نیاز نواب -  آدم تنها

خواننده و تنظیم : عبدالحسین مختاباد
کمانچه : هادی منتظری
سنتور : محسن حسینی
شعر : هوشنگ ابتهاج
.
عشق شادي‌ست، عشق آزادي‌ست
عشق آغاز آدمي زادي‌ست 
عشق آتش به سينه داشت است
دم همت بر او گماشتن است
جنبشي در نهفت پرده ي جان
در بن جان زندگي پنهان
زندگي چيست؟ عشق ورزيدن
زندگي را به عشق بخشيدن
زنده است آن که عشق مي‌ورزد
دل و جانش به عشق مي ارزد
آدمي بي زلال اين آتش
مشت خاکي‌ست پر کدورت و غش
صنما گر بدي و گر نيکي
تو شبي بي چراغ تاريکي
چون درخت آمدي زغال مرو
ميوه‌اي پخته شو کال مرو
خشک و تر هرچه در جهان باشد
مايه‌ي سوختن در آن باشد
شاخه در کار خرقه دوختن است
در خيالش سماع سوختن است
دانه از آن زمان که در خاک است
با دلش آفتاب ادارک است
سرگذشت درخت مي داند
رقم سرنوشته مي خواند
گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت سوختن است
آن درخت کهن منم که زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان
دست و دامان تهي و پا در بند
سرکشيدم به آسمان بلند
آذرخشم گهي نشانه گرفت
که تگرگم به تازيانه گرفت
بر سرم آشيانه بست کلاغ
آسمان تيره شت چون پر زاغ
مرغ شب خوان که با دلم مي‌خواند
رفت و اين آشيانه خالي ماند
آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بي برگشت
گرنه کل دادم و برآوردم
بر سري چند سايه گستردم
دست هيزم شکن فرود آمد
در دل هيمه بوي دود آمد
کنده‌ي پير آتش انديشم
آرزومند آتش خويشم

Mokhtabad _Samae Soukhtan

Music: Medi Farshidfar
Lyrics: Ahmad Shamlou
Singers: Medi Farshidfar - Gelareh Naghioun 
Flute: Davide Bonomo
Cover Art: Ahmad Gholami Mehrabadi 

Listen on other platforms:
https://distrokid.com/hyperfollow/medifarshidfar/darde-moshtarak

Darde Moshtarak | درد مشترک

نکنم اگر چاره  دل هر جایی را
نتوانم و تن ندهم رسوایی را
همه شب من اختر شمرم کی گردد صبح
مه من چه دانی تو غم تنهایی را
چه خوش است اگر دیده رخ دلبر بیند
نبود جز این فایده یی بینایی را 
ملت ار بداند ثمر آزادی را 
برکند ز بن ریشه ی استبدادی را

Tasnife Dele Harjaee

Shahram Nazeri | Tasnife Del Miravad | دل می‌رود ز دستم

هله نومید نباشی که تو را یار براند
گرت امروز براند نه که فردات بخواند

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا
ز پس صبر تو را او به سر صدر نشاند

و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها
ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند

نه که قصاب به خنجر چو سر میش ببرد
نهلد کشته خود را کشد آن گاه کشاند

چو دم میش نماند ز دم خود کندش پر
تو ببینی دم یزدان به کجا هات رساند

به مثل گفتم این را و اگر نه کرم او
نکشد هیچ کسی را و ز کشتن برهاند

همگی ملک سلیمان به یکی مور ببخشد
بدهد هر دو جهان را و دلی را نرماند

دل من گرد جهان گشت و نیابید مثالش
به کی ماند به کی ماند به کی ماند به کی ماند

هله خاموش که بی‌گفت از این می همگان را
بچشاند بچشاند بچشاند بچشاند

هله نومید نباشی که تو را یار براند-دکتر عبدالکریم سروش

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو

سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو
ور ازین بیخبری رنج مبر هیچ مگو

دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت
آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو

گفتم ای عشق من از چیز دگر می ترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو

من به گوش تو سخن های نهان خواهم گفت
سر بجنبان که بلی جز که به سر هیچ مگو 

قمری جان صفتی در ره دل پیدا شد
در ره دل چه لطیفست سفر هیچ مگو    

گفتم ای دل چه مه است این  دل اشارت می کرد
که نه اندازه توست این بگذر هیچ مگو 

گفتم این روی فرشته است عجب یا بشر است
 گفت این غیر فرشته است و بشر هیچ مگو

ای نشسته تو درین خانه پر نقش و خیال
خیز ازین خانه برو رخت ببر هیچ مگو
   
گفتم ای دل پدری کن نه که این وصف خداست
گفت این هست ولی جان پدر هیچ مگو

مولانا

Shahram Nazeri | Tasnife Del Miravad | دل می‌رود ز دستم

mirzarchive1