موزیک پاپ قدیمی/www.facebook.com
پروین زهرایی منفرد (زاده ۱۳۱۷) خواننده ایرانی است.
در تهران متولد شد، وی در ابتدا کارمند بانک بازرگانی(شاهنشاهی)بود و توسط همایون خرم و به کمک یکی از بستگان خود پا به عرصه هنر نهاد، وی یکی از بهترین خوانندگان موسیقی ایرانی می باشد. که با خواندن بیش از ۳۰۰ ترانه و آواز در دهه ۳۰ و ۴۰ کارنامه درخشانی از بهترین آهنگها و ترانه ها دارد.


وی همچنین در برنامه های گلهااز جمله یک شاخه گل گلهای رنگارنگ اجراهای قابل توجهی دارد، در یکی از مجلات قدیمی آمده است که پروین یکی از بستگان نزدیک محمد نوری می باشد، پروین در طول فعالیت هنری خود همکاری مستمری با آهنگسازانی همچون همایون خرم (بیش از ۱۲۰ ترانه برای پروین ساخته است)، حسین صمدی، مرتضی حنانه، رضا ناروند، مرتضی محجوبی، جواد لشگری، انوشیروان روحانی و.. و همچنین ترانه سرایانی همچون پرویز وکیلی، کریم فکور، معینی کرمانشاهی، پرویز خطیبی، دکتر هدایت اله نیرسینا، عبداله الفت، تورج نگهبان، مهدی سهیلی، بهادر یگانه و... داشته است


بانو پروین در سال ۱۳۵۳ از کار خوانندگی کناره گیری کرد و دیگر هرگز نخواند.

پروین - غوغای ستارگان

Delkash-- Ashegham man/ Asheghi bi-ghararm/Kas nadarad khabar az dele zaaram

Ashegham Man

دلکش --- بازگشته
امید جانم ز سفر بازآمد
شکر دهانم ز سفر بازآمد
ــــــــ
عزیز آن که بی خبر
به ناگهان رود سفر
چو ندارد دیگر دلبندی
به لبش ننشیند لبخندی
ــــــــ
چو غنچه‌ی سپیده دم
شکفته شد لبم ز هم
که شنیدم یارم بازآمد
ز سفر غمخوارم بازآمد
ــــــــ
هم‌چنان که عاقبت
پس از همه شب بدمد سحر
ناگهان نگار من
چنان مه نو آمد از سفر
ـــــــ
من هم، پس از آن دوری
بعد از غم مهجوری
یک شاخه‌ی گل بردم به برش
ـــــــ
دیدم که نگار من
سرخوش ز کنار من
بگذشت و به بر، یار دگرش
ــــــــ
وای، از آن گلی که دست من بود
خموش و یک جهان سخن بود
ــــــــ
گل که شهره شد به بی‌وفایی
ز دیدن چنین جدایی
ز غصه پاره پیرهن بود

دلکش - بازگشته - امید جانم ز سفر باز آمد Delkash- Baaz Gashte (Omide Janam Ze Safar Baz Amad)

هستی چه بود؟، قصهٔ پر رنج و ملالی

کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی

ای هستی من و مستی تو، افسانه‌ای غم افزا

کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی؟

ز هستی، نصیبم بود درد بی نهایت

چنان نی، ندارم سر شکوه و شکایت

چرایی غمین، اقامت گزین به درگاه می‌فروشان

گریز از محن، چو من ساغری بزن، ساغری بنوشان!

هستی چه بود؟، قصهٔ پر رنج و ملالی

کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی

ای دل، چه ز جانم خواهی؟، ای تن، ز چه جانم کاهی؟

ترسم که جهانی سوزد، از دل چو بر آرم آهی

به دلم نه هوس، نه تمنا باشد، چه کنم که جهان همه رویا باشد!

