javadm

hell yea

Rap farsi

feru

my playlist

iNsTrUmEnTall

05 - Search For Love (Prod. By Reza R - E)

04 - Uneasy (Prod. By Farsea)

02 - Choppy (Prod. By Farsea)

01 - Say Hello (Prod. By Reza R - E)

Fade Shim (Ft Alireza Renzo)

ZedBazi - Bekhand Masnooyi (AFX Remix)

Skrillex & MUST DIE! - VIP's (MUST DIE! Remix) OUT NOW 
Free Download: hive.co/l/2xjwd

Follow MUST DIE!
mustdiemusic.com
fb.com/mustdiemusic
twitter.com/mustdiemusic
instagram.com/mustdiemusic
@mustdiemusic
youtube.com/mustdiemusic
open.spotify.com/artist/4aBx7mA6lUOVhEsjokZrXb

Follow Skrillex
skrillex.com
fb.com/skrillex
twitter.com/skrillex
instagram.com/skrillex
@skrillex

Free Download

Skrillex & MUST DIE! - VIP's (MUST DIE! Remix)

spring

#2.Blossom

#1.Spring

3.فراموشم کن

همخوان:

نقطه هامو بذار سر خط وقت رفتنه رسیدم آخر خط
غزل رو بخون که سراپا گوشم منو فراموشم کن فراموشم
نقطه هاتو میذارم سر خط وقت رفته رسیدی آخر خط
غزل رو بخون که سراپا گوشم تورو فراموش میکنم تورو فراموش میکنم

قسمت یک:

دنیا رو دوباره دیدم هر روز مسخ میشم توی همین کالبد میمیرم
دلم منتظر فرشته ها نیست دوتا بال دارم دنبال دوتای دیگم
خسته از روز و شب اون کوه رو کند
غرق توی رود و مرز خوب و بد
سنگینه توشه ام رو دوش من
درگیر پول و کسب مسیر هرز
نه خب اینا که دلیل نمیشه نباید من رو ترک کنی بری به ریشه
ببین این دنیا دار مکافاته خودمو خودتو بکش تا چشمام وا شه
جسم و سایه بودیم تو پا به پام اومدی
هنوز تک به تک یادمه واژه هاتو ولی
بلاخره خورشید میره خلاف روزی
میمیرمو میریو میرمو تنها میمونی

همخوان:

نقطه هامو بذار سر خط وقت رفتنه رسیدم آخر خط
غزل رو بخون که سراپا گوشم منو فراموشم کن فراموشم
نقطه هاتو میذارم سر خط وقت رفته رسیدی آخر خط
غزل رو بخون که سراپا گوشم تورو فراموش میکنم تورو فراموش میکنم

قسمت دو :

بهم میگی فراموشم کن اما دل نمیکنی خودت از آغوشم
اگه تو بری تصویرم بهت نمیخوره
چیزی که نکشتت قوی ترت میکنه
اما تو همون چیزی که نبودت میکشتم بودنتم قوی ترم
من اندازه همه بودنات بودم تیر خلاص رو بهم بزن من اینور لولم
من ندای زوزتم
من صدای موندنم
فراموشم کن ملالی نیست واسه دل شکسته ی مردم دوایی نیست
من همه دلارو شکستم کوتاه بودم نرسیدم صدای یه نسلم
میزنیم همو برا پول هم دور
سحر نزدیکه ذره ای صبر کن
من نمیخوام آیینرو بشکنی تورو فراموش میکنم تو هم فراموشم

همخوان:

نقطه هامو بذار سر خط وقت رفتنه رسیدم آخر خط
غزل رو بخون که سراپا گوشم منو فراموشم کن فراموشم
نقطه هاتو میذارم سر خط وقت رفته رسیدی آخر خط
غزل رو بخون که سراپا گوشم تورو فراموش میکنم تورو فراموش میکنم

قسمت سه:

باشه فراموشت میکنم ولی نگو بم سایه این رسم رو اوردی از کدوم کتاب کدوم آیه
دنیا سلول بدون دیوار یاغی
کجا واست بنویسم یادگاری
نوک قله ای ابرارو پاره میکنی و به چرخ فلک داری دید کامل پادشاهی
یا یه آسمون خراشی از یه جنبه ی مادی که خلق رو میبری به مناظر رویایی
چه روزایی رو سپری کردیم
چه شبهایی رو که صبح نکردیم فراموشی هم یه تواناییه
باید استفاده کرد رها و خالی شکل
پیالرو بذار روی میز و برو تف به آییه ای که نگه داشت پیش خودم تورو
ما جسم و تصویر بودیم من میخندیدم تو همیشه غمگین بودی

