شعر

ahmad shamloo

Ahmad shamloo

sherha ve

شاملو

Persian Poetry

shamlou / شاملو . سپیده دم



هنوز
در فکرِ آن کلاغم در دره‌های یوش:

با قیچی سیاهش
بر زردی‌ِ برشته‌ی گندمزار
با خِش‌خِشی مضاعف
از آسمانِ کاغذی مات
قوسی بُرید کج،
و رو به کوهِ نزدیک
با غار غارِ خشکِ گلویش
چیزی گفت
که کوه‌ها
بی‌حوصله
در زِلِّ آفتاب
تا دیرگاهی آن را
با حیرت
در کَلّه‌های سنگی‌شان
تکرار می‌کردند.




گاهی سوآل می‌کنم از خود که
یک کلاغ
با آن حضورِ قاطعِ بی‌تخفیف
وقتی
صلاتِ ظهر
با رنگِ سوگوارِ مُصرّش
بر زردیِ برشته‌ی گندمزاری بال می‌کشد
تا از فرازِ چند سپیدار بگذرد،
با آن خروش و خشم
چه دارد بگوید
با کوه‌های پیر
کاین عابدانِ خسته‌ی خواب‌آلود
در نیمروزِ تابستانی
تا دیرگاهی آن را با هم
تکرار کنند؟


شاملو / هنوز در فکر آن کلاغم
دشنه در دیس
شهریورِ ۱۳۵۴

SHAMLOU/شاملو، هنوز در فکر آن کلاغم، دشنه در دیس

سکوت سرشار از ناگفته هاست | احمد شاملو

SHAMLOU/شاملو،ميلاد آنکه عاشقانه برخاک مُرد

Ahmad Shamlou / شاملو ، سرودِ ابراهیم در آتش

Ahmad Shamlou /  احمد شاملو ، ترانه آبی

من بی می ناب زیستن نتوانم

شاملو-شجریان(خیام)

احمد شاملو (زادهٔ ۲۱ آذر ۱۳۰۴؛ ۱۲ دسامبر ۱۹۲۵، در خانهٔ شمارهٔ ۱۳۴ خیابان صفی‌علیشاه - در تهران، درگذشتهٔ ۲ مرداد ۱۳۷۹؛ ۲۴ ژوئیه ۲۰۰۰ در شهرک دهکده، فردیس کرج) شاعر، نویسنده، فرهنگ‌نویس، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم ایرانی و از مؤسسان و دبیران کانون نویسندگان ایران در قبل و بعد از انقلاب بود. آرامگاه او در امامزاده طاهر کرج واقع شده است. در دوره‌ای از جوانی شعرهای خود را با تخلص الف. بامداد و الف.صبح منتشر می‌کرد. سرودن شعرهای آزادی‌خواهانه و ضد استبدادی، عنوان شاعر آزادی ایران را برای او به ارمغان آورده است. شهرت اصلی شاملو به خاطر سرایش شعر است که شامل گونه‌های مختلف شعر نو و برخی قالب‌های کهن نظیر قصیده و نیز ترانه‌های عامیانه‌ می‌شود. شاملو در سال ۱۳۲۶ با نیما یوشیج ملاقات کرد و تحت تأثیر او به شعر نو (که بعدها شعر نیمایی هم نامیده شد) روی آورد، اما برای نخستین بار در شعر «تا شکوفهٔ سرخ یک پیراهن» که در سال ۱۳۲۹ با نام «شعر سفید غفران» منتشر شد وزن را رها کرد و به‌ صورت پیشرو سبک نویی را در شعر معاصر فارسی شکل داد. از این سبک به شعر سپید یا شعر منثور  یا شعر شاملویی یاد کرده‌اند. تنی چند از منتقدان ادبی او را موفق‌ترین شاعر در سرودن شعر منثور می‌دانند. شاملو علاوه بر شعر، فعالیت‌های مطبوعاتی، کارهای تحقیق و ترجمهٔ شناخته‌شده‌ای دارد. مجموعهٔ کتاب کوچهٔ او بزرگ‌ترین اثر پژوهشی در باب فرهنگ عامهٔ مردم ایران( با تمرکز بر فرهنگ تهران) می‌باشد. آثار وی به زبان‌های: سوئدی، انگلیسی، ژاپنی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، روسی، ارمنی، هلندی، رومانیایی، فنلاندی، کردی و ترکی∗ ترجمه شده‌است.


