آهنگساز و تنظیم کننده: هادی رحمانی
ترانه و اجرا: مهیار گودرزی
ضبط، میکس و مسترینگ: استودیو صبا
کاوه عابدین
ویولن‌سل: مهیار طهماسبی
پیانو: هادی رحمانی

Pileh

پیله - The Cocoon

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

هرچند همه کارهای منتشر شده کانون مورد قبول ما نبود، اما بهتر آن دیدیم تا از سانسور تاریخ به دور باشیم و هر آنچه در دست داریم ارائه کنیم

ابوسعید ابوالخیر

.
.
[برای مهساها و نیکاها
و برای زن، زندگی، آزادی]
.
.
پنجره زنگار بسته
شب در خانه مانده‌ 
و زمان پشت شیشه ساعت جایی حوالی نیمه‌شب ماسیده است.

ارابه‌های مرگ
و قدم‌های دزدانه شحنه‌ها
ردی لزج بر زمین برجای می‌گذارند
بی که بدانند
گام‌های مصمم فاتحان شب 
از پس آن‌ها
هم‌زمان 
کمی از پوست خیابان‌هامان
می‌تراشند
و رد آنان را از شهرهامان می‌زدایند
و در این سوی دیوار
صفحه گرامافون را به حرکت ئرمی‌‍آورد
و لختی بعد، ما خود را میان خانه
و به ضرب‌آهنگ قدم‌هاشان
به رقص 
درمی‌یابیم

ما عادت داشتیم
که کلماتمان از لبانمان فراتر نروند
و ناگزیر
در لیوان چای ته‌نشین 
یا در گنگ ابر سیگار محو 
یا تنها به نفس‌هایی بی مفهوم و سرخورده بدل شوند

چراغ هم‌چنان خاموش است
نفس‌هامان
این بار
حروف منقطعی نامرئی را پرواز می‌دهد
که از تاریکی شب عبور 
ردایی تیره بر تن می‌کنند
در هم می‌آمیزند
و میان شیشه پنجره
به خطوط و ترک‌هایی تبدیل می‌شوند

کلماتمان
فریادهامان
از میان ترک‌ها 
راه به بیرون می‌جوبند
و ابرهای متراکمی می‌شوند

شب از خانه می‌گریزد
و نسیم، 
عقربه‌های ساعت را به جایی حوالی سپیده‌دم می‌چرخاند

باران
چونان رشته بریده گیسوانت
الف‌های ممتد و کشیده می‌شود

و بدین سان
مشق هزار، که صدها هزار، که بی‌شمار، آزادی می‌کند
.
.
موزیک:
Aftondland
از
För Alltid
و صبح‌گاهی
اثر استاد حسن کسایی
تنظیم استاد حسین علیزاده

مشق آزادی

شعر و صدای احمد شاملو | موسیقی: اسفندیار منفردزاده | از آلبوم: شعرهای احمد شاملو، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان - 1351
*
مرا
   تو
    بی‌سببی
               نیستی
به راستی
صلت کدام قصیده‌ای
                       ای غزل؟
ستاره‌باران جواب کدام سلامی
                                      به آفتاب
از دریچۀ تاریک؟
کلام از نگاه تو شکل می‌گیرد
خوشا نظربازیا که تو آغاز می‌کنی

پس پشت مردمکانت
فریاد کدام زندانی‌ست
                          که آزادی را
به لبان برآماسیده
                    گل‌سرخی پرتاب می‌کند؟ 
ورنه
   این ستاره‌بازی
حاشا
    چیزی بدهکار آفتاب نیست.

نگاه از صدای تو ایمن می‌شود
چه مؤمنانه نام مرا آواز می‌کنی!

