شب چشم

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

گویی ,گل مرا

دستی غریب سرشته است

واندیشه ی مرا

یغماگری

در شاهراه باد نشانده است

 

و غمگنانه ترین سرنوشت را

دستانی آشنا

برکتیبه ی روحم

به خطی غریب نبشته است

 

 

شب چشم

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

آن باغکوچه های معطر را

ذهن پریش من ز یاد زدوده است

در سینه ام مکاو که ...، سطلی است جای قلب

لب ریز از کثافت و مدفوع خاطرات

 

در شهر های کودکی من

پیری عصا به دست در گاهواره غنوده است

لالا بخواب کودک اهن

لالا بخواب کودک باروت

بگذار چهره ها دروغ بگویند

دیگر عصا شناسنامه ی پیری است

 

لا لا بخواب...،

                     لالا بخواب ...،

شب چشم

 

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

بنگر چگونه دست تکان می دهم

گویی مرا برای وداع آفریده اند!

 

کنج لبان من

نام کدام گمشده ای جای مانده است

نامی ...،

کز آن شکفته گل یاس

 

مویت کلاف دود

میعاد درکجاست ؟

میعاد آخرین

در پنبه زار حاشیه ی نیل ؟

در کعبه ؟

در پکن ؟

در کوه طور

در سخره های خنده ی بودا

یا در حرمسرای محمد ؟

 

شب چشم

 

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

بنگر چگونه دست تکان می دهم

گویی مرا برای وداع آفریده اند!

 

خنجر شکست

                 در لای کتف من

                 مویت کلاف دود

                  بدرود!

 

نوبت ز ما گذشت

شب از دریچه های چشم تو تابید

پیاله دور دگر زد!

خنجر نشست

تا دسته پشت " رم "

" رم " در  " سزار " مرد

تهمت عصای توست " بروتوس "

 

حق با کسی ست که پیروز است

حق دادنی است ، نه

حق حق گرفتنی است

ایمان خریدنی است

وطن را حراج کن !

 

حق با کسی است که از پشت

                                        شمشیر می زند

تاریخ جنده خانه ی خونینی است

بر این قباله ی جعلی

باور مبند

حق

    حق

         با کسی ست که با من

                                       شیون کشیده است :

                                                                      ـ اناالحق

 

شب چشم

بگذار چهره ها دروغ بگویند

دیگر عصا شناسنامه ی پیری است

شیرین فسانه ای است

روزی عصای موسی عمران ــ

                                        شد اژدها

امروز اژدها

در دست ما عصاست

بازی تمام گشت

پیاله دور دگر زد

از دوستی و عشق

بهتان گزیده شد.

 

در پشت نام " رم "

پنهان مکن رسالت خود را

اینان که در " سنا "ی نشستند

این پاسدارهای حرمت و آزادی

با دامن تو تبرئه کردند خویش را

 

محکوم جرم ندامت نگاه کن

در جای اتهام نشستند عادلان

در دستهایشان

تهمت غریب عصای مرصعی است

بگذار چهره ها دروغ بگویند

 

بازی تمام گشت

اینک تو و " سزار"

فاتحان جنده خانه ی تاریخ گشته اید

در پشت نام " رم "

تنها عمیق شکافی است

 

 

شب چشم

 

                مویت کلاف دود

                                       دامن سپید

                                                       سخی تن

آنک منم

فرزند قرن های پیاپی

و قاره های گمشده در اعصار

از یاد برده موطن خود را

وز ذهن خود زدوده قرن آهن و خون را

 

آنک منم

بنگر چگونه دست تکان می دهم

گویی مرا برای وداع آفریده اند

و با عصا

آرام در گاهواره غنوده ام

 

هان کاتبان، ثبّات ها

من را برای نسل های پیاپی صادر کنید

اینک منم شناسنامه ی تاریخ

پياله دور دگر زد - شعر و صدای نصرت رحمانی

Golden Dreams, Khabhaye Talaee (Instrumenal - Piano) - Persian Music

Dreams 3 (Pish-Daramad 3)

Rhapsody Rooye Teme Armani

Dreams 5 (Pish-Daramad 5)

Rhapsodye Esfahan

Haq Haq Konam hoo hoo koman_256k.mp3

نفس برآمد و کام از تو بر نمی آید 
فغان که بخت من از خواب در نمی آید 


صبا به چشم من انداخت خاکی از کویش 
که آب زندگیم در نظر نمی آید 


قد بلند تو را تا به بر نمی گیرم 
درخت کام و مرادم به بر نمی آید 


مگر به روی دلارای یار ما ور نی 
به هیچ وجه دگر کار بر نمی آید 


مقیم زلف تو شد دل که خوش سوادی دید 
وز آن غریب بلاکش خبر نمی آید 


ز شست صدق گشادم هزار تیر دعا 
ولی چه سود یکی کارگر نمی آید 


بسم حکایت دل هست با نسیم سحر 
ولی به بخت من امشب سحر نمی آید 


در این خیال به سر شد زمان عمر و هنوز 
بلای زلف سیاهت به سر نمی آید

 
ز بس که شد دل حافظ رمیده از همه کس 
کنون ز حلقه زلفت به در نمی آید  
حافظ
https://www.facebook.com/groups/lovers.shajarian/