سروده و دکلمه: احمد شاملو
 ترانه‌خوان: داریوش اقبالی
 آهنگ ترانه: بابک افشار

دهانت را می‌بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم.
دلت را می‌بویند

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
و عشق را
کنارِ تیرکِ راهبند
تازیانه می‌زنند.

               عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد

در این بُن‌بستِ کج‌وپیچِ سرما
آتش را
        به سوخت‌بارِ سرود و شعر
                                         فروزان می‌دارند.
به اندیشیدن خطر مکن.

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین

آن که بر در می‌کوبد شباهنگام
به کُشتنِ چراغ آمده است.

               نور را در پستوی خانه نهان باید کرد

آنک قصابانند
بر گذرگاه‌ها مستقر
با کُنده و ساتوری خون‌آلود

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین

و تبسم را بر لب‌ها جراحی می‌کنند
و ترانه را بر دهان.

               شوق را در پستوی خانه نهان باید کرد

کبابِ قناری
بر آتشِ سوسن و یاس

               روزگارِ غریبی‌ست، نازنین

ابلیسِ پیروزْمست
سورِ عزای ما را بر سفره نشسته است.

               خدا را در پستوی خانه نهان باید کرد

روزگارِ غریبی‌ست، نازنین - احمد شاملو

دخترای ننه دریا، شاملو

پریدن

واپسين تير ترکش آنچنان که می‌گويند

تعویذ

کجا بود آن جهان

کلام: سلمان ساوجی | آهنگساز: رضا قاسمی | آلبوم: ۱۴ قطع برای باز پریدن

www.facebook.com/delnavazan.playlist

ز شراب لعل نوشین من رند بی نوا را
مددی که چشم مستت به خمار کشت ما را
ز وجود خود ملولم قدحی بیار ساقی
برهان مرا زمانی ز خودی خود خدا را
بخدا که خون رز را به دو عالم ار فروشیم
بخریم هر دو عالم بدهیم خون بهارا

مددی که چشم مستت | سپیده رئیس سادات

ahmad shamlou  /  شاملو . درجدال با خاموشی

ahmad shamlou . ma niz / ...احمد شاملو . ما نیز

facebook address page :
https://www.facebook.com/shamlou23
در قلمرو شعر - احمد شاملو 


ahmad shamlou /   شاملو . که زندان مرا وارو  مباد

ahmad shamlou /  احمد شاملو . عقوبت

خواننده : سیمین غانم
آهنگساز : فریدون شهبازیان
شاعر: فرهاد شیبانی

گل گلدون من شکسته در باد
تو بیا تا دلم نکرده فریاد
گل شب بو دیگه شب بو نمیده
کی گل شب بو رو از شاخه چیده
گوشهء آسمون پر رنگین گمون
من مثل تاریکی تو مثل مهتاب
اگه باد از سر زلف تو نگذره
من میرم گم میشم تو جنگل خواب
گل گلدون من ماه ایوون من
از تو تنها شدم چو ماهی از آب
گل هر آرزو رفته از رنگ و بو
من شدم رودخونه دلم یه مرداب

آسمون آبی میشه
اما گل خورشید
رو شاخه های بید
دلش میگیره
دره مهتابی میشه
اما گل مهتاب
از برکه های آب
بالا نمیره
تو که دست تکون میدی
به ستاره جون میدی
میشکفه گل از گل باغ
وقتی چشمات هم میاد
دو ستاره کم میاد
میسوزه شقایق از داغ

گل گلدون من ماه ایوون من
از تو تنها شدم چو ماهی از آب
گل هر آرزو رفته از رنگ و بو
من شدم رودخونه دلم یه مرداب

سیمین غانم - گل گلدون من

ahmad shamlou . shabane / احمد شاملو . شبانه

شعرخوانی ِ دلی و البته بی‌کیفیت سیدمحمد مرکبیان
:)

http://www.facebook.com/morakabian2

بی‌خواب

«فراقی»

چه بی تابانه می خواهمت ای دوریت آزمونِ تلخِ زنده به گوری! 
چه بی تابانه تو را طلب می كنم ! 
بر پشت سمندی 
گوئی 
نوزین 
كه قرارش نیست. 
و فاصله 
تجربه ئی بیهوده است.

