آهنگ: علی تجویدی
شعر: رهی معیری
آواز: سولماز بدری
نوازنده سینتی سایزر و تنظیم: کیکاووس مختاری
ضبط: استودیو توکاتا -1392

Didi ke Rosva shod Delam? دیدی که رسوا شد دلم؟

خسروانی |محمدرضا شجریان

آهنگ: موسی معروفی
آواز : سولماز بدری
شعر : وحید دستگردی
ضبط : استودیو توکاتا - خرداد 93 

Mooseme Gol موسم گل

شجریان_ما ز یاران چشم یاری داشتیم

My bud Lonely Kid made a dance edit of my song Blackbird. Hope ya dig! :)

Blackbird 2.0   KINLEY and Lonely Kid

چه بی تابانه می خواهمت
ای دوریت آزمون تلخ زنده بگوری !
چه بی تابانه تو را طلب می کنم !
بر پشت سمندی
گویی
نوزین
که قرارش نیست.
و فاصله
تجربه یی بیهوده است.
بوی پیرهنت
این جا
و اکنون.
کوه ها در فاصله
سردند.
دست
در کوپه و بستر
حضور مأنوس دست تو را می جوید .
و به راه اندیشیدن
یاس را
رج می زند.
بی نجوای انگشتانت
فقط.
و جهان از هر سلامی خالی است
 
شانه ات مجابم می کند
در بستری که عشق تشنگیست
زلال شانه هایت
همچنانم عطش می دهد
در بستری که
عشق
مجابش کرده است
 
شاملو

چه بی تابانه می خواهمت

حسین قوامی (فاخته) متولد ۱۲۸۸ خورشیدی، فرزند رضاقلی قوامی و یکی از اولین خوانندگان دوره جدید موسیقی ایرانی است، او از دوران کودکی به موسیقی علاقمند بودند، حسین خان اسماعیل زاده، همان کسی که صبا، مرتضی خان محجوبی، رضا محجوبی، حسین یاحقی و حسین تهرانی را آموزش داده بود در همسایگی وی بود. هنگامی که حسین خان اسماعیل زاده صدای حسین قوامی را