احمد شاملو

▨ نام قطعه: باز کن پنجره را
▨ شاعر: حمید مصدق
▨ با صدای: حمید مصدق
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ

*فقط بخش هایی از شعر باز کن پنجره را میکس شده*

حمید مصدق | دل قوی‌دار، سحر نزدیک است (با صدای شاعر)

Astane Janan

آلبوم آستان جانان- پیش درآمد سرانداز

گمان می‌کردند دیگر تمام شد. دو سه روزی بود که ایستاده بودند در چارسوق‌های توئیتر و اینستاگرام و رجز می‌خواندند که خیابان را جمع کردیم و حالا سراغ دانشگاه می‌رویم. خیابان اما همین امروز در چهلمین سالگرد حدیث نجفی و مهسا موگویی و جواد حیدری و امیر نوروزی و هفتمین روز شهادت مهرشاد شهیدی دوباره سر بیرون کشید. این معنای دقیق و روشن شعاری است که در خیابان‌ها داده می‌شود: «هر یه نفر کشته شه/ هزار نفر پشتشه» و جمعیت، پشت به پشت هم و بازو به بازو در حرکت است. به پشتوانه‌ی شهدای قیام خیابان دوباره می‌آید چرا که سال‌ها لبریز خشم و عصیان و رنج بوده و اکنون زمان، زمانه‌ی انفجار است.
این قطعه بر موزیکی از امیرحسین میرزا به نام «کما» ساخته شده است.
بخشی از متن ترانه:
من انتحار خشمم ببین سرباز گچی
من ارتکاب عصیانم ببین وزیر مریض
من انقلاب رنجم ببین شاه دیوانه
من انفجارم، انفجار این سال‌های لبریز

من انقلاب زنم آزادی منو می‌خواد
من خاک خرابم آبادی منو می‌خواد
من غم کهنه‌سالم شادی منو می‌خواد
این همه چیزایی که ندادی منو می‌خواد

من انقلابم، انقلاب همون فرودستان
همون خواست و اراده‌ی فردای انسان
منم نوجوونی که همه امیداش پیر شد
تو کوچه‌های کودکی‌ش هدف تیر شد
ولی با دست خالی با سگای شما درگیر شد
روح دختری که اسمش رمز و موهاش مسیر شد

لبریز | قطعه‌ای از هنرمند بی‌نام انقلاب

▨ نام شعر (ترانه): حرف
▨ شاعر: شهیار قنبری
▨ با صدای: شهیار قنبری
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
اگه سبزم، اگه جنگل
اگه ماهی، اگه دريا
اگه اسمم همه‌جا هست
روی لب‌ها، تو كتابا

اگه رودم؛ رودِ «گنگ»ام
مث بودا*، اگه پاک
اگه نوری به صليبم
اگه گنجی زير خاک

واسه تو قدِ يه برگم
پيشِ تو؛ راضی به مرگم

اگه پاكم مث معبد
اگه عاشق مث هندو
مث بندر واسه قايق
واسه قايق، مث پارو

اگه عكس «چل‌ستون»ام
اگه شهری بی‌حصار
واسه آرش تيرِ آخر
واسه جاده يه سوار

واسه تو قدِ يه برگم
پيشِ تو؛ راضی به مرگم

اگه قيمتی‌ترين سنگِ زمينم
توی تابستونِ دستایِ تو برفم
اگه حرفای قشنگِ هر كتابم
برای اسم تو چند تا دونه حرفم

اگه سيلم، پيش تو قد يه قطره
اگه كوهم، پيش تو قد يه سوزن
اگه تن‌پوشِ بلند هر درختم
پيش تو اندازه‌ی دگمه‌ی پيرهن

واسه تو قدِ يه برگم
پيشِ تو؛ راضی به مرگم

اگه تلخی مث نفرين
اگه تندی مث رگبار
اگه زخمی، زخم كهنه
بغضِ يک در، رو به ديوار

اگه جامِ شوكرانی
تو عزيزی، مث آب
اگه ترسی، اگه وحشت
مثِ مردن توی خواب

واسه تو قد يه برگم
پيشِ تو؛ راضی به مرگم
▨
شهیار قنبری
لندن ۱۹۷۴ (۱۳۵۳)
از کتاب «دریا در من» چاپ نگاه
صفحه ۱۶۶
ــــــــــــــــ
* در اجرا واژه‌ی «بودا»، «مریم» شده‌است.
پی‌نوشت: آهنگ و تنظیم این ترانه را واروژان انجام داده و خانم گوگوش اجرا کرده است.