بوی پیراهنت، 
این جا 
و اكنون . -

كوه ها در فاصله 
سردند

دست 
در كوچه و بستر 
حضور مأنوس دست تو را می جوید، 
و به راه ْ اندیشیدن 
یأس را 
رج می زند 
بی نجوای انگشتانت 
فقط .- 
و جهان از هر سلامی خالی است

احمد شاملو (فروردین ۱۳۵۴ - رُم، ایتالیا)

******************************************

«شبانه »

شانه ات مجابم میكند 
در بستری كه عشق 
تشنگی است

زلال شانه هایت 
همچنانم عطش می دهد 
در بستری كه عشق 
مجابش كرده است

احمد شاملو (اردیبهشت ۱۳۵۴)


Ahmad Shamlou-احمد شاملو


رسوای زمانه
آهنگساز :استاد مهندس همایون خرم
مایه مخالف سه گاه
شعر آواز : مولانا خداوندگار
شعر ترانه : بهادر یگانه
آواز: علیرضا قربانی
تنظیم : بابک شهرکی


در غم ما روزها بیگاه شد
. روزها با سوزها همراه شد
. روزها گر رفت، گو رو باک نیست.
تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست
مولانا جلال الدین

شمع و پروانه منم مست میخانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
یار
پیمانه منم از خود بیگانه منم
رسوای
زمانه منم دیوانه منم
چون
باد صبا دربه درم با عشق و جنون هم سفرم
شمع
شب بی سحرم از خود نبود خبرم
رسوای
زمانه منم دیوانه منم
تو
ای خدای من شنو نوای من
زمین
و آسمان تو می لرزد به زیر پای من
مه
و ستاره بال تو می سوزد به ناله های من
رسوای
زمانه منم دیوانه منم
وای
از این شیدا دل من مست و بی پروا دل من
مجنون
هر صحرا دل من رسوا دل من
ناله
تنها دل من داغ حسرت‌ها دل من
سرمایه
سودا دل من رسوا دل من رسوا دل من
خاکستر
پروانه منم خون دل پیمانه منم
چو
شور ترانه توئی چون آه شبانه منم
رسوای
زمانه منم دیوانه منم


همایون خرم - رسوای زمانه

دیگر تنها نیستم ، شعر از احمد شاملو ، به خوانش پویان مقدم

■ متن و اجرا در ادامه ■

یه شب تو خواب وقت سحر
شهزاده ای زرین کمر
نشسته بر اسب سپید
میومد از کوه و کمر
میرفت و آتش به دلم ، میزد نگاهش
میرفت و آتش به دلم ، میزد نگاهش
کاشکی دلم رسوا بشه ، دریا بشه ، این دو چشم پر آبم
روزی که بختم باز بشه ، بی یار بشه ، اون که اومد به خوابم
شهزادهء رویای من شاید تویی
اون کس که شب در خواب من آید تویی تو
از خواب شیرین ناگه پریدم او را ندیدم دیگر کنارم بخدا
جانم رسیده از غصه بر لب هر روز و هر شب در انتظارم بخدا 
کاشکی دلم رسوا بشه ، دریا بشه ، این دو چشم پر آبم
روزی که بختم باز بشه ، بی یار بشه ، اون که اومد به خوابم
میرفت و آتش به دلم ، میزد نگاهش
میرفت و آتش به دلم ، میزد نگاهش
میرفت و آتش به دلم ، میزد نگاهش
میرفت و آتش به دلم ، میزد نگاهش


http://PersianIcons.Org
http://Sepidedam.Org
http://Sepidedam.Com
http://Sepidedam.info
http://Sepidedam.net
http://Sepidedam.tumblr.com
http://soundcloud.com/Sepidedam
http://soundcloud.com/Sepidedam-2
http://soundcloud.com/sepidedam-3

گلشیفته فراهانی - شهزاده ی قصه ی من


چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!


