Okruszki.

Wspomnienie IRCa. Stara #wiaraa.

Pamiętam tamte czasy, kiedy wszystko się zaczęło,
W roku '95, świat nas połączył w jedno.
Kanał #wiaraa – tam, gdzie serce biło,
Spotkania w nocy, a świt już się śniło.


Na kanale #wiaraa, gdzie czas się zatrzymał,
W pikselach i liniach nasz świat się rozgrywał.
Od roku 95, tam historia trwa,
Kanał #wiaraa, nasza cyfrowa gra.

W ircu szeptem płyną słowa, jak wiatr,
Przyjaźnie, rozmowy – tak się tworzył nasz świat.
Wirtualne ogniska, marzenia i sny,
Każdy niósł swoje życie, gdzieś tam w tle szły dni.

Na kanale #wiaraa, gdzie czas się zatrzymał,
W pikselach i liniach nasz świat się rozgrywał.
Od roku 95, tam historia trwa,
Kanał #wiaraa, nasza cyfrowa gra.

Złoty czas irca, nieważne, co masz,
Czy modem piszczy, czy świat trzyma cię w szach.
W #wiaraa jesteśmy, gdzieś w eterze tli,
Pamięć nie zgaśnie, jak w nas pulsują sny.

Minęły lata, zmienił się świat,
Ale kanał w sercach zostanie na zawsze nasz.
Gdzieś tam w sieci płynie dalej rozmowa,
Kanał #wiaraa, to nasza historia nowa.

Na kanale #wiaraa, gdzie czas się zatrzymał,
W pikselach i liniach nasz świat się rozgrywał.
Od roku 95, tam historia trwa,
Kanał #wiaraa, nasza cyfrowa gra.

Kanał #wiaraa, tam się wszystko zaczęło,
Dla tych, co byli, i tych, co przeszli cicho.
Od roku dziewięć pięć, ślad w sieci zostawiamy,
Kanał #wiaraa, w naszych sercach trwamy.

IRC. Stara #wiaraa.

Wuj wam w rzyć.

Mówią, że Polska wstała z kolan,
Lecz ktoś tu kręci, ktoś myli słowa.
W Sejmie krzyczą, walczą o rację,
A my czekamy na reakcję!

Durny PIS, same zmiany, ciągle prawo,
Durny PIS, wszystko lepiej wiedzą sami,
Durny PIS, każdy z nich to ekspert wielki,
A my wciąż liczymy na cud w tej bajce pięknej!

Dali nam nowe obietnice złote,
Że będzie lepiej, że spłacą kwotę.
A tu inflacja jak z dzikiej bajki,
Rządzą wciąż, choć nas nie pytali!

Durny PIS, same zmiany, ciągle prawo,
Durny PIS, wszystko lepiej wiedzą sami,
Durny PIS, każdy z nich to ekspert wielki,
A my wciąż liczymy na cud w tej bajce pięknej!

Gadają o moralności, patriotyzmie,
A my pytamy, gdzie tu jest logika,
Kiedy kasa płynie w niewłaściwe strony,
Czas się obudzić, przecież nie jesteśmy klony!

Durny PIS, same zmiany, ciągle prawo,
Durny PIS, wszystko lepiej wiedzą sami,
Durny PIS, każdy z nich to ekspert wielki,
A my wciąż liczymy na cud w tej bajce pięknej!

Polska to nie teatr, ani kabaret,
Lecz czasem czuję, jakbym oglądał serial w ciemnej sali...
Durny PIS, zawsze na podium w tej grze,
A my? My czekamy, co jeszcze będzie źle!

Durny PiS!

Podróż.

Gdy świt się zapala na skraju poranka,
A mgła w dolinach snuje się cicha,
Idę przez życie, jak cień wśród wrzosów,
Zostawiam po sobie okruszki w snach licha.

Nie szukaj mnie jutro, gdy wiatr będzie wiał,
Gdy liście opadną na skronie drzew starych.
Ja kiedyś odejdę, jak woda w strumieniu,
A czas moją twarz na niebie wymarzy.

Zostawiam okruszki — w słowach, w spojrzeniach,
W śmiechu, co czasem do ciszy się kłania.
Niech one prowadzą, jak gwiazdy w noc ciemną,
Gdy zgubisz się w drodze, wśród dni zapomnienia.

Czy tęsknić będziesz za śpiewem mej duszy?
Czy echo wspomnienia cię weźmie za rękę?
Ja kiedyś odejdę, lecz zostanę w tobie,
Jak cień, co nie znika — jak westchnienie lekkie.

Zostawiam okruszki wśród dróg, które miną,
W uśmiechu, co w sercach zapali się blado.
I choć mnie nie będzie, to znajdziesz mnie wszędzie —
W zachodach słonecznych i w deszczu nad miastem.

A gdy noc przyjdzie, przywita mnie ciszą,
I księżyc swą bielą ostatni szlak wskaże.
Ja kiedyś odejdę, lecz zostanę chwilą,
Która w twoim sercu na wieki już zgaśnie.

Zostawiam okruszki po sobie, jak wiatry,
Co liście unoszą z pamięci przelotnie.
Bo choć mnie nie będzie, wciąż będę przy tobie —
W marzeniach, w milczeniu, w półsłowie zbyt słodkim.

Uniwersalne Kurwa mać!

Wkurwienie w żyłach, aż krew się gotuje,
Codzienność tłamsi, a świat mnie nie rozumie.
Patrzę w ich twarze, każdy udaje świętego,
Ale w środku gniją, skurwysyny bez brzegu.

Nie mogę dłużej milczeć, mam dosyć tej gry,
Kiedy każdy, kto rządzi, to jebany król kłamstw i krwi.
Zaciskam pięści, bo nie mam nic do stracenia,
Wykrzyczę to głośno, nie mam już litości cienia!

Kurwa mać, nie mogę dłużej tego znieść!
Kurwa mać, w ogniu piekła chcę się zgnieść!
Krzyczę, pluję, rozwalam cały świat,
Bo we mnie płonie gniew, który weźmie nasz czas!

Ciemne chmury nad głową, burza w środku mnie,
Każdego dnia czuję, jak świat wali się w cień.
Złodzieje, kłamcy, każdy chce cię zdeptać,
Ale w mojej duszy ogień, nie pozwolę przegrać.

Próbujesz mi mówić, jak żyć, co mam robić,
Ale to twoje gówno dawno przestało mnie obchodzić.
Pcham się przez błoto, przez piekło i dym,
Bo z każdym krokiem czuję się tylko silniejszym!

Kurwa mać, nie mogę dłużej tego znieść!
Kurwa mać, w ogniu piekła chcę się zgnieść!
Krzyczę, pluję, rozwalam cały świat,
Bo we mnie płonie gniew, który weźmie nasz czas!

Kurwa mać, to już ostatni krzyk,
Z popiołów powstanę, choć dziś w nich zniknę.
Wolność w chaosie, gniew moją pieśnią,
Kurwa mać, ja już więcej nie pęknę!

Kurwa mać!

Only me...
https://www.youtube.com/watch?v=mmH5tilly7w

Tylko ja.

This is my battleground...

Robię to dla siebie. Piszę o rzeczywistości. Ale nie tylko...

Wszystkie teksty są moje. 
All texts is mine.

Polish language.

Tylko ja.

Xanth