PARANOIA🌶️

Hall of Fame

Songwriter’s Playlist - German Songs

Läuft bei mir - songwriter's playlist

Setlist 25

hell is us

Deutsch

Copy of Daily Drops

It was seemingly a late Autumn season this year and the leaves held on to their branches a little longer than average this turn of the wheel. I watched as the final remaining members of the deciduous resistance proudly held their ground and clung to their branches, while the wind tried to seduce them to give up their futile attempt at immortality and surrender to the inevitable.  In bold defiance they refused and proudly flew their colorful flags of deep crimson, rust orange, and a shade of yellow so ineffably deep it does not even bare a name. They danced gallantly and gracefully with the wind as they moved in asymmetrical rhythms and flowing tempos - the mathematics of which seemingly beyond human intelligence, boarding on the divine. The eb and flow of the motion together with the beams of sunlight that would burst through the branches and cast a glimmering shimmer onto everything was truly an epically cinematic sight to behold! If I were a cinematographer this is what I would film.  As I am only a composer, I did the best I could with the tools available to my disposal...  I hope you may enjoy it...

//////////////////////////////////////////////////////////////

"Autumn Rains" is the second installment in a trio of neoclassical solo piano albums composed, performed, and produced by Andrew Souter. These projects have been two decades in the making and represent a return to traditional music composition, engaging song-writing, and the pure passion of emotional story-telling. This trio represents Andrew's most personal and intimate music. It is quite literally a love project. We hope it may help you on your journey, as it has us...

"Autumn Rains" is music inspired by the spirit of Agape. It is an album dedicated to the concept of spiritual love and universal compassion clothed in the metaphor of transcendental natural beauty. It is an album that simultaneously expresses deep love for both the creator as well as the creation. It is said God gave us music so that we could pray without words. It could be added that nature was provided as an example of exactly how to do this effectively. In this spirit, Autumn Rains is a prayer of gratitude for the opportunity to learn from the natural beauty of this world, and an expression of a sense of respect for the inescapable universal equality that nature imposes. It humbly attempts to capture deep feelings of awe, granduer, idealism, and a belief in the innate goodness of the world even when we all face exceptionally hard lessons.

Andrew Souter -- The Wind Whispers To The Trees

Porque Me Dejaste en el Coche

Tiem - "Ey"

Watch On Youtube:
youtu.be/eBVMGhmhM9c

Available on all platforms!
Fanlink.tv/Ey

Beat Producer: Liderbeatz
MixMaster: Liderbeatz
Director: Sina Bigdeli
Artwork: Oveyz
Visuals: Amirali TheSz, !LEAN
Distribute: Mitrxv, Arda
Marketing: Mhsenivx
Manager: Ali Taba, Mitrxv

Fanlink.tv/Ey

Lyrics:
تی ام تکی میتازونه نمیخواد تیم
لش خار و مادر دستم یه لیوان لین
فازم اوپن مایند ولی یه ریز تاکسیک
یه مرحله قبل اوِر اِپیستاکسی

تی ام تکی میتازونه نمیخواد تیم تیم
لش خار و مادر دستم یه لیوان لین لین
فازم اوپن مایند ولی یه ریز تاکسیک
یه مرحله قبل اوِر اِپیستاکسی 

حرفاتون اشناس برام
تا خوندمش وایستاد زمان
کفشاتو در میارم از پات لا زمان و لا مکان
با وقار و با حیا
لاتیمون پره نامرام
میکشم زیر پاهات میای رو زمین داش با دماغ
جنگ جوی بی خایه من ندارم ترس از مردن
سنگینه قلمم برات دارم انگیزه ی کشتن
دوست و دشمن خالی کردن پشتمو تنهام النا
ولی هیچکدومشون نشدن مانع رشدم
هرجا برم بام پول 
دوده هیز میاد از ساندروف
کارام مثبت ۱۸ سانسور
 تهران مال منه اب کون
بغلمه حسام
میکنم با قلم قصاص
به نشونی نیاز ندارم 
شناسه صدام
چشا خطه چینی نی
کتات بازه زیر بیلیطی
پریم تا بی نهایت بگو داشی infinity 
زدم از ریشه هرچی ساختید
یه ورم چتام میشه پابلیک
تک به 15 دنبالتیم این تیم راگبی


