لطميات

مُطيعيّات

مداحی

شاعر: میلاد عرفان پور

مژده­ی یوسف به کنعان آمده

در کویر تشنه باران آمده

زنده شو ای شهر دلمرده که باز

کاروانی از شهیدان آمده

ای شکسته استخوان­ها السلام

السلام ای قهرمانها السلام

از شما چشم زمین روشن شده

راهیان آسمان ها السلام

با شما اینک  / میوزد عطر مدینه در خیابان­ها

آه و واویلا / سوی چشم مادران را برده باران ها

ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله

شد چراغان، کوی و برزن با شما

می رود هر دم دل من با شما

یادتان در جان ما جا مانده است

ای همه معنای بودن با شما

ای عزاداران عزاداری کنید

از غم ما پرده برداری کنید

استخوانی آمده از یوسفش

مادر غمدیده را یاری کنید

ذکر یازهراست / بر لب چشم انتظاران شما اینک

در خزان شهر / آمده گویا بهاران شما اینک

ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله

ما و اینک یاد یاران حسین

ما به قربان شهیدان حسین

بر سر مولای ما سیدعلی

شکرُ لله بوده دستان حسین

ای شهیدان خدا  آماده ایم

رهبر آزاده ما آماده ایم

ای مدینه! مکه! ای شام و حلب!

ای نجف! ای کربلا! آماده ایم

کربلایی ها/ای خدا آماده ی جان دادند اینجا

با نوایِ یا/ کربلا آماده ی جان دادند اینجا

ای دل می رسند از راه، فرزندان روح الله

به یاد شهداي گمنام - میثم مطیعي - فارسي

فایل صوتی دومین مداحی (فارسی و عربی) در "حمایت از مردم مظلوم یمن" و "علیه رژیم منحوس آل سعود" که با نوای حاج میثم مطیعی اجرا شده است، در ادامه قابل دریافت می باشد.

 

 

رسیده موسم فریاد، گذشته عصر خاموشی

حان وقت الصراخ، ولی عصر الصمت

 

نشسته بر رخ قرآن، غباری از فراموشی

و تراکم غبار النسیان علی القرآن

 

 

نشسته مادران، به نعش کودکان

اکبت الامهات علی جثث الاطفال

 

به پا نمی شود، خروشی از جهان

والعالم صامت فی صمت مطبق

 

 

ای مَحرم بزم یهود، لعنت به تو آل سعود

یا جلیس حفل اليهود، اللعنة عليك يا آل سعود

 

 

***

 

 

خانه ی حق نمی ماند، به قبضه ی ابوسفیان

بيت الحق لا يبقى في قبضة أبي سفيان

 

که روشنای فرداهاست، عقیق سرخ دلهامان

والأيام المقبلة منورة بعقيق أفئدتنا الحمراء

 

 

به نصرت خدا، یمن رها شود

بنصر الله تتحرر اليمن

 

جهان لبالب از، صدای ما شود

والعالم يمتلئ بأصواتنا

 

 

اهریمن زمان ما، نفرین به تو ای آمریکا

يا شيطان عصرنا اللعنة عليك يا أمريكا

 

 

***

 

 

آلَ سُعودٍ وَيحَكم، و وَيحَ إسرائيلِكُمْ

ای آل سعود شرم بر شما و بر اسرائيلتان باد

 

اليومُ يومُ ثأرِنا، فاختَبِئُوا في ليلِكمْ

امروز روز انتقام ماست، پس در تاریکی شبتان پنهان شوید

 

 

زَرَعتمُ الحِصار، في يمنِ السَّلامْ

محاصره را در یمنِ آرام، بنا گذاشتید

 

نَشرتُمُ الدَّمار، يا عُصبةَ الظَّلام

و ویرانی را گستراندید، ای گروه تاریکی

 

 

يا من سَجَدتُمْ لليهُودْ، الموتُ يا آلَ سُعودْ

ای کسانی که در مقابل یهود سجده کردید؛ مرگ بر شما ای آل سعود

 

 

***

 

 

آهٍ على أرضِ اليمنْ، يَنْهَشُها ذِئبُ المِحَنْ

وای از سرزمین یمن، گرگ رنج ها آن را می درد

 

نَزيفُها لا يَنتَهِي، لا يَنتَهِي مَدَى الزَّمنْ

علی الدوام از او خون می رود، و در طول زمان ادامه دارد

 

