритою шекой
к стеклу холодному. Какой

морозный ветер. Переливы
созвездий чудных на снегу.
И повторяй неторопливо;
«Я тоже больше не могу…»

Пройди по улице пустой - Стихи © БОРИС  РЫЖИЙ

عهدیه - هرگز هرگز

ای کاروان
ای ساربان ای کاروان، لیلای من کجا می‌بری
با بردن لیلای من، جان و دل مرا می‌بری
ای ساربان کجا می روی ، لیلای من چرا می بری 
در بستن پیمان ما تنها گواه ما شد خدا
تا این جهان بر پا بود این عشق ما بماند به جا
ای ساربان کجا می روی ، لیلای من چرا می بری
تمامی دینم به دنیای فانی،شراره ی عشقی که شد زندگانی
به یاد یاری خوشا قطره  اشکی،ز سوز عشقی خوشا زندگانی
همیشه خدایا محبت دلها،به دل‌ها بماند، بسان دل ما
چو لیلی و مجنون فسانه شود،حکایت ما جاودانه شود
تو اکنون ز عشقم گریزانی
غمم را ز چشمم  نمی‌خوانی
تو از عاشقی چه می‌دانی
پس از تو نمودن برای خدا، تو مرگ دلم را ببین و برو
چو طوفان سختی ز شاخه‌ی غم، گل هستی‌ام را بچین و برو
که هستم من آن تک درختی، که در پای طوفان نشسته
همه شاخه های وجودش ز خشم طبیعت شکسته...

شعر: رهی معیری

(ای ساربا محسن نامجو (لیلای من

خانه بر دوش
علیرضا افتخاری
از آلبوم هنگامه 
سال انتشار: 1377



آه ای صبا . . .
چون تو مدهوشم من
خود فراموشم من
خانه بر دوشم من
خانه بر دوش

من در پیش کو به کو افتادم
دل به عشقش دادم
حلقه در گوشم من
حلقه در گوش

گر در کویش برسی برسان
این پیام مرا
بی چراغ رویت
من ندارم دیگر
تاب این شبهای سرد و خاموش
هرگز هرگز باور نکنم
عهد و پیمان ما شد فراموش

ای جان من غرق سودای تو
بی تماشای تو
دل ندارد ذوق گفتگویی

بی جلوه ات آرزو بی حاصل
بی تو در باغ دل
خود نروید سرو آرزویی

شبها مرغ لب بسته منم
دل شکسته منم
تا سحر بیدارم
سر به زانو دارم
برنخیزد از من های و هویی
بی تو سیر گل را چه کنم
گل ندارد بی تو رنگ و بویی

Khane-bar-doosh_Eftekhari

عاشقانه ای زیبا از سینا پارسیان
*****************************
یه فنجون چایی با تو شرابه اصلا انگار
چقدر جذاب تر میشی میون دود سیگار

آهای آقای دریایی من و تو توی تنهایی
میتونیم غرق شیم عین شکر توو وسعت چایی
************************************

(ای ساربا محسن نامجو (لیلای من

TK Music