Buried Gold

عاش الشعب
زنده باد مردم
Ahwak
‌Producer: Mehdi Yarrahi 

Words: Morteza Heydari Alekasir
Melody: Masoud Sakhiravi
Arrangement: Saeed Zamani
Cello: Karim Ghorbani
Violin & Viola: Milad Alemi
Guitar: Farshid Adhami
Vocal Supervisor: Saeid Hashemi
Director: Mohammad Owlad
Wildlife&Nature Videos: Seyed Bagher Mousavi
Graphic: Mehdi Ghareh Mohammadi


FOLLOW MEHDI YARRAHI:
Instagram: https://www.instagram.com/mehdiyarrahi/
Twitter: https://twitter.com/yarrahimehdi
Telegram: https://telegram.me/yarrahimehdi

Mehdi Yarrahi - Ahwak | مهدی یراحی - اهواك

ناصر عبدالهي
 منو ببخش 
http://tinyurl.com/2eoapa4

ناصر عبدالهي - منو ببخش http://tinyurl.com/2eoapa4

Sakada-Ghanbar Rastgoo-  قنبر راستگو   / موسیقی متن فیلم مستند دینگومارو 
 کارگردان و پژوهشگر:کامران حیدری
مدیرتصویر برداری :سجاد آورند
تصویربرداران
کامران حیدری،بهمن کیارستمی،حسن راستین 
تدوین: کامران حیدری ،مارتین هومل 
دستیارکارگردان:انسیه علوی زاده
صدابردار:ساسان کاوه
صدا گذار : کامیار بهبهانی
عکاس:انسیه علوی زاده
تصحیح رنگ و نور ، زیر نویس : سینا متقی
تهیه کننده : 3w production / ZDF/ARTE
----------

قنبر راستگو

This is my re-make of Delkash's "Larzoon Larzoon". Free download available on Radio Javan from March 18th.  

Larzoon

House of Mirrors

nothing but stories is a quiet song about what remains.

About people we meet, places we leave, and the memories that follow us like shadows in soft light.
It’s a folk-inspired reflection on life and its fading edges — tender, grounded, and unafraid of silence.

Sometimes the most powerful stories are the ones we live without knowing it.


nothing but stories ist ein leiser Song über das, was bleibt.

Über Menschen, denen wir begegnen, Orte, die wir verlassen – und Erinnerungen, die uns wie Schatten im weichen Licht begleiten.
Ein von Folk inspirierter Blick auf das Leben und seine Ränder – zart, geerdet, und nicht scheu vor der Stille.

Manchmal sind es gerade die Geschichten, die wir nie erzählen wollten, die am meisten bedeuten.


nothing but stories

A voice like autumn light and late-night tea.

In Late September Heart, Mary Jane Dawson captures the quiet moments that echo the loudest — a stolen glance, a lingering silence, a love that might be, but isn’t yet. With poetic lyrics and a warm, melancholic sound, this song feels like walking home alone under streetlights after an almost-romance.

For fans of intimacy, stillness, and the kind of songs that stay with you long after the last note fades.


Eine Stimme wie Herbstlicht und nächtlicher Tee.

In Late September Heart fängt Mary Jane Dawson jene leisen Momente ein, die am lautesten nachhallen – ein flüchtiger Blick, ein stummes Verstehen, eine Liebe, die fast entsteht, aber noch nicht beginnt. Poetisch, warm und melancholisch klingt dieser Song wie ein nächtlicher Heimweg unter Straßenlaternen nach einer Beinahe-Romanze.

Für alle, die Stille, Tiefe und Lieder lieben, die noch lange nach dem letzten Ton wirken.

Late September Heart

No Time to Run drifts through a world that forgets its shape. Clocks soften, rivers climb, the sky confesses. In stillness, the end arrives—not with thunder, but like morning light. A quiet gaze holds as everything begins to slip. No farewell. No escape. Just the turning.


No Time to Run wandert durch eine Welt, die ihre Form verliert. Uhren schmelzen, Flüsse steigen, der Himmel gesteht. Das Ende kommt nicht mit Donner, sondern wie Morgenlicht. Ein stiller Blick bleibt, während alles kippt. Kein Abschied. Kein Entkommen. Nur das Drehen der Welt.

No Time to Run

PANOPTICUM is a sharp, rebellious track that stares straight into the eyes of modern life.
Surveillance, distraction, digital numbness – this song doesn’t lecture, it observes.
With fast-paced lyrics and a cinematic pulse, Panopticum paints a world that feels too familiar to ignore.
It’s not about noise – it’s about clarity.
No clichés. No escape. Just a quiet fire burning underneath.
This is not just a song – it’s a mirror.


PANOPTICUM ist ein messerscharfer, rebellischer Track, der der Gegenwart direkt ins Gesicht blickt.
Überwachung, Reizüberflutung, digitale Taubheit – dieser Song erhebt nicht die Stimme, er sieht genau hin.
Mit treibenden Zeilen und filmischer Atmosphäre zeichnet Panopticum ein Bild der Welt, das zu vertraut ist, um wegzuschauen.
Keine Floskeln. Kein Entkommen. Nur ein leises Feuer, das unter der Oberfläche brennt.
Das ist nicht einfach ein Song – das ist ein Spiegel.

