محمدرضا شجریان
شعر نظامی
زخم چو بر دل رسید، دیده پر از خون چراست؟ 
چون  تو  درون دلی ، نقش  تو  بیرون  چراست؟
خود  به  جهان در ، مرا ، یک دلکی بود و بس  
ما همه چون  یک دلیم، قصد شبیخون چراست؟

محمدرضا شجریان ؛ زخم چو بر دل رسید

تو را نادیدن ما غم نباشد / زنده‌یاد محمدرضا شجریان

دود عود، محمدرضا شجریان

ساز و آواز- دود عود - محمدرضا شجریان

گوشه‌های قرچه، رضوی و فرود به ماهور

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن

دولت وصل (دشتی)
آواز : استاد محمدرضا شجریان
نی : استاد محمد موسوی
سه تار : استاد پرویز مشکاتیان

مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام
تو فارغی و به افسوس می‌رود ایام

شبی نپرسی و روزی که: «دوستدارانم
چگونه شب به سحر می‌برند و روز به شام؟»

به کام دل، نفسی با تو، التماس منست
بسا نفس که فرورفت و برنیامد کام

مرا نه دولت وصل و نه احتمال فراق
نه پای رفتن از این ناحیت، نه جای مُقام

چه دشمنی تو، که از عشق دست و شمشیرت
مطاوعت به گریزم نمی‌کنند اقدام

ملامتم نکند هر که معرفت دارد
که عشق می‌بستاند ز دست عقل زمام

بر آتش غم سعدی کدام دل که نسوخت؟
گر این سخن برود در جهان نماند خام!

آپلود : مردی که لب نداشت

دولت وصل (دشتی)، محمدرضا شجریان ، محمد موسوی ، پرویز مشکاتیان

از آلبوم گلبانگ سال 1356
سه تار زنده یاد استاد احمد عبادی
آواز استاد محمدرضا شجریان
شعر دوبیتی های باباطاهر

دلی دیرم چو مرغ پا شکسته
چو کشتی بر لب دریا نشسته
همه گویند طاهر تار بنواز
صدا چون می دهند ساز شکسته

عزیزا کاسهٔ چشمم سرایت
میان هردو چشمم جای پایت
از آن ترسم که غافل پا نهی تو
نشیند خار مژگانم بپایت

به کشت خاطرم جز غم نروید
ز باغم جز گل ماتم نروید
ز صحرای دل بیحاصل مو
گیاه ناامیدی هم نروید

ساز و آواز استثنایی استاد شجریان ، دوبیتی های باباطاهر

شجریان_گرم باز آمدی محبوب سیم اندام سنگین دل

دستی افشان تا ز سر انگشتانت صد قطره چکد هر قطره شود خورشیدی
باشد که بصد سوزن نور شب ما را بکند روزن روزن
ما بی تاب و نیایش بی رنگ
از مهرت لبخندی کن بنشان بر لب ما
باشد که سرودی خیزد در خورد نیوشیدن تو
ما هسته پنهان تماشائیم
ز تجلی ابری کن بفرست که ببارد بر سر ما
باشد که به شوری بشکافیم باشد که ببالیم و بخورشید تو بپیوندیم
هر سونام رشته کن از بی شکلی
گذران از مروارید زمان و مکان
باشد که بهم پیوندد همه چیز باشد که نماند مرز که نماند نام
ای دور از دست پر تنهایی خسته است
گهگاه شوری بوزان باشد که شیار بریدن در تو شود خاموش

تصنیف نیایش- محمدرضا شجریان- همایون شجریان- شعر سهراب سپهری

همه عالم به تو میبینم و این نیست عجب / به که بینم که تویی چشم مرا بینایی
پیش از این گر دگری در دل من می‌گنجید / جز تو را نیست کنون در دل من گنجایی

از آلبوم همایون مثنوی - ۱۳۶۳
آواز: محمد‌رضا شجریان
سنتور: منصور صارمی
شعر: عراقی

Homayoun Masnavi

همه عالم به تو میبینم و این نیست عجب / به که بینم که تویی چشم مرا بینایی

دیدی ای مه (دشتی)
خواننده: غلامحسین بنان
ترانه: رهی معیری
آهنگ‌ساز: حسين ياحقي
از برنامه گل‌های رنگارنگ، شماره ی۱۷۶

شجریان_گرم باز آمدی محبوب سیم اندام سنگین دل

MohammadMehdi Bashiri