tabeston 98

Soheil - Nafisi - Rira - Mahtab

Blindfold

تریفا(tarifa) - ترانه درخت و بارون

نگاهی به زندگی ابراهیم منصفی

ابراهیم منصفی ، شاعر ، خنیاگر ، نویسنده و هنرمند پرآوازه ی هرمزگانی در سال ۱۳۲۴ در بندرعباس متولد شد. پدر ابراهیم مینابی و مادرش اهل صحراباغ لار بود که پس از تولد ابراهیم زندگی پایداری نداشتند.ابراهیم به قول خود زاده ی عشق زنی بود به مردی که آوازش او را سحر کرده بود. پس از جدایی آن دو از هم ابراهیم دوران کودکی و نوجوانی اش را با پدربزرگ و مادربزرگ پدری خود گذراند.

ابراهیم منصفی دوران تحصیل خود را در بندرعباس گذراند و پس از طی کردن مقطع ابتدایی وارد دوره ی متوسطه شد. هم زمان با همین روزها و تحصیل او در دبیرستان بود که نخستین جرقه های او برای دل سپردن به هنر و ادبیات نیز آغاز شد. او که الفتش با صدا و خواندن را با حضور در تعزیه خوانی های ماه محرم تجربه کرده بود در این روزها جذب گروه های تئاتر دانش آموزی شد و از سویی دیگر عشق سرودن نیز او را آرام نمی گذاشت تا آنجا که عطش سیری ناپذیر او از شعر و ادبیات بسیار زود او را برای چاپ اولین مجموعه شعرش ترغیب کرد. مجموعه ای که او با کمک تعدادی از دوستانش با نام مروارید ساحل در شمارگان اندک به چاپ رساند و بعدها از “تعجیل در چاپ این مجموعه اظهار پشیمانی کرد.”[۱] از سال ۱۳۴۷ بود که مجلات معتبری مانند خوشه و فردوسی نسبت به درج شعرهای آزاد او اقدام کردند.

حضور در سه فیلم کوتاه سینمای آزاد آن سال ها به کارگردانی حسن بنی هاشمی به عنوان بازیگر و دریافت جایزه ی اول سینمای آزاد برای فیلم نهنگ که نویسنده ی آن نیز خود منصفی بود اشتهار دوچندان او را فراهم کرد. منصفی که در واقع از هنرمندان جامع الاطراف هرمزگان است ، همچنان که در عرصه ی بازیگری موفقیت های چشمگیری را به دست می آورد در زمینه سرودن و موسیقی نیز پرتوان به کار خود ادامه می داد. او که با موسیقی ملت های مختلف آشنایی داشت و در این زمینه مطالعات ارزشمندی را انجام داده بود با علاقه ای که به موسیقی فلامینگوی اسپانیا و موسیقی هند از خود نشان داد توانست آثار در خور تحسینی را خلق کند. منصفی در عرصه ی سرودن ترانه های بومی با اقبال به سمت ترانه هایی که رنگ و بوی اجتماعی داشت در این حوزه تحول اساسی را به وجود آورد ، اجرای ساده و بی شیله پیله ی او با آکورد گیتار هنوز مخاطبان فراوانی دارد و نگاههای بسیاری را به خود جلب کرده است.

در هرمزگان منصفی را با عنوان نیمای هرمزگان می شناسند. به واقع منصفی و چند تن از هم دوره های خود جزء اولین نفراتی بودند که به سرودن شعر نو نیمایی و آزاد در این منطقه ی جنوبی روی آوردند و زمینه ی ادامه ی این جریان ادبی را در این خطه فراهم کردند. او که در شعرهای آزاد خود پیرو بلامنازعه احمد شاملوست با تاثیرپذیری از اقلیم و جغرافیای بومی منطقه گاهی به شعر خود تمایزی قابل تشخیص داده است.

منصفی زندگی سراسر پرفراز و نشیب داشته و بی گمان همین مساله در شعر او نیز تاثیر عمیقی به جای گذاشته است. او که در دوره ای از عمر خود به شغل معلمی مشغول بوده است به واسطه ی فراز و فرودهایی که در مسیر زندگی اش قرار گرفت این شغل را از دست داد و دهه ی پایانی عمر خود را با مصائب و دشواری های فراوانی گذراند. درخشان ترین دوره برای خلق آثار قابل تامل منصفی مربوط به دهه ی چهل می شود که وی پس از آن دیگر نتوانست آن شعرهای درخشان را تکرار کند.

او سه بار ازدواج کرد که حاصل دو ازدواج او جدایی زودهنگام بود و در ازدواج سوم صاحب سه دختر و یک پسر به نام بنیامین شد که مرگ بنیامین کوچک در پنج سالگی او را دچار اندوه و مصیبت بی پایانی کرد.

منصفی در شب اول تیرماه ۱۳۷۶ در سن پنجاه و دو سالگی با مرگی خودخواسته به زندگی اش پایان داد.

