persian hiphop

« پروانه »


من که آزارم حتی به یه مورچه نمیرسید
الان خط میندازم رو صورت هم نوعم
خاک تو سرش میکنم ، بمب رو سرش میندازم
میخوام نابود شه زمین ، که بشه همنوع کم
قراره کی از کجا بیاد ؟! چمیدونم برید اونور
قراره چی بشه تهش ؟! از من نپرس نمیدونم
کدوم نهر شراب ، کدوم حوری بهشتی ؟!
تو سرنوشت بندتو تو آتیش نوشتی !
کارم شده اعدام زیبایی ستایش زشتی
این چشای خیس میبینن زیبایی رو زشتی
 کابوس میبینم نیمه شبا تو خیابونم
با جدولا حرف میزنم ، چراشو نمیدونم
یه جنگل سوخته م یه کویر بی آبم 
نه از خالقش میترسم نه از بنی آدم
من همون سرو تنومند غمای توام
که دور شمع سیاستها پروانه شدم
من خالق این اثرم ، من عضوی از این چرخه م
که دست به سرم میکنه زمونه همیشه
درا رو میبندم ، دور خودم میچرخم
داد میزنم ، میخندم ، با زخمام میرقصم
به همین قلم قسم ، قسم به حال دیشبم
قسم به اشک مادرم قسم قسم به باورم
قسم اخراجم از زیر بیرق داورم 
آره اخراجم حتی از سایه ی پدرم
من پاره کردم پیلمو تو کودکی که پرواز
کنم اما بالامو کندن ، دیگه نای نفس نبود
یکی بود و ده تا نبود ، همیشه جفت چشا کبود
هنر بود اندیشه نبود ، فرهنگم تهش میشه همون
که میبینی ، قصه تموم بشو نیست و داره دووم
چند سالی میگذره از دوره نقاحت 
حالا دیگه خوب شدم ، تو فکر انتقامم
زخمامو بستم بلند شدم رو پام
دارم خالی میکنم خودمو هرشب رو کاغذ
تقاص تک تک کاراتونو باید بدین
من حقمو میگیرم ، پس چی ؟! از آسمون از زمین
از آدمای توش ، از زوزه های سگا
از خنده هام تو طول روز و سوت و کور شبا
از لبخند جای الکل و قی زدن درد
با مزه هایی از جنس دود و خون و اشک
از تنهایی تو کوچه های تنگ و تاریک
از پرواز ، از آسفالت ، از عرصه های باریک
از طعم شیرین برد ، از باخت های تلخ
از شلوغی در عین حال از خلوت شهر
داد نزن بیداد کن ، نشین ساکت نمون
فریاد واژه ی ناجی تو از سکوته
دل بکن از جاذبه ، خیره شو به آسمون
پرواز واژه ی ناجی تو از سقوطه

Parvaneh [Prod. Dousti]

Words: Quf
Music: Mahdyar

از وقتی‌ دکتر پیچید به پام
بیرون بیام 
داد زدم: «وای ایرونیا
باس زنده بمونیم لای گیرونیا
خیلی‌ کمه حاجی 
با یه شیکمِ خالی‌ 
انتظار دارید
خوشحال باشم؟؛
نه!» هشدار دادم
پس پرستار
 منو برعکس گرفت و زدم، آخ
 از همون موقع شدم طلبکار
 اولا تو خونه جنگ، دعوا
 تَل، طلاق 
دادگاه  و سردرد
 بعداًها تو کوچه بَنگ، شهلا
 کَل، کلان
پاسگاه و دستبند
 هی‌ بِم می‌گفتن: «علی‌ کَری می‌شنوی یا نه؟؛
 می‌گم از کمر می‌شکنی 
ادامه بدی به پیشروی 
تو گسترشِ زیرزمین»؛
گفتم گوشم با شماس، درسته، ولی‌  

