amadeam امده ام امدم ای شاه پناهم بده

قطعه ى حضور_مسعود سجادى

نوستالژی کودکی من
نوحه‌ای قدیمی برای چلاب از حسین فخری

72 Parvaneh(Hossein Fakhri) - هفتاد و دو پروانه (حسین فخری)

شاه پناهم بده، خسته ء راه آمدم
آه نگاهم مكن، غرق گناه آمدم

گر بپذيري رضا، ور نپذيري قضا
زائر ناخوانده ام، خواه نخواه آمدم

راه خراسان چنين، ماه خراسان چنان
شاه خراسان ببين، بهر پناه آمدم

شاه خراسانيم، رستم دستانيم
دست مرا رد مكن، بر درِ شاه آمدم

آن دم زندانيم، بازدم جان شده
از قفس سينه ها، همچون آه آمدم

پيرهن يوسفم! يا كفن يوسفم؟
بوي تن يوسفم، كز دل چاه آمدم

بستهء بست تو ام، لولي مست تو ام
ضربهء شصت تو ام، بر دف ماه آمدم

مشهدِ مشهودِ من، حضرتِ محمودِ من
طالعِ مسعودِ من، نامه سياه آمدم

شافيِ دارالشفا، پنجره فولاد كو؟
در طلب شاخه اي، مهرگياه آمدم

باد موافق وزيد، از طرف صحن قدس
نام مرا خواند و رفت، چون پرِ كاه آمدم


شاه پناهم بده- دولتمند خلف

quand je te revois

متن شعر آهنگ 

در این دنیا تک و تنها شدم من
گیاهی در دل صحرا شدم من
چو مجنونی که از مردم گریزد
شتابان در پی لیلا شدم من
چه بی اثر می خندم چه بی ثمر می گریم
به ناکامی چرا رسوا شدم من
چرا عاشق چرا شیدا شدم من
من آن دیر آشنا را می شناسم
من آن شیرین ادا را می شناسم
من آن زود آشنا را می شناسم
محبت بین ما کار خدا بود
از اینجا من خدا را می شناسم
چه بی اثر می خندم
چه بی ثمر می گریم
به ناکامی چرا رسوا شدم من
چرا عاشق چرا شیدا شدم من
خوش آن روزی
که این دنیا سر آید
قیامت با قیام محشر آید
بگیرم دامن عدل الهی
بپرسم کام عاشق کی بر آید
چه بی اثر می خندم چه بی ثمر می گریم
به ناکامی چرا رسوا شدم من
چرا عاشق چرا شیدا شدم من

Dar In Donya در این دنیا  - مهدی سلطانی سروستانی

باور نکن تنهاییت را
من در تو پنهانم تو در من
ازمن به من نزدیکتر تو
ازتو به تو نزدیکتر من

باور نکن تنهاییت را
تا یک دلو یک درد داری
تا در عبور از کوچه ی عشق
بر دوش هم سر می گذاری

دل تاب تنهایی ندارد
باور نکن تنهاییت را
هر جای این دنیا که باشی
من با توام تنهای تنها

من با توام هر جا که هستی
حتی اگر با هم نباشیم
حتی اگر یک لحظه یک روز
با هم در این عالم نباشیم

این خانه را بگذار و بگذر
با من بیا تا کعبه ی دل
باور نکن تنهاییت را
من با توام منزل به منزل

باور نکن تنهاییت را محمد اصفهانی ‎

محمد اصفهانی - تکیه بر باد

ای ماه جهان به يار من ميمانی
ای شب تو به روزگار من ميمانی
ای ابر سيه تو با چنین ناله زار
برد ديده اشک بار من ميمانی
يا مولا دلم تنگ اومده
شيشه دلم ای خدا زير سنگ اومده

ای لاله تو همرنگ رخ یار منی
ای غنچه تو چون دهان دلدار منی
ای ماهم اگر مثل شکر خنده کنی
گویند که نگار شهر گلزار منی
يا مولا دلم تنگ اومده
شيشه دلم ای خدا زير سنگ اومده

| طاهر قریشی |

یا مولا

خوب شد دردم‌ دوا شد

پرنده - محمد اصفهانی
همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
تو نه مثل آفتابی که حضور وغیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی
تو اگه پرنده باشی چشای من آسمونه
راز پر کشیدنت رو کسی جز من نمی دونه
واسه من سخته که بی تو بنویسم مشق پرواز
با صدای ساز خسته تر کنم گلو ی آواز
منو تو گر چه اسیریم حیفه از غصه بمیریم
بیا تا آخر دنیا بشینیم و پر نگیریم
جای پر زدن زمین نیست توی قلب آسمونه
قصه ی مرگ وجدایی تو کتابا جا می مونه
نگو عمرمون تموم شد
نگو دیگه همدمی نیست
بیا فردا رو بسازیم
اینکه فرصت کمی نیست
اشک پاکتو نگه دار واسه غسل تن پرواز
زنده کن صدای سازو که رسیده وقت آواز
تو اگه پرنده باشی چشای من آسمونه
راز پر کشیدنت رو کسی جز من نمی دونه
واسه من سخته که بی تو بنویسم مشق پرواز
با صدای ساز خسته تر کنم گلو ی آواز
منو تو گر چه اسیریم حیفه از غصه بمیریم
بیا تا آخر دنیا بشینیم و پر نگیریم
جای پر زدن زمین نیست توی قلب آسمونه قصه ی مرگ وجدایی تو کتابا جا می مونه
نگو عمرمون تموم شد
بعد از این دیگه غمی نیست
اشک پاکتو نگه دار واسه غسل تن پرواز
زنده کن صدای سازو که رسیده وقت آواز
اشک پاکتو نگه دار واسه غسل تن پرواز
زنده کن صدای سازو که رسیده وقت آواز


شاه پناهم بده- دولتمند خلف

MJSH