 

اليمنُ غريبْ، في عالمِ النِّفاقْ

یمن در جهان نفاق آلود غریب است

 

و الشمسُ في غروبْ، أينَ همُ الرِّفاقْ؟

خورشید دارد غروب می کند، دوستان کجا هستند؟

 

 

اليمنُ لا لنْ يَهُون، اليمنُ حِصنٌ مَصُونْ

یمن هرگز خوار نمی شود، یمن دژی امن است

 

 

***

 

 

إنَّ اليَماني قادِمٌ، لنصرَةِ شَعبِ اليمنْ

سید یمانی برای یاری ملت یمن می آید

 

ثمَّ يقومُ قائمٌ، يُزيلُ ظُلْماتِ الفِتَن

سپس حضرت قائم بر می خیزد و تاریکی های فتنه ها را از بین می برد

 

 

الفارسُ النَّجيبْ، بِسَيفِ ذي الفِقار

حضرت مهدی، آن سوار نجیب با شمشیر ذوالفقار

 

بالعَزمِ و اللهيب، يدُكُّ كُلَّ نارْ

با اراده و قدرت هر آتش جنگی را در هم می کوبد

 

 

جيشُ الإمامِ قادمٌ، على الطُّغاةِ حازِمٌ

ارتش امام در راه است و قاطعانه با طاغیان مقابله می کند

 


الـمــــــــــوت یـــــــا آل سـعـــــــــود (مداحی فارسی و عربی)

أربعينك تسوه يا بو سكنة كل ما بالعمر 
یا اباعبدالله، اربعین تو با تمام زندگی برابر است
 
أربعينك ذكريات و ما يتانيها الصبر  
یا حسین، اربعین تو خاطراتی است که کسی را یارای صبر در برابر آن نیست
 
الجراحات احْسَبِتها وْ مَـقدر احصيها اشكِثُر
آمدم تا زخمهایت را بشمرم ولی از بس زیاد بودند، نتوانستم
 
أعتذر مـنّـك يــ مـولاي وْ مِــن الزهــره العِــذُر
ای مولای من! از شما و حضرت زهرا عذر میخواهم
 
صعبة أبدأ مدري من راسك و من ذاك الحَجَر
سخن گفتن درباره مصیبت شما دشوار است. از سر شروع کنم یا از سنگ؟
 
خلّف الجبهة جـــريحة و الأثـر ظَــل منحــفُـر
سنگی که آمد و پیشانی مبارکتان را مجروح کرد در حالی که خون از آن جاری واثر سنگ باقی بود
 
لو أقول الخيل داســـت صــدرك وْ أصبح حُفَر
یا اینکه درباره اسب هایی صحبت کنم که بر سینه شما تاختند و آن را حفره حفره کردند
 
هَــم صعُــب أذكــر عقيـلتكم بعــد ذاك الخـدر
سخت است که درباره زینبتان صحبت کنم که بعد از آن همه حجاب و جبروت
 
تركب اعلى النــوق و ترحـــل للشماتة و الأسُر
بر شتری سوار شد که دشمن افسارش را به دست داشت و او را به اسارت بردند و در راه ها و بازارها گرداندند
 
لكن الأصعب يـبو السجّاد مــن هـــذا الأمــر
یا اباعبدلله، سخت تر از همه اینها این بود که
 
إنّها شافت صاعــد ابسيفه على صدرك شمُر
زینب دید شمر با شمشیرش بر سینه ات نشسته است
 
أربعينك نار تلهب ما يطفيها الدهر
اربعین تو آتشی است که زبانه می کشد و روزگار نمیتواند آن را خاموش کند



