تاریخ معاصر موسیقی دستگاهی ایران-قسمت اول

تاریخ معاصر موسیقی دستگاهی ایران
مجری و تهیه کننده:محمدرضا لطفی
قسمت سوم

تاریخ معاصر موسیقی دستگاهی ایران - قسمت سوم

اجرای خصوصی در مخالف 1357 
آواز: استاد محمد رضا شجریان 
نی : استاد محمد موسوی
سه تار : استاد جلال ذوالفنون
شعر : حافظ
 طالع اگر مدد دهد، دامنش آورم به کف	
گر بکشم زهی طرب، ور بکُشد زهی شرف
طرْف کَرَم ز کس نبست این دل پرامید من		
گر چه سخن همی‌برد قصهٔ من به هر طَرَف
از خم ابروی تواَم هیچ گشایشی نشد		
وه که در این خیالِ کج عمر عزیز شد تلف
ابروی دوست کِی شود دست‌کش خیال من		
کس نزده‌ست از این کمان تیرِ مراد بر هدف
چند به ناز پرورم مِهر بتان سنگ‌دل		
یاد پدر نمی‌کنند این پسران ناخلف
من به خیال زاهدی گوشه نشین و طُرفه آنک		
مُغبچه‌ای ز هر طرف می‌زندم به چنگ و دف
بی خبرند زاهدان، نقش بخوان و لا تقل	
مست ریاسْت مُحتسب، باده بده و لا تخف
صوفی شهر بین که چون لقمهٔ شُبهه می‌خورد		
پاردُمش دراز باد آن حَیَوان خوش علف
حافظ اگر قدم زنی در ره خاندان به صدق		
بدرقهٔ رهت شود همت شحنه نجف
---
با مهر
(امیر حسین داودوندی)

اجرای خصوصی در مخالف ، شجریان ، موسوی ، ذوالفنون 1357

گلهای رنگارنگ 333 - اصفهان - شیوه ی نوشین لبان
آهنگساز : علی اکبر شیدا
تنظیم و رهبری : استاد روح الله خالقی
شعر از فروغی بسطامی
با صدای دلنشین مرضیه

???????????? ???????? ?????? ???????? ?????????? ???? ???????? ????????????

مرضیه - نوشین لبان | Marzieh - Nooshin Laban

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

استاد محمدرضا شجریان اواز بیات اصفهان  برنامه موسیقی ایرانی پیانو استاد معروفی و نی استاد حسن ناهید

استاد محمدرضا لطفی: تکنوازیِ تار در شوشتری

مثنوی و تصنیف شور
استاد محمد رضا لطفی : تار ، کمانچه ، آواز
عبدالنقی افشار نیا : نی
امید لطفی : سه تار
محمد قوی حلم : دف
کنسرت زوریخ ، 1997

Masnavi va Tasnif Shour / Ostad Mohamad Reza Lotfi

یکی از تصنیف های بیاد ماندنی از عارف، تصنیف گریه کن است که عارف این تصنیف را در غم از دست دادن دوست عزیزش کلنل محمدتقی خان پسیان سرود

بنان و خالقی هر دو این تصنیف را با هنرمندی بسیاری به ثبت رساندند. برای اولین بار بنان در برنامه ی گلهای رنگارنگ برنامه شماره 250 و بعد تر روحالله خالقی این تصنیف را با سوز صدایش هر چه بیشتر ماندگار کرد.. ؛
یاد و نامشان جاوید