تو هم تهِش علی‌دوستی، مثلِ ترانه
مثِ کفخوابِ خزانه
مث تمامِ اراذل

گذشت یه عمری
نه قلم‌به‌مزدیم
نه اهلِ دزدی
مملکت تو خاک و خون که امثالِ تو مفتی
بخورن رُست‌بیف  
دولُپی
پر کنن قُپی
که شدن پُخی
ولی‌ رو پیشونیشون حک کردن «تخمی»؛
همه خیارن، کارا صد در صد قزمیت
محرزه دیگه، ملتفت نباشه کلِ رپ انگلِ صوتی 
مفت‌بر و مفت‌گیر
چرا؟ چون حقتو خورده نظام؟
واسه همین شدی چس‌خورِ آقازاده‌ها؟
بکش بالا تُف کن تو صورتِ بابات
بگو: «الان توله‌ت دزدِ ارزِ حکومته» چاقال 
یه روز شیشه لنگه رو هَش
یه روز دیگه می‌شه منگِ آوَنگ
یه روز می‌گه شرطو ببند 
یه روز راهزن و رانت‌زن
تو شیکمت یه روده‌ی راست هست؟
نه! ولی‌


تو هم تهِش علی‌دوستی، مثلِ ترانه
مثِ کفخوابِ خزانه
مث تمامِ اراذل


دو ماه سه ماه پولِ کاربَرو نده 
جاش بپیچ دورِ مُچت ساعتِ پَتِک
پلنگِ اینستا کفِ دامنِ زنت
یارو برا ننه‌ش هم دامنه زده
من شاشیدم خاک‌ریزِ باورِ کَجِت
که کلِ هنرِ تو، فریبِ آدمِ خره و
وا می‌ره، پا می‌ده مایه ببینه باورت لاله و کَره
کاراتون پخش از رادیوجوات
بغلِ مهوش، ساسی و شهرام
صُبحا پا منقل، کاردیو شبا
همه‌چی‌ برعکس، کاپی و ادا
خلایق، هر چه لایق
دنبالِ ردپای سبکِ خارج
هیچی‌ نداری از خودت، اَه چه ضایع
فقرای بچه‌مایه
ولی‌
 
تو هم تهِش علی‌دوستی، مثلِ ترانه
مثِ کفخوابِ خزانه
مث تمامِ اراذل

Quf - Taraneh Alidoosti

شعر و اجرا : بامداد
آهنگسازی ، میکس و مسترینگ : مطرب
طراح جلد : سِواد
حمایت و دریافت :
https://idpay.ir/bamdadam/file/130132
تاریخ انتشار : 22 خرداد 99

Movaghat [Prod. Motreb]

Words: Fadaei
Music: Mahdyar

پس یه وِرس هم دادید طوسی خوند و حالا کاری نداریم
اون گورخره کیه؟ عضو جدیدتونه؟
دعواتون نشه باهاش، دوباره ده سال قهر کنید
همه‌ی حیوونا تو جنگل پیشرفت کردن الا شماها
جنازه‌ها جمع شید اومدم میخ تابوتتونو بکوبم

تو پاک، باکلاس
ما معتاد، با کلاش
لات باش، آب نکش جا نماز
رپ، مجازی، بنگاه معاملات 
خفاش نمی‌شه عقاب با نقاب
تموم نمی‌شیم مثل کفّار با قصاص 
کلمه‌ها پشت سر هم، کاروان
کارا سینه‌به‌سینه می‌چرخه، خانقاه
وای به حالتون بشینیم با استاد پای کار
پیش ما بیای نیست منظره قشنگ 
گوله می‌زنه تو شیکم اسلحه لقد
تو محل می‌شن بیشتر از منطقه تلف 
سوراخ می‌شه هر دفعه مرکز هدف
پادشاه یه‌چشمی توی شهر کورا
جنگل نمی‌افته دست روباه
می‌دونی‌ چی‌ رسمه تو ما؟؛
اینکه شب بالا سرتم و کشیدم روی کله جوراب
حلت می‌کنم جوری که کفنو نبینی 
خوشی‌ مثل ماهی‌ای‌ که نوکِ قلابو زد
روی سگمو ندیدی
من یه‌کم شاه مسعودم، یه‌کم ملا‌ عمر
نیا لفظِ بی‌خودی
آخرین بار که کارد دیدی داشتی ختنه می‌شدی 
پشتِ خطای دفتر حبسیم، عفو نمی‌خوریم 
یکی‌ می‌خوری، غذاتو با لثه می‌جویی
نونِ حلال شده خلاف
طعمه نباش
لپ کلام
عوض شده جای گِل و طلا
گذاشتم کنار دوتا گوجه برات
آره گارسونم، بفرما جلوکباب
جلد زرورق، چرت محتوا
مخش ریده و شعر مستراح
فلو خوبه فقط واسه ذکر گفتنا
یه‌روز پسر بدیه، یه‌روز سِد مصطفی

