آنچه گذشت ( اي گل جلوه اين بستان بودي) – مرضيه 
بيات اصفهان - شعر ترانه : تورج نگهبان 
همايون خرم

ای گل جلوه ی این بستان بودی
وصلت بر تن عاشق جان بودی
در آن پرتو لبخند شیرین
 ای مه درد مرا درمان بودی
بازا که یار من تو بودی
بهار من تو بودی رفتی
در این دیار بی قراران
 قرار من تو بودی رفتی
ماه تابانم جانا تو بودی
رشته ی جانم جانا تو بودی
عاشقی زارم ای گل تو کردی
عشق سوزانم جانا تو بودی
روشنی بخش شبهای تاریک
 در شبستانم جانا تو بودی

Anche Gozasht - آنچه گذشت

میگن اسبت رفیق روزِ جنگه
مو میگویم از او بهتر تفنگه
سوارِِ بی تفنگ قدرت نداره
سوار وقتی تفنگ داره سواره
تفنگ دسته نقره‌ام رو فروختم
برای وی قبای ترمه دوختم
فرستادم، برایم پس فرستاد
تفنگ دسته نقره‌ام داد و بیداد، داد و بیداد

تفنگ دسته نقره - شهرام ناظری

آواز بیات ترک ، استاد محمدرضا شجریان

آتشی در نیستان - شهرام ناظری

اهنگ خموش باش از البوم مستور و مست همایون شجریان

Homayoun Shajarian - Khamoosh Bash

بجز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی‌دانم / که شادی در همه عالم ازین خوشتر نمی‌دانم

گر از عشقت برون آیم به ما و من فرو نایم / ولیکن ما و من گفتن به عشقت در نمی‌دانم

ز بس کاندر ره عشق تو از پای آمدم تا سر / چنان بی پا و سرگشتم که پای از سر نمی‌دانم

به هر راهی که دانستم فرو رفتم به بوی تو / کنون عاجز فرو ماندم رهی دیگر نمی‌دانم

به هشیاری می از ساغر جدا کردن توانستم / کنون از غایت مستی می از ساغر نمی‌دانم

به مسجد بتگر از بت باز می‌دانستم و اکنون / درین خمخانهٔ رندان بت از بتگر نمی‌دانم

چو شد محرم ز یک دریا همه نامی که دانستم / درین دریای بی نامی دو نام‌آور نمی‌دانم

یکی را چون نمی‌دانم سه چون دانم که از مستی / یکی راه و یکی رهرو یکی رهبر نمی‌دانم

کسی کاندر نمکسار اوفتد گم گردد اندر وی / من این دریای پر شور از نمک کمتر نمی‌دانم

دل عطار انگشتی سیه رو بود و این ساعت / ز برق عشق آن دلبر بجز اخگر نمی‌دانم

عطار


بجز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی‌دانم -استاد محمدرضا شجریان

هر زمان نو می شود دنیا و ما بی خبر از نو شدن اندر بقا پس تو را هر لحظه مرگ و رجعتی ست مصطفی فرمود دنیا ساعتی ست آزمودم، مرگ من در زندگی ست چون رهی زین زندگی، پایندگی ست کیستی تو... قطره ای از باده های آسمان این جهان زندان و ما زندانیان حفره کن زندان و خود را وارهان کیستی تو... آدمی مخفی ست در زیر زبان این زبان پرده است بر درگاه جان کیستی تو... تیر پرّان بین و ناپیدا کمان جان ها پیدا و پنهان جانِ جان کیستی تو... رهنُمایم، همرهت باشم رفیق من قلاووزم در این راه دقیق کیستی تو... همدلی کن ای رفیق در عشق سلیمانی من همدم مرغانم هم عشق پری دارم، هم مرد پری خوانم هر کس که پری خو تر، در شیشه کنم زودتر برخوانم و افسونش حراقه بجنبانم هم ناطق و خاموشم، هم لوح خموشانم هم خونم و هم شیرم، هم طفلم و هم پیرم کیستم من؟ کیستم من؟ چیستم من تا نگردی پاکدل چون جبرئیل گرچه گنجی در نگنجی در جهان رخت بربند و برس در کاروان آدمی چون کشتی است و بادبان تا کی آرد باد را آن بادران هیچ نندیشم به جز دلخواه تو شکر ایزد را که دیدم روی تو یافتم ناگه رهی من سوی تو چشم گریانم ز گریه کند بود یافت نور از نرگس جادوی تو بس بگفتم کو وصال و کو نجاه برد این «کو کو» مرا در کوی تو جست وجویی در دلم انداختی تا ز جست وجو رود در جوی تو خاک را هایی و هویی کی بُدی؟ گر نبودی جذب های و هوی تو مخزن «انّا فتحنا» برگشا سرّ جان مصطفی را بازگو مستجاب آمد دعای عاشقان ای دعاگو آن دعا را بازگو چون دهانم خورد از حلوای او چشم روشن گشتم و بینای او پا نهم گستاخ چون خانه روم پا نلرزانم نه کورانه روم - 

همایون شجریان و محمد معتمدی...اپرای مولانا

همای اوج سعادت به دام ما افتد

فصل ها از پی هم می گذرند
اما من چهارفصل دلم از غصه ی تو پاییز است
هرکجا می نگرم جز تو نمی یابم
باز بند بند دلم از عطر تنت لبریز است

Mohammad Motamedi - Paeez / پاییز - محمد معتمدی

به جز غم خوردن عشقت...

خواننده: مرضیه
 آهنگ­ساز: همایون خُرّم
 شاعر: معینی کرمانشاهی
دستگاه: همایون (بیداد)

ساغرم شکست ای ساقی / رفته‌ام زِ دست ای ساقی 
در میانِ توفان
بر موج غم نشسته منم / در زورق شکسته منم / ای ناخدای عالم
تا نام من رقم زده ‌شد / یکباره مُهر غم زده ‌شد / بر سرنوشت آدم
ساغرم شکست ای ساقی / رفته‌ام ز دست ای ساقی
...................................
تو تشنه‌­ کامم کُشتی / در سراب ناکامی­ها / ای بلای نافرجامی­ها
نبرده لب بر جامی / می‌کِشم به‌دوش از حسرت / بارِ هستی و بدنامی­ها
بر موج غم نشسته منم / در زورق شکسته منم / ای ناخدای عالم
تا نام من رقم زده ‌شد / یکباره مُهر غم زده ‌شد / بر سرنوشت آدم
ساغرم شکست ای ساقی / رفته‌ام ز دست ای ساقی
...................................
حکایت از چه‌ کنم؟ شکایت از که‌ کنم؟
که خود به­دستِ خود، آتش بر دلِ خون­شدة نگران زده‌ام
...................................
بر موج غم نشسته منم / در زورق شکسته منم / ای ناخدای عالم
تا نام من رقم زده ‌شد / یکباره مُهر غم زده ‌شد / بر سرنوشت آدم

Homayoun Shajarian - Khamoosh Bash

MSM