بود آیا که خرامان ز درم بازآیی؟
گره از کار فروبسته‌ی ما بگشایی
نظری کن، که به جان آمدم از دلتنگی
گذری کن، که خیالی شدم از تنهایی
گفته بودی که بیایم چو به جان آیی تو
من به جان آمدم اینک تو چرا می‌نایی؟
بس که سودای سر زلف تو پختم به خیال
عاقبت چون سر زلف تو شدم سودایی
همه عالم به تو می‌بینم و این نیست عجب
به که بینم؟ که تویی چشم مرا بینایی
پیش ازین گر دگری در دل من می‌گنجید
جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی
جز تو اندر نظرم هیچ کسی می‌ناید
وین عجب تر که تو خود روی به کس ننمایی
گفتی: «از لب بدهم کام عراقی روزی»
وقت آن است که آن وعده وفا فرمایی
فخرالدین عراقی
....................
خواننده:‌ محمدرضا شجریان
آلبوم:‌ همایون‌مثنوی
موسیقی (سنتور):‌منصور صارمی

بود آیا که خرامان ز درم باز آیی

آواز: محمدرضا شجریان
تار و آهنگساز: حسین علیزاده
کمانچه: کیهان کلهر
تنبک: همایون شجریان
دستگاه: شور - آواز دشتی
شعر: مولانا
::::::::::::::::::::::::::::::::::::
رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن::ترک من خراب شب گرد مبتلا کن/
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها::خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن/
ماییم و آب دیده در کنج غم خزیده::بر آب دیده ما سد جای آسیا کن/
خیره کشی ست مارا دارد دلی چو خارا::بکشد کسش نگوید تدبیر خونبها کن/
از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی::بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن

