The Upload

آواز: علیرضا قربانی
شعر : حافظ 
ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم 		
غم هجران تو را چاره ز جایی بکنیم
دلِ بیمارْ شد از دست؛ رفیقان مددی! 	
تا طبیبش به سر آریم و دوایی بکنیم
آن که بی جرم برنجید و به تیغم زد و رفت 		
بازش آرید؛ خدا را! که صفایی بکنیم
خشک شد بیخ طرب، راه خرابات کجاست؟ 		
تا در آن آب و هوا نَشو و نمایی بکنیم
مدد از خاطر رندان طلب ای دل! ور نه 		
کار صعب است، مبادا که خطایی بکنیم
سایه طایر کم حوصله کاری نکند 		
طلب از سایهٔ میمون هُمایی بکنیم
دلم از پرده بشد، حافظ خوشگوی کجاست؟ 		
تا به قول و غزلش ساز نوایی بکنیم
-------
با مهر
امیر حسین داودوندی

آواز : علیرضا قربانی، شعر : حافظ ، ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم.


قطعهٔ چکاد

قطعه چکاد یکی از شاهکارهای پرویز مشکاتیان است. وی در مورد چگونگی ساخت این اثر در سرآغاز کتاب نُت آن می‌نویسد:

چندین سال پیش بنا به قرار هرساله، چند روزی را در دامنه دماوند و کنار دریاچهٔ لار چادر زده بودیم و بهره‌مند از نعم خداوندی جاری در این دشت باشکوه. شب را در کنار آتش به اصطلاح سرخ‌پوستی تا پگاه بیدار ماندم و زمانی که یاران مهیا شدند که به رودخانه بزنند برای قزل‌آلای خال‌قرمز، کاغذ و قلم را آمادهٔ نوشتن نمودم. بر پیشانی کاغذ نوشتم «چکاد». عزیزم رضا، یکی از بچه‌های بومی را گذاشت که از من پذیرایی کند. من نیاز به سکوت داشتم چون چکاد را روی کاغذ و بدون ساز شروع کردم. پسرِ مش‌احمد اولین بار بود که خط نُت را می‌دید و مادام از من می‌پرسید که به چه خطی و چی می‌نویسم. من گفتم به خط میخی وقایع سفر را می‌نویسم. زمانی که از من خواست نوشته را برایش بخوانم، ناگزیر شدم برای خرید به پلور بفرستمش تا بتوانم کار را ادامه دهم. شب که برگشت، بوسیدمش و با عذرخواهی معاشرتمان را ادامه دادیم ولی او دریافته بود که به دنبال نخود سیاه رهسپار شده‌است. «چکاد که قرار بود مقدمهٔ دماوند (شعر ملک‌الشعرای بهار) شود، خود بی‌کلام ادامه یافت و مقدمهٔ «دستان» شد

قطعه چکاد - استاد مشکاتیان

اي که دور از تو چون ، مرغ پر شکسته ام
                               بي تو در باغ غم ، منتظر نشسته ام
                 
 مي نويسم امشب از صفاي دل
                               نامه اي پر آرزو براي تو
                                               که به ديدنم بيا
                                                      دور از اين بهانه ها
 
تو طنين شعر عاشقانه اي
                             همچو روح شادي زمانه اي
                                               تو بيا که بشکفد
                                                          به لبم ترانه اي
 
                            ...
 
چه شود گر بدهي جواب نامه ي مرا
                             بنويسي دو سه جمله با کلام بي ريا
که در آنجا ز خيال من نمي شوي رها
                      پس از اين هم نپري به عشق ديگري تو را
 
 
مي نويسم امشب از صفاي دل
                               نامه اي پر آرزو براي تو
                                               که به ديدنم بيا
                                                    دور از اين بهانه ها
 
تو طنين شعر عاشقانه اي
                             همچو روح شادي زمانه اي
                                              تو بيا که بشکفد
                                                        به لبم ترانه اي