Avaze Charkh Haa

Faramoosham Kon [Prod. By Diako]

6.گیتی

قسمت یک:

برگرد به وجه قبلی از گیتی که بودی نزدیک من
جیب خالی از وجه نقد اما پشت چشم ها هنوز اندیشه هست
زین رو ببند رو کمر غلامت خونی کن جنگل رو با عدم سو سابقه
پهلوونتون نخ پاره کرد توشه ی راه تو زخم های من
بیا نوش دارو رو از ما بخر هنوز هر جا برم یه سهرابی هست که دم مرگ
که رسم وطنش اونو خفه کرده فضا یه ذره سرده
امسال باب باش و سال بعد غیب شصت تا ضربه بزن ناز شستت 
بزن تا دنیا هم مارو میزنه بزن تیر عطار تار رو میزنه بزن

همخوان:

گیتی مارو آزاد گذاشتی بین راه های متفاوت
گیتی تو به ما بال ندادی اما پرواز رو سپردیم به خاطر
گیتی گیتی هزار ساله که بشر تو کفشت حس میکنه ریگی
گیتی تو به ما ایده ندادی ما رویاهامون رو ساختیم با شن و ماسه

قسمت دو:

برگرد به وجه قبلی از گیتی گه آرزو محمل بود
روزگاری اسلحه صحبت بود و به دریا میزدی دل و فلسفه
به نوبت تکنولوژی پیشرفت میکرد به زور و با قدرت به ندرت
مرگ بیغوله ها تدریجیه ولی مرگ به زندگی معنی میده
همه دلشون میخواد که صلح برقرار باشه دولت ها هم شدن معذل برامون
دنبال شهرت و قدرتند و پول
بچه های همه مادرها میمیرند تو جنگ
جنگ سرد جنگ نرم
رفیق جای خودت غولارو بکش
لای ریشه ها بلول و بکن تو خاکمون رشد 
همو بشکنیم تا که نشیم تو لاکمون خشک

پل:

گیتی بچرخ بی نشونه پشت سر این دیوونه خونه
معنی رو زیر پات له نکن ما رو کور ول نکن کر ول نکن (2*)

همخوان:

گیتی مارو آزاد گذاشتی بین راه های متفاوت
گیتی تو به ما بال ندادی اما پرواز رو سپردیم به خاطر
گیتی گیتی هزار ساله که بشر تو کفشت حس میکنه ریگی
گیتی تو به ما ایده ندادی ما رویاهامون رو ساختیم با شن و ماسه
قسمت سه:
میسازم با شن و ماسه کاخ برات دوتا بال سفالی با عقیده ی پرواز
داروه اومد منو سریع لای دستات نهانم کن
گیتی تو این منو شکل دادی منو از تو فضا جمع کن
روزا بیداریمو تو بیداری خوابیدیم
به ته دنیا نظریه قیامتو مالیدیم 
خودمون میبافیم خودمون میترسیم
خودمون میسازیم خودمون میجنگیم
گلوله ای از عقده یه حجم عظیم از سلول های افسرده روی سطح زمین با نقش های عجیب
هیتلرم یا گاندی ام ایندفعه ریخت به هم آزاد میشم ایندفعه
روشنی میاد بعد روزای سخت 
تو هم بخشی از خلقی بگو حاضرم پس گیتی

Giti [Prod. By Diako]

"I DON'T WANT 2 LIVE" is OUT NOW on Never Say Die.
Stream / Buy Vol. 6 ➤ https://NSD.lnk.to/NSDX145

Follow MUST DIE! ➤
http://soundcloud.com/mustdiemusic
http://facebook.com/MUSTDIEmusic
http://twitter.com/mustdiemusic
http://instagram.com/mustdiemusic

Follow Never Say Die ➤
http://nsdx.uk/NSD-Official 
http://nsdx.uk/NSD-Facebook 
http://nsdx.uk/NSD-Twitter 
http://nsdx.uk/NSD-Instagram 
http://nsdx.uk/NSD-YouTube 
http://nsdx.uk/NSD-SoundCloud 
http://nsdx.uk/NSD-Spotify 
http://nsdx.uk/NSD-Snapchat

