گل امید ... با صدای خانم روح انگیز

اشک من هویدا شد - مرضیه

These are my songs I wrote and produced. Very raw versions tho.

This is for all of us that used to love ICQ and the notification sound hehe

645 Oh oh

Alive

Something’s on the Way

شمسی اشتری (نلی): خواننده
پرویز اتابکی: آهنگساز
ایرج جنتی عطائی: شاعر

نلی - عروسک شکسته

مَلِک جمشید/ایرج جنتی عطایی_بابک بیات_لیلا فروهر

گیتی پاشایی در سال ۱۳۱۹ هجری شمسی در تهران به دنیا آمد.

پدر بزرگش جعفر منصوری شاعر و استاد تار و خط بود و نوازندگی تار و سه تار را به مادر گیتی آموخت و بدین ترتیب گیتی از طریق مادرش با موسیقی آشنا شد. وی ردیف‌های موسیقی سنتی را نزد فرامرز پایور، مهدی فروغ و محمود کریمی آموخت. پس از دیپلم به آمریکا رفته و در سیتی کالج نیویورک در رشته معماری مشغول به تحصیل شد و در سیاتل آمریکا لیسانس هارمونی و ارکستراسیون گرفت.

در اواخر دهه چهل، فعالیت رسمی خود را با خوانندگی در رادیو و تلویزیون آغاز کرد و به خواندن تصنیف‌های مردمی مشغول شد. ترانه‌های «شب من شب تو»، «دل بوالهوس»، «گل مریم»، یه دل دارم» از جمله ترانه‌هایی است که او در آن زمان خوانده بود. در سال ۱۳۵۴. به عرفان و تصوف روی آورد و سپس بر روی شعرهای شاعران معاصر چون مهدی اخوان ثالث، احمدرضا احمدی و محمدعلی سپانلو آهنگسازی کرد. در سال ۱۳۵۶ ه.ش. در فیلم «سفر سنگ» به کارگردانی همسرش مسعود کیمیایی، به عنوان بازیگر حضور یافت اما پس از آن دیگر به بازیگری نپرداخت.


در سال ۱۳۶۸ به آلمان رفت و در هامبورگ یک دوره موسیقی کلیسایی و ترانه‌های مذهبی را در نوریک هوخ شوله گذراند.
گیتی پاشایی پس از انقلاب به کار آهنگ سازی به طور جدی پرداخت و با سه فیلم «تیغ و ابریشم» (۱۳۶۵)، «سرب» (۱۳۶۷) و «گروهبان» (۱۳۶۹) هر سه به کارگردانی مسعود کیمیایی به عنوان آهنگساز فیلم شناخته شد.

گیتی در اواخر عمرش دچار افسردگی شده بود. وی عاقبت در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۷۴ هجری شمسی بر اثر بیماری سرطان در تهران درگذشت. گیتی برای درمان سرطان به آلمان میرود و در آنجا متوجه میشود که شوهرش مسعود کیمیایی با گوگوش ازدواج کرده‌است. به همین دلیل درمان را رها میکند و به ایران باز میگردد و دچار افسردگی میشود و فوت میکند. وی مادر پولاد کیمیایی می‌باشد.

گل مریم
گل مریم سر راه تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم

گل مریم سر را تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم 

بیادم بیادم آید آن شب در سکوت صحرا
توبودی و منو مهتابو عطر گلها
رها بود زغمها دل ما

رفتیو شد فنا آن رویا
دردلم شد بی تو هنگامه برپا
درانتظارت عمرم هدر شد نفرین براین رویا

گل مریم سر را تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم 

گل مریم سر را تو پرپر کردم
ندانستم قسمهای تو باور کردم

...

گل مریم - گیتی

سيد جمال نجفی مشهور به جمال وفايی در سال ۱۳۱۹ در خيابان ری تهران زاده شد. پدرش تلاوت قرآن می‌كرد و از موسيقی‌، تنها سبک مذهبی آن را درست و شايان‌توجه می‌دانست و فرزندش را در اين سبک آموزش داد اما جمال به محض آشنايی با اسماعيل مهرتاش و جامعه باربد، اين نوع موسيقی را برنمی‌تابيد و طبع شوخ و شاد او بيشتر در پی فراگیری رديف و آوازهای رمانتيک و ترانه‌های بزمی بود و چه كسی بهتر و مناسب‌تر از اسماعيل مهرتاش كه موسيقی سنتی را با تجربه‌های نوآورانه تئاتر آشتی می‌داد.

جمال وفايی از ۲۶ سالگی همكاری خود با راديو ايران را آغاز كرد و تا آغاز انقلاب هم در برنامه‌های سنتی و كلاسيک این رسانه مانند "موسيقی ايرانی"، "گلها" و "برگ سبز" و همچنین در برنامه‌های سرگرم‌كننده مانند "شما و راديو" ترانه و آواز می‌خواند.
وفايی در برنامه‌های "شما و راديو" از جمله صدای خوانندگان ديگر را تقليد می‌كرد و بارها باعث خنده و شادی خود آن خوانندگان می‌شد. 
ملوک ضرابی بارها خود از وفايی خواسته بود كه صدايش را برای او و شنوندگان راديو 
 تقليد كند 
با ارزوی سلامتی وطول عمر برای این هنرمند قدیمی

سال 1348 - تقلیدصدای همه خوانندگان توسط جمال وفایی

یک نفس ای پیک سحری بر سر کویش کن گذری. گو بفغانم بفغانم بفغانم. ای که به عشقت زنده منم گفتی از عشقت دم نزنم. من نتوانم نتوانم نتوانم ... 

مَلِک جمشید/ایرج جنتی عطایی_بابک بیات_لیلا فروهر

Mohammad Frd