رو سر بنه به بالین - شجریان

جام مدهوشی
آهنگساز:علی تجویدی
آواز:علی اصغر شاهزیدی
تنظیم:فریدون شهبازیان

جام مدهوشی ؛ علی تجویدی ، علی اصغر شاهزیدی

شعر از نیما - آلبوم قاصدک

تصنیف هست شب - محمدرضا شجریان - پرویز مشکاتیان

روزگارا قصد ایمانم مکن      
زآنچه می گویم پشیمانم مکن
کبریای خوبی از خوبان مگیر
فضل محبوبی ز محبوبان مگیر
کژ مکن از راه پیشاهنگ را
دور دار از نام مردان ننگ را
گر بدی گیرد جهان را سربه‌سر
از دلم امید خوبی را مَبَر
چون ترازویم به سنجش آوری
سنگِ سودم را منه در داوری
چون که هنگام نثار آید مرا
حبّ ذاتم را مکن فرمانروا
گر دروغی بر من آرد کاستی
کج مکن راه مرا از راستی
پای اگر فرسودم و جان کاستم
آنچنان رفتم که خود می خواستم
هر چه گفتم جملگی از عشق خاست
جز حدیث عشق گفتن دل نخواست
حشمت این عشق از فرزانگی ست
عشق بی فرزانگی دیوانگی ست
دل چو با عشق و خرد همره شود
دست نومیدی از او کوته شود
گر درین راه طلب دستم تهی است
عشق من پیش خرد شرمنده نیست
روی اگر با خون دل آراستم
رونق بازار او می خواستم
ره سپردم در نشیب و در فراز
پای هِشتم بر سرِ آز و نیاز
سر به سودایی نیاوردم فرود
گرچه دست آرزو کوته نبود
آن قَدَر از خواهش دل سوختم
تا چنین بی خواهشی آموختم
هر چه با من بود و از من بود نیست
دست و دل تنگ است و آغوشم تهی است
صبرِ تلخم گر بر و باری نداد
هرگزم اندوه نومیدی مباد
پاره پاره از تن خود می بُرم
آبی از خون دل خود می خورم
من در این بازی چه بردم؟ باختم
داشتم لعل دلی، انداختم
باختم، اما همین بُرد من است
بازیی زین دست در خوردِ من است
زندگانی چیست؟ پُر بالا و پست
راست همچون سرگذشت یوسف است
از دو پیراهن بلا آمد پدید
راحت از پیراهنِ سوم رسید
گر چنین خون می رود از گُرده ام
دشنه ی دشنام دشمن خورده ام
سال ها شد تا برآمد نام مرد
سفله آن کو نام خوبان زشت کرد
سرو بالایی که می بالید راست
روزگار کجروش خم کرد و کاست
وه چه سروی، با چه زیبی و فَری
سروی از نازک دلی نیلوفری
ای که چون خورشید بودی با شکوه
در غروب تو چه غمناک است کوه
برگذشتی عمری از بالا و پست
تا چنین پیرانه سر رفتی ز دست
خوشه خوشه گرد کردی، ای شگفت
رهزنت ناگه سرِ خرمن گرفت
توبه کردی زآنچه گفتی ای حکیم
این حدیثی دردناک است از قدیم
توبه کردی گر چه می دانی یقین
گفته و ناگفته می گردد زمین
تائبی گر ز آن که جامی زد به سنگ
توبه فرما را فزون تر باد ننگ
شبچراغی چون تو رشک آفتاب
چون شکستندت چنین خوار و خراب؟
چون تویی دیگر کجا آید به دست
بشکند دستی که این گوهر شکست
کاشکی خود مرده بودی پیش ازین
تا نمی مردی چنین ای نازنین!
شوم بختی بین خدایا این منم
کآرزوی مرگ یاران می کنم
آن که از جان دوست تر می دارمش
با زبان تلخ می آزارمش
گرچه او خود زین ستم دلخون تر است
رنج او از رنج من افزونتر است
آتشی مُرد و سَرا پُر دود شد
ما زیان دیدیم و او نابود شد
آتشی خاموش شد در محبسی
درد آتش را چه می داند کسی
او جهانی بود اندر خود نهان
چند و چون خویش به داند جهان
بس که نقش آرزو در جان گرفت
خود جهان آرزو گشت آن شگفت
آن جهان خوبی و خیر بشر
آن جهان خالی از آزار و شر
خلقت او خود خطا بود از نخست
شیشه کی ماند به سنگستان درست؟
جان نازآیین آن آیینه رنگ
چون کند با سیلی این سیل سنگ؟
از شکست او که خواهد طرف بست؟
تنگی دست جهان است این شکست
پیش روی ما گذشت این ماجرا
این کری تا چند، این کوری چرا؟
ناجوانمردا که بر اندام مرد
زخم ها را دید و فریادی نکرد
پیر دانا از پسِ هفتاد سال
از چه افسونش چنین افتاد حال؟
سینه می بینید و زخم خون فشان
چون نمی جویید از خنجر نشان؟
بنگرید ای خام جوشان بنگرید
این چنین چون خوابگردان مگذرید
آه اگر این خواب افسون بگسلد
از ندامت خارها در جان خَلد
چشمهاتان باز خواهد شد ز خواب
سر فرو افکنده از شرم جواب
آن چه بود؟ آن دوست دشمن داشتن
سینه ها از کینه ها انباشتن
آن چه بود؟ آن جنگ و خون ها ریختن
آن زدن، آن کشتن، آن آویختن
پرسشی کان هست همچون دشنه تیز
پاسخی دارد همه خونابه ریز

آن همه فریاد آزادی زدید

فرصتی افتاد و زندانبان شدید

آن که او امروز در بند شماست

در غم فردای فرزند شماست

راه می جستید و در خود گم شدید
مردمید، اما چه نامردم شدید
کجروان با راستان در کینه اند
زشت رویان دشمن آیینه اند
آی آدمها ، صدای قرن ماست
این صدا از وحشت غرق شماست
دیده در گرداب کی وا می کنید؟
وه که غرق خود تماشا می کنید

آن همه فریاد آزادی زدید؛ فرصتی افتاد و زندانبان شُدید

خواننده: محمدرضا شجریان و همایون شجریان
محمد فیروزی: بربط
سعید فرجپوری: کمانچه
بهزاد فروهری: نی
بهروز همتی: تار
جواد بطحائی: سنتور
همایون شجریان: تنبک

تصنیف شب وصل
آهنگ از درویش خان، شعر از ملک الشعرای بهار

به ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷﺪﻡ
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
‫ﺑﻪ ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷدم
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
ﺑﻪ ﻣﻪ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﻣﻦ، جانا ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺷﺪ، جانا ﺻﺒﺮ ﻭ ﺛﺒﺎﺗﻢ
ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﻧﮕﺮ دلبر دلبر ﺯﺍﺭ ﻭ ﻧﺰﺍﺭﻡ، جانا زار و نزارم

ﺷﻴﺪﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ﺗﺎﺝ ﺳﺮﻡ ﺑﻴﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ
ﺭﺳﻮﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻡ ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﺮﻡ
ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻛﺮﺩﻱ ﺟﺎﻧﺎ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻱ
ﺑﻪ ﺯﻟﻒ ﺳﺮﻛﺠﺖ دلبر دلبر ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺩﻟﻢ، جانا گم شده دلم
ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻋﺎﺭﺿﺖ دلبر دلبر ﺣﻞ ﻛﻦ ﻣﺸﻜﻠﻢ، جانا حل کن مشکلم

ﺑﻪ ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷﺪﻡ
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
ﺑﻪ ﻣﻪ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﻣﻦ، جانا ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺷﺪ، جانا ﺻﺒﺮ ﻭ ﺛﺒﺎﺗﻢ
ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻋﺎﺭﺿﺖ دلبر دلبر ﺣﻞ ﻛﻦ ﻣﺸﻜﻠﻢ
جانا حل کن مشکلم، جانا حل کن مشکلم


Shajarian ـ Shab e Vasl | شجریان ـ شب وصل

آهنگ سرزمین عاشقان با صدای محمدرضا منصوری  و موسیقی بابک زرین منتشر شد

Sarzamine Asheghan
Mohammadreza Mansouri
Babak Zarrin

Mohammadreza Mansouri - Sarzamine Asheghan

ساز و آواز دشتستانی
آلبوم: آستان جانان
آواز: استاد شجریان
سنتور: پرویز مشکاتیان
كلام: دوبيتي های باباطاهر

----------------------------------
دلا از دست تنهايي به جونم - ز آه و ناله خود در فغونم
شوان تار از درد جدايي - كره فرياد مغز استخونم
عزيزون از غم و درد جدايي - به چشمونم نمونده روشنايي
گرفتارم به دام غربت و درد - نه يار و همدمي نه آشنايي
فلك كي بشنوه آه و فغونم - به هر گردش زنه آتش به جونم
يك عمري بگذرونم با غم و درد - به كام دل نگرده آسمونم
نميدونم دلم ديوونة كيست - اسير نرگس مستونة كيست
نميدونم دل سرگشته مو كجا ميگردد و در خونة كيست
نصيب كس نوي درد دل مو - كه بسياره غم بيحاصل مو
كسي بو از غم و دردم خبردار - كه داره مشكلي چون مشكل مو
دلي ديرم كه بهبودش نميبو - نصيحت ميكرم سودش نمي بو
به بادش مينهم، نش ميبره باد - بر آتش مينهم دودش نمي بو
بود درد مو و درمونم از دوست - بود وصل مو و هجرونم از دوست
اگه قصابم از تن واكره پوست - جدا هرگز نگرده جونم از دوست
مو آن آزرده بيخانمونم - مو آن محنتنصيب سخت جونم
مو آن سرگشته خارم در بيابون - كه هر بادي وزه پيشش دوونم
به صحرا بنگرم صحرا ته وينم - به دريا بنگرم دريا ته وينم
به هر جا بنگرم كوه و در و دشت - نشان از قامت رعنا ته وينم
مو كه افسرده حالم چون ننالم - شكسته پر و بالم چون ننالم
همه گويند فلاني ناله كم كن - ته آيي در خيالم چون ننالم
به آهي گنبد خضرا بسوجم - فلك را جمله سر تا پا بسوجم
بسوجم ار نه كارم را بساجي - چه فرمايي بساجي يا بسوجم
غم عشقت بيابون پرورم كرد - هواي بخت بي بال و پرم كرد
به مو گفتي صبوري كن صبوري - صبوري طرفه خاكي بر سرم كرد 


Saz o Avaz  Dashtestani - ساز و آواز دشتستانی

عاشقان مست‌اند و ما ديوانه‌ايم
عارفان شمع‌اند و ما پروانه‌ايم

ما ز عقل خویشتن بیگانه‌ایم
لاجرم دُردی‌کش میخانه‌ایم

در ازل دادند چون جام الست
تا ابد ما مست آن پيمانه‌ايم

آواز: حضرت استاد شجریان

عاشقان مست‌اند و ما دیوانه‌ایم

Milad Bagheri - Booseh | میلاد باقری - بوسه

Ham Gonah (Single)

هم گناه | علیرضا قربانی

هیچ می‌دانی چرا چون موج در گریز از خویشتن پیوسته می‌کاهم؟ زان که بر این پرده تاریک، این خاموشی نزدیک آن‌چه می‌خواهم نمی‌بینم و آن‌چه می‌بینم نمی‌خواهم

آن همه فریاد آزادی زدید؛ فرصتی افتاد و زندانبان شُدید

Mohammad Hossein

Related tracks