نامه ای برای تو - محمدرضا شجریان

ای همه گل های از سرما کبود
خنده هاتان را که از لبها ربود؟
مهر هرگز اینچنین غمگین نتافت
باغ هرگز اینچنین تنها نبود
روزگاری شام غمگین خزان
خوشتر از صبح بهارم می نمود
این زمان حال شما حال من است
ای همه گلهای از سرما کبود!
تاج عشقم عاقبت بر سر شکست
خنده ام را اشک غم از لب ربود
زندگی در لای رگهایم فسرد
ای همه گلهای از سرما کبود

https://facebook.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousi.com

افسانه رثایی و حسین علیزاده - گل‌های کبود

محمدرضا شجریان
فرهنگ شریف
حضرت سعدی

پیوند مهر

 
آواز           : شهرام ناظری
  
آهنگساز :   دکتر فرخ زاد لایق
 
تنظیم کننده :   دکتر فرخ زاد لایق
 
ترانه سرا :   مهدی اخوان ثالث، دکتر شفیعی کدکنی و هوشنگ ابتهاج
 
نوازنده ها:   یژن کامکار/ دف ، ارسلان کامکار/ عود، شروین مهاجر/ کمانچه، سیامک آقایی، علی بهرامی/ سنتور، نوید افقه/ تمبک، همایون نصیری، کوزه-دمام-دهل و فرخ زاد لایق/ سه تار

شهرام ناظری - دکتر فرخ زاد لایق -  سِفر عسرت - روایت

چهره را صیقلی از آتش می ساخته ای
خبر از خویش نداری که چه پرداخته ای
در سر کوی تو چندان که نظر کار کند
دل و دین است که بر یکدگر انداخته ای
مگر از آب کنی آینه دیگر ورنه
هیچ آیینه نمانده است که نگداخته ای
چون ز حال دل صاحب نظرانی غافل؟
تو که در آینه با خویش نظر باخته ای
نیست یک سرو در این باغ به رعنایی تو
بسکه گردن به تماشای خود افراخته ای
آتشی را که از آن طور به زنهار آمد
در دل صائب خونین جگر انداخته ای
صائب تبریزی

چهره را صیقلی از آتش می ساخته ای- محمد رضا شجریان- همایون خرم

دستگاه نوا-     - چهره به چهره- شجریان

غزل: مولانا | آهنگساز: ارشد تهماسبی | آلبوم: عاشقی

www.facebook.com/delnavazan.playlist

گر جان عاشق دم زند، آتش در این عالم زند
وین عالم بی‌اصل را چون ذره‌ها برهم زند
عالم همه دریا شود، دریا ز هیبت لا شود
آدم نماند و آدمی گر خویش با آدم زند
دودی برآید از فلک، نی خلق ماند نی ملَک
زان دود ناگه آتشی بر گنبد اعظم زند

آواز حجاز | سالار عقیلی

Panje-ye Dashti
Publish Year: 1999
Composed by Abolhasan Sabâ
Tasnifs by Âref Qazvini
Arshad Tahmâsbi, Târ    
Mohsen Kerâmati, Vocals
Dâryush Zargari, Tombak
M. CD 36

Panje-ye Dashti

Tasnif Geryeh Ra/Panjeye Dashti

آهنگ: دلتنگ
خواننده: علیرضا عصار

یه روزی عاشقم می‌شی
نمی‌فهمی کجا می‌ری
تو هم دلواپسم می‌شی
تو هم دلشوره می‌گیری

یه روزی می‌رسه که تو
بگی خالیه جایِ من
یه حرفی تو دلت هست که
نگه‌داری برای من

به حرفم می‌رسی یک‌روز
تو هم همرنگ من می‌شی
تو هم یه آدمی دیگه
تو هم دلتنگ من می‌شی

به حرفم می‌رسی یک‌روز
تو هم همرنگ من می‌شی
تو هم یه آدمی دیگه
تو هم دلتنگ من می‌شی


تو هرشب راس یک ساعت
کنار پنجره می‌ری
بازم دنبال یک لبخند 
ازم تو خاطره میری

می‌بینی توی تنهاییت
دو سایه با هم افتاده 
تو هر عکسی که می‌بینی
می‌بینی عکس منم افتاده