Panopticum

“Missed That Train” is a reflection on the moments we let pass us by — not just a train pulling out of a station, but all the small chances, words, and decisions that quietly shape a life.
Written like a conversation with time itself, the lyrics unfold as a personal journey through regret, memory, and subtle acceptance.
It’s about standing still while the world moves on — and realizing, maybe too late, what that silence really meant.
Poetic but grounded, the words stay with you — like the sound of something you almost caught… and didn’t.

„Missed That Train“ erzählt vom Verpassen – nicht nur eines Zuges, sondern ganzer Möglichkeiten, Worte, Momente, die ein Leben prägen.
Der Songtext wirkt wie ein leises Gespräch mit der Zeit: ehrlich, bildhaft, nachdenklich.
Es geht um das Innehalten, während alles andere weiterzieht – und um die späte Erkenntnis, was dieses Innehalten wirklich bedeutet hat.
Ein Song über Reue, Erinnerung und die Kunst, loszulassen, ohne sich selbst zu verlieren.

Missed That Train

Saw the red lights blinkin’, platform 9
Hands in my pockets, just killing time
How fast it goes when you look away
Just a blink, and that steel bird flew away

It wasn’t just a train, you know what I mean
It was twenty-seven chances I’ve never seen
A road trip I never took at nineteen
A kiss I skipped, too scared to be seen

I missed that train, and I miss a lot more
Like the look in your eyes when you opened the door
Like the song we never danced to in July rain
Yeah, I missed that train… and I’d do it again

Used to think life waits, but it don’t
It hums down the tracks, whether you come or you won’t
And the station clears out when the moment’s gone
Silence louder than a goodbye song

I saw a crow where your shadow stood
It looked at me like you once would
I stepped, then froze – the sky turned gray
And nothing moved… but time, anyway

I missed that train, and I miss a lot more
Like the words you whispered, like your coat on the floor
Like the dream I let die in the morning gray
Yeah, I missed that train… and it slipped away

Now I walk by tracks like a ghost in a frame
Still chasing smoke, still cursing my name
Some doors close, some don’t make a sound
But that train…
It never slowed down


Missed That Train

"Sans Retour" est une chanson qui parle de rupture, de désillusion, mais surtout de renaissance.
C’est l’histoire d’un amour qui s’effrite, de promesses qui sonnent faux, et d’un cœur qui choisit enfin de partir — sans retour.

À travers une mélodie pop douce et des paroles sincères, cette chanson raconte le moment où l’on ouvre enfin les yeux, où l’on comprend que le bateau est parti et qu’il ne reviendra pas.
C’est une ode à la force intérieure, à la liberté retrouvée et au courage de tourner la page.

💔 Thème : rupture, libération, espoir
🎵 Genre : pop / variété française
🕊️ Ambiance : mélancolique, émotive, mais lumineuse.

Sans Retour!

میخوام یه قلک بسازم از دلم

حواسمو جمع کنم و یه روزی به وقتش

که پر شد،

بشکنمش و آبروی عشقو بخرم!

میخوام یه قلک بسازم از دلم، که وقتی

که صبح شد، که رد شد، تمام بد دلی ها

تمام دل خوری ها...

تموم لحظه هایی، که سر شد، به ترس و به وحشت،

از این که یار نباشه، رفیق و پا نباشه، به عهدش وفا نباشه

همه تلخیا رو بقچه کنم و دور بریزم

جای عشقو تو دل وا کنم و

آبروی عشقو بخرم!

میخوام یه قلک بسازم از دلم

خاطره های خوب و سوا کنم و جیرینگی

توی دلش بریزم!

یه روزی که پر شد قلکم،

از همه خاطراتت، نگاهت، کلامت، مرامت،

اونوقت بدجور میشم اسیر و رامت...

چادرمو سر میکشم، سُرمه میکشم به چشمام،

خنده رو میشونم به لب هام، پاشنه ها رو ور میکشم،

رَوونه میشم به بازار،

به جایی که عشق و عاشقی حراجه

عاشقا شدن یه دلّال

همه حالشون خرابه، آخ

رونق کارشون کساده!

میونِ این آشفته بازار

من یکی به یادت، به عشقت، فارغ از قیمت و گرونی

به امیدی که مهربونی،

آی اومدی که نری و بمونی

این دلو به پات میشکنم

هرچی توش دارمو میریزم،

رو سنگ فرش بازار و آبروی عشقو میخرم...

 

(متن ترانه ی قلک - غزل شاکری)

Ghazal Shakeri - Gholak - غزل شاکری - قلک

اجرای علیرضا با آهنگ چطور حسودی نکنم

-یار تویی
خواننده : مهران مدیری
آهنگساز : مهیار علیزاده
شاعر : مولانا
تنظیم: مهیار علیزاده

Missed That Train

BRO

Related tracks