 رپ جای تجارت نی 
دیگه تابلو شده به سپاه وصلین 
شما رو که گرفت فلاکت زیر 
زاخارِ اصلی‌ خونریزی می‌کنه و وصله به سرِ مدادم تیغ

هنوز کارات همونه
هنوز بابات عموته
لاپات کبوده
فقط دراز شده چاقال زبونت 
بگو کیا اونجان
جفتتو گاییدم، اگه سامان پهلوته
آمارای چرت
از آقازاده فیک 
تا چاقالای زد
همه خایمالِ بِیت 
سرت گیج می‌ره بخوری با ما دوتا پِیک 
من اونی‌ام که می‌کنه بالاخواتو خِفت
ما یه تیم فدایی
تو یه رفیق نداری 
سفید دماغی
می‌زنی، می‌بافی تو چِتیت اراجیف
شعرا رو فازِ صنعتی و قرص
بی‌مصرف، مثلِ جنتی رو کس
شاه‌بیتام، همه ضامن‌دار
زخم و زیلی می‌شی‌ زیقی لا ورسام 
قر می‌دی از پاریس تا تهران 
رپِ فارسی شده فیلمِ هندی، آقا جاکش‌خان
اون خدائه که بخشنده‌س 
من از هیچ احدی نمی‌گذرم 
می‌ره ماشه روی شقیقه‌ت
سگ‌مصب
تو کله‌ت شقه، من دستم هرز
 دشمنام همه صاب‌منسب
در راسن
افراطی‌های خرمذهب
تو فقط یه نقطه سیاهی توی تاریکیِ پرونده‌م
شرمنده‌م
مخبره، مفتخوره، می‌ندازه لاشخور جلوش لنگ
فقط بلوف و قمپز
تن‌پرور
قیافه‌ها مارلون بروندو 
جُرما چراغ‌ قرمزو رد کردن
با لهجه تخمی میای فرنگی‌ لفظ 
مغزت گوزیده، اثرِ قرنطینه‌س
حدیث هم داریم حتی
امثالِ شما رو گاییدن، یه عملِ پسندیده‌س

 رپ جای تجارت نی 
دیگه تابلو شده به سپاه وصلین 
شما رو که گرفت فلاکت زیر 
زاخارِ اصلی‌ خونریزی می‌کنه و وصله به سرِ مدادم تیغ

ملتفت پاره می‌کنه
من مرده‌م هم همه‌تونو حریفه
یخ می‌خواید چی‌کار؟ واسه سوزشتونه یا می‌خواید بذارید پا چشتون؟؛
یارو می‌خواد بره استودیو از باباش اجازه می‌گیره، حالا اومده واسه رپ پدری کنه
امنیت ملی هم دفعه دیگه گیر کردی، زنگ بزن سهراب. آشنا داره. اصلاً نگران نباش
درنیار ادا لاشخور تو واس ما
مخبری بت می‌گن بلبل تو پاسگا
کارا آب ‌دوغ‌خیاره
یکِ بینُلِ دامبولیا 
حتی ارمنیام بش می‌گن خالتوریان

Fadaei - Dige Tablo Shode

Single

نام اثر : ژاژ
کلام و اجرا : میم
ضرب : سهند ام زد
ضبط،میکس‌و‌مسترینگ : سهند ام زد
طراح جلد : هور
تاریخ انتشار:
• بیست و چهارم خردادماه یکهزار و سیصد و نود و نه خورشیدی •