Never Say Die Vol. 6

I DON'T WANT 2 LIVE

سه تار : استاد حسین علیزاده
تنبک : استاد مجید خلج

Horizon- Hossein Alizadeh

Dordane Single

Farzad Farokh - Dordane

رودی - تهران
شعر و اجرا : رودی
تنظیم : سهند ام زد
عکاس : تارا 
 توضیح عکس : آجر های آزادی ، روز سیصد و شصت و دوم آرشیو پاره پاره ، تارا ، سال دو هزار و هفده
طراح جلد : سواد
تاریخ انتشار : هشتم اردیبهشت نود و هشت

دریافت از تلگرام : https://t.me/roodyrapkone

متن آهنگ :
"همخوان"
تهران یه چیزی رو تو من کشته
تهران من هنوز دستم مشته
تهران، آسمونت سیه چرده
اینجا کسی آزاد میشه که مرده

بخش اول
این درا که بستس حداقل پنجررو وا کن
یه هوای خاکستری، کاسب میده به مشتری
کنار چراغ برق، یه تنه درخت مستقیم
رفته تا خود بالکن، پنجررو وا کن
من و خودم دشمنیم، چه برسه به مردمی که کل فکرشونه فقط بکنن مفت بری و
جیب من، پر نقل کاف و گاف و قرص معده س
یه ذره نون خواستی بکن
داد میزنه از ته چاه که تو این بدن روحی نیست
تو خیابون بچه و دوچرخه و صدای خنده و آوازه خونی نیست
کبوترا کرن از صدای سکوت شهر ، ماشینا فهمیدن پرنده رو هیچ بومی نیست
تهران یه دایرس..
تهران یه دایرس ! یه قاصدک که پر از خط صافهقلب خاطرش 
خوبه چون
تهران یه دایرس و خیلی بزرگه شعاعش
ولی جلو چشم کورت عمرا بره سوراخش و
من میچرخم رو دایره
از سرو بلند قامت جامعه ندارم ترسی
نه حدی نه مرزی نه هیچی نمیتونه بگیره خطی از دفترم 
بکن یه کاغذ سفید اگه میتونی بپوشونی با سیاهی بال ترست و
گاهی ستاره از تلاش بی حد ماه روشنیشو قایم میکنه نداره چاره
جغد شعر من بیداره، میخورم یه گیلاس واژه میدم یه بطری کامل و
من نفسمه آتیش تو دهنم
جلو منو نمیگیره نه پلیس، نه ارشادش
 هیپ هاپ جنسیت نداره
تو رپ میکنی بگی زنی، از پلیسم بد تری، فقط دنبال مایه
شاخه رو بچین منظره رو ببین
اینه اصل مطلب
 شروع کردم و کلماتم موندگار هستن
قفل زیرزمین به دستم
واسه شما چاقالا این زیر جایی نیست اصلا
باید برگردید از اول
حرفام زیادن گوشاتون خیلی تنبلن
جون بکنین از بدن
جواهر رو ول کن من خود معدنم
این شروعی بی پایان آدمای میرا
هیپ هاپ جاودانه
اینو بنویس رو تنم رو سنگ قبرم
که زنده و مردم زیرزمینه تا ابد
با سر بالا با سر پایین

سر بالا سرت پایین
سر بالا سرت پایین
سر بالا سرت پایین
سر بالا سرت پایین 


همخوان
تهران یه چیزی رو تو من کشته
تهران من هنوز دستم مشته
تهران، آسمونت سیه چرده
اینجا کسی آزاد میشه که مرده

Tehran

جهانگیر
کلام / رپکُن: صفیر
آهنگساز: نجوا
میکسینگ و مسترینگ: سعید دهقان
هنرمند مهمان: روزبه سلمانی
طراح جلد: فارلک
ناشر: ملّی
تاریخ انتشار:
جمعه، ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۸

Jahangir
Rapper and Songwriter: Safir
Composer: Najwa
Mix and Mastering: Saeed Dehghan
Guest artist: Roozbeh Salmani
Artwork: Farlek
Publisher: Melli
Release Date: ‏
Friday, May 3, 2019


متن آهنگ :

