
آه اگر آزادی سرودی می‌خواند
کوچک
همچون گلوگاهِ پرنده‌یی،
هیچ‌کجا دیواری فروریخته بر جای نمی‌ماند.


سالیانِ بسیار نمی‌بایست
دریافتن را
که هر ویرانه نشانی از غیابِ انسانی‌ست
که حضورِ انسان
آبادانی‌ست.


همچون زخمی
همه عُمر
خونابه چکنده
همچون زخمی
همه عُمر
به دردی خشک تپنده،
به نعره‌یی
چشم بر جهان گشوده
به نفرتی
از خود شونده، ــ
غیابِ بزرگ چنین بود
سرگذشتِ ویرانه چنین بود.


آه اگر آزادی سرودی می‌خواند
کوچک
کوچک‌تر حتا
از گلوگاهِ یکی پرنده!



احمد شاملو، ترانه  بزرگترین آرزو

SHAMLOU / شاملو، سرود  بزرگترین آرزو " آه اگر آزادی سرودی می خواند "


نه به خاطرِ آفتاب نه به خاطرِ حماسه
به خاطرِ سایه‌یِ بامِ کوچکش
به خاطرِ ترانه‌یی
کوچک‌تر از دست‌های تو



نه به خاطرِ جنگل‌ها نه به خاطرِ دریا
به خاطرِ یک برگ
به خاطرِ یک قطره
روشن‌تر از چشم‌های تو



نه به خاطرِ دیوارها ــ به خاطرِ یک چپر
نه به خاطرِ همه انسان‌ها ــ به خاطرِ نوزادِ دشمن‌اش شاید
نه به خاطرِ دنیا ــ به خاطرِ خانه‌ی تو
به خاطرِ یقینِ کوچکت
که انسان دنیایی‌ست
به خاطرِ آرزوی یک لحظه‌ی من که پیشِ تو باشم
به خاطرِ دست‌های کوچکت در دست‌های بزرگِ من
و لب‌های بزرگِ من
بر گونه‌های بی‌گناهِ تو



به خاطرِ پرستویی در باد، هنگامی که تو هلهله می‌کنی
به خاطرِ شبنمی بر برگ، هنگامی که تو خفته‌ای
به خاطرِ یک لبخند
هنگامی که مرا در کنارِ خود ببینی



به خاطرِ یک سرود
به خاطرِ یک قصه در سردترینِ شب‌ها تاریک‌ترینِ شب‌ها
به خاطرِ عروسک‌های تو، نه به خاطرِ انسان‌هایِ بزرگ
به خاطرِ سنگ‌فرشی که مرا به تو می‌رساند، نه به خاطرِ شاه‌راه‌های دوردست



به خاطرِ ناودان، هنگامی که می‌بارد
به خاطرِ کندوها و زنبورهای کوچک
به خاطرِ جارِ سپیدِ ابر در آسمانِ بزرگِ آرام



به خاطرِ تو
به خاطرِ هر چیزِ کوچک هر چیزِ پاک به خاک افتادند
به یاد آر
عموهایت را می‌گویم
از مرتضا سخن می‌گویم.







شاملو / از عموهایت

SHAMLOU / شاملو . از عموهایت . نه به خاطرِ آفتاب نه به خاطرِ حماسه

Cite as in Sight /hosein rangchi & khalil sheikh

khalil sheikh & hosein rangchi

گاهی برای شنیدن گوش شنوا کافی نیست
چشم‌هایی هم باید باشد برای دیدن حرف‌ها
_______________________
ساز استاد محمدرضا لطفی و آواز استاد محمدرضا شجریان 
 در دستگاه نوا از آلبوم چهره به چهره-1377 


ساز و آواز در دستگاه نوا

▨ نام شعر: کهن دیارا
▨ شاعر: نادر نادرپور
▨ با صدای: نادر نادرپور
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
کهن دیارا! دیار یارا! دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم، و گر بمانم کجا بمانم؟

نه پای رفتن نه تاب ماندن، چگونه گویم؟ درخت خشکم
عجب نباشد اگر تبرزن طمع ببندد در استخوانم

در این جهنم، گل بهشتی چگونه روید چگونه بوید؟
من ای بهاران! از ابر نیسان چه بهره گیرم؟ که خود خزانم

به حکم یزدان، شکوهِ پیری مرا نشاید مرا نزیبد
چرا که پنهان، به حرف شیطان سپرده‌ام دل؛ که نوجوانم

صدای حق را سکوت باطل در آن دلِ شب چنان فروکُشت
که تا قیامت در این مصیبت گلو فشارد غم نهانم

کبوتران را به گاهِ رفتن، سرِ نشستن به بام من نیست
که تا پیامی به خطِ جانان ز پای آنان فروستانم