Ebrahim Monsefi-Deklame-Hafez-2

Saba Samimi  &  Taha Parsa

Saba Samimi & Taha Parsa - Dor Dor | صبا صمیمی و طاها پارسا - دور دور

Download: t.me/arminebrahimi1

مرگِ نه‌چندان مهمِ یک شاعر
ذهنم مثِ یه معدنِ طلاس
که نمی‌دونم باش چی‌کار کنم
قطعه‌های پلکانو دارم 
نمی‌تونم رو هم سوار کنم

مثِ کسی که نفت پیدا کرده
اما رو یه سیاره‌ی دیگه
یا شاعری که رازِ بودنو 
به یه زبانِ مُنقرض می‌گه

توو این هزارتووها جلو میرم
با چشمایی که خوااب می‌بینن
بدبختانه واقعیت‌ها رُ 
با پلکای کتااب می‌بینن

صاحبِ حجمی از خلاقیت 
ملبس به جین و بِلَک تی‌شرت
با یه ماگِ سَر پُر از کافئین 
در حلقه‌یِ گفت‌وگوهای چِرت

باورمو هر روز می‌سنجم
به افتضاحِ مُطلقِ هستی
به منطقِ لَنگِ لَقِ رفیق 
در تاکسیای جهلِ دربستی

توو بدنی که پوسیده می‌شه 
گُنجایشِ مشکوکِ چَن حدس‌ام
مالیخولیا وار خوشحالم 
از جمع‌و‌ضربِ حُسنِ هر نقص‌ام

ابهاممو ابراز می‌کنم 
به معنیِ موجودِ توو چیزا
به ایده‌آلیستیِ زنده‌بودن 
که منو سَر دُئونده تا حالا

به خیلی از بارونا بدبینم 
وقتی کسی لای کارتُن خوابه
چه نفعی توو تفسیر می‌شه دید؟
از این حقیقت که انتخابه

خودباوریمو سخت می‌فهمم 
که سُسته مثلِ یه صف توو سرما
توو این هزارتووها جلو میرم 
با بپر بپر کردنِ درجا

فکرای نو توی سرم دارم 
اما همه می‌خوان تکرار کنم
ذهنم مثِ یه معدنِ طلاس 
که کاش می‌شد ازش فرار کنم

***

The Not-so-Important Death of a Poet
With a thousand ideas in my mind,
 it's like a gold mine I don't know what to do with
I have the parts to build a stairway,
 and yet I'm helplessly trying

Like someone who has found oil in his land,
 but it's on another planet
Or a poet who writes about the secret behind life,
 but in an extinct language

I walk through the labyrinth,
 with these sleepy daydreaming eyes
Eyes that see the world through these illusionary lens

The owner of much wisdom and talent,
 dressed in jean and a black shirt
With a mug full of caffeine, 
surrounded with pointless conversations

I reconsider my beliefs day after day,
 in this absolute mess of a universe
All with the illogical nature of these friends,
 sitting in these god-forsaken cabs

In a body which is rotting away,
 I'm a man of peculiar suspicions 
I'm happy in a quite melancholic way; 
The result of all the wrong equations

I express all my ambiguities to the meaning of all things lonely
To the idealistic way of life,
 which has had me wrapped aroud its fingers

I'm too cynical about the rain,
 when there's someone sleeping out there in boxes
What good does interpretation do? 
from this truth that's our only choice

I hardly know how to have high self-esteem,
 something which is shakey in these cold street queues
I walk through these labyrinths, 
with idle jumps right where I'm standing

Thoughts swirl around in my head, 
but they all want me to repeat things over
My mind is like a gold mine,
 wished I had a way to escape

The Not-so-Important Death of a Poet - مرگِ نه‌چندان مهمِ یک شاعر

This track is from the album The Beginning // آغاز 
To buy the CD please contact: tahmasebi.afshin@gmail.com

The Beginning // آغاز

01 The Beginning • آغاز

Bakhshi Sohrab Mohammadi استاد سهراب محمدی.hd

چگونه انسان‌های بد می‌شوند؟

جنگ‌های هسته‌ای

شر درون

07 - Keshaleh-Ha.mp3

در قرنطینه قسمت بیست و چهارم
داستان انقلاب ، سال 66

In Quarantine 24 در قرنطینه قسمت بیست و چهارم

شعر ضد جنگ از محمد تنگستانی به مناسبت آزادی خرمشهر
فیس بوک محمد تنگستانی:
http://www.fb.com/mohamad.tangestani
فایل تصویری:
http://www.youtube.com/watch?v=XoOm621ikj4