اربعینک یبوالسجاد - میثم مطیعی

آقا تو دلم دریای غمه
یا مولاي! بحر حزنك في قلبي 
 
سرمایه ی من چشم ترمه
وكل ما لدي هو عيني الباكية
 
هرجا که مي رم حرف حرمه
أينما أذهب،أسمع الكلام عن الحرم
 
اگه می‌بینی که بی تابم
إن کنت تراني لا أتمالك نفسي
 
برای حرم اربابم
فهذا دلیل علی شوقي لحرم مولاي
 
به هوای تو نمي‌خوابم ... اربابم
حتى تركت النوم في هواك... مولاي
 
(حسین وای ... حسین وای)
حسين آه.... حسين آه
 
**
 
از دل غم تو بیرون نمی ره
لا يخرج حزنك من قلبي
 
اسمت که میاد گریم مي‌گيره
وأبكي عندما أسمع اسمك
 
نوکر بدونه ارباب می‌ميره
الغلام يموت بدون مولاه
 
کسی که دل به تو مي‌بازه
من باعك قلبه
 
خدا بهش نگاه میندازه
ينظر اليه الله نظرة
 
مجلس روضه آدم سازه ... اربابم
المأتم يجعل المرء إنسانا... مولاي
 
(حسین وای... حسین وای)
حسين آه... حسين آه
 
***
 
مَولايَ سَرَى شَوقٌ بِدَمي
مولای من! شوقی در خونم جاری شد
 
حَتّى انْتَثَرا عِقدُ الكَلِمِ
که توان سخن گفتن را از من گرفته است
 
يا ليتَ أرى نُورَ الحَرمِ
ای کاش نور حرمت را ببینم
 
على مَراكِب دَمْعَاتي
بر مرکب اشکم
 
حَمَلتُ مَعِيَ آهاتي
سوز دلم را با خود می کشم
 
أَتَيتُ أَبُثُّ حَسراتي... و شوقي
آمدم تا حسرت هایم و شوقم را ابراز کنم
 
حُسين آهٍ ...حسين آهٍ
آه یا حسین... آه یا حسین
 
***
 
مَولايَ و مَا أسْمَى الذِّكْرَى
مولای من! چقدر اربعینت بزرگ است
 
نَحياكَ كَمَالاتٍ كُبْرَى
ما کمالات بزرگ تو را زنده نگه می داریم
 
عِزّاً: إيماناً أو نَصْرا
عزت، ایمان و پیروزی
 
تَخِذْناكُمُ لنا قَادَةْ
شما را به عنوان رهبرانمان برگزیدیم
 
بكمُ الحَياةُ وَقّادَةْ
شعله زندگی با شما فروزان است
 
فَصِرْنا في العالمِ سَادة .. بالحقِّ
به حقیقت...‌با شما در جهان به سروری رسیدیم
 
حُسين آهٍ ...حسين آهٍ
آه یا حسین... آه یا حسین
 
***
 
زُوّارُكَ يا لُغَةَ القَلْبِ
ای زبان دل! زائران تو 
 
جَاؤوكَ عَلَى رَغْمِ الرُّعْبِ
علی رغم خطرات و ترس های راه به نزد تو آمدند
 
يَتْلُون لِآيَاتِ الحُبِّ
در حالی که آیه های عشق را تلاوت می کنند
 
قَدِ اجْتَازُوا بِكُمُ العُنْفَا
با شما به خشونت ها توجهی نکردند
 
و كَربَلا لَهمُ مَرْفَا
کربلا لنگرگاه آن هاست
 
و بِهَا الآلَامُ تُسْتَشْفَى.. بِالعِشْقِ
و دردهایشان با کربلا شفا پیدا می کند... با عشق
 
حسين آه ...حسين آه
آه یا حسین... آه یا حسین
 

هرجا که می رم حرف حرمه - میثم مطیعی

شبيه "جُوْن"
مي خوام كه بين دستاي تو جون بدم
علی غرار جون أريد أن أستشهد بين يديك
 
غلامتم
مي خوام كه دستامو به دستاتون بدم
أنا خادمك أريدك أن تأخذ بيدي
 
مثل بلال
براي مادرت زهرا اذون بدم
على غرار بلال أريد أن أرفع الأذان لوالدتك الزهراء
 
جرم ما اينجا، عشق مولا بود
جرمنا هنا كان حب الولي
 
اين نه جرم ما، جرم زهرا بود
لم يكن هذا جرمنا  فحسب
 
توو كوچه زهرا، خيلي تنها بود
بل جرم  الزهراء أيضا التي كانت وحيدة في الزقاق
 
محاسنم به خون سر خضاب شه - فدا سرت
لحيتي مخضّبة بدماء رأسي، فداءً لرأسك
 
تن تموم بچه‌هام كباب شه - فدا سرت
أجساد أولادی تحتـرق، فداءً لرأسك
 
عيال من فدايي رباب شه - فدا سرت
أفدي الرباب بعيالي، فداءً لرأسك
 
حب علی، تقاصش اینه
هذا جزاء حب علي
 
دلم خوشه، آقام می‌بینه
وقلبي مطمئن بأن يراني مولاي
 
بالاسرم، میاد میشینه
ويزورني عند وفاتي 
 
(نعم الامير، حسين ثارالله)
 