ترندم امسال
Ey
بکم دوتا هیکلی LeBron James 
Ey
ترندم امسال یک 
میده هی انگیزه طهران بم
Ey

سرش گرده سوخت تو جنگ
بیست چهاری پی فورمولم
دوتا منطقه بیا پایین همه کونده پرو ان
انقد زدم زیرش همش کبوده چشام
بگو کی قد من پول زد به جیب از کف طهران
نون خایم و میخورم تو خایه باباتو
یه عمر تحت تعقیب بودم الا ثمره بهم داد
 دنبال یخه برا کدی کف خواب تر از کروکدیل
میزنم دود کنی ابنه ای تو مثل لوکوموتیو
تیرو دیدی بدورویی در میادش پولوخوریت
انقد فته میخوری از فردا بری جودو اوبی
تیر میزنی هوایی حاج تی ام خل روانی
پسی خور تیممی کت وا میکنی مجازی 
دستم دوتا کارده 
چسب زخمه فاز بانده
کل تیمم دستش چوبه داداش انگار اوالانچه
تردم کردن دادن بهم پروندم و با اشک
زهرم و میریزم وایسادم تو بازی تا تهش
روز بردم میخندم از ته دلم با اشک
کشیدم به بیراهه ها شرمندتم مادر
بستم رویه بردم تکی پیش میبرم تخسم
اینستا که همه لاتن چند نفرو کشتن
گفتم تکی هاردم ولی بام میادش قبیله
گزشت از تایم مصرفم هرچی زدم پریده
الا با قلمم میچرخم تو هوا سفینه
کسی شدم که هرکس و ناکس نده فریبش
تشنه به خونم محکومم پرچم و بکوبم
خونتون حلال حتی تو سلولم بخونم
گاییدم خار رویامو رسیدم به سقفش
دورم ادم دارم پر تر از سپاه و ارتش
نا رفیق نداریم اینجا همه داداشیمن
هرکی پشتم بزنه پس سزاوار مرگه
لوکم زیر پونز
تا میخونم میرم تو حس
دورم پره ادم اومدم به قصد جونت

نمیرسونه بهم صدمه جنده
دشمن فرضیتم واسه مصرف جنسه
دوزتون رو سه کامه من سه تا رول بالانس شم
تو نیم ساعت میپیچونن ۷ دفعه پیپر
میبینم ترس و تو چشات
 میاد رو فیست کونه کارد
جنس یه سال محلمون داش سیفه خونه ما
تی ام فست تر از فراری 
صبح و ظهر و شب بگایی
انقد قلمم گزاشته کونتون گرفت هپاتیت
کارام کون به کون ()
رفیقام تو پاپه لاتین
اسراط جنگه کیرته 
طهرون شناسیم


ترندم امسال
Ey
بکم دوتا هیکلی LeBron James 
Ey
ترندم امسال یک 
میده هی انگیزه طهران بم
Ey

ترندم امسال
Ey
بکم دوتا هیکلی LeBron James 
Ey
ترندم امسال یک 
میده هی انگیزه طهران بم

Hiphopologist - "Nefrat"
Produced By Ashkan Kagan x Kiyot
Project Manager : Arsam
Label : Belaad

Nefrat Freestyle [Prod. Kagan, Kiyot]

'AGE BERE' Ft HOOMAAN

5th single track from HITMAN ALBUM

produced by Arman miladi
co produced and mastered by Dannyrose
artwork and visuals by M0tiar

Age Bere (feat. Hoomaan)

on YouTube

Local  - CIA | Official Audio

Producer:  Yxngsash X Navid
Artwork: Createbyci

Local

“Pore Pool“
Producer : Vinak
Beat : Farnaam
Mix & Mastering : Saman Sadeghi
Project Manager : @shayansafe
Label : Belaad
Lyric : 
فیم شدم تلاش کردم
هرچی مایه در اومدش طلاش کردم
حواسم هست
واسه رفیقامم داش نذاشتم کم
عشق دادن فنام هرشب 
گل بام یه کاری کرد خلاق تر شم
پر شدش کلان شهرم
ولی باز یکِ کلانشهر ام
زنگ نزن اشغال بهم
شمارت یادمه دواش آلزایمرِ
تا دیدی رایمام گرفت
برگشتی ولی ویناک فا ک داد بهت
لیوانم پر میشه تو ۱ ثانیه خالی
کبدم شده حسابی بگایی
دختره میره بجا کلاویه پایین
از صدام درمیارم بنجامینِ آبی
به کشورمون داریم وابستگی 
مست بودم کردم رانندگی
طرفدارا پیگیرن آهنگ بدیم
قلبم آتیش گرفت با منجنیق
دیر فهمیدم تو آستین مارِ
چشام ندیدشون انگار استیگماتِ
شده لاتیم ثابت
واسه تک به تک نداشتین خایه

