برف

احمد شاملو  :  برف نو سلام  ...

شاملو

احمد شاملو

Ahmad shamloo

naghme

دکلمه

Others

sherha ve

از ساخته‌های مرتضی حنانه
آواز: پوران
شعر: پرویز خطیبی

برف - پوران

برف نو سلام


ولرم و
کاهلانه
آبدانه‌های چرکی‌ِ بارانِ تابستانی
بر برگ‌های بی‌عشوه‌ی خطمی

به ساعتِ پنجِ صبح.


در مزارِ شهیدان
هنوز
خطیبانِ حرفه‌یی درخوابند.
حفره‌ی معلقِ فریادها
در هوا
خالی‌ست.
و گُلگون‌کفنان
به خستگی
در گور
گُرده تعویض می‌کنند.

به تردید
آبله‌های باران
بر الواحِ سَرسَری
به ساعتِ پنجِ صبح.


احمد شاملو . صبح . ترانه های کوچک غربت
 اردیبهشتِ ۱۳۵۸


AHMAD SHAMLOU / شاملو، صبح " ولرم و کاهلانه "

Ahmad Shamlou / احمد شاملو . و حسرتی

AHMAD SHAMLOU / شاملو . خطابه ی تدفین . غافلان همسازند

SHAMLOU/شاملو،ميلاد آنکه عاشقانه برخاک مُرد

Ahmad Shamlou / شاملو ، سرودِ ابراهیم در آتش

Ahmad Shamlou /  احمد شاملو ، ترانه آبی

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو

و اندر دل آتش درآ پروانه شو پروانه شو

هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن

وآنگه بیا با عاشقان هم خانه شو هم خانه شو

رو سینه را چون سینه‌ها هفت آب شو از کینه‌ها

وآنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو

باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی

گر سوی مستان می‌روی مستانه شو مستانه شو

آن گوشوار شاهدان هم صحبت عارض شده

آن گوش و عارض بایدت دردانه شو دردانه شو

چون جان تو شد در هوا ز افسانه شیرین ما

فانی شو و چون عاشقان افسانه شو افسانه شو

غزل مولانا با صدای احمد شاملو - حیلت رها کن عاشقا

ای وطن ساخته بابک شریفی و با شعر ابراهیم ستوده و ضبط و میکس امید انصاری .                                                                                        یادش گرامی و روحش شاد بود که بسیار دوست داشتنی بود.
11 minutes ago · Like

ای وطن

 این که ما تا سپیده سخن از گل های بنفشه بگوییم
 شب های رفته را بیاد بیآوریم
آرام و با پچ پچ برای یک دیگر از طعم کهن مرگ بگوییم
همه ی هفته در خانه را
ببندیم
 برای یک دیگر اعتراف کنیم
 که در جوانی کسی را دوست داشته ایم
که اکنون سوار بر درشکه ای مندرس
در برف مانده است
 نه
 باید دیگر همین امروز
در چاه آب خیره شد درشکه ی مانده در برف را
باید فراموش کنیم
هفته ها راه است تا به درشکه ی مانده در
برف برسیم
 ماه ها راه است تا به گلهای بنفشه برسیم
گلهای بنفشه را در شبهای رفته بشناسیم
ما نخواهیم توانست با هم مانده ی عمر را
 در میان کشتزاران برویم
اما من تنها
گاهی چنان آغشته از روز می شوم
 که تک و تنها
 در میان کشتزاران می دوم
و در
آستانه ی زمستان
 سخن از گرما می گویم
من چندان هم
برای نشستن در کنار گلهای بنفشه
بیگانه و پیر نیستم
هفته ها از آن روزی گذشته است
که درشکه ی مندرس در برف مانده بود
 مسافران
که از آن راه آمده اند
 می گویند
 برف آب شده است
 هفته ها است
 در آن خانه ای که صحبت از مرگ می گفتیم
 آن خانه
 در زیر آوار گلهای اقاقیا
 گم شده است
مرا می بخشید
که باز هم
 سخن از
 گلهای بنفشه گفتم
گاهی تکرار روزهای
 گذشته
 برای من تسلی است
مرا می بخشید

این که ما تا سپیده سخن از گل های بنفشه بگوییم / شعر وصدای احمدرضا احمدی

اضمحلال زبان فارسی - شاملو

احمد شاملو - روزگار غریبیست نازنین

 سنگی بر فراز سنگی سپید / شعر و صدای احمد رضا احمدی 
از مجموعه مهمانی طولانی غمناک

سنگی بر فراز سنگی سپید / شعر و صدای احمد رضا احمدی

دکلمه مرثیه ای از احمد شاملو برای فروغ که بسیار زیباست 

افسون - به جستجوی تو از احمد شاملو

  به جایی که بدان سفر نکرده ام / صدای احمدرضا احمدی  
به جایی که بدان سفر نکرده ام به جایی دور در ورای هر تجربه
چشمان تو سکوت خود را دارند
در ظریف ترین حالت تو چیزهایی است که اسیرم می کند
چیزهایی چنان نزدیک که نمی توان بدان دست یافت .