به حرفم می‌رسی یک‌روز
تو هم همرنگ من می‌شی
تو هم یه آدمی دیگه
تو هم دلتنگ من می‌شی

به حرفم می‌رسی یک‌روز
تو هم همرنگ من می‌شی
تو هم یه آدمی دیگه
تو هم دلتنگ من می‌شی

Deltang Alireza Assar دلتنگ علیرضا عصار

شجریان 
همایون شجریان
افسانه 
چشمهایت
عشق
homayoun

shajarian
love
 



می‌روم تا که فراموش کنم چشم تو را
می‌روم تا که در آغوش کشم یاد تو را
و هوای هوس وصل تو را، خواب تو را
و نگاهت که جهان است و جهان در نگهت
شود آیا که فراموش کنم چشم تو را
تا بسوزم و کنم خاک، غزل‌های تو را
تو حریفی و خزان بود که پایان من است
سوگ باران و بهاران همه آواز من است
گنه از دیده من بود و نگاهی نگران
که مرا دید و ربود و گذر کرد چو باد
دست در دست خیالت به بیابان بروم
تا به آتش بکشانم لب خاموش تو را
موج وهم است و جنون من و دریای عذاب
و سرابی که مرا برد به این دِیر خراب
حال دیوانگی من بنگر، هیچ مگو
بشنو نغمه دیوان پریشان مرا
می‌روم تا که فراموش کنم چشم تو را
می‌روم تا که در آغوش کشم یاد تو را
و هوای هوس وصل تو را، خواب تو را
و نگاهت که جهان است و جهان در نگهت

Afsaneye Chashmhayat (www.MusicBaran.Org)

افسانه چشمهایت

!با این همه شجاع با این همه شهید با کشورم چه رفته است,سلام تشنگان آزادی

تا که در بند یکی بندم هست

موسیقی خراسانی با صدای اسماعیل ستار زاده صاحب نام موسیقی خراسانی در قوچان متولد شد. استاد اسماعیل ستارزاده فرزند تیمور از هنرمندان سرشناس صاحب سبک و تاثیرگذار در موسیقی شمال خراسان بود. او در سال 1306 شمسی در قوچان متولد شد و از همان دوران کودکی در محضر استادان هم عصر خود به فراگیری دوتار پرداخت. با توجه به صدای خوشی که خداوند به او عنایت کرده بود خوانندگی و نوازندگی را از پانزده سالگی آغاز و در سال 1338 فعالیتش را در رادیو مشهد شروع کرد و از این طریق به تهران و دیگر نقاط کشور برای اجرای برنامه اعزام گردید. حدود سی سال با رادیو و تلویزیون مشهد و تهران همکاری کرد. وی با توجه به استقبال مردم از موسیقی محلی و تنوع کار و تشویق استادان موسیقی به ساخت آهنگهای فولکلوریک که از آداب و رسوم مردم شمال خراسان سرچشمه می‌گرفت پرداخت. وی در سال 1342 به اتفاق گروهی هنرمند از سوی وزارت فرهنگ و هنر وقت به مدت دو و نیم ماه به میلان و رم سفر کرد و درآمد این سفر را به آسیب‌دیدگان سیل ناشی از شکستن سد بایونت اختصاص داد. این هنرمند با شصت سال سابقه هنری زنده کننده هنر فولکلوریک قوچان بود. استاد ستارزاده هرگز از دایره هنر اصیل خود قدمی فراتر نگذاشت و از استعداد خدادادی خویش در جهت ساخت شعر و آهنگهای ملی و بومی منطقه سود جست. آهنگهای جان نثار، دختر قوچانی، شاه‌دوماد، دختر فراش‌باشی، دختر‌کرده، فاطمه سلطان، عشق چوپان، لیلا در واکن، گل‌اندام و بسیاری دیگر از جمله آثار ماندگار اوست.

Tasnif Geryeh Ra/Panjeye Dashti

Mahoor Institute of Culture & Arts

Recent comments

yaser

hamidrezazolfaghari

Reza Ojaghi

Related tracks