رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید
صفیر مرغ برآمد بط شراب کجاست
فغان فتاد به بلبل نقاب گل که کشید
ز روی ساقی مهوش گلی بچین امروز
که گِرد عارض بستان خط بنفشه دمید
چنان کرشمه‌ی ساقی دلم زدست ببرد
که با کسی دگرم نیست برگ گفت و شنید
من این مرقع رنگین چو گل بخواهم سوخت
که پیر باده فروشش به جرعه‌ای نخرید
عجایب ره عشق ای رفیق بسیار است
ز پیش آهوی این دشت شیر نر برمید
به کوی عشق منه بی دلیلِ راه قدم
که گم شد آن که درین ره به رهبری نرسید
مکن زغصه شکایت که در طریق طلب
به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید
زمیوه‌های بهشتی چه ذوق دریابد
هرآن که سیب زنخدان شاهدی نگزید
خدای را مددی ای دلیلِ راه حرم
که نیست بادیه‌ی عشق را کرانه پدید
گلی نچید زبستان آرزو حافظ
مگر نسیم مروت درین چمن نوزید
شراب نوش کن و جام زر به حافظ ده
که پادشه به کرم جرم صوفیان بخشید

Hafez-Bahar_Manouchehr_anvar

کاش می‌شد تو را مثل قرص سیانور همیشه برای مردن زیر زبان نگه داشت... پرسه‌گرد


کانال تلگرام
https://t.me/mana_ravanbod

وبلاگ
www.mana-ravanbod.blogspot.com

Hafez-Bahar_Manouchehr_anvar

ManaRavanboD