قسمت اوّل

پشت این دیوار، اُفُق بیمار به بستر چُپُق افتاده شده مظهر غُلُو
 مملکت سُرُمُرُ گنده میگیره واس کفتارا لقمه درسته
وقتی مرغ میشه قد شیر می افته به قُدقُد
عقده کرده عود، عنصر میزنه عُق رو مسلکت
شهروند در نمیاره سر از جرم
ولی تو قنوت داد میزنه مدد کن
شاید فرج شد، مَلَک مُرد
از سر برج افتاد اول ماه فلج شد
این تن رو کفن کن
ولی تومیری (بمیری) تو میری فردا
حاجیته و حوضش و امواج
البته صید که میره دنبال صیاد
نه صبر کن ارباب
خمار آسایش، رو پیشونی داغ تریاک
چه به مجلس بقّال و رقاص
وقتی هرزعلف با وهم گندم از سیراب شدن میگه واس مردم
گلو رو گرو میده به صدای طبل و به جاش
با شاخه و برگ ها ساخته میشه سلّول
پس همچین هم بی ربط نیست بمونی حیرون

همخوان

مهم نیست یه روز بهتر
مهم نیست بخونیم بیشتر
مهم نیست، نبود هیچ وقت
جهانگیر بشکن جام جهان بین

خلق جهان طبق طبق بار کج به منزل برند
این جهان دایره ها، میل به برگشت همی کند

قسمت دوّم

خُرافی بَزَک کن جهانگیر
طمع سه حرف تو خالی که حلال نیست
مثل تورو ما داشتیم
درس نگرفتیم تاریخ کرده تلافی
کردیم با خودت تلاقی
رو بوم نشستم کلاغی
با یکی دوتا قناری
ببینم چجوری میگیری از خلق خدا سواری
این همه فرامین غیر اخلاقی
چطور جا گرفته تو سرت چطور شده طراحی
یه روز چپ روز بعد راست
گذاشتی نیم کاسه زیر هر کاسه
یه روز رونق بازاری روز بعد فاسد
یه گوشِت در و یه گوشِت دروازه
با جناح میگیرنت اندازه
کی گرفته قلاده؟ دِ آخه همساده
زمین با رکودش فخر
میفروشه آب
میشه غوطه ور
آدمی تو رنگ
چندتا تا به آستین کافیه
برم بارانداز تا خاک کنم فارسی
نه مهمه سهم کیه تو جیبت
نه هم هستیم دنبال پول خونی
شمسی قمریش پیش خودمونی

همخوان

مهم نیست یه روز بهتر
مهم نیست بخونیم بیشتر
مهم نیست، نبود هیچ وقت
جهانگیر بشکن جام جهان بین

خلق جهان طبق طبق بار کج به منزل برند
این جهان دایره ها، میل به برگشت همی کند

قسمت پایانی

نه قبله ی عالم نه آفتاب عالم تاب
نه نوکرم چاکرم نه غلام مادرزاد
جهانگیر تو فتح میکنی ولی فتوحاتت دلیل به نامیرا بودنت نیست
بتازون که پشت ای دیوار
افق بیدار میکنه تجدید میثاق
میتابه مهر خاوران
تو دل باورا


لینک بارگیری ویدئوآرت های جهانگیر به صورت یکجا
http://www.mediafire.com/file/cpubxbzayeybbz9/Safir+-+Jahangir+%5BProduced+By+Najwa%5D+MP3.rar

(Mp3) لینک بارگیری آهنگ جهانگیر به علاوه ی شعر و جلد به صورت یکجا
http://www.mediafire.com/file/cpubxbzayeybbz9/Safir+-+Jahangir+%5BProduced+By+Najwa%5D+MP3.rar

(Flac) لینک بارگیری آهنگ جهانگیر به علاوه ی شعر و جلد به صورت یکجا
کیفیت بالاتر
http://www.mediafire.com/file/nuqbed8z3447ivn/Safir+-+Jahangir+%5BProduced+By+Najwa%5D+FLAC.rar


صفحات نشر ملّی
www.Mellistream.com
www.Soundcloud.com/Mellistream
Telegram.Me/Mellistream
Instagram.com/Mellistream
Twitter.com/Mellistream

Friday, May 3, 2019

Jahangir [ Produced by Najwa ]

ahang gol bigoldon
omidvaram dost dashte bashin>
tanzim masoud jahani

Gol bi gooldon

music jadid be nam ghamet nabashe <ba tanzim masoud jahani nazanin v mrc az hadi hosseini aziz 
omidvaram ghametoon nabashe v az music jadid lezat bebarid