بگذر ز جهان همچون من، افشان به جهانی دامن

بزمم سیه اما سازد جمع دگران را روشن

هستی چه بود؟، قصهٔ پر رنج و ملالی

کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی

ای هستی من و مستی تو، افسانه‌ای غم افزا

کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی؟

رویای هستی - بنان

شعر دیوانگی :
یـارب مرا یاری بده ، تـا خـوب آزارش کنم

هجرش دهم زجرش دهم، خوارش کنم زارش کنم

از بـوسه های آتشین ، وز خنده های دلنشین

صد شعله در جانش زنم، صد فتنه در کارش کنم

در پیش چشمش ساغری، گیرم ز دست دلبری

از رشک آزارش دهم، وزغصه بیمارش کنم

بندی بپـایش افکنم ، گویم خـداوندش منم

چون بنده در سودای زر، کالای بازارش کنم

گوید مَیفزا قهر خود، گویم بکـاهم مهر خود

گوید که کمتر کن جفا، گویم که بسیارش کنم

هر شامگه در خانه یی، چابک تر از پروانه یی

رقصم بر ِ بیگانه یی، وز خویش بیزارش کنم

چون بینم آن شیدای من، فارغ شد از سودای من

منزل کنم در کـوی او، باشد که دیـدارش کنم

گیسوی خود افشان کنم، جادوی خود گریان کنم

با گونه گون سوگند ها، بار دگر یارش کنم

چون یـار شد بـار دگر، کوشم بـه آزار دگر

تا این دل دیوانه را، راضی ز آزارش کنم
" سیمین بهبهانی"

www.1005mp3.ir

دلکش - يا رب مرا ياري بده - بوسه های آتشین

همه شب نالم چون نی که غمی دارم
دل و جان بردی اما نشدی یارم
با ما بودی بی ما رفتی
چو بوی گل به کجا رفتی؟
تنها ماندم تنها رفتی
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
فتادم از پا به ناتوانی
اسیر عشقم چنانکه دانی
رهایی از غم نمی توانم
تو چاره ای کن که می توانی
گر ز دل برآرم آهی آتش از دلم خیزد
چون ستاره از مژگانم اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
نه حریفی تا با او غم دل گویم
نه امیدی در خاطر که تو را جویم
ای شادی جان، سرو روان
کز بر ما رفتی
از محفل ما، چون دل ما
سوی کجا رفتی؟
تنها ماندم، تنها رفتی
به کجایی ای غمگسار من؟
فغان زار من بشنو باز آ
از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو باز آ
باز آ سوی رهی
چون روشنی از دیده ما رفتی
با قافله باد صبا رفتی
تنها ماندم تنها رفتی

کاروان - بنان

آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک

رعنا-ملوک ضرابی

آمدی تا بار دیگر قصه ی دل گیرم از سر

رنج من گردد فزون تر

آمدم تا دل ببازم عشق خود را زنده سازم

جان من از شكوه بگذر

آمدم آشفته سر گفتم به دل كای فتنه گر ایام غم دیگر گذشته

قصد آزار مرا داری اگر بگذر ز من زیرا كه آب از سر گذشته

آمدی تا زنده گردد خاطرات عشق دیرین

بهر تجدید مودت گو چه باشد بهتر از این

افتد آخر بر زبان ها راز دلهای شكسته

تا ابد باقی نماند می به مینای شكسته

به كه از حالم نپرسی از مه و سالم نپرسی

از سخن گفتن چه حاصل؟

من اسیر سرنوشتم روی تو باشد بهشتم

بگذر از آزردن دل!

این دو روز زندگانی این همه غوغا ندارد

تا به كی آدم ز دنیا فتنه دارد یا ندارد

Aref&Elahe- amadi ta bare digar  عارف - الهه - آمدی تا بار دیگر

یک نفس ای پیک سحری بر سر کویش کن گذری. گو بفغانم بفغانم بفغانم. ای که به عشقت زنده منم گفتی از عشقت دم نزنم. من نتوانم نتوانم نتوانم ... 

دايه دايه- رضا سقايي http://tinyurl.com/2eoapa4

katayoun