چه بی تابانه تو را طلب می کنم!


بر پشت سمندی


گویی، نو زین


که قرارش نیست


و فاصله


تجربه ئی بیهوده ست


بوی پیرهنت


این جا، واکنون...


کوه ها در فاصله


سردند


دست، در کوچه و بستر


حضور مانوس دست تو را می جوید


و به راه اندیشیدن


یاس را، رج می زند


بی نجوای انگشتانت


فقط...


و جهان از هر سلامی خالی است

احمد شاملو/  ‏چه بی تابانه می خواهمت /  ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری

با صدای مهدی اخوان ثالث
آهنگساز: مجید درخشانی

-------------
دیدی دلا که یار نیامد
گرد آمد و سوار نیامد
 
بگداخت شمع و سوخت سراپای
وآن صبح زرنگار نیامد
 
آراستیم خانه و خان را
وآن ضیف نامدار نیامد
 
دل را و شوق را و توان را
غم خورد و غم گسار نیامد
 
آن کاخ ها ز پایه فرو ریخت
وآن کرده ها به کار نیامد
 
سوزد دلم به رنج و شکیبت
ای باغبان بهار نیامد
 
بشکفت بس شکوفه و پژمرد
اما گلی به بار نیامد
 
خوشکید چشم چشمه و دیگر
آبی به جویبار نیامد
 
ای شیر پیر بسته به زنجیر
کز بندت ایچ عار نیامد
 
سودت حصار و پيك نجاتي
سوي تو وآن حصار نيامد

زی تشنه کشتگاه نجیبت
جز ابر زهربار نیامد
 
یکّی از آن قوافل پر بار- 
- ران گهرنثار نیامد
 
ای نادر نوادر ایام
کت فرّ و بخت یار نیامد
 
دیری گذشت و چون تو دلیری
در صف کارزرار نیامد
 
افسوس کان سفاین حرّی
زی ساحل قرار نیامد
 
وآن رنج بی حساب تو درداک
چون هیچ در شمار نیامد
 
وز سفله یاوران تو در جنگ
کاری بجز فرار نیامد
 
من دانم و دلت که غمان چند
آمد ور آشکار نیامد
 
چندان که غم به جان تو بارید
باران به کوهسار نیامد

پوریا اخواص ـ تسلی و سلام

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست
اشک آن شب لبخند عشقم بود
قصه نیستم که بگویی - نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی - یا چیزی چنان که بدانی
من درد مشترکم مرا فریاد کن
درخت با جنگل سخن میگوید - علف با صحرا - ستاره با کهکشان
و من با تو سخن میگویم
نامت را به من بگو - دستت را به من بده
حرفت را به من بگو - قلبت را به من بده
من ریشه های تو را دریافته ام
با لبانت برای همه لبها سخن گفته ام
و دستهایت با دستان من آشناست
در خلوت روشن با تو گریسته ام برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال عاشقترین زندگان بوده اند
دستت را به من بده - دستهای تو با من آشناست
ای دیریافته با تو سخن میگویم
بسان ابر که با توفان - بسان علف که با صحرا
بسان باران که با دریا - بسان پرنده که با بهار
بسان درخت که با جنگل سخن میگوید
زیرا که من ریشه های تو را دریافته ام
زیرا که صدای من با صدای تو آشناست

اشک رازیست - لبخند رازیست - عشق رازیست - احمد شاملو

موسیقی تیتراژ پایانی انیمیشن کوتاه  "قصه ی مردی که لب نداشت "  به کارگردانیِ میلاد شاهجانی که مراحل پایانی ساخت خود را میگذراند
بر اساس شعرِ "قصه ی مردی که لب نداشت" از احمد شاملو 
آلبوم: مخرج مشترک
موسیقی : گروه بمرانی
میکس: کاوه عابدین
مَسترینگ: پویا احصایی
تصویرساز: سیامک پورجبار
آها راستی
روزِ جهانیِ کودک مبارک

shamlou / شاملو . سپیده دم

kmrn