کوتاهترین نگاهت به آسانی اسیرم می کند
و حتی اگر همچون انگشتان، خود را بسته باشم
برگ به برگ مرا می توانی بگشایی
به همان سان که بهار نخستین گل سرخ اش را
( به لمسی رازآلود و سبک دست ) می گشاید.

یا اگر بخواهی مرا بربندی، من و زندگی ام هر دو
به ناگاه و به زیبایی بسته می شویم
به همان سان که وقتی دل گل به او می گوید:
همه جا دارد دانه دانه برف می بارد .

هیچ چیز این جهان که پیش روی ماست
به ظرافت شگفت تو نمی رسد
ظرافتی که
در هر نفس وا می داردم
با رنگ مهر،مرگ و جاودانگی را رنگی دیگر زنم.

نمی دانم چه در توست که می بندد و می گشاید
تنها می دانم چیزی در من هست که می داند
چشمان تو ریشه دارتر از هر گل سرخ است
و حتی باران هم چنین دستان کوچکی ندارد 

به جایی که بدان سفر نکرده ام / صدای احمدرضا احمدی

Ahmad Shamlou - Eshghe Omoomi

آب اگرچه بی صداترین ترانه بود/ تشنگی بهانه بود /من به خواب های کوچک تو اعتماد داشتم /چشم های عاشق تو را به یاد داشتم می وزید عطر سیب سمت خواب های ساده و نجیب / من به جستجوی تو/ در هوای عطر و بوی تو /رفت وآمد کبود گاهوارها ٬زیر چتر روشن ستاره ها /تا هنوز عاشقم/تا هنوز صبر میکنم/ ابر می رسد/باد مویه می کند/ چکه چکه از گلوی ناودان یاس تازه می دود/ تا هنوز تشنه ام /تا هنوز تشنگی بهانه است /آب بی صداترین ترانه است/ تا هنوز عاشقم تا هنوز صبر می کنم

هنوز تشنه ام/ صدای احمدرضا احمدی

ahmad shamlou  / احمد شاملو . مرگ وارطان

facebook address page :
https://www.facebook.com/shamlou23
در قلمرو شعر - احمد شاملو 

ahmad shamlou . shab gir / شبگیر . احمد شاملو

ahmad shamlou  /  شاملو . درجدال با خاموشی

ahmad shamlou . ma niz / ...احمد شاملو . ما نیز

facebook address page :
https://www.facebook.com/shamlou23
در قلمرو شعر - احمد شاملو 


ahmad shamlou /   شاملو . که زندان مرا وارو  مباد

ahmad shamlou /  احمد شاملو . عقوبت

ahmad shamlou . shabane / احمد شاملو . شبانه



سينِ هفتم
سيبِ سُرخي‌ست،
حسرتا

که مرا
نصيب
ازاين سُفره‌ي سُنّت
سروري نيست.



شرابي مردافکن در جامِ هواست،
شگفتا
که مرا
بدين مستي
شوري نيست.



سبوي سبزه‌پوش
در قابِ پنجره ــ
آه
چنان دورم
که گويي جز نقشِ بي‌جاني نيست.
و کلامي مهربان
در نخستين ديدارِ بامدادي ــ
فغان
که در پسِ پاسخ و لبخند
دلِ خنداني نيست.



بهاري ديگر آمده است
آري
اما براي آن زمستان‌ها که گذشت
نامي نيست
نامي نيست.



ahmad shamlou /  احمد شاملو . سیم هفتم


چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!


چه بی تابانه تو را طلب می کنم!


بر پشت سمندی


گویی، نو زین


که قرارش نیست


و فاصله


تجربه ئی بیهوده ست


بوی پیرهنت


این جا، واکنون...


کوه ها در فاصله


سردند


دست، در کوچه و بستر


حضور مانوس دست تو را می جوید


و به راه اندیشیدن


یاس را، رج می زند


بی نجوای انگشتانت


فقط...


و جهان از هر سلامی خالی است

احمد شاملو/  ‏چه بی تابانه می خواهمت /  ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری



دلم کپک زده، آه
که سطري بنويسم از تنگي دل،
همچون مهتاب‌زده‌يي از قبيله‌ي آرش بر چکاد صخره‌يي
زِه جان کشيده تا بن گوش
به رها کردن فرياد آخرين.