واسه هرکی سود نداری میگیره روت
جواب فن و نمیدی opps میشه زود
رفیقا تو hood
فقط میاد بوی دود
دافیا تو pool ولتامون پرِ پول
واسه هرکی سود نداری میگیره روت
جواب فن و نمیدی opps میشه زود
رفیقا تو hood
فقط میاد بوی دود
دافیا تو pool ولتامون پرِ پول

زیاد شده پولا
سیگارامون کوبا
رسیدم بالا تکی رو جنازه همه غولا
پارتیمون توپوله داداشی اندازه بودا
بلاد همچیتونو میگیره مثل برمودا
میشینم سونا بخار
تو خونه پره دلار
سفید پوستِ حاجیتون داشی نمیره سولار
بوی گلم بیشتره دادا از بوی گلاب
دختره بغلم هاتِ قد مواد مذاب
کارم عجیب غریبه
دیگه شدی غریبه
هرکی منو فروخته بگه چی باهاش خریده؟
شدم خلیفه
تنهایی میشم حریفت
ورسامو رو سنگ نوشتمش مثل کتیبه
تهران شده تو مخی اعصابا همه خورده
خرج دافَرو میدم بم میگه پدرخونده
مست میکنه پیشم کل برف و کرده گوله
به خاطرات عشق اولم زدم گوله
بده بره honey از خیابون میخوام money
روزا میره عزیزامون همه میشن آسمانی
پستو میزنم چاقی اگه با یه گانی
اکیپتون پرِ ورقِ اتاق بایگانی
بغلم داف کم کار کرد
یه کلاه کپ سرمو یه شلوار بگ
رو گردنا دستمال سر
یه سگ باهامونِ شبیه اصحاب کهف

واسه هرکی سود نداری میگیره روت
جواب فن و نمیدی opps میشه زود
رفیقا تو hood
فقط میاد بوی دود
دافیا تو pool ولتامون پرِ پول
واسه هرکی سود نداری میگیره روت
جواب فن و نمیدی opps میشه زود
رفیقا تو hood
فقط میاد بوی دود
دافیا تو pool ولتامون پرِ پول

Poore Pool

Pore Pool

Memoria Estelar is a journey into the sacred space within, where rivers of truth flow through the soul, purifying and guiding us toward the abundance of our deepest essence. This song invites you to dwell in calmness and embrace the dark night as a mantle of sacred receptivity, uncovering hidden treasures that reveal your truth. Let the sounds of this track open the doors to your inner universe and take you on a celestial voyage.

Memoria Estelar was crafted with Ecstatic Dance in mind, designed to take dancers on a deep, introspective journey through sound. With grounding rhythms, ethereal vocals, and a meditative flow, this track is perfect for setting the tone during warm-ups, transitions, or closing ceremonies. Its soothing energy and sacred atmosphere invite dancers to connect with their inner selves, creating space for healing and transformation through movement.

This track offers a slow build and emotional depth, making it ideal for DJs seeking to guide dancers into a state of flow and release. If you're looking for something to evoke grounding, calm, and connection in your sets, Memoria Estelar is for you.

Memoria Estelar
Composed & Produced by Mason Töryen
Poetry by: @espirithulibrekf

Lyrics
---
Ríos que acompañan los ojos
purifica mi cuerpo
memoria estelar
aprendo a habitar en la calma
sagrada receptividad
manto de noche oscura

Abundancia de mi alma
Oculto tesoro
Que hace nacer mi verdad

#DanceJourney #SpiritualMusic #HealingMusic #OrganicSounds #mediicinemusic #ecstaticdance #MovementMedicine #Downtempo #WorldMusic #CeremonialMusic
#MeditativeMusic #EcstaticDanceTurkiye #EcstaticDanceMexico

Single

Memoria Estelar

Tell Me Why

Und der Wind pfeift

Some moments never fade.

