تصنیف قاصدک در دستگاه ماهور و بیات ترک، شعر از مهدی اخوان ثالث

قاصدک هان، چه خبر آوردی
قاصدک هان، چه خبر آوردی
از کجا وز که خبر آوردی؟
قاصدک هان، چه خبر آوردی
قاصدک هان، چه خبر آوردی
از کجا وز که خبر آوردی؟
خوش خبر باشی اما اما
خوش خبر باشی اما اما
گرد بام و در من بی‌ثمر می‌گردی
گرد بام و در من بی‌ثمر می‌گردی
انتظار خبری نیست مرا
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری، باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند
قاصدک در دل من همه کورند و کرند
قاصدک در دل من همه کورند و کرند
دست بردار از این در وطن خویش غریب
دست بردار از این در وطن خویش غریب
قاصد تجربه‌های همه تلخ با دلم می‌گوید
قاصد تجربه‌های همه تلخ با دلم می‌گوید
که دروغی تو دروغ
که فریبی تو فریب
قاصدک هان ولی
راستی آیا رفتی با باد
با توام آی کجا رفتی آی
راستی آیا جایی خبری هست هنوز
راستی آیا جایی خبری هست هنوز
مانده خاکستر گرمی جایی؟
در اجاقی طمع شعله نمی‌بندم
اندک شرری هست هنوز؟
قاصدک، قاصدک، قاصدک
ابرهای همه عالم شب و روز
در دلم می‌گریند

تصنیف قاصدک ـــ با صدای شجریان

آواز بیات اصفهان/باهمراهی پیانو:شادروان فریبرزحیدری/کمانچه"زنده یاد سهیل ایوانی/شعرسعدی/آواز"جمال الدین منبری/زمستان1373یا74

آواز بیات اصفهان

به که گویم،چه بگویم،که چه کرده غم تو به ما
همه سوزم،همه دردم،به خدا به خدا به خدا
یار بیگانه نوازم، شرح عشق جانگدازم
قصه ای از سوز و سازم،
با تو می گویم امشب
تا که چشم جان گشودم شمع پنهان وجودم
شعله زد بر تار و پودم،
آه جانسوزم بر لب
تو ندانی که چه کردی به من و دل من به خدا
چه غمت از من بی دل تو کجا من خسته کجا
رهگذار بی نصیبی بی قراری بی شکیبی
تا سحرگه ناله سر کرده
نیمه شب ها در سیاهی بی نصیبی بی پناهی
از سر کویی گذر کرده
ای بهشت موعودم، آن سیاهی من بودم،
بی خبر ای سرور من، می گذشتی از بر من
نه اشک چشمم را بدیدی، نه ناله قلبم شنیدی،
چو عهد من رفتی مه من
چو آهوی صحرا رمیدی، ز سوی من دامن کشیدی،
تو دلشکن رفتی ...

Tasnife Delshekan- Banan

یه ادای احترام ساده به آن حضرت و بیت مکرمه اش

#MAHSAAMINI

A Tribute To His Majesty, The Beit | ادای احترام به بیت رهبری

خواننده: الهه حمیدی
شاعر: احمدرضا احمدی
آهنگساز: فریبرز لاچینی

خونه‌ کاغذی من

عصر جمعهٔ پاییز

سروده و صدا: نصرت رحمانی
از مجموعۀ «میعاد در لجن»
موسیقی: مجید انتظامی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان – ۱۳۵۶

   و آفتاب خستهٔ بیمار
از غرب می‌وزید
پاییز بود
عصر جمعه‌ٔ پاییز.



له‌له‌زنان
عطش‌زده
آواره
باد هار
یک تکه روزنامه‌ی چرب مچاله را
در انتهای کوچهٔ بُن‌بست
با خشم می‌جوید.

تا دور دید من
اندوهبار غباری گس
درهم دویده بود.

قلبم نمی‌تپید
و باورم به تهنیت مرگ
شعری سروده بود.



من مُرده بودم
رگ‌هایم
این تسمه‌های تیرهٔ پولادین
بر گرد لاشه‌ام
پیچیده بود.

من مُرده بودم
قلبم
در پشت میله‌های زندان سینه‌ام
از یاد رفته بود
اما هنوز خاطره‌ای در عمیق من
فریاد می‌کشید.

روییده بود
در بی‌نهایت احساسم
دهلیزی
متروک
مه گرفته
و خاموش
فریاد گام‌های زنی
چون قطره‌های آب
از دور دور دور ذهن
در گوش می‌چکید
لب‌تشنه می‌دویدم سوی طنین گام
اما . . .
تداوم فریاد گام‌ها
از انتهای دیگر دهلیز
در گوش می‌چکید:
تک تک
چک چک
چه شیونی . . . چه طنینی!



برگ چنار خشکی از شاخه دور شد
چرخید در فضا
در زیر پای خستهٔ من له شد
آیا
دست بُریده مردی بود
لبریز التماس؟
فریاد استخوان‌هایش برخاست
جَرق
آه



و آفتاب خستهٔ بیمار
از غرب می‌وزید
پاییز بود
عصر جمعه‌ٔ پاییز


عصر جمعهٔ پاییز - نصرت رحمانی

★☆★落語歌謡★☆★
　『情けは人のためならず』−叩き蟹の唄−
 
　
　　１　餅を盗んだ　子供を諭し
　　　　聞けば　病の親を持つ
　　　　グッと涙を　堪える顔にゃ
　　　　小ちゃな男の　意地がある

　　２　許しておやりよ　これ餅やさん
　　　　人に情けは　かけるもの
　　　　回りまわって　その内きっと
　　　　情けは己に　戻るもの

　　３　好きなだけ食え　遠慮はいらぬ
　　　　親の分まで　持っていけ
　　　　あとの勘定　この甚五郎が
　　　　腕に覚えの　叩き蟹

　　４　フラリ訪ねた　あれから２年
　　　　あの子いまでは　餅作り
　　　　餡といっしょに　魂こめた
　　　　これが名代の　情け餅

　　５　あのとき餅屋も　双親　見舞う
　　　　この子もこの店　流行らせた
　　　　回りまわって　戻ってきたろ
　　　　情けは人の　ためならず


情けは人のためならず

تصنیف: شمع شب تار شعر: علي اكبر شيدا

شنیدم ماهی، و هم شاهی

میان دلبران، بت صاحبدلان، خدا
شنیدم ماهی، و هم شاهی

میان دلبران، بت صاحبدلان، خدا
گفتم که غمخوارم شوی

جانم ، در روز جدایی
شمع شب تارم شوی

جانم، ترسم که نیایی

نه دلم، بردی تو

نه غمم، خوردی
دلم آزردی، به خدا
نادیدنِ رویت می کُشدم

آن سنبل مویت می کِشدم

نه دلم، بردی تو

نه غمم، خوردی
دلم آزردی، به خدا
نادیدنِ رویت می کُشدم

آن سنبل مویت می کِشدم
نادیدنِ رویت می کُشدم

آن سنبل مویت می کِشدم

خونه‌ کاغذی من

Leila Samani