گوشه ی دلم یکی داره نوحه میخونه
خیلی غیرتی تر از یه فحش ناموسی
سی ساله زمین گیره یه دختر مو بلند بی چشم و روم
چشماش چشمه ی دریا بود و روش رو ماه تک تکتون
آقام عاشقش شده بود
عقدش کرد و مجبورمون کرد بش بگیم ننه
خو ننه، آخه یکی نبود بهت بگه آخه این چی بود با این فیسش
اول ما عاشقت شده بودم
زورم نرسید
آقام هوایی بود
انگیزه ای داشت برا هوایی کردن بچه هاتون
اعزامشون به بهشت
تو زل تابستون مجبور شدم دورش بزنم
امضای سید رو جعل کردم و یه عملیات برا خودم دست و پا کردم و
رمزش رو گذاشتم تو
این بچه کامبیزیا بعدن تو این فیلماشون ترجمت کردن و بهت گفتن مادر
آخه یه مین چی میفهمه مادر چیه
زده بودم به سیم آخر تو مایه های دمت گرم
رسیدم تو منطقه امونش ندادم
ضامنش ـو کشیدم خلاصش کردم. خلاص
اول ما عاشقت بودم
شبای عملیات با این همدستاش تو گوشام یه آیه هایی میخوندن وردهایی دعاهایی
برا پرپر کردن بچه هاتون
ما اهلش نبودم
قطار قطار شهید
فرصتای خوبی داشتم
غربت اصالت یه مین ـه
تنهایی اصالت یه عشق
یکی داره گوشه ی دلم شروه میخونه
آقام میخواس از ما یه پهلون بسازه خاک پاتون
خو من از خاک پای آدما بودن بیزارم
حالا ما موندم و یه عشقی که باید بهش بگم ننه
خو ننه این چه روزگاریه
تف به ذاتت بیاد آقا
تمام اجزام دارم زنگ میزنن
حاجی بچه هاتون تو زمینای خودشون دارن شیمیایی میزنن
یکی این لامصب رو ورش داره شاید یکی اون ور خط داره جون میکنه
اما تنها کسی که جونشو برات میداد ما بودم ننه
خرجا رو میرم بالا
بالا به سلامتیه تک تکون
بالا برا جووناتون
بالا این دردمو به کی بگم
خدا یه جنده ای بود که همه این بسیجیا عاشقش بودن
کمپوت معرفت بود عاقام
یه مین بود مین
میذاشت بچه هاتون باهاش عکسای یادگاری بگیرن و بعدن خلاص
عکساشونو ما براتون پست میکردم
یواشکی
تو بخش نمایش های رزمی سپاه که بودم نمک به حروما برام پاپوش دوختن
یه پرونده درست کردن این هوا
گفتن ساخت دست کمنیستایی
آخه یه بچه مین چه میفهمه کمنیست چیه
این کار خدای تک تکتون بود
اگه میخواست میتونست از ما یه ماتیک بسازه برا رو لب این دختر خوشگلا
اون وخ میدونستم که چطور کرم بریزم که….
تو منطقه همه چکمه هاشون بارونی بود و لباشون خشک
برام پاپوش درست کردن
آخه یه مین چه میفهمه مادر چیه
یکی گوشه ی دلم شروه و نوحه رو با هم میخونه
ننه شهیدا تو چشام دارن رژه میرن صبحگاهی
این کسکشا تفنگاشون بادی نبودن
بچه هاتون پیکای شادی نبودن
حاجی و سید و الله و خدا
خویش و قوم بچه بازی بودن، ناخدا
بد به دلتون راه ندید
این ترکشایی که رو سرتون میباره اشکای ننه ـمه
اشکای ننه ـم خیرات تک تک جووناتون
آه و ناله ـش خمس و زکات آقام
ننه اگه امون‌ ـم داده بودی حالا دو سه تا بچه داشتیم و یه خونه و خلاص
غربت اصالت یه مین ـه
تنهایی تنها قوم و خویش ـش
ولی یه روزی از گرمای عشقت میترکم
یکی ازین ترکشامو میزنم به این امامزاده هاشون همه ـشونو مدرن میکنم
مریضان ایمیل بزنن و شفا بگیرن
یه ترکش دیگه ـمو میفرستم سمت خرابه های دلت یه پارک میسازم برا این بچه یتیما
بهترینشو میدم این بچه رزمنده ها ببرن تو خط مقدم
بکارن تو دل دشمن و عاشقش کنن
هر چی که موند
خودم یه قطار میشم
ننه
ارواح آقا بیا و ریلم باش

جنگزده‌ی موهات شدوم مادر

Khorshideh Siah - aghaye reise jomhore ba'di !

Music. Guitar. Vocal : Hossein RangChi
Piano.Bass.Mix & Mastering : AmirHossein Hatefi
Lyrics : Mohammad-Taqi Bahaar
ArtWork : Medici
2021
--------
«مرغ سحر»

مرغ سحر ناله سر کن
داغ مرا تازه‌تر کن
ز آهِ شرربار این قفس را
بَرشِکَن و زیر و زِبَر کن

ظلم مالک جور ارباب
زارع از غم گشته بی تاب
ای دل تنگ ناله سر کن
از قوی دستان حذر کن

بلبلِ پَربسته ز کنجِ قفس درآ
نغمهٔ آزادیِ نوع بشر سَرا
مرغ بی‌دل، شرح هجران مختصر، مختصر کن

Single

Morghe Sahar

شرحی از ترجمه‌ی کتاب من دینامیتم، سرگذشت فریدریش نیچه.

از ترجمه من دینامیتم- سرگذشت فریدریش نیچه.mp3

A band from Tehran, visit us at: www.facebook.com/khorshidehsiah

Khorshideh Siah - aghaye reise jomhore ba'di !

Khorshideh.Siah

Recent comments

Hadi sh

Mehdi Habibimehr

Mehdi Habibimehr

Rosie

Related tracks