Still Smells Like June is a memory in denim and sunlight — a song about old ticket stubs, borrowed spoons, and the kind of summer you still carry in your clothes.

Turn it up, close your eyes, and smell the season again.

Manche Momente verblassen nie.

Still Smells Like June ist eine Erinnerung in Jeans und Sonnenlicht – ein Song über alte Kinokarten, geliehene Löffel und einen Sommer, der immer noch in deiner Jacke steckt.

Laut aufdrehen, Augen schließen – und der Juni ist wieder da.

Still Smells Like June

Parsi

Ein stiller Raum, irgendwo am Ende eines Flurs – ohne Fenster, ohne Ausweg. Room With No View erzählt von einem inneren Rückzug, vom Warten auf etwas, das nie kommt, und von der Sehnsucht nach Vergebung und einem letzten Lichtblick. Ein Song wie ein Flüstern hinter verschlossener Tür – ehrlich, rau, und poetisch. Wer zuhört, bleibt nicht unberührt.

A quiet room at the end of a hallway — no windows, no way out. Room With No View is a story of withdrawal, waiting for something that never comes, and longing for forgiveness and one last glimpse of light. A song like a whisper behind a locked door — raw, honest, and poetic. If you listen closely, it just might stay with you.

Zimmer ohne Aussicht

Du kennst das Gefühl – jemand geht, und du bleibst zurück mit tausend Fragen und einem stillen Film im Kopf, der einfach weiterläuft.

„Deine Tränen“ ist ein Song über das, was unausgesprochen bleibt. Über Momente, die wehtun, weil sie echt sind. Direkt, ehrlich, ohne großes Drama – dafür mit Gänsehaut.

BRO erzählt keine Geschichten, er lässt dich fühlen.


You know that feeling – someone walks away, and you’re left with a thousand questions and a silent movie in your head that just keeps running.

“Deine Tränen” is a song about everything left unsaid. About moments that hurt because they’re real. No big drama – just raw emotion and goosebumps.

BRO doesn’t tell stories. He makes you feel.

Deine Tränen

Vintage Shirts is a breakup song with backbone. Honest, stylish, and full of little punches that land softly and stay with you. Annie Cole sings about letting go, not with heartbreak but with clarity—and just the right amount of swagger. A song for everyone who’s moved on and doesn’t need closure to keep dancing.

Vintage Shirts ist ein Trennungssong mit Rückgrat. Ehrlich, stilvoll und voller kleiner Sätze, die sitzen und nachwirken. Annie Cole singt vom Loslassen – nicht mit gebrochenem Herzen, sondern mit Klarheit und genau dem richtigen Hauch Lässigkeit. Ein Song für alle, die weitergezogen sind und keinen Schlussstrich brauchen, um weiterzutanzen.

Vintage Shirts

Eine Zigarette. Kein Wort. Und trotzdem alles gesagt.
In „Mond auf meinem Handgelenk“ erzählt JULE von einer Liebe, die aus dem Nichts kam – zu früh, zu spät, und doch genau richtig.
Ein Song über kleine Gesten, große Gefühle und ein Tattoo, das nie verblasst.

Für alle, die einmal fast alles riskiert hätten.
Für alle, die immer noch wissen, wie er oder sie geküsst hat.

A cigarette. No words. And still, everything said.
In Moon on My Wrist, JULE sings about a love that arrived out of nowhere – too early, too late, and still just right.
A song of quiet gestures, deep emotions, and a tattoo that never fades.

For everyone who almost risked it all.
For everyone who still remembers the way they kissed.

Mond auf meinem Handgelenk

Ein Sonnenstrahl, ein alter Radiosong – und dieser eine Moment, der alles verändert.
„Ein bisschen nach Anfang“ ist ein Lied über die kleinen, leisen Wunder des Alltags.
Ein Morgen zwischen Vertrautheit und Magie, ein Tag ohne Eile – trotzdem perfekt.
Poetisch, warm, ganz nah am Leben.

Ein Song wie ein stilles Lächeln.
Danke, dass du reinhörst.


A sunbeam, an old radio tune – and that one quiet moment that changes everything.
“Ein bisschen nach Anfang” is a song about the subtle, everyday magic that surrounds us.
A morning of warmth and stillness, a day without rush – yet somehow perfect.
Poetic, gentle, and close to real life.