شهیار قنبری | حرف

▨ نام شعر: بنشینم و صبر پیش گیرم، دنبالهٔ کار خویش گیرم
▨ شاعر: سعدی
▨ با صدای: دکتر محمدجعفر محجوب
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
ای سرو بلندِ قامت دوست
وه وه که شمایلت چه نیکوست

در پای لطافت تو میراد
هر سرو سهی که بر لب جوست

نازک بدنی که می‌نگنجد
در زیر قبا چو غنچه در پوست

مه پاره به بام اگر برآید
که فرق کند که ماه یا اوست؟

آن خرمن گل نه گل که باغ است
نه باغ ارم که باغ مینوست

این {آن} گوی مُعَنْبَرست در جَیب؟
یا بوی دهان عنبرین بوست؟

خون دل عاشقان مشتاق
در گردن دیدهٔ بلاجوست

در حلقهٔ صَولَجان زلفش
بیچاره دلم فتاده {دل اوفتاده} چون گوست

می‌سوزد و همچنان هوادار
می‌میرد و همچنان دعاگوست

من بندهٔ لعبتان سیمین
کاخر دل آدمی نه از روست

بسیار ملامتم بکردند
کاندر پی او مرو که بدخوست

ای سخت‌دلان سست‌پیوند {سست‌پیمان}
این شرط وفا بوَد که بی‌دوست

بنشینم و صبر پیش گیرم؟
دنبالهٔ کار خویش گیرم؟ 
[بند ۱]


بگذشت و نظر {نگه} نکرد با من
در پای کشان، ز کبر دامن

دو نرگسِ مستِ نیم‌خوابش
در پیش و به حسرت از قفا من

ای قبلهٔ عاشقان {دوستان} مشتاق
گر با همه آن کنی که با من

بسیار کسان که جان شیرین
در پای تو ریزد اوّلا من

گویندم ازو نظر بپرهیز
پرهیز ندانم از قضا من

گفتم که شکایتی بخوانم
از دست تو نزد {پیش} پادشا من

کاین سخت‌دلی و سست‌مهری
جرم از طرف تو بود یا من؟

دیدم که نه شرط مهربانی‌ست
گر بانگ برآرم از جفا من

گر سر برود فدای پایت
دست از تو نمی‌کنم رها من

جز وصل توام حرام بادا
حاجت که بخواهم از خدا من

هرگز نشنیده‌ام {نشنیده‌ای} که یاری
بی‌یار صبور بود تا من

بنشینم و صبر پیش گیرم
دنبالهٔ کار خویش گیرم
[بند ۸]


ای روی تو آفتاب عالم
انگشت نمای آل آدم

احیای روان مردگان را
بویت نفس مسیح مریم

بر جان عزیزت آفرین باد
بر جسم شریفت اسم اعظم

محبوب منی چو دیدهٔ راست
ای سرو روان به ابروی خم

دستان که تو داری ای پری‌روی
بس دل ببری به کَفّ و مِعْصَم

تنها نه منم اسیر عشقت
خلقی مُتَعَشِّقند و من هم

شیرین جهان تویی به تحقیق
بگذار حدیث ما تَقَدَّم

خوبیت مُسَلَّمست و ما را
صبر از تو نمی‌شود مُسَلَّم

تو عهد وفای خود شکستی
وز جانب ما هنوز محکم

مگذار که خستگان بمیرند
دور از تو در {به} انتظار مرهم

بی‌ما تو به سر بری همه عمر
من بی‌تو گمان مبر که یک‌دم

بنشینم و صبر پیش گیرم
دنبالهٔ کار خویش گیرم
[بند ۹]
▨
سعدی
ــــــــــــــــ
پی‌نوشت اول: آنچه می‌شنوید، خوانش دکتر محمدجعفر محجوب از بندهای ۱ و ۸ و ۹ از ترجیع‌بند مشهور سعدی است. این خوانش مربوط است به تدریس درس فارسی پیشرفته توسط دکتر محجوب، در دانشگاه برکلی آمریکا.
پی‌نوشت دوم: متن شعر با خوانش دکتر محجوب  تفاوتهایی دارد. بعضاً برخی ابیات خوانده نمی‌شود و یا در خوانش، توالی ابیات متفاوت است. برای تفاوتهای واژگان بین نسخۀ نوشتاری و خوانش؛ شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.

