Singer, Songwriter, & Composer: Jalil Shoa

ترانه و آهنگ و تنظیم: جلیل شعاع
میکس و مستر: پیمان حاتمی
مدیر پروژه: صادق کیا
تصویرسازی و طراحی کانسپت: احسان ابرقوئی


مَرَه گِ می مَرَه بِس                          
مَرَه گِ دِ نوخور حِرص                      
مره گِ کویا شی رِ؟                         
مره گِ تو چی گی رِ؟                       
مره گ وا بَدَن،                                  
مره گِ وِلَ کون، وا بدن، وِلَ کون         
باران واره، شورِه، بَرِه هر چی کی بِبِه     
مَرَه دِ نَوا دِ                                             
تَرَه دِ نوا دِ                                          
مَرَه دِ نوا دِ بوخوسَم                                
تَرَه دِ کُرِی جان بوبوسَم                            
مره د نوا د                                          
تره د نوا د                                           
باران واره، شورِه، بَرِه، هر چی کی بِبِه            
صُب بُبُو مَرَه خواب بَبَردِه دیرَه بوست              
مار دونخادِه مَرَه، بدین رِ چی بُبوست              
مَرَه گِ نَواشون رِ                              
مره گِ چی خا بِبِه؟                           
مره گِ وِلَ کون رِ                               
مره گِ هیچی نیبِه                             

(می گوید با من بمان)
(می گوید دیگر حرص نخور)
(می گوید کجا می روی؟)
(می گوید چه می گویی؟)
(می گوید بی خیال شو)
(می گوید ول کن، بی خیال شو، ول کن)
(باران خواهد بارید و آنوقت، همه چیز را می شورد و می برد)
(دیگر دلم نمی خواهد)
(دیگر دلت نمی خواد)
(دیگر دلم نمی خواهد بخوابم)
(دیگر دلم بوسه بر شادی را نمی خواهد)
(دیگر دلم نمی خواهد)
(دیگر دلت نمی خواد)
(باران خواهد بارید و، همه چیز را می شورد و می برد)
(صبح، خوابم برد و دیرم شد)
(حتا مادر صدایم نکرد و، حالا ببین چطور شده)
((مادر)می گوید نرو)
(می گوید مگر چه می شود؟)
(می گوید بی خیال شو)
(می گوید چیزی نخواهد شد)

Va- Jalil Shoa

▨ نام قطعه: باز کن پنجره را
▨ شاعر: حمید مصدق
▨ با صدای: حمید مصدق
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ

*فقط بخش هایی از شعر باز کن پنجره را میکس شده*

حمید مصدق | دل قوی‌دار، سحر نزدیک است (با صدای شاعر)

Astane Janan

آلبوم آستان جانان- تکنوازی سنتور 1

گمان می‌کردند دیگر تمام شد. دو سه روزی بود که ایستاده بودند در چارسوق‌های توئیتر و اینستاگرام و رجز می‌خواندند که خیابان را جمع کردیم و حالا سراغ دانشگاه می‌رویم. خیابان اما همین امروز در چهلمین سالگرد حدیث نجفی و مهسا موگویی و جواد حیدری و امیر نوروزی و هفتمین روز شهادت مهرشاد شهیدی دوباره سر بیرون کشید. این معنای دقیق و روشن شعاری است که در خیابان‌ها داده می‌شود: «هر یه نفر کشته شه/ هزار نفر پشتشه» و جمعیت، پشت به پشت هم و بازو به بازو در حرکت است. به پشتوانه‌ی شهدای قیام خیابان دوباره می‌آید چرا که سال‌ها لبریز خشم و عصیان و رنج بوده و اکنون زمان، زمانه‌ی انفجار است.
این قطعه بر موزیکی از امیرحسین میرزا به نام «کما» ساخته شده است.
بخشی از متن ترانه:
من انتحار خشمم ببین سرباز گچی
من ارتکاب عصیانم ببین وزیر مریض
من انقلاب رنجم ببین شاه دیوانه
من انفجارم، انفجار این سال‌های لبریز

من انقلاب زنم آزادی منو می‌خواد
من خاک خرابم آبادی منو می‌خواد
من غم کهنه‌سالم شادی منو می‌خواد
این همه چیزایی که ندادی منو می‌خواد

من انقلابم، انقلاب همون فرودستان
همون خواست و اراده‌ی فردای انسان
منم نوجوونی که همه امیداش پیر شد
تو کوچه‌های کودکی‌ش هدف تیر شد
ولی با دست خالی با سگای شما درگیر شد
روح دختری که اسمش رمز و موهاش مسیر شد

لبریز | قطعه‌ای از هنرمند بی‌نام انقلاب

▨ نام شعر: در حجمی از بی‌انتظاری (کودکی)
▨ شاعر: سیمین بهبهانی
▨ با صدای: سیمین بهبهانی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
___________
درحجمی از بی انتظاری ؛ زنگ بلند و سوت کوتاه
سیمین تویی ؟ آوای گرمش؛ آمد به گوشم زآن سوی راه