کاش دلتنگي نيز نام کوچکي مي‌داشت
تا به جانش مي‌خواندي:
نام کوچکي
تا به مهر آوازش مي‌دادي،
همچون مرگ
که نام کوچکِ زندگي‌ست
و بر سکّوبِ وداع‌اش به زبان مي‌آوري
هنگامي که قطاربان
آخرين سوتش را بدمد
و فانوسِ سبز
به تکان درآيد:
نامي به کوتاهيِ‌ آهي
که در غوغاي آهنگين غلتيدن سنگين پولاد بر پولاد
به لب‌جنبه‌يي بدل مي‌شود:
به کلامي گفته و ناشنيده انگاشته
يا ناگفته‌يي شنيده پنداشته.

سطري
شَطري
شعري
نجوايي يا فريادي گلودر
که به گوشي برسد يا نرسد
و مخاطبي بشنود يا نشنود
و کسي دريابد يا نه
که «چرا فرياد؟»
يا «با چه مايه از نياز؟»
و کسي دريابد يا نه
که «مفهومي بود اين يا مصداقي؟
صوت‌واژه‌يي بود اين در آستانه‌ي زايشي يا فرسايشي؟
ناله‌ي مرگي بود اين يا ميلادي؟
فرمانِ رحيل قبيله‌مردي بود اين يا نامردي؟
خاني که به وادي برکت راه مي‌نمايد
يا خائني که به کج‌راهه‌ي نامرادي مي‌کشاند؟»

و چه بر جاي مي‌مانَد آنگاه
که پيکان فرياد
از چلّه
رها شود؟ ــ:

نيازي ارضا شده؟
پرتابه‌يي
به در از خويش
يا زخمي ديگر
به آماج خويشتن؟

و بگو با من بگو با من:
که مي‌شنود
و تازه
چه تفسير مي‌کند؟


شاملو، یک مایه در دو مقام ، مدایح بی صله

www.facebook.com/shamlou23
در قلمرو شعر - احمد شاملو

برفِ نو ، برفِ نو ، سلام، سلام!
بنشين، خوش نشسته‌اي بر بام.
پاکي آوردي ــ اي اميدِ سپيد! ــ
همه آلودگي‌ست اين ايام.

راهِ شومي‌ست مي‌زند مطرب
تلخ‌واري‌ست مي‌چکد در جام
اشک‌واري‌ست مي‌کُشد لبخند
ننگ‌واري‌ست مي‌تراشد نام

شنبه چون جمعه، پار چون پيرار،
نقشِ همرنگ مي‌زند رسام.




مرغِ شادي به دامگاه آمد
به زماني که برگسيخته دام!

ره به هموارْجاي دشت افتاد
اي دريغا که بر نيايد گام!



تشنه آنجا به خاکِ مرگ نشست
کآتش از آب مي‌کند پيغام!
کامِ ما حاصلِ آن زمان آمد
که طمع بر گرفته‌ايم از کام ...

خام سوزيم، الغرض، بدرود!
تو فرود آي، برفِ تازه، سلام!


shamlou.org 

شاملو، برف " برف نو سلام "   باغ آینه

گلنار… گلنار… کجايی کز غمت ناله می کند عاشق وفادار

گلنار… گلنار… کجايی که بی ثو شد دل اسير غم ديده ام گهربار

گلنار… گلنار… دمی اولين شب آشناييو عشق ما به ياد آر

گلنار… گلنار… در آن شب تو بودی و عشق و عشرت و آرزوی بسيار

چه ديدی از من حبيبم گلنار که دادی آخر فريبم گلنار

نيابی ای کاش نصيب از گردون که شد ناکامی نصيبم گلنار

بود مرا در دل شب تار آرزوی ديدار

تا به کی پريشان تا به کی گرفتار

يا مده مرا وعده ی وفا راز خود نگه دار

يا به روی من خنده ها بزن قلب من بدست آر

چه ديدی از من حبيبم گلنار که دادی آخر فريبم گلنار

نيابی ای کاش نصيب از گردون که شد ناکامی نصيبم گلنار

نشدی عاشق… نشدی عاشق … ز کجا دانی چه کشد هر شب دل من گلنار

لب خود بگشا… لب خود بگشا… به سخن گلنار دل زارم را مشکن گلنار

بازخوانی شهرام ملک زاده
اصل اثر:
آواز داریوش رفیعی
آهنگساز: مجيد وفادار
ترانه سرا: كريم فكور
در مايه دشتي 
https://soundcloud.com/top-music-7/dariush-rafiee-golnar

شاملو، برف " برف نو سلام " باغ آینه

kmrn