حیدو هدایتی-سو

Shirin شیرین شیرینم  نامجو

Ajam Band - Dare Vaz Kon گروه عجم با همراهی مهدی بوستانی و طناز زند - در واز کن

Toranj - Mohsen Namjoo

گزیده ی آثار استاد جهانبخش پازوکی به خوانندگی زنده یاد پوران
www.jahanbakhshpazoki.com
Created by : www.sitesigners.com

Pooran -  Viroon Beshi پوران - ویرون بشی ای دل

Download Link: https://t.me/Hermeneutics_art/67

پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم
دیده بخت به افسانه او شد در خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم
 
یارم به یک لا پیرهن
خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن مست است و هشیارش کند

ای آفتاب آهسته نه پا در حریم یار من 
ترسم صدای پای تو خواب است و بیدارش کند

Mohammad Reza Shajarian - Pasbane Harame Del_شجریان - پاسبان حرم دل

Cornellaa - Hezaro Yek Shab

محسن نامجو ـ دلبر که جان فرسود از او | Mohsen Namjoo - Delbar Ke Jan Farsood

یارم بیا
کیوسک و محسن نامجو


یارم بیا-کیوسک و محسن نامجو l Yarom bia-kiosk ft namjoo

یک روز از خواب پا می شی می بینی رفتی به باد 
هیچ کس دور و برت نیست همه رو بردی ز یاد

چند تا موی دیگه ات سپید شد ای مرد بی اساس
جشن تولد تو باز مجلس عزاس بریدی از اساس

قوز پشتت بیشتر شد شونه هات افتاده تر
پیرامونت رو ببین با دقت می سوزن خشک و تر

اینکه زاده آسیایی و می گن جبر جغرافیایی
اینکه لنگ در هوایی و صبحونت شده سیگار و چایی

ای عرش کبریایی چیه پس تو سرت
کی با ما راه میایی جون مادرت

اینکه زاده آسیایی و می گن جبر جغرافیایی
اینکه لنگ در هوایی و صبحونت شده سیگار و چای

ای عرش کبریایی چیه پس تو سرت
کی با ما راه میایی جون مادرت


محسن نامجو - جبرجغرافیایی

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

یارم بیا-کیوسک و محسن نامجو l Yarom bia-kiosk ft namjoo

rem