اجرای خصوصی - محمدرضا شجریان ، جلیل شهناز

Versión de Estudio Op. 10, No. 3 in E major – Frédéric Chopin (Tristesse)

Tristesse

Tristesse NeoPiano

Creación propia en piano registrada en registro propiedad en 2025. 
© 2025 Ray Music. Todos los derechos reservados. Comparte por tus redes y suscríbete para colaborar con la creacion de nuevas canciones. 
Ray: Joven pianista de la provincia de Pontevedra, España. Su estilo fusiona sensibilidad clásica con ritmos electrónicos, alternando versiones al piano tradicionales con adaptaciones modernas de inspiración House. Explora una estética introspectiva y natural, donde lo orgánico y lo digital se entrelazan. Comparte en tus redes y suscríbete para fomentar la creacion de nuevas canciones. Está registrado el EP Anima Mundi con 6 canciones de piano estilo clásico, publicadas en el canal, se están fraguando otro EP con  canciones propias estilo electrónico/house/dance y otras versionadas. Sonido y video realizado con teclado Casio Cts 1000v, editado con DAW Reaper e interface de audio Behringer U-phoria UMC 22. 

Comentarios o peticiones: raymusic2025@hotmail.com 


Draco  autor: RAY (EP ANIMA MUNDI)

Solo Piano.  Created in Real-time at the Midwest Music Conservatory, St. Louis MO.

Year of Music: August 24, 2025

قطعه شوشتری درآمد و ضربی از آلبوم نغمه های جانسوز استاد علی اصغر بهاری

علی‌اصغر بهاری (۱۲۸۴-۱۳۷۴) از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده برجسته ساز کمانچه می‌باشد. وی در دههٔ ۶۰، با فرامرز پایور، جلیل شهناز، محمد اسماعیلی و محمد موسوی، در «گروه اساتید»، همکاری داشت.

زندگی نامه
علی اصغر بهاری، به سال ۱۲۸۴ در ناحیه بازار عباس آباد تهران متولدشد. وی در خردسالی به ساز کمانچه دل بست و نزد پدربزرگ خود، میرزا علی خان بهاری، به فراگیری کمانچه پرداخت و سپس در مکتب سه دایی خود به نام‌های رضاخان، اکبرخان و حسن خان که در یک قرن پیش جزو هنرمندان نامی ایران به حساب می‌آمدند دست به تکمیل تجربیات خود درکمانچه نوازی زد. بعد از فوت پدربزرگش هنگامی که ۱۵ ساله بود به ادامهٔ یادگیری کمانچه نزد دایی‌هایش ادامه داد.

فعالیت‌ها
علی اصغر بهاری، از دایی‌های خود چیزهایی را که باید بیاموزد آموخت تا اینکه در هجده سالگی همراه با ارکستر ابراهیم خان منصوری در کنسرتی که در یک سالن بر پا شده بود شرکت می‌کند و از همین جا آوازه شهرت بهاری به گوش موسیقی دانان می‌رسد و او را بنام نوازنده خوب و آگاه به نواختن گوشه‌هایی ایرانی می‌پذیرند.

بهاری پس از چندی در مشهد کلاس موسیقی جهت تعلیم می‌گشاید و یک سال هم با حبیب سماعی استاد سنتور کار می‌کند و شاگرد تعلیم می‌دهند و بعداً به تهران می‌آید و توسط استاد روح الله خالقی به مدرسه موسیقی جهت تعلیم دعوت می‌شود و در هنرستان شروع به همکاری می‌نماید.

وی با همکاری با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران، شاگردان خوبی را تربیت کرد که هر کدام هم اکنون یکی از بهترین کمانچه نوازهای‌های کشور می‌باشند. او علاوه بر ساختن قطعه‌های ضربی از قبیل پیش درآمدو رِنگ، بر ردیف موسیقی ایرانی و ضربی‌های روایت شده از متقدمین تسلط کامل داشت. وی در روز شنبه ۲۰ خرداد ماه ۱۳۷۴ درگذشت.

منبع ویکی پدیا فارسی
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D8%B5%D8%BA%D8%B1_%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%B1%DB%8C

Rhapsodye Esfahan

Javad Ma'roufi