یک شیشه مِی، پر نشئه و گرم، غل‌غل کنان در سینه شارید
راه از میان انگار برخاست؛ بوسیدمش گویی به ناگاه

-« آری!منم!» خاموش ماندم .- «خوبی؟ خوشی؟ قلبت چه طور است؟»
_ چیزی نگفتم ؛ راه دور است - ؛ - «خوبم ! خوشم ! الحمدالله ! »

کودک شدیم انگار هر دو؛ شش سال من کوچکتر از او
باز آن حیاط و حوض و ماهی؛ باز آن قنات و وحشت و چاه

قایم نشو! پیدات کردم؛ بی خود ندو! می گیرمت ها
افتادم وپایم خراشید؛ شد رنگ او از بیم چون کاه

زخم مرا با مهربانی، بوسید؛ یعنی: خوب شد خوب
بنشست و من با او نشستم؛ بر پله‌ای نزدیک درگاه

آن دوستی نشکفته پژمرد؛ وان میوه‌، نارس چیده آمد
آن کودکی ها حیف و صد حیف؛ وین دیرسالی آه و صد آه

حرفی بزن! قطع است؟ - نه نه! من رفته بودم سالها دور
تا باغ های سبز پر گل ؛ تا سیب های سرخ دلخواه

حالا بگو قلبت چه طور است؟» - قلبم ؟ نمی‌دانم! ولی پام
روزی خراشیده است و یادش؛ یک عمر با من مانده همراه

سیمین بهبهانی | در حجمی از بی‌انتظاری (کودکی)

▨ نام شعر: شکسته‌پر
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد کیایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
نزدیک شد رسیدن مرغِ شکسته‌پر
هی پهن می‌کند پَر و هی می‌زند به در
زین حبس‌گاه سر
آواز می‌دهد به همه خفتگان ما
در کارگاهِ روشنِ فکرِ جوانِ ما
بیدار می‌کند همه شورِ نهان ما.

بر بام این سرای که کردش ستم نگون
استاده است هم‌چو یکی گوی واژگون
می‌کاودش دو چشم
تا چهره‌های مرگ‌نما را کند جدا
از چهره‌های خشم
تا فکرهای گمشدگان را
که کارشان همیشه ویرانه کردن است
و آثار این خرابی‌شان هر دم به گردن است
از فکرهای دیگر یک سوی تر کند.
تا نیم مردگان را
کافسرده شوقشان، هم از او با خبر شوند
اول به رنگ‌های دگر روی می‌کند
تردید می‌فزاید
در ساحتِ غبارِ پر از شکلِ جانور.
تصویر آتشی بنماید
با سوزشی دگر.

می‌سوزد آن‌چه بینی
وز خشم، چیزهای سیه می‌کند سفید
آن‌گاه می‌نماید از این سقفِ تیره سر
یعنی دمید از پس شام سیه سحر
نزدیک شد رسیدن مرغ شکسته پر.
▨ 
نیما یوشیج
دی ماه ۱۳۱۹

نیما یوشیج | شکسته پر | صدای احمد کیایی

▨ نام شعر: بنشینم و صبر پیش گیرم، دنبالهٔ کار خویش گیرم
▨ شاعر: سعدی
▨ با صدای: دکتر محمدجعفر محجوب
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
ای سرو بلندِ قامت دوست
وه وه که شمایلت چه نیکوست

در پای لطافت تو میراد
هر سرو سهی که بر لب جوست

نازک بدنی که می‌نگنجد
در زیر قبا چو غنچه در پوست

مه پاره به بام اگر برآید
که فرق کند که ماه یا اوست؟

آن خرمن گل نه گل که باغ است
نه باغ ارم که باغ مینوست

این {آن} گوی مُعَنْبَرست در جَیب؟
یا بوی دهان عنبرین بوست؟

خون دل عاشقان مشتاق
در گردن دیدهٔ بلاجوست

در حلقهٔ صَولَجان زلفش
بیچاره دلم فتاده {دل اوفتاده} چون گوست

می‌سوزد و همچنان هوادار
می‌میرد و همچنان دعاگوست

من بندهٔ لعبتان سیمین
کاخر دل آدمی نه از روست

بسیار ملامتم بکردند
کاندر پی او مرو که بدخوست

ای سخت‌دلان سست‌پیوند {سست‌پیمان}
این شرط وفا بوَد که بی‌دوست

بنشینم و صبر پیش گیرم؟
دنبالهٔ کار خویش گیرم؟ 
[بند ۱]


بگذشت و نظر {نگه} نکرد با من
در پای کشان، ز کبر دامن

دو نرگسِ مستِ نیم‌خوابش
در پیش و به حسرت از قفا من

ای قبلهٔ عاشقان {دوستان} مشتاق
گر با همه آن کنی که با من

بسیار کسان که جان شیرین
در پای تو ریزد اوّلا من

گویندم ازو نظر بپرهیز
پرهیز ندانم از قضا من

گفتم که شکایتی بخوانم
از دست تو نزد {پیش} پادشا من

کاین سخت‌دلی و سست‌مهری
جرم از طرف تو بود یا من؟

دیدم که نه شرط مهربانی‌ست
گر بانگ برآرم از جفا من

گر سر برود فدای پایت
دست از تو نمی‌کنم رها من

جز وصل توام حرام بادا
حاجت که بخواهم از خدا من

هرگز نشنیده‌ام {نشنیده‌ای} که یاری
بی‌یار صبور بود تا من

بنشینم و صبر پیش گیرم
دنبالهٔ کار خویش گیرم
[بند ۸]