جولان - 99.03

Title : Zhaazh
MC Rapper & songwriter: mimnoise
Beat pruducer : sahand_mz
Mix and mastering : sahand_mz
Label : jowlan.records
Cover art : Hoor
Date : June.13.20




-------

" ژاژ "



مینویسم رو هر خط برگ دفترم
از فریاد  تو سکوتم جر خورد حنجرم
زیر نور ماه با یه بهمن پشت پنجره ام
هرروز تنومند تر میشه برام سرو غم
پشت خیمه گاه نگاه چشای آتشین دلبر
قایم شدم ، قول دادم نبینتم من بعد
نگو جنگ وقتی تنهایی صَلاح نیست
تو هنوز قلمت رو داری نگو صِلاح نیست
ببین یه صدا از درون داره بیدارم میکنه
که نسبت به عقایدم داره بیزارم میکنه
هرچی جلوتر میرم دارم پخته تر میشم
ترسی ندارم از سوختن و کشته هم میدم
فرق نمیکنه باشه روحت آهنی
بالاخره تهش ایسگاه آخری ، راه آهنیم 
دو راه داری ، بالا ، پایین
جمهوری یا آزادی !!؟
استقلال دیگه نمیده نتیجه 
وقتی پیروزی سرخ میشه با خون بقیه !
وقتی حقیقت هنوزم توی جامه ی کذبه
وقتی رسانه ها نشون میدن اخبار نصفه !
دعوا سر قدرته داشی سر مایه تیله
 هنو سر ماهی گیره ، هنو سرماهی گیره
وقتی دریا خشکه ، ماهی نمک و میبینه !
بزار بارون بباره روی کویر فکرت
شاید دریا برگشت ، شدن ماهیا زنده !
شاید گربه رئیسه شاید شیر یه اسمه !
شاید رسید به لونش حاجی کلاغ قصه !
گول ظاهرو نخور ، مده تریپ هنری
هرکی بهمن دود کنه که هنرمند نی !
توی روزنامه های کثیر الانتشار هم دیدم
اینکه دروغ همیشه سواره رو حقیقت
ببین من هنوزم دارم سرو کار با کاغذ قلم
حتی اگه صد بار دیگه بزارن کلت رو سرم
رفاقت دیگه نداره معنی ، فقط منفعت یعنی/
داره میتابه تاریکی رو این فرهنگ غنی
تاریخ تکرار میشه ، تو هنوز سرباز منی
من یه نژاد پرست کثیفم از نوع وطنی
مهم نیست چه فکری میکنی راجبم عوضی
اینجا مرده هارو میپرستن ، زنده ها به گورن
کدوم چشارو بشوریم ، ببین اینجا همه کورن
عین مطبوعات نامطبوع که مو به مو دروغن
نه اندیشه نه فرهنگ ، تو بگو یه سر سوزن
مصداق ژاژ شده زندگی تو ایران
مثل شتری که میجویید و قورتش نمیداد


من یه بردم از لایه های زیرین سیستم
که زیر دست اربابا ذره ذره مرد
آره صدای تازیانه ها میرسن به گوشت
وقتی زیر پاهاشون میشدن استخونا خرد
تنم پره جای زخمه ازشون 
و هیچوقت یادم نمیره چی اومد سرم
بالاخره یروز پایین میکشمشون و
سنبل مردونگی رو میکشم رو سرم
هرروز دارن هولم میدن عقب
هرروز دارن میکشنم پایین
ولی من دارم قوی تر میشم
وقتی واسه زنده موندن سگ دو میزنیم
بگو بگو تورو کدوم فاحشه زاییده
 بگو کی اینهمه تاریکی رو رو ماها تابیده
 بگو تا شلوار قانونتو نکشیدم پایین
اینهمه سالو تو بودی حالا اینبارو ماییم
#جولان

Parvaneh [Prod. Dousti]

MiM / میم