A song like a silent smile.
Thanks for listening.

Ein bisschen nach Anfang

Eine Liebeserklärung an das echte Leben zwischen Kopfsteinpflaster, grauen Fassaden und leuchtenden Fenstern.

„In meiner Stadt“ ist kein Hochglanz-Hit – sondern ein ehrlicher Song über Zuhause, Veränderung und die kleinen Dinge, die bleiben.

Für alle, die wissen, wie sich Heimkommen wirklich anfühlt.

Eine Liebeserklärung an Köln – an graue Fassaden, Kopfsteinpflaster und leuchtende Fenster.

„In meiner Stadt“ erzählt von Rückkehr, Veränderung und dem Gefühl, dass man hier nie wirklich weg war.

Echt, ungeschönt – wie Kölle eben.


A love letter to real life – cracked pavement, faded walls, and glowing windows.

“In meiner Stadt” isn’t polished pop – it’s a raw, heartfelt track about home, change, and the little things that last.

For everyone who knows what coming home really feels like.

A love letter to Cologne – to stone streets, faded walls, and glowing windows.

“In meiner Stadt” captures the feeling of coming back to where your heart never really left.

Honest, raw – just like Kölle.

In meiner Stadt

Back then, somewhere – it’s still echoing.

A song like a sunset memory on two wheels. “Back Then Somewhere” looks back at a time of scraped knees, first kisses, and busted speakers. A coming-of-age soundtrack full of warmth and loss, full of what-ifs and wide-eyed wonder. Somewhere between heartland vibes and highway nostalgia – this is for anyone who’s ever missed a moment that made them who they are.

Damals, irgendwo – und es hallt noch immer nach.

Ein Song wie eine Sommererinnerung auf zwei Rädern. „Back Then Somewhere“ blickt zurück auf eine Zeit voller Kratzer, erster Küsse und kaputter Lautsprecher. Eine Coming-of-Age-Hymne voller Wärme und Wehmut, voller Was-wäre-wenns und jugendlicher Sehnsucht. Irgendwo zwischen Heartland-Sound und Highway-Nostalgie – für alle, die wissen, dass manche Momente bleiben.

Back Then Somewhere

Late September Heart is a quiet story of almosts — the words not said, the looks held a second too long, the song left hanging in the air. Set against a backdrop of worn leather booths and late-night jukebox hum, this track leans into a slow-burning country-blues feel. It’s the kind of song that doesn’t raise its voice, but lingers like smoke — steady, honest, and full of the things we don’t say. For nights when something stirs, even in silence. For what almost was.

Late September Heart erzählt leise von allem, was fast passiert wäre – Worte, die in der Kehle stecken bleiben, Blicke, die zu lange halten, ein Song, der in der Luft hängen bleibt. Der Sound: rau und warm, wie eine Jukebox in einem Diner kurz vor Feierabend. Country-Blues in seiner stillsten Form – ehrlich, zurückgenommen, und voller unausgesprochener Dinge. Für Nächte, in denen etwas bleibt. Auch wenn nichts geschieht.

Late September Heart

پژمرده پی بهار خویشم
افسرده ز بدبیار خویشم

با هیچکسم میل سخن نیست
هم‌سفره و هم‌قطار خویشم

در آینه، موّاجم و مغشوش
هر آینه بی‌قرار خویشم

از پنجره بنگرم به حسرت
آن لحظه که رهگذار خویشم

هر در که زند کسی، بخیزم
عمری‌ست در انتظار خویشم

آن باده‌‌ی نابم که نخوردم
آنم که همی خمار خویشم

کو زخم که بر تن ننشاندم؟
گلکار، به لاله‌زار خویشم

با تیشه به ریشه گفته بودم
من دشمن شاخسار خویشم

صد تیر زدم به صید لاغر
افسوس که خود شکار خویشم

در کشتن خود، تعللم نیست
در فاجعه، دستیار خویشم

دریای تلاطمم که – هیهات
مغروق، کنون، کنار خویشم

بر کشتهٔ خود، برقصم از شور
با قهقهه، سوگوار خویشم

Sorrowing Old Man (At Eternity's Gate) by Vincent van Gogh
آهنگسازی و آواز با هوش مصنوعی + دستورهای من
ترانه هم که از خودم

برای خویش

alles rot alles tot ist kein Liebeslied.