ای روی تو آفتاب عالم
انگشت نمای آل آدم

احیای روان مردگان را
بویت نفس مسیح مریم

بر جان عزیزت آفرین باد
بر جسم شریفت اسم اعظم

محبوب منی چو دیدهٔ راست
ای سرو روان به ابروی خم

دستان که تو داری ای پری‌روی
بس دل ببری به کَفّ و مِعْصَم

تنها نه منم اسیر عشقت
خلقی مُتَعَشِّقند و من هم

شیرین جهان تویی به تحقیق
بگذار حدیث ما تَقَدَّم

خوبیت مُسَلَّمست و ما را
صبر از تو نمی‌شود مُسَلَّم

تو عهد وفای خود شکستی
وز جانب ما هنوز محکم

مگذار که خستگان بمیرند
دور از تو در {به} انتظار مرهم

بی‌ما تو به سر بری همه عمر
من بی‌تو گمان مبر که یک‌دم

بنشینم و صبر پیش گیرم
دنبالهٔ کار خویش گیرم
[بند ۹]
▨
سعدی
ــــــــــــــــ
پی‌نوشت اول: آنچه می‌شنوید، خوانش دکتر محمدجعفر محجوب از بندهای ۱ و ۸ و ۹ از ترجیع‌بند مشهور سعدی است. این خوانش مربوط است به تدریس درس فارسی پیشرفته توسط دکتر محجوب، در دانشگاه برکلی آمریکا.
پی‌نوشت دوم: متن شعر با خوانش دکتر محجوب  تفاوتهایی دارد. بعضاً برخی ابیات خوانده نمی‌شود و یا در خوانش، توالی ابیات متفاوت است. برای تفاوتهای واژگان بین نسخۀ نوشتاری و خوانش؛ شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.

Ba Sedaye Shaer

بنشینم و صبر پیش گیرم | سعدی | دکلمه دکتر محمدجعفر محجوب

▨ نام شعر: قو
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد کیایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
صبح چون روی می‌گشاید مهر
روی دریای سرکش و خاموش
می‌کشد موج‌های نیلی چهر
جبّه‌ای از طلای ناب به دوش.

صبحگه، سرد و تَر، در آن دم‌ها
که ز دریا نسیم راست گذر،
گل مریم، به زیرشبنم‌ها
شستشو می‌دهد بر و پیکر.

صبحگه، که‌انزوای وقت و مکان
دل‌رباینده است و شوق افزاست،
بر کنارِ جزیره‌های نهان
قامت با وقار قو پیداست.

آن‌چنانی که از گلی دسته
پیش نجوای آب‌ها تنها،
وسط سبزه‌ی خزه‌بسته
تنش از سبزه بیشتر زیبا.

می‌دهد پایِ خود تکان، شاید
که کُند خستگی ز تن بیرون.
بال‌های سفید بگشاید
بپرد دربرابر هامون.

بپرد تا بدان سوی دریا
در نشیبِ فضای مثل سحر،
برود از‌جهان خیره‌ی ما
بزند در میان ظلمت، پَر.

برود در نشیمن تاریک
با خیالی که آن مصاحب اوست،
در خطِ روشنی چو مو باریک
بیند آن چیزها که در خورِ قوست.

لکّ ابری که دور می‌مانَد
موج‌هایی که می‌کنند صدا،
وندر آن‌جا کسی نمی‌داند
که چه اشکال می‌شوند جدا.

لیک مرغ جزیره‌های کبود،
در همین دم که او به تنهایی
سینه خالی ز فکر بود و نبود
می‌کند فکرهای دریایی.

نظر انداخته سوی خورشید،
نظری سوی رنگ های رقیق
با تکانی به بال‌های سفید
بجهیده‌ست روی آبِ عمیق.

برخلافِ تصورِ همه، او
مانده دیوانه‌ی حکایت آب
گر کسی هست یا نه، ناظرِ قو
قو در آغوشِ موج‌هاست به خواب.
▨ 
نیما یوشیج
بیستم فروردین ماه ۱۳۰۵

نیما یوشیج | قو | صدای احمد کیایی

هی درویش هی درویش - سید خلیل عالی نژاد - seyed kkalil ali nejad

کجا بود آن جهان

Abolhasan Sabâ, Setâr
Publish Year : 2002
Hoseyn Tehrâni, Tombak
M. CD 100

Abolhasan Saba, Setar

Avaz-e Abu'ata/Abolhasan Saba/Setar

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

حمید مصدق | دل قوی‌دار، سحر نزدیک است (با صدای شاعر)

Schahrouz Kabiri

Related tracks