و دلت
کبوتر آشتی‌ست
در خون‌تپیده
به بام تلخ

با این‌همه
چه بالا
چه بلند
پرواز می‌کنی

شاملو - شبانه

مویه‌های زاگرس نمونه‌هایی است از آواهای سوگ در فرهنگ اقوام کُرد، لُر و لَک که در کرمانشاه، لرستان، ایلام، بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد ساکن‌اند. سوگ‌آواها در مناطق مختلف ایران از تقدس و اهمیت ویژه‌ای برخوردارند و به همین دلیل همواره در طول تاریخ، از لحاظ فرم و شکل ملودیک کمتر دستخوش تغییر شده و خصوصاً در مناطقی چون زاگرس میانی و جنوب زاگرس بسیار بکر و دست‌نخورده‌تر مانده‌اند. آواهای سوگ به لحاظ نغمگی تنوع چشمگیری دارند و مثلاً در ایل بختیاری هر تیره آواز خاص خود را دارد و در سوگ هرکس، با هر ویژگی‌های فردی، شعر و ملودی خاصی را می‌خوانند. این سی‌دی شامل ۲۷ نمونه‌ی سوگ‌آوا در 
میان اقوام زاگرس‌نشین است که بیش از هفتاد هنرمند آنها را اجرا کرده‌اند.
گردآوری و متن: پیمان بزرگ نیا
Zâgros Lamentations:
Examples of Kurdish, Lori and Laki Laments
(Kermânshah,  Ilâm, Lorestân, Bakhtiyâri,  Kohgiluye and Boyer Ahmad)
Owing to their ancient history and rich cultural background,  different ethnic groups in Iran have their own specific customs and rituals when it comes to mourning ceremonies, as in other cultural and ritualistic occasions. These mourning ceremonies are considered to be rituals that are the result of collective emotions which reflect the Iranians’ sorrow and grief, mourning for their loved ones, heros, and saints. These ceremonies prove their deepest love and affection, particularly for the distinguished figures in their family, tribe, or region. Moreover, they are considered to be opportunities to express their tribal and national artistic flair for music along with their passionate feelings.
The laments are known to be sacred and of particular value in different areas in Iran. Therefore, they have been prone to minimum change through time in terms of musical and melodic form. In some areas, specifically in mid and south Zâgros, the laments have remained almost intact. Like the other Iranian folk music repertoires, the abovementioned laments of Zâgros are dying, leaving only few narrator of this particular genre of music behind. Among the Bakhtiyâris there is a wide range of melodically different laments. Each family has its own song and they sing specific songs with specific melodies while mourning for figures with particular personality traits. Among the Kurds, Laks, and Lors of Lorestân,  women sing murs, which is a pretty remarkable and unique song that is called zhan dang by the Lors of Lorestân and Laks. Despite the gradual demise of this type of music, even in the virgin and intact lands of Kurds and Lors, one can most assuredly claim that mur, hure, seru and domdâl are the most ancient and original types of music still being performed.
The main lament singers of the tribe are women, though murs are often performed by men as well. The Lors hold their mourning ceremonies elegantly, filled with distinctive rites. In the past, some of their mourning ceremonies tended to last for weeks or even months. The way of performing the ceremony and even the type of music selected for it depended very much on the status of the deceased. Whenever someone young or a brave man passed away, women sang seru while scratching their faces and cutting their hair locks. Moreover, the immediate family of the deceased would wear black for two or three years. Cutting hair locks is called palkanun by the Lors. 
Listening to the recordings of these ceremonies  from north to south of Zâgros helps one to recognize the similarities they share in terms of the songs and the instrumental melodies. For some tribes, however, the living conditions and centuries of moving from a place to another have caused some minor diffrences in their music. These songs and melodies are performed in different regions with different names. Mur is the name given to them by the Kurds, Laks, and Lors of Lorestân.  While Bakhtiyâris call them gugeriv, domdâl, seru and khungeriv. In Kohgiluyeh and Boyer Ahmad they are known as  ghamune and sharve.


Heyrâ (Lorestân Laki)/ ZAGROS LAMENTATIONS

حمید ناصرآبادی - خاکستر - ترانه : بهمن میری - ملودی : فیروز

15 Ghateh Baraye Taar

Prelude to Esfahan Mode

Cemetery (Canaan)- Christophe Rezai

Music of North of Khorasan (Shirvan)
Publish Year : 2019
Regional Music of Iran 71
Alireza Eslami, Dotar and vocals
M. CD 535

Music of North of Khorasan (Shirvan)

Dondobay/Music of North of Khorasan(Shirvan)

Taknavazan #188 - تکنوازان شمارۀ  188 - A part of Iranian National Radio in the 1960-70(s) - Habib-Olah Badiee (Violin) + Javad Maroufi (Piano) + Jahangir Malek (Drum or Tonbak) in the Scale of Shur «مایۀ شور »

جواد معروفی و حبیب اله بدیعی - Tak Navazan #188

تصنیف « موسم گل» با صدای زیبای قمرالملوک وزیری 

موسم گل

نواجش، نواهای آشنا

نواجش در زبان مازندرانی (گِلِکی) یعنی نوازش. اما به نواهایی گفته می‌شود که [معمولا زنان] بر سر مزار عزیز تازه از دست‌رفته می‌خوانند. ...

‏‎نواجش با حمایت مالی تیمجار قصد دارد تا آواهای آشنا اما کمتر شنیده‌شده از نواحی مختلف و موسیقی‌دانان جوانان را پخش کند. ضمنا منشوراتی هم از پژوهشگران و اساتید در دسترس عموم قرار می‌دهد

ابوسعید ابوالخیر

Nevajesh | نِواجش

Recent comments

Maliheh

Related tracks