Ba Sedaye Shaer

بنشینم و صبر پیش گیرم | سعدی | دکلمه دکتر محمدجعفر محجوب

▨ نام شعر: سکّه‌ها
▨ شاعر: احمد حیدربیگی
▨ با صدای: محسن احمدوندی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
با سکّهٔ نارایج دقیانوس
در شهر می‌گردیم
و هیچ سقّایی آن را به کاسهٔ آبی نمی‌خرد.
□
بیداریِ زودرس
ما را به هلاک خواهد افکند؛
□ 
شتاب کن
تا پیش از تاریکی به غار برگردیم
....
▨ 
احمد حیدربیگی
از دفتر شعر «لابیرنت» صفحه ۱۴۸
چاپ شده به سال ۱۳۷۹

احمد حیدربیگی | سکّه‌ها

Cloudy City

Shajarian,Smith Amir Mashup)
سحرگاهان چو برق از جای می جست
کمر چون نی به عزم ناله می بست

نبودی گر دو چشم اشکبارش
نبودی فرق با مشتی غبارش


گوشه‌ی #دشتستانی# به‌شیوه‌ی مرحوم طاهرزاده

سحرگاهان

ahmad shamlou  / احمد شاملو . مرگ وارطان

facebook address page :
https://www.facebook.com/shamlou23
در قلمرو شعر - احمد شاملو 

ahmad shamlou . shab gir / شبگیر . احمد شاملو

ahmad shamlou  /  شاملو . درجدال با خاموشی

به خاک پای تو سوگند جان زنده‌دلان/
که من به پای تو در مردن آرزومندم
بیا بیا صنما کز سر پریشانی/
نماند جز سر زلف تو هیچ پابندم
به خنده گفت که سعدی از این سخن بگریز/
کجا روم که به زندان عشق دربندم

به خاک پای تو سوگند و جان زنده‌دلان| شجریان و لطفی | سه‌گاه



سينِ هفتم
سيبِ سُرخي‌ست،
حسرتا

که مرا
نصيب
ازاين سُفره‌ي سُنّت
سروري نيست.



شرابي مردافکن در جامِ هواست،
شگفتا
که مرا
بدين مستي
شوري نيست.



سبوي سبزه‌پوش
در قابِ پنجره ــ
آه
چنان دورم
که گويي جز نقشِ بي‌جاني نيست.
و کلامي مهربان
در نخستين ديدارِ بامدادي ــ
فغان
که در پسِ پاسخ و لبخند
دلِ خنداني نيست.



بهاري ديگر آمده است
آري
اما براي آن زمستان‌ها که گذشت
نامي نيست
نامي نيست.



ahmad shamlou /  احمد شاملو . سیم هفتم


چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!


چه بی تابانه تو را طلب می کنم!


بر پشت سمندی


گویی، نو زین


که قرارش نیست


و فاصله


تجربه ئی بیهوده ست


بوی پیرهنت


این جا، واکنون...


کوه ها در فاصله


سردند


دست، در کوچه و بستر


حضور مانوس دست تو را می جوید


و به راه اندیشیدن


یاس را، رج می زند


بی نجوای انگشتانت


فقط...


و جهان از هر سلامی خالی است

احمد شاملو/  ‏چه بی تابانه می خواهمت /  ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری



دلم کپک زده، آه
که سطري بنويسم از تنگي دل،
همچون مهتاب‌زده‌يي از قبيله‌ي آرش بر چکاد صخره‌يي
زِه جان کشيده تا بن گوش
به رها کردن فرياد آخرين.

کاش دلتنگي نيز نام کوچکي مي‌داشت
تا به جانش مي‌خواندي:
نام کوچکي
تا به مهر آوازش مي‌دادي،
همچون مرگ
که نام کوچکِ زندگي‌ست
و بر سکّوبِ وداع‌اش به زبان مي‌آوري
هنگامي که قطاربان
آخرين سوتش را بدمد
و فانوسِ سبز
به تکان درآيد:
نامي به کوتاهيِ‌ آهي
که در غوغاي آهنگين غلتيدن سنگين پولاد بر پولاد
به لب‌جنبه‌يي بدل مي‌شود:
به کلامي گفته و ناشنيده انگاشته
يا ناگفته‌يي شنيده پنداشته.

سطري
شَطري
شعري
نجوايي يا فريادي گلودر
که به گوشي برسد يا نرسد
و مخاطبي بشنود يا نشنود
و کسي دريابد يا نه
که «چرا فرياد؟»
يا «با چه مايه از نياز؟»
و کسي دريابد يا نه
که «مفهومي بود اين يا مصداقي؟
صوت‌واژه‌يي بود اين در آستانه‌ي زايشي يا فرسايشي؟
ناله‌ي مرگي بود اين يا ميلادي؟
فرمانِ رحيل قبيله‌مردي بود اين يا نامردي؟
خاني که به وادي برکت راه مي‌نمايد
يا خائني که به کج‌راهه‌ي نامرادي مي‌کشاند؟»

و چه بر جاي مي‌مانَد آنگاه
که پيکان فرياد
از چلّه
رها شود؟ ــ:

نيازي ارضا شده؟
پرتابه‌يي
به در از خويش
يا زخمي ديگر
به آماج خويشتن؟

و بگو با من بگو با من:
که مي‌شنود
و تازه
چه تفسير مي‌کند؟


ahmad shamlou / شاملو . درجدال با خاموشی

kmrn

Related tracks