Bia4Music.ir

Ghamet Nabashe,mehrad jam

"گوزن"
كلام: نهان
آهنگ: نكو
تنظيم: نكو
طرح جلد: حامد قلى نسب
تاريخ انتشار: ١٢ خرداد ١٣٩٨
“Gavazn”
Rapper: Nahaan
Composer: Nekoo
Mix, Mastering: Nekoo
Artwork: Hamed Gholinasab
Release Date: 2 jun 2019
Mediafire link: https://bit.ly/2JV0I0W



قسمت 1 :
چشاتو به من دیوونه ندوز/جلدمو پاره کرده شیطون
آدمیتارو بالا میاریم/حتی خدامونم میفروشیم با بازاریم قاطی
کسی قد زندانبان ندیده ابد/بدون شناخت گناه وکیل همن
با شعارم حل نمیشه الکی کله نزن/اوضاع خوبم باشه یه سریا پی دردسرن 
پایشو میسازه با دستای طبقه ی پایین و قاب میگیره اسامیه عقبه ی عالیشو
خودشو گم میکنه لا دفاتر مالیو هرجا حس خطر کرد با دشمن قاطی شد
همخوان:
بگو بهم کجا خونه هامو بچینم/انقدر خودم نبودم که به ایینه هم پیچیدم
قاصدکم باد و نخواست تو هر سال میفتی میری بالا باز مثل شاخ گوزن (*2)
قسمت 2 :
سال های گذشته پشت سرمون خطر بیخ گوشمون
حقیقت جلو چشممون لخت
گرفته یقمونو
قطر این دایره عمق فکرته/میخواد روحتو عقده شکل بده
مگه این که معجزه بشه
از کوره در میریم تورو کر میکنیم
واسه رسیدن به خیر گاهی شر میکنیم
تو کل عمرت دنبال منبع و معدن
قاشق نقرت کو خان خنجر چوبی؟
پای نگاه بیگانه توی ملکت قلم
فکرت غلط
گوشای مخفی نمیخوان از ما شعر بشنون
لباس کارآفرینارو کردن تنت
ولی محرز واسه همه کارت فقط تلست هوس
همخوان:
بگو بهم کجا خونه هامو بچینم/انقدر خودم نبودم که به ایینه هم پیچیدم
قاصدکم باد و نخواست تو هر سال میفتی میری بالا باز مثل شاخ گوزن (*2)
قسمت 3 :
فهم بحثیه که صاعقه زد بش اگه زمان کند شه شاید قابل درک شه
ولی فاقد مکث / هیچوقت نمیبینی راکد مکر
بذار وا بشه مغز / ساده بگم
امنیت افکار نداری علم اینو
چون یه فکل کرواتی توی تلوزیون
تو هم مثل بقیه دنبال پول و پله میری
برسی یا نرسی بهتر خفه خون بگیری
بوی تند نفرتی که ته کوچه گیری
نه نه برو پاتو بکش عقب
غروبا تو خون منن
توی روزات نیستش هدف
طلوع مصنوعیتو از کجا چند میگیری؟
چشاتو به من دیوونه ندوز
پای غم بیهوده نسوز

Gavazn [Prod. by Nekoo]