***   ***   ***   ***
 
تموم عمر
همه آرزوم اينه كه شهيد بشم
أمنيتي طول عمري أن أكون شهيدًا
 
سياهمو
ميخوام آخرش پيشت روسفيد بشم
أريد أن أكون أبيض الوجه مرفوع الرأس لديك
 
شبيه جُوْن
ميخوام كابوس لشكر يزيد بشم
مثل جون أريد أن أكون كابوس جيش يزيد
 
چارتا اسماعيل، مي‌كنم تقديم
أقدّم لك أربعة قرابين كإسماعيل
 
مي‌سوزم توو عشق، مثل ابراهيم
واحترق بنار العشق مثل إبراهيم
 
كاري كن آقا، نوكرت باشيم
لكن اجعلني خادمًا لك
 
شيعه رو دارن مي كُشن توو دنيا - مهدي بيا
يقتلون الشيعة في كل مكان
 
توو يمن و شام و عراق و منا- مهدي بيا
يا مهدي أدرك اليمن والشام والعراق ومنى
 
چشمه‌ی خون جاریه توو زاريا - مهدي بيا
و عين الدم نابعة في زاريّا ، فعجّل على الحضور 
 
مهدي بيا، زمين شد بي تاب
يا مهدي أقدِمْ فقد نفد صبـر الأرض
 
جونِ علي، به حق ارباب
بحق علي، بحق المولى
 
عاشقاي حسينو درياب
أدرك عشّاق الحسين 
 
(يا حسين، غريب مادر)
يا حسين، غريب الزهراء
 
***   ***   ***   ***
 
زَارِيا... لَقدْ أصبَحتِ تُشْبِهي كَرْبَلا 
زاریا، شبیه کربلا شدی
 
قد سَرى... دمُ الأحرارِ فيكِ نَحْوَ العُلا 
خون آزادگان زاریا به سوی آسمان رفت
 
هذه... جَثامِينُ الشُّهداءِ في الفَلا  
این پیکرهای شهداست که بر زمین افتاده است
 
"جَوْنُ" قد جاءَا ... مِن ثَرَى الطَّفِّ  
لِلشُّهداءِ ... جاءَ في لَهْفِ 
جون، به شوق شهدای شما از کربلا آمده است
 
يَملأُ الأرجا ... مِنهُ بالعَطفِ
آمده است تا به شما اطمینان دهد و زمین را از امنیت پر کند
 
على نَهجِ  " ابنِ فُوديٍ " و " تُورِيْ" و الشُّهداء 
راه ابن فودی و شهید محمد توری و شهدای بیگناه زاریا ادامه دارد
 
و"شيخُ إبراهيمَ " شُعْلَةُ العَزمِ و الفِدا 
شیخ ابراهیم زکزکی شعله شجاعت و فداکاری است
 
مُنتصِرُونَ رَغمَ كَثرَةِ القَتْلِ و العِدا
علی رغم فراوانی قتل و دشمنی، شما پیروزید 
 
بالوَحْدَةِ ... يُرَصُّ الصَّفُّ 
صفوف امت... با وحدت محکم می شود
 
شُعوبُنَا ..للعَدلِ تَهفُوا 
ملت‌های ما ... شیفته عدالت هستند
 
جِهادُنا ..لِلدِّينِ وَقْفُ
جهاد ما به امر دین است 
 
لقد بَدَا ... للقُدسِ الزَّحفُ
حرکت به سوی قدس آغاز شده است
 
(کربلا... قامَت هَا هُنا)
اینجا کربلا به پا شده است
 

مداحی فارسی-عربی میثم مطیعی برای شیعیان مظلوم نیجریه

ای حجاب تو آیۀ رحمت خدا بر زمین - میثم مطیعی

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ‏


مداحی فارسی-عربی میثم مطیعی برای شیعیان مظلوم نیجریه

Mohtadun - مهتدون