چکامه خوانی

غزل های مولانا

طایران قدس را عشقت فزوده بال‌ها

عبدالكريم سروش

molana

عبدالکریم سروش

متفرقه

دکلمه مولانا

غزل در هوایت بی‌قرارم روز و شب از حضرت مولانا با دکلمه دکتر عبدالکریم سروش

ای یوسف خوش نام ما ... با صدای دکتر سروش

خاک بودم، آب گشتم‌،گل شدم،عالمی گل کردم، آخر دل شدم - حسام الدین  سراج

گشت جان از صدر شمس الدین یکی سوداییی

غزل 2807 دیوان شمس - عبدالکریم سروش

حسام الدین سراج - بوی بهشت

جامه دران

سخنرانی دکتر عبدالکریم سروش پیرامون زندگی و آثار مولانا جلال الدین محمد بلخی

غزلی از مولانا با صدای عبدالکریم سروش

آن کیست آن، آن کیست آن؟

مالکیت آسمان را به نام کسانی‌ نوشتند که به زمین دل نبستند 

کاری است قوی ز خود بریدن

من درد تو را ز دست آسان ندهم

دل بر نكنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به يادگار دردي دارم

كان درد به صد هزار درمان ندهم

سفر آسمان را باید با دل رفت ...

مناجات دوم حضرت مولانا

رسول آفتاب - دکتر عبدالکریم سروش

گر تو پنداری به حسن تو نگاری هست، نیست

بیار ساقی بادت فدا سر و دستار



غزل مولانا با صدای عبدالکریم سروش

غزلی از مولانا با صدای دکتر عبدالکریم سروش

180- تیز دوم تیز دوم تا به سواران برسم

در هوایت بی قرارم روز و شب

غزل مولانا با صدای دکتر عبدالکریم سروش

ای رستخیز ناگهان! وی رحمت بی منتها!

ای دل چه اندیشیده ای در عذر آن تقصیر ها؟

غزلی از مولوی با صدای دکتر عبدالکریم سروش

رَستَم از این بیت و غزل، ای شه و سلطان ازل

Rumi/daftar2 Moosa O Shaban/ Dr;Sorosh.  موسی و شبان از دفتر دوم مولانا با صدای استادعبدالکریم سروش

چه باشد ای برادر، یک شب اگر نخسبی

سیاوش قمیشی - آینده

Kitaro - Matsuri

Moosa va Shaban - Dr Abdolkarim Soroush

"هله نوميد نباشی که تو را يـار براند
گرت امروز براند نه که فردات بخواند؟"

"در اگر بر تو ببندد مــرو و صــبــر کن آن جا
ز پس صــبــر تو را او به سر صـــدر نشاند"

وگر او بر تو ببندد همه ره هـا و گذرهـا
ره پنهان بنمايد که کس آن راه نداند

نه که قصاب به خنجر چو سر ميش ببرد
نهلد کُشته خود را کُشد آن گاه کِشاند

چو دَم ميش نماند ز دَم خود کُندش پُر
تو ببينی دم يزدان به کـجـا هـــات رسـاند

به مثل گفتم اين را و اگر نه کــرم او
نکشد هيچ کسی را و ز کشتن برهاند

"هـمـگـی مـلـک سـلـيـمـان بـه يـکـی مـور بـبـخـشـد
بـدهـد هـر دو جـهـان را و دلـی را نـرمـانـد"

دل من گرد جهان گشت و نيابيد مثالش
به که ماند به که ماند به که ماند به که ماند

هله خاموش که بی گفت از اين مِی همگان را
بـچـشـانـد بـچـشـانـد بـچـشـانـد بـچـشـانـد