زمانی که منو ترد میکردی از عدن 
خاکیه پنهان خلق انتهای تنگ تر از روحم 
چقدر سنگینم از بی وزنیه وجودت وقتی نقش میزدی تو به این پیکر 
کالبدم این طنینو طی کرد 
من از گل تو روییدم به دیدن 
که خارای سیاهت نمیتونن ببینن 
من از ین تضمین چه بی ضمانتم وقتی یگانگی اجباری برای رویش گل نیست 
اما شاید میشد صدای آواز پرنده های وجودو از کوچه بپرسیم 
کجایی خورشید که 
گناهِ پل ریختن از صدای پای سکوتِ این سایه ها بود 
بیا به هم بتابیم تو این قبیله های حجابت که دلیل کشف ستاره ها بود 
شاید همینم دلیل خلق "نگاه" بود 
بگو اهریمن کدوم ستاره ان پلک های بسته رو دو تا کهکشان مجاورت 
شاید دل به معاشقه ی تو بسته پرنده که نمی وزن باد های مخالفش 
شاید تو خود بادی 
خالق اتفاقی 
که این جهان زاییده شده اتفاقی 
اما اِنگار تو چشم انداز طبیعت این کالبد بی حجابی 
نقاش این نگاری 
یه روزی از تارای تنیده شده ی دور بدنم بیرون میزنم به خیال خلق خودم 
زخم های تنم دست به یکی میکنن تا به علت نبودن این مرگ حمله کنن 
یه روزی حتی از سوی جهان پرتو غیر 
به معرفت روشن سخنت دل نمیدن 
اون روز چهرتو غرق میکنم تو نقاشیام وقتی چشمای ساکنم صدای برکه میدن 
یه روزی شاید ابر ها از پریدن رنگ 
تو شاهرگ شونه های طبیعت سر 
به تنهایی خمیدنت بتابونن نور 
که سایه ها تماشاچیه رقصیدنتن 
تو قدر اعتقاد من به حامیه نگاهی 
گاهی عجیب الخلقه های خوابیده به بالین درخت ها میریزن از این پاییز تکراری 
بیا تصویرمونو پشت این آیینه بکاریم
-----
چه از زبون آزادی ، چه تو روزنه ی نور پرده های پنهانی
چه تو زندونِ اربابای خیالی
درست همین جایی که ما باشیم
کلِ جهان مدحِ توئه
از ابرای متحرک تا آسمونای دورِ پُر از آتیش
همون دایره های تو خالی نقاشیت
جاری ، تو ردای باد قرمزِ کیهانی
تا غبار توی سینه ی رویای بیداری
کران به کران مدح امکانیه که
ما اونو به اسم خدا میشناسیم
ما حرکتِ پر از شوق تو بومت
به ثانیه های تو همه رنگا رو باختیم
همه رنگا رو جز .....، همون حرفای تکراری
چقدر همه پُریم از معمای تاریخ
چقدر دروغ از شد روزای پوشالی ساختیم
چه شبایی که با نبودنت نبوده راهی
با چند قطره وجود و افسانه های واهی
موندگار شدیم تو شهرِ آهن و شیشه
تو رو تو دود تکنولوژی کشیدیمت تو سینه
بهمون گفتن آدم میتونه همه جا ببینه
تو رو زیرِ بارِ قانونای سیستم نمیشه دیدت
زیر چارچوب زیر پرچم قارون
سخنِ عدالتو کشیدن رو سرِ هممون
گور معرفته مهربون منجی کجاست
سرمون زیر زورِ سرانه با کلاه بی کلاه
کلِ جهان مدح توئه
مهم نیست چنذ تا استخونِ چند تا بچه
زیرِ چرخِ ارابه های سرمایه داری میترکن
وقتی ارباب عطسه کنه
مهم نیست وقتی تو خوابِ نازی
با اشاره ی ابروی ملکه هرکی رنگِ پوستش
به قدرِ قصمرو با تحریمِ حیاتش
از خاورِ بیگانه جفت پاهای نازکشو اَره کنه
وقتی زیرِ نظرتیم همه چی دستِ توئه
فقط دیگه چرا تکرار نمیشه لوت؟
عاد و ثمود ، اقوام نوح
همشون همینجان هنوز
و فرائنه ای که پشت کردن به ستاره های آسمون
چند هزار سال قبل تر
وقتی سنگ های عظیم به اراده ی تو به حرکت درومدن
ولی الان ثابتن و علمی که دوباره ریشه کرد

Arraabeha

Sokhan

شد از قلمش خلع 
میریخت تو جامدادی جنگ 
وقتی تراشید سرشو پایه نقاشیش 
همه بهش خندیدن 
گفت چقدر حقیرن این رنگ ها 
یه خط صاف کشید وسعتو نشناخت 
تهش نقطرو انداخت 
گفت خدا همین جاست 
که من میکنم حسش 
ما همه از همین نقطه ها میگرفتیم شکل 
شایدم این کرم تو این جهان پیله نمیشه 
وقتی شکم هوا پر از خاکه 
باید پروازو بلد باشه اون تا بشه فاتح 
چشماش که بازه اما نگاه میکنه به ساعتش میفهمه هنوز خوابه 
میکشه ۴ تا خطه صاف هی 
از همون خطایی که بهشون میسپاره باد دل 
گفت پروازو مدیونم به ایم ریسمانه پاره 
کجای اتاقت شدی پنهان که اگه نورم بهت بتابه نداره فایده 
بگذریم در کل تق تق تق 
در شد باز یکی گفت بس کن 
همه هستیم 
اما هیشکی همرنگ نیست 
من دارم خفه میشم از این تنگی 
از این تردید 
شاید ما تو دنیای بعد مرگیم 
شایدم همین جا نشستیم منتظر چرخیم 
چرخ ارابه های خاموش 
زیر جهل دریای مغلوب شده به پیروزیه فانوس 
ولی ما که از چوبیم غرق نمیشه هیچکس 
انگار شنای ساحل شناگرای خوبی نیستن که غرق میشدن تو ماهه کامل 
نه چون اونا از خاکن 
تهش همه یکی ان
تو این عالم ذر چیزی برای ترسیدن نیست که بخوام ببینم
-----
مثل ارابه ها رو من قدم بزنید
کل جهانِ سفید منو با رنگ بخرید
من همین پهنا من همین گستره ی سفید
من همون پیچی که تو موهای لیلی نمیشه دید
بزن آبی کهشکونِ پسِ آسمون
از شهر بزن بیرون روی این دنیای کاغذی
زمین صاف و بی مرزه تا وقتی با منی
من و تو رویاییم یه عالمیم