Es ist eher das Echo davon. Ein bisschen Kaugummi-Automat, ein bisschen kaputte Stadt.
Erinnerungen, die kleben. Gefühle, die man neu sortiert.

Ein Song zwischen Straßenlaterne und Flaschenpfand – traurig, schön und irgendwie wahr.

Für alle, die mal kurz stehenbleiben, wenn die Ampel auf Grün springt.


alles rot alles tot isn’t a love song.

It’s more like the echo of one. A bit chewing gum machine, a bit broken city.
Memories that stick. Feelings you try to rearrange.

A song somewhere between streetlights and bottle deposits – sad, beautiful, and somehow true.

For anyone who’s ever paused at a green light.

alles rot alles tot

Alive

Mashin faghat samand soren  ماشین فقط سمند سورن

Diamond_MashUp 4 Shahrad_Omidvar

Nothing but Stories is the debut release by Sadie Quinn – a voice made of dust, distance, and memory. Blending Americana, folk, and quiet poetry, this track traces the moments we leave behind and the stories we carry with us.

With lines that feel like open roads and melodies like old letters, Sadie Quinn reminds us that fame fades, but feelings don’t.
This is a song for late-night listeners, back-porch dreamers, and anyone who ever wondered what remains when everything else is gone.

“In the end, we’re nothing but stories.”


Nothing but Stories ist die erste Veröffentlichung von Sadie Quinn – einer Stimme aus Staub, Weite und Erinnerung. Zwischen Americana, Folk und flüsternder Poesie erzählt der Song von den Momenten, die vergehen, und den Geschichten, die bleiben.

Mit Zeilen wie Landstraßen und Melodien wie alte Briefe erinnert Sadie Quinn daran, dass Ruhm vergeht – Gefühle aber nicht.
Ein Lied für Nachtschwärmer, Veranda-Träumer und alle, die sich fragen, was bleibt, wenn alles andere verschwunden ist.

„Am Ende sind wir nichts als Geschichten.“

Nothing but Stories

LARA WOLFF – Abendlied

Ein Klassiker, der knallt.

Abendlied von 1779 – neu gedacht, neu vertont. Zwischen Wald, Nebel und Sternen erhebt sich jetzt eine Stimme, die kein Blatt vor den Mund nimmt. Direkt, ungeschönt, roh.

Lara Wolff verwandelt das berühmte Gedicht von Matthias Claudius in eine rebellische Punkrock-Hymne über Nacht, Zweifel und das Menschsein.

Kein Wiegenlied – eher ein Weckruf im Mondlicht.



LARA WOLFF – Abendlied

A classic with bite.

Abendlied from 1779 – reimagined, recharged. Among trees, mist, and stars, a voice rises that doesn’t hold back. Raw, direct, unapologetic.

Lara Wolff turns Matthias Claudius’s famous poem into a rebellious punk rock anthem about night, doubt, and being human.

Not a lullaby – more like a wake-up call under the moon.

abendlied

The Bicycle Ahead is a high-speed daydream in overdrive.
A sugary, over-the-top love monologue crashes headfirst into raw punk energy — with distorted guitars, pounding drums, and just the right amount of retro irony.

He follows her like a knight on four wheels.
She doesn’t even know he exists.
And that’s exactly the point.

Fast, loud, ridiculous — and weirdly romantic.


The Bicycle Ahead ist ein Tagtraum im Schleudergang.
Ein überzuckertes Liebesgeständnis trifft auf rotzigen Punk-Sound – verzerrte Gitarren, donnernde Drums und jede Menge Retro-Ironie inklusive.

Er fährt ihr hinterher wie ein Ritter auf vier Rädern.
Sie weiß nicht mal, dass es ihn gibt.
Und genau darum geht’s.

Schnell, laut, absurd – und auf seltsame Weise romantisch.

The Bicycle Ahead

Ein Junge liebt ein Mädchen.

Frei nach Heinrich Heine (1827) – eine klassische literarische Liebeserzählung aus Deutschland, neu erzählt in klarer, heutiger Sprache. Der Text handelt von verpassten Chancen, verletztem Stolz und jener einen Entscheidung, die alles verändert.

