جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی 
دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی
تا کی
چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو
بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی
دل بر سر جان تا کی
نامد گه آن آخر کز پرده برون آیی
آن روی بدان خوبی در پرده نهان تا کی
بشکن به سر زلفت این بند گران از دل
بر پای دل مسکین این بند گران تا کی
بر پای دل مسکین این بند گران تا کی
دل بردن مشتاقان از غیرت خود تا چند
خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی
گر عاشق دلداری ور سوخته یاری
بی نام و نشان می‌رو زین نام و نشان تا کی
زین نام و نشان تا کی
بی نام و نشان می‌رو زین نام و نشان تا کی
زین نام و نشان تا کی
زهی در کوی عشقت مسکن دل
چه می خواهی از این خون خوردن دل
چکیده خون دل بر دامن جان
گرفته جان پر خون دامن دل
از آن روزی که دل دیوانه توست
به صد جان می شدم در شیون دل
منادی می کنند در شهر امروز
منادی می کنند در شهر امروز
که خون عاشقان بر گردن دل
چو رسوا کرد ما را درد عشقت
چو رسوا کرد ما را درد عشقت
همی کوشم به رسوا کردن دل
همی کوشم
همی کوشم به رسوا کردن دل
چو عشقت آتشی در جان من زد
بر آمد دود عشق از روزن دل
روزن دل ، روزن دل
مکن جانا دل ما را نگه دار
که آسان است بر تو بردن دل
چو گل اندر هوای روی خوبت
به خون در می کشد پیراهن دل
به خون در می کشد پیراهن دل
بیا جانا دل عطار کن شاد
که نزدیک است وقت رفتن دل
که نزدیک است وقت رفتن دل
***********************
چنان مستم چنان مستم
چنان مستم من امشب
که از چنبر برون جستم
برون جستم من امشب
چنان مستم چنان مستم
چنان مستم من امشب
که از چنبر برون جستم
برون جستم من امشب
چنان چیزی
چنان چیزی که در خاطر نیاید
چنان چیزی
چنان چیزی که در خاطر نیاید
چنانستم چنانستم من امشب
چنانستم چنانستم من امشب
به جان با آسمان عشق رفتم
به صورتگر در این پستم من امشب
بشوی ای عقل دست خویش از من
که در مجنون بپیوستم من امشب
که در مجنون بپیوستم من امشب
به جان با آسمان عشق رفتم
به صورتگر در این پستم من امشب
چنان مستم چنان مستم
چنان مستم من امشب
که از چنبر برون جستم
برون جستم من امشب
چنان چیزی
چنان چیزی که در خاطر نیاید
چنان چیزی
چنان چیزی که در خاطر نیاید
چنانستم چنانستم من امشب
چنانستم چنانستم من امشب
چو وا گشت او
چو وا گشت او پی او می دویدم
چو وا گشت او
چو وا گشت او پی او می دویدم
دمی از پای ننشستم من امشب
دمی از پای ننشستم من امشب

استاد محمدرضا شجریان * آسمان عشق

گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد
گلچهره مپرس پروانه ی تو بی تو کجا رها شد
مپرس
مپرس
مرنجان دلـت را ، خدا را
رها کن غمـت را رها کن
مخور غم مخور غم نگارا
مخور غم مخور غم نگارا
گلچهره مپرس آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد
مپرس
مپرس

استاد محمدرضا شجریان * دلشدگان * گلچهره

آلبوم سرود مهر
آواز ﺑﻴﺎتﺗﺮك

محمدرضا شجریان: آواز
حسین علیزاده: تار
کیهان کلهر: کمانچه
همایون شجریان: آواز، تنبک

دوبیت منسوب به فروغی بسطامی

ای سلسله مو دستی بر طره پر خم زن
یک سلسله مو بگشا، صد سلسله بر هم زن

خواهی که شود کشته از هر طرفی فوجی
جانا صف مژگان را یک مرتبه بر هم زن
 
دوبیت منسوب به حافظ

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی
ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