Rang'Haa

-----------------------------
07 . Skit (3ta harfe akhar)
-----------------------------
بی قیدو شرط بدون نیت 
بدون هیچ انتظاری از وجود سیرت 
نمونده نیازی برای دیدن 
ندیده های حبس شده پشت میله های بدون سلول چشم های خیرم 
بیاید بریم جایی که ستاره هاش تیرن 
تو رویایی دیدن کابوس خواب ندیده ام 
جایی که دهن مردمش همیشه باز نیست 
جایی که برنده بمونیم با این که باختیم 
این تفکرا که فقط غمن 
نمیدونم
یا این غما باعث افکار منن که میخونم ؟
همین مجمعم پاسخ سوال صلاح جمع نیست 
تا کی به گردنتون آویزه طلای تحقیر؟
تا کی میخوایید شورش کنید علیه بند تسبیح 
دونه ها علت پراکندگیتون پارگیه نخ نیست 
شماها فقط رعیتین پای این قلو زنجیر 
باید بدونین که اربابه که میکنه تغییر 
من سعی کردم شمارو بیرون بکشم ولی انگار فقط خودم دارم غرق میشم تو لجن 
خواستم تنهایاتونو دور کنم ازتون ولی خودم نقابشو میکشیدم رو صورتم‌
بیایید بریم جایی که نیست اثری از بودنم 
یا حتی از کبوترم 
ولی هنوزم تو سرم میبینم دونه هاش رو خاکن 
به امید برگشتنش چه خونه ها که ساختم 
چه زوزه ها که بادم میکشید اما هیچکس صداشو نمیشنید 
این چراغو نمیشه دید با این ک هوا تاره 
اما صدای سازش 
می ارزه به لرزیدن انگشتای شهنازت رو تن سیمت دنیا 
رو سر سیبت افتاد کدوم درخت فهمت ؟
ساکنین ستاره های سنگدل 
انگشت اشارتون سمت کدوم دل تنگه 
کدوم حشره طعام مدفوع سیری ناپذیر این مرگه ؟
دروغتون قشنگه 
چه آهه سردی از دل تنها میره تو کوچه ها 
هنوزم میاد روح این شهر به خواب پوکه ها ؟
شاید به جای فتحش 
دلم گرو حضم همین سه تا حرف آخره که نوشتم رو قلبش 
بیاید با هم بریم به همون جایی که بفهمه 
به همون جایی که بشه بهش بگن دل

Skit (3ta Harfe Akhar)