هله نومید نباشی که تو را یار براند-دکتر عبدالکریم سروش

در این عشق بمیرید

سنتور پرویز مشکاتیان دود عود

                                                                                                غزل مولانا باصدای عبدالکریم سروش


صنما خرگه توام که بسازی و برکنی

قلمی ام به دست تو که تراشی و بشکنی 

منم آن شقه علم که گهم سرنگون کنی

و گهی بر فراز کوه برآری و برزنی 

منم آن ذره هوا که در این نور روزنم

سوی روزن از آن روم که تو بالای روزنی 

هله ذره مگو مرا چو جهان گیر خود مرا

دو جهان بی تو آفتاب کجا یافت روشنی 

همگی پوستم هله تو مرا مغز نغز گیر

همه خشک اند مغزها چو نبخشی تو روغنی 

اگرم شاه و بی توام چه دروغست ما و من

و گرم خاک و با توام چه لطیفست آن منی
 
به تو نالم تو گوییم که تو را دور کرده ام

که ببینم در این هوا که تو ذره چه می کنی 

به یکی ذره آفتاب چرا مشورت کند

تو بکش هم تو زنده کن مکن ای دوست کردنی 

تو چه می داده ای به دل که چپ و راست می فتد

و گهی نی چپ و نه راست و نه ترس و نه ایمنی

صنما خرگه توام که بسازی و برکنی

غزل مولانا، صدای  عبدالکریم سروش، آلبوم رسول آفتاب

سنگ مزن بر طرف کارگه شیشه گری

همی    گویم   و گفته ام  بارها 
بود  کیش من مهر  دلدارها
پرستش به مستی است در کیش مهر
برونند  زین  جرگه   هشیارها
به شادی و آسایش و خواب و خورها 
ندارند   کاری   دل    افکار ها
بجز اشک چشم و بجز داغ دل 
نباشد بدست گرفتارها
کشیدند در کوی دلدادگان
 میان دل و کام دیوارها
چه فرهادها مرده در کوهها 
چه حلاج ها رفته بر دارها
چه دارد جهان جز دل و مهر یار
مگر توده هایی زپندارها 
ولی رادمردان و وارستگان 
نیازند هرگز به مردارها
مهین مهرورزان که آزاده اند
 بریزند از دام جان،تارها
بخون خود آغشته و رفته اند
چه گل های رنگین به جویبارها
بهاران که شاباش  ریزد  سپهر
 بدامان گلشن زرگبارها 
کشد رخت سبزه به هامون و دشت 
 زند بارگه گل به گلزارها
رود شاخ گل در بر نیلوفر 
هزار آورد نغز گفتارها
به آوای نای و به آهنگ چنگ
 خروشد ز سرو و سمن تارها
بیاد خم ابروی گلرخان 
 بکش جام در بزم میخوارها
گره را ز راز جهان باز کن
که آسان کند باده دشوارها
جز افسون و افسانه نبود جها
 که بستند چشم خشایارها
به اندوه آینده خود را مباز
که آینده خوابیست چون پارها
فریب جهان را مخور زینهار
که در پای این گل بود خارها
پیاپی بکش جام و سرگرم باش 
بهل گر بگیرند بیکارها
علامه سید محمد حسین طباطبایی

کیش مهر.شوشتری - شهرام ناظری

ای ز هجرانت زمین و آسمان بگریسته..........................دل میان خون نشسته عقل و جان بگریسته
چون به عالم نیست یک کس مر مکانت را عوض.............در عزای تو مکان و لامکان بگریسته
جبرئیل و قدسیان را بال و پر ازرق شده.......................انبیا و اولیا را دیدگان بگریسته
اندر این ماتم دریغا تاب گفتارم نماند............................تا مثالی وانمایم کان چنان بگریسته
چون از این خانه برفتی سقف دولت درشکست................لاجرم دولت بر اهل امتحان بگریسته
در حقیقت صد جهان بودی نبودی یک کسی.....................دوش دیدم آن جهان بر این جهان بگریسته
چو ز دیده دور گشتی رفت دیده در پیت........................جان پی دیده بمانده خون چکان بگریسته
غیرت تو گر نبودی اشک‌ها باریدمی............................همچنین به خون چکان دل در نهان بگریسته
مشک‌ها باید چه جای اشک‌ها در هجر تو.......................هر نفس خونابه گشته هر زمان بگریسته
ای دریغا ای دریغا ای دریغا ای دریغ..........................بر چنان چشم عیان چشم گمان بگریسته
شه صلاح الدین برفتی ای همای گرم رو......................از کمان جستی چو تیر و آن کمان بگریسته
بر صلاح الدین چه داند هر کسی بگریستن....................هم کسی باید که داند بر کسان بگریسته

مولانا - با صدای دکتر عبدالکریم سروش

ای رستخیز ناگهان! وی رحمت بی منتها!

Milad Shahidi