تصنیف قدیمی ـ ای سلسله مو

http://pelakese.com
facebook.com/pelakese
instagram.com/pelakese

پاسبان حرم دل شده ام شب، همه شب 
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم 
دیده‌ بخت به  افسانه‌ او شد در  خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم
یارم به یک لا پیرهن، خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن، مست است و هشیارش کند
ای آفتاب آهسته نه، پا در حریم یار من
ترسم صدای پای تو، خواب است و بیدارش کند
به کجا ها برد این امید ما را؟
به کجاها برد ما را؟
نشد این عاشق سرگشته صبور
نشد این مرغک پر بسته رها
به کجا می روم یارا؟
به کجا می برد مارا؟
ره این چاره ندانم به خدا به خدا
نشود دل نفسی از تو جدا به خدا
به هوایت همه جا در همه حال
به امیدی بگشایم شب و روز پر و بال
غم عشقت دل ما را
به کجا ها برد یارا؟

محمدرضا شجریان- دل شدگان- پاسبان حرم دل

بگذر شبی به خلوت این هم‌نشین درد
تا شرح آن دهم که غمت با دلم چه کرد

خون می‌رود نهفته ازین زخم اندرون
ماندم خموش و آه که فریاد داشت درد

این طرفه بین که با همه سیل بلا که ریخت
داغ محبت تو به دل‌ها، نگشت سرد

من برنخیزم از سر راه وفای تو
از هستی‌ام اگرچه برانگیختند گرد

روزی که جان فدا کنمت باورت شود
دردا که جز به مرگ نسنجند قدر مرد


https://facebool.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousi.com

گلهای تازه ۱۹۰ - استادان شجریان و لطفی - هم‌نشین درد

محمد عبدالوهاب - اعجبت بي اسطوانة

چهره را صیقلی از آتش می ساخته ای
خبر از خویش نداری که چه پرداخته ای
در سر کوی تو چندان که نظر کار کند
دل و دین است که بر یکدگر انداخته ای
مگر از آب کنی آینه دیگر ورنه
هیچ آیینه نمانده است که نگداخته ای
چون ز حال دل صاحب نظرانی غافل؟
تو که در آینه با خویش نظر باخته ای
نیست یک سرو در این باغ به رعنایی تو
بسکه گردن به تماشای خود افراخته ای
آتشی را که از آن طور به زنهار آمد
در دل صائب خونین جگر انداخته ای
صائب تبریزی

چهره را صیقلی از آتش می ساخته ای- محمد رضا شجریان- همایون خرم

دستگاه : شور - آواز دشتی
غزل حافظ
مزن بر دل ز نوک غمزه تيرم
که پيش چشم بيمارت بميرم
نصاب حسن در حد کمال است
زکاتم ده که مسکين و فقيرم
چو طفلان تا کی ای زاهد فريبی
به سيب بوستان و شهد و شيرم
چنان پر شد فضای سينه از دوست
که فکر خويش گم شد از ضميرم
قدح پر کن که من در دولت عشق
جوان بخت جهانم گر چه پيرم
قراری بسته‌ام با می فروشان
که روز غم بجز ساغر نگيرم
مبادا جز حساب مطرب و م
اگر نقشی کشد کلک دبيرم
در اين غوغا که کس کس را نپرسد
من از پير مغان منت پذيرم
خوشا آن دم کز استغنای مستی
فراغت باشد از شاه و وزيرم
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه
ز بام عرش می‌آيد صفيرم
چو حافظ گنج او در سينه دارم
اگر چه مدعی بيند حقيرم


دولت عشق...محمد رضا شجریان

محمدرضا شجریان... نه قدرت که با وی نشینم

غزل: مولانا | آهنگساز: حسین یوسف زمانی | تار: شهرام میرجلالی | آلبوم: بوی باران

www.facebook.com/delnavazan.playlist



ای خدا این وصل را هجران مکن
سرخوشان عشق را نالان مکن
باغ جان را تازه و سرسبز دار
قصد این بستان و این مستان مکن
چون خزان بر شاخ و برگ دل مزن
خلق را مسکین و سرگردان مکن
بر درختی کآشیان مرغ توست
شاخ مشکن مرغ را پران مکن
شمع جمع خویش را برهم مزن
قصد این پروانه حیران مکن
نیست در عالم ز هجران تلختر
هر چه خواهی کن ولیکن آن مکن

ساز و آواز مثنوی افشاری | محمدرضا شجریان

چه شود به چهره زرد من نظری برای خدا کنی
چهارباغ
چهارپاره
محمدرضا شجریان
شعر از هاتف اصفهانی

استاد محمدرضا شجریان * دلشدگان * گلچهره

Nader Garous