-----------------------------
06 . Pesar Bache
-----------------------------
یه پسر بچه که زندگیشو شروع کرده تو یه کوچه ی باریکو 
کثیفه پر از لکه 
با یه قفسه ی چوبی پر از هیچی که تکیه به دیوار زده با یه میخو چند تیکه چسب که
 دلگیر از خالقی که رنگ پوستشو سیاه آفریده شاید هیچ موقع بخشیده نشه 
سنگ فرش خیابون میده بوی آغوش مادرشو از دید اون زندگی یه تحقیر محضه 
تو حرارت شهرم اون اغلب لباسشو بیرون میاره از تن
 یه ساعت مچی بد رنگ رو مچش که همیشه خوابه انگار خسته اس 
کی میخواد عاقل شه نمیدونم من اصلا 
پدرش یه سرباز تو جنگ جهانی سوم بود که هیچ وقت به خونه برنگشت 
پس هیچکس نیست که واسه شام میز بچینه وقتی نمیدید پدرو مهمونه سرزدش 
میزنه آلبوم عکسای خونوادگیشو ورق 
معلم سر کلاس دنیا حاضریشو نزد 
با خودش گفت تو جایی که ارابه میشد قلم 
من یه جاده ی سیاهه پر از راهه پیچو خمم 
مثل درختی ک دلش لرزیدو برگهاش ریخت 
حقیقتو تو دستای مرد نجار دید 
شاید اونم میخواست یه پسر واقعی باشه 
نه یه ادمک چوبی بشه هم بازیش 
زیر آوار نگاهی که از چشماش میگذشت 
بین مردمی که برده ان و انکار میکنن 
اون پادشاهه قلمرو تنهاییاش بود 
نه سرزمین هایی ک با خون اشغال میشدن 
اون رنگ میزد به دیوارای شهر تا شاید انتقامشو از این زمین یخ زده بگیره 
اما تمام رنگ های تاریکه دنیارو جمع کنی یه صحنه از این منظره نمیشه 
میگفت با یه گل میشه بهار 
رومو میشه یه روزه ساخت 
تق تق 
کیه میزنه در پس 
دوباره یه مهمونه ناخونده 
پسرک اینو گفت تو واهمه ی مرگ 
دست نوازش کشید رو سرش راهبه ی شهر 
چشماشو بست تنش انگار شد سرد 
شد طرد رفت جایی ک نشه پیداش کنن 
گفت تو جهانی ک پر شده از کوتاهیه فکرت 
چقدر بلند تر شد قد این دیلاق جهل 
شاید دیگه نمیزنه نبض این سکوت ک این شهر زندست هنوزم به اجبار وهم 
چه کلافه میبافتمت تو منظره ی بومم 
من هنوز باید تو این زمین یخ زده بمونم 
وقتی رنگی نیست که به صورت بی روح این شهر بزنم 
چطور از دستی ک روش نقش زده بخونم 
عا پسرک من هنوزم خسته ام 
میاد از همه چی بدم 
حالمو بهم میزنه رفتن 
بعد از آخرین برف دیگ خروس نمیخوند کبکم 
تو دنیای ساخته مغزم چقدر سفیده 
با این وجود هنوزم میشه دیدت

Pesar Bache

-----------------------------
05 . Noor
-----------------------------
از لرزه های افتاده به اندام این پهنا 
شکستن بغض های گلوی پنجره ی تنها 
اما این درد همیشه هست همراهش 
ک باز میکنه قلبشو تا 
نور مهمونه خونه بشه 
به کوتاهیه فکر تمومه سایه ها دونه بده 
شاید یه روز برسه از لونه بره 
قبل از این ک این خونه متروکه بشه 
باد بشین رو نیمکت های شکنجه گر تنهایی زوزه بکش 
پرده ها مینون میکنن دل 
از سقفی ک آوارو میپرسته ک میشه نصیبش 
و درختای خونه نشینه زرد 
سر 
تکون میدن به نشونه ی فهم
ک زیر بار حرفای زور باد 
خمیده نمونه تن 
اون کلی باج به خزون برگ هاشو داد 
ک دوباره جوونه زد 
از نگاهه دوخته به زمینش میشه فهمید ک 
نگرانه تمومه فصل 
نگرانه پاییزه محزونه بعد 
تنها باورش اینه ک تمومه شب 
نور کجایی خودتو بده نشون 
چشم ها مستحق تحقیرن 
بزار کوچیک شه مردمکشون 
اما بیا 
بیا تموم شه این پلیدیا 
بیا تموم شه این رنگ سیاه 
تموم ترس های بچگیام 
تو نبودت میکشیدن چنگ به دیوار 
هنوزم صداشون تو گوشم هست 
هنوزم میندازن رو شونم دست 
چیو میپرستید تو این مذهب سکوت 
که خورشیدش طلوع نکرد 
بدون نیست پاییز فصل رسیدن 
زاییده ی تابیدنته دیدن 
بده قول که بیدارم کنی اگه پایه قصه ی خوابیدنت بشینم 
میرم از شهر سایه های بالغت 
که تابشه آفتابو بلعیدن
از فصل بارش های برف 
تو عمق شعرهای نرسیدن 
از چین تو باد موهای ابر ها 
زاد گاهه نگاهه رنگ ها 
میرم از شهر کشیدن نقش رو نقش های پاره سنگ ها 

باد 
منو تو زمانه زیادی برامون باقی نمونده از یاد 
رفته هارو فراموش کن بزار بتابم رو تمومه شاخو برگ ها 
موهای پریشونه این ابر های حریصو از رو صرورتم بردار 
بزار بتابم 
بزار یه شب سرمو راحت رو‌بالش بزارم 
بخوابم