خواننده: روح الله خالقی 
 

گریه کن که گر، سیل خون گری ثمر ندارد

ناله ای که ناید ز نای دل اثر ندارد

هرکسی که نیست اهل دل، ز دل خبر ندارد

دل ز دست غم مفر ندارد                  دیده غیر اشک تر ندارد

این محرم و صفر ندارد                   این محرم و صفر ندارد

گر زنیم چاک              جیب جان چه باک             مَرد و جز هلاک

هیچ چاره ی دگر ندارد                   زندگی دگر ثمر ندارد

Ruhollah Khaleghi -Geryeh Kon / روح الله خالقی - گریه کن

جانسوز دادبه( فرزند بانومریم حــاجیانی و غلامحسین حاجیانی)از خــــاندان کهن و تاریخی دادبه ابن مقفه در چهاردهم فروردین ماه سال1299 خوشیدی در شهر اصفهان دیده به سرای خاک گشود. روزگار کودکی و جوانی در این شهر گهرمند پرور و همواره در دوران جـوانی به کار شناخت عـــــــرفان ایرانی در این سرزمین پـرداخته است. زیر نظر استاد سید رحیم اصفهانی و پس از آن پیش استاد حسین ساعتساز آواز و تار را فــــرا گرفته است که شاگــردانی نیز در این زمینه تربیت کرده است و از آثار آوازی ایشان کاست. برگ سبز شماره 115 و اجـــــــراهای خصوصی با اساتیدی چون استاد کسایی،استادعبادی،استاد موسوی و…را می توان یاد کرد. 
استاد دادبه در ازای چهل سال تدریس رایگان در دانشگاههای ایران همواره در اندیشه بـــالیدن پژوهشهای ارزشمند و ژرف فرهنگی و هنری و تـــاریخی ایران بوده است . از همین رو دهها دانشجوی تشنه شناخت فرهنگ ایرانی در آشیان ایــن بزرگوار به فراگیری فرهنگ و تاریخ ایران پرداختند تا بدانجا که از سحرگاه تاپاسی از نیمه شب به آموزش سپری می شد.
روستای دشتی، سومین روستا از روستاهای صحرای باغ در لارستان استان فارس است که بعلت واقع شدن در دشت گسترده‌ای روستا " دشتی " نامیده شده است. بعضی‌ها می‌‌گویند که مردمان دشتی در واقع بخشی از دشتی بزرگ بوده که از بوکات فارس قدیم بوده است که اکنون در شهرستانی به همین نام(شهرستان دشتی با مرکزیت خورموج در استان بوشهر قرار دارد) مهم‌ترین دلیل این است که مردم آبادی دشتی به گویش اصیل دشتی که یکی از اصیل‌ترین گویشهای ایرانی است صحبت می‌کنند، بنابراین این منطقه دشتی نامیده شده است. اما بعضی دیگر می‌‌گویند چون در دشتی واقع شده است، نامش دشتی گذاشته اند. دشتی در 4 کیلومتری غرب روستای زروان قرار گرفته است. امروز روستای دشتی بعد از عماده ده بزرگ‌ترین روستای صحرای باغ به شمار می‌‌آید. شهرستان دشتی نیز در شرق استان بوشهر واقع گردیده و مرکز این شهرستان شهر فرهنگی خورموج با تاریخی بسیار کهن است که وجود اماکنی تاریخی که به قرن ها قبل باز میگردد گویای تاریخ کهن این دیار است. افراد عالم و هنرمندان بسیاری متعلق به این ناحیه از خاک ایران هستند از جمله شاعر معروف: فایز دشتی و یا علی دشتی ( نویسنده معاصر ) و ... اما در آواز، استاد غلامرضا دادبه یکی از مفاخر هنری این ناحیه است. او که دارای اصلیت دشتستانی است از جوانی به آواز دشتستانی علاقه داشت و به تحقیق در نمونه های این آواز پرداخت و آن ها را جمع آوری کرد و در خواندن این آواز ها به سبک و شیوه خاص خود دست یافت. برخی از این آواز ها را نیز با نام مستعار "جهان سوز" در برنامه های رادیو خوانده است. محمدرضا شجریان شیوه دشتستانی را در محضر او آموخته است. غلامرضا دادبه در نهم مرداد ماه 1380 درگذشت.

آواز دشتستانی با صدای مرحوم غلامرضا (جانسوز) دادبه و بیات ترک

محمدرضا لطفی – گفتم غم تو دارم  /  Mohammad-Reza Lotfi – Tar

آلبوم : گریۀ بید
نوازندگان :  محمدرضا لطفی ، محمد قوی حلم 
بداهه نوازی در دستگاه اصفهان
اشعار : غزلیات حافظ و مولانا

تاریخ معاصر موسیقی دستگاهی ایران-قسمت اول

Musique Iran 1

Recent comments

hamidrezazolfaghari

Maliheh

Maseeh

Yuhan Amin

Related tracks