Ali Moosazadeh

Bala Shahri, Ali Mousazadeh - بالاشهری، علی موسی‌زاده

اين کوزه چو من عاشق زاری بوده است

ساغرم شکست ای ساقی حامد بهداد|hamed behdad sagharam shekaste ey saghi

darya - Heydoo Hedayati - دریا چه اسم قشنگی - حیدو هدایتی

یه قطاری خالی می‌ره بندر
یه لنجی روی دِریا راهش رو گم کرد
یه دمام گوشه‌ی انبار خاک خورده
یه جاشو تو جزیره خوئه نیمه ظل افتو پارو نداره

سفر با یکی سفره در پیچ و تابی
که از ارث وا مانده زان مرغ دریایی خوش نوای جنوبی
بر او سیب سرخ به خنده بیفتم
از اسبم، از اصلم، به دریا بیفتم

دریا، چه اسم قشنگی
به دریا بیفتم، به بندر بیفتم، به دشتی بیفتم
به دشتی رسیدی بلندتر بخند
بلندتر بخند یاد خونه بیفتم
آه یاد خونه بیفتم
یاد خونه بیفتم

عزیزون خبر بر دلبر زارم رسونید
که فایز یک تن و دشمن هزاره
آی دل خبر اومد که دشتستون بهاره
زمین از خون فایز لاله‌زاره

Ghataare Khali

Ghataare Khali - Heydoo Hedayati | قطار خالی - حیدو هدایتی

بر چهره گل نسیم نوروز خوش است
در صحن چمن روی دل‌افروز خوش است
از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست
خوش باش و ز دی مگو که امروز خوش است
در کارگه کوزه گری رفتم دوش      

 دیدم دو هزار کوزه گویا وخموش
ناگاه یکی کوزه بر آورد خروش         
  
 کو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش
 این کوزه چو من عاشق زاری بوده است
 در بند سر زلف نگاری بوده است
 این دسته که بر گردن او می بینی
 دستی ست که بر گردن یاری بوده است

این قافله عمر عجب می گذرد

دریاب دمی که با طرب می گذرد
ساقی غم فردای حریفان چه خوری
پیش آر پیاله را که شب می گذرد

ای چرخ فلک خرابی از کینه تست
بیدادگری شیوه دیرینه تست
ای خاک اگر سینه تو بشکافند
بس گوهر قیمتی که در سینه تست

هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا
معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا

(خیام خوانی (بوشهری

دردِ عشق و انتظار؛ دارم زان شب یادگار
در آن شب سرد پاییز، آهنگ سفر میکردی
از رهگذری محنت خیز؛ دیدم که گذر میکردی

تو رفتی و دلم غمین شد
قرین آه آتشین شد! از آن شبی که برنگشتی…
جهان که شادی آفرین بود؛ به چشمِ من غم آفرین شد

از آن شب سردِ خزان شب ها گذشته
داستان باده و مینا گذشته؛ روزگاری بر من تنها گذشته
چو نقش آرزو بر آبم؛ شبیه چشمه ی سرابم
از آن شبی که برنگشتی…

جهان که شادی آفرین بود؛ به چشم من غم آفرین شد
از آن شبی که برنگشتی…

از آن شبی که برنگشتی | نیما راوند

Telegram id: radiolimoo

بازخوانی "می نا بنوش" مسعود بختیاری

Cornellaa - Hezaro Yek Shab

لالا لالا دیگه بسه گل لاله
نخواب ای حسرت سفره گل گندم
نباش تو دالونای قصه سردرگم
نخواب رو بالش پرهای پروانه
که فریاد تو رو کم دارن این مردم! *


لالا لالا دیگه بسه گل لاله
بهار سرخ امسال مثل هرساله
هنوزم تیر و ترکش قلبو میشناسه
هنوزم شب زیر سرب و چکمه می ناله

نخواب آروم گل بی خار و بی کینه
نمی بینی نشسته گوله تو سینه ؟
آخه بارون که نیست ... رگبار باروته !
سزای عاشقای " کرد " ما اینه؟

نترس از گوله ی دشمن گل لادن
که " عزالدین " و داره سرزمین من !
اجاق گرم سرمای شب سنگر
دلیل تا سپیده رفتن و رفتن

نخواب آروم گل بادوم ناباور
گل دلنازک خسته، گل پر پر
نگو باد ولایت پر پرت کرده
دلاور قد کشیدن رو بگیر از سر

دوباره قد بکش تا اوج فواره
نگو این ابر بی بارون نمی ذاره
مث " کرد " دلاور نشکن از دشمن
ببین سر می شکنه تا وقتی سر داره

نذاشتن هم صدایی رو بلد باشیم
نذاشتن حتی با همدیگه بد باشیم
کتابای سفیدو دوره می کردیم
که فکر شبکلاهی از نمد باشیم

نگو رفت تا هزار آفتاب هزار مهتاب !
نگو کو تا دوباره بپریم از خواب !
بخون با من نترس از گوله ی دشمن
بیا بیرون بیا بیرون از این مرداب

نگو تقوای ما تسلیم و ایثاره
نگو تقدیر ما صد تا گره داره
به پیغام کلاغای سیاه شک کن
که شب جز تیرگی چیزی نمیاره

نخواب وقتی که هم بغضت به زنجیره
نخواب وقتی که خون از شب سرازیره
بخون وقتی که خوندن معصیت داره
بخون با من بیا تا من نگو دیره !

سکوت شیشه های شب غمی داره
ولی " کرد " تو مشت محکمی داره !!
عزیز جمعه های سرخ آزادی
کلاغ پر بازی با تو عالمی داره ...

شهیار قنبری - گل لاله

هرگز نمی‌شد باورم
این برف پیری بر سرم
سنگین نشیند چُنین
من بودم و دل بود و می
 آواز من آوای نی
هر گوشه میزد طنین
اکنون منم حیران
ز عمر رفته سرگردان
ای خدای من
با این تن خسته
هزاران ناله بنشسته
در صدای من
ای عشقِ نا فرجام من
رفتی کجا
ای آرزوی خام من
رفتی کجا
آن دوره آشفتگی‌های تو کو؟
ای عمر نا آرام من
رفتی کجا
و بخوان شب همه شب برایم ای مرغ سحر
که دل خسته من درامد از سینه به در
تو سبک بالی و من اسیر بشکسته پَرم
تو پر از شوری و من ز عالمی خسته‌ترم
تو بخوان
تو بخوان
به گوش اهل جهان
که خبر شود از شتاب این کاروان

اين کوزه چو من عاشق زاری بوده است

mahsaee.