سفینه‌ی دل نشسته در گِل، چراغِ ساحل نمی‌درخشد
در این سیاهی، سپیده‌ای کو؟ که چشم حسرت در او نشانم

الا خدایا، گره گشایا! به چاره‌جویی، مرا مدد کن
بوَد که بر خود دری گشایم، غمِ درون را برون کشانم

چنان سراپا شبِ سیه را به چنگ و دندان در آورم پوست
که صبحِ عریان به خون نشیند بر آستانم، در آسمانم

کهن دیارا، دیار یارا! به عزم رفتن دل از تو کندم
ولی جز اینجا وطن گزیدن، نمی توانم، نمی توانم
▨
نادر نادرپور
تهران - جمعه ۱۹ آبان ۱۳۵۷
___________
این شعر توسط داریوش، خواننده معاصر، اجرا شده است

نادر نادرپور | کهن دیارا

Impressionist

آوازی از اسماعیل ادیب خوانساری در دستگاه شور، به همراهی پیانوی مرتضی محجوبی و ویولن رضا محجوبی، در تاریخ نهم دی‌ماه ۱۳۲۸ خورشیدی در منزل امیری فیروزکوهی ضبط شده است.
-
Vocal: Esmaeil Adib Khansari
Piano: Morteza Mahjoubi
Violin: Reza Mahjoubi
Record: 1950s

چشم تر | آواز شور ادیب با ویولن رضا و پیانوی مرتضی‌خان

دیالوگ باکس ۲۳- حق کپی رایت: مهدی ستوده

می‌خواهم خوابِ اقاقیاها را بمیرم.

 

خیال‌گونه
در نسیمی کوتاه
                    که به تردید می‌گذرد

خوابِ اقاقیاها را
بمیرم.
 



 

می‌خواهم نفسِ سنگینِ اطلسی‌ها را پرواز گیرم.

 

در باغچه‌های تابستان،
خیس و گرم
              به نخستین ساعاتِ عصر
نفسِ اطلسی‌ها را
پرواز گیرم.

 

□

 

حتا اگر
        زنبقِ کبودِ کارد
بر سینه‌ام
گُل دهد ــ
می‌خواهم خوابِ اقاقیاها را بمیرم در آخرین فرصتِ گُل،
و عبورِ سنگینِ اطلسی‌ها باشم
بر تالارِ ارسی
به ساعتِ هفتِ عصر.

 

۱۸ آذرِ ۱۳۵۱

از این‌گونه مُردن | شاملو

اشعار از سعدی:
ای دل نه هزار عهد کردی/ کاندر طلب هوا نگردی
کس را چه گنه تو خویشتن را/ بر تیغ زدی و زخم خوردی
دیدی که چگونه حاصل آمد/ از دعوی عشق روی زردی؟
یا دل بنهی به جور و بیداد / یا قصه عشق در نوردی
ای سیم تن سیاه گیسو/ کز فکر سرم  سپید کردی
گفتی صبور باش هیهات/ دل موضع صبر بود و بردی
بنشینم و صبر پیش گیرم/ دنباله کار خویش گیرم

من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی/ یا چه کردم که نگه باز به من می‌نکنی
دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست / تا ندانند حریفان که تو منظور منی
دیگران چون بروند از نظر از دل بروند / تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

تصنیف چرا دل به تو دادم - سپیده رییس سادات

ahmad shamlou . ma niz / ...احمد شاملو . ما نیز

www.facebook.com/shamlou23
در قلمرو شعر - احمد شاملو

برفِ نو ، برفِ نو ، سلام، سلام!
بنشين، خوش نشسته‌اي بر بام.
پاکي آوردي ــ اي اميدِ سپيد! ــ
همه آلودگي‌ست اين ايام.

راهِ شومي‌ست مي‌زند مطرب
تلخ‌واري‌ست مي‌چکد در جام
اشک‌واري‌ست مي‌کُشد لبخند
ننگ‌واري‌ست مي‌تراشد نام

شنبه چون جمعه، پار چون پيرار،
نقشِ همرنگ مي‌زند رسام.




مرغِ شادي به دامگاه آمد
به زماني که برگسيخته دام!

ره به هموارْجاي دشت افتاد
اي دريغا که بر نيايد گام!



تشنه آنجا به خاکِ مرگ نشست
کآتش از آب مي‌کند پيغام!
کامِ ما حاصلِ آن زمان آمد
که طمع بر گرفته‌ايم از کام ...

خام سوزيم، الغرض، بدرود!
تو فرود آي، برفِ تازه، سلام!


shamlou.org 

SHAMLOU / شاملو . از عموهایت . نه به خاطرِ آفتاب نه به خاطرِ حماسه

kmrn

Recent comments

Ella Rezazade

Related tracks