Zwischen Poesie und Direktheit, zwischen Herzschmerz und trockenem Humor entsteht ein Song über die alte Geschichte, die immer wieder neu passiert.

Für alle, die wissen, wie weh das manchmal tut.


A boy loves a girl.

Loosely based on Heinrich Heine (1827) – a classic German love story, retold in clear, contemporary language. The lyrics speak of missed chances, wounded pride, and that one decision that changes everything.

Somewhere between poetry and plain truth, heartbreak and dry wit, this is a song about the old story that keeps happening.

For everyone who knows how much it can hurt.

Ein Junge liebt ein Mädchen

A song like a day by the ocean. Gentle, poetic, and full of space. Find Your Wave is a quiet anthem for letting go – with salt in the air, sun on your back, and time to breathe.

Ein Song wie ein Tag am Meer. Zart, poetisch und voller Weite. „Find Your Wave“ ist eine ruhige Hymne fürs Loslassen – mit Salzwasser in der Luft, Sonne im Rücken und Zeit zum Atmen.

Find Your Wave

No One Tells You When It Starts is about the kind of change that doesn’t make a sound. A street corner, a faded memory, a version of yourself that never quite arrived — this is a story told in fragments. It’s not about the big moments, but the quiet unraveling of what once felt permanent. Some things slip away without warning. And some words stay stuck inside, long after it’s too late to say them.



No One Tells You When It Starts erzählt von den Veränderungen, die still passieren. Eine Straßenecke, eine Erinnerung, eine Version von dir selbst, die nie ganz geworden ist – dieser Song spricht von Momenten, die niemand bemerkt, und doch alles verändern. Nicht das Große, sondern das leise Verschwinden steht im Mittelpunkt. Manches geht, bevor man es merkt. Und manches bleibt ungesagt, bis es zu spät ist.


No one tells you when it starts

Berlin is not a love song.
It’s a memory you can’t hold,
a spark that burned too fast,
a night that felt more real than most days.

This track captures the wild pulse of a moment —
when someone walks into your life like a storm
and leaves before the sky clears.

You were Berlin.
Not the city. The feeling.


Berlin ist kein Lovesong.
Es ist eine Erinnerung, die man nicht festhalten kann,
ein Funke, der zu schnell verglüht,
eine Nacht, die echter war als viele Tage.

Dieser Track fängt den rohen Puls eines Moments ein –
wenn jemand wie ein Sturm ins Leben rauscht
und wieder verschwindet, bevor der Himmel aufreißt.

Du warst Berlin.
Nicht die Stadt. Das Gefühl.

LYRICS

Berlin

You said, “Don’t ask me where I’m from”
Lit a smoke and bit your thumb
Your laugh was sharp, your eyes were wired
A fuse that never once got tired

You moved like you were on parole
Stole my drink, then stole my soul
Said, “This night’s got teeth, don’t blink”
And vanished faster than I think

You were Berlin
Not the city, but the sin
Midnight cigarette grin
Chaos under my skin
You were Berlin
No beginning, no win
Just a storm I ran into
And hoped would never end

We broke a lock to climb a roof
Screamed the stars like it was proof
That some things shine when they’re about to fall
And some don’t need a name at all

Your boots kicked sparks, your voice cut air
You kissed like truth, but didn’t care
Said, “Nothing’s real that lasts too long”
Then vanished in a fading song

You were Berlin
Not the skyline, but the spin
A dare wrapped in a hymn
No mercy, only grin
You were Berlin
No reason, no skin
Just a heat that pulled me in
And left me high as sin

And if you vanish in the morning—
Then Berlin was real for a night

Berlin

These days, I have nothing to sing about. So I end up just sitting down and talking though the guitar. This is a one-take improvised session with guitar and loops and no tricks. Reminiscent of the instrumental side project "The Smallest Bones" that I came up with back in 2010. I hope you'll like it!

http://thesmallestbones.bandcamp.com

The Smallest Bones - Live Improvised Loop Session 01

Matthew Bourne returns to the piano on ‘Candela (for Sascha Heeney)’, the first single from his forthcoming album, to be released this summer.

‘Candela' is a deep meditation in texture and melody: skeletal piano motifs buoyed on a bed of strings. There is an emotional directness and vulnerability that Bourne has only ever hinted at. When taken in the context of his back catalogue, this unadorned simplicity is a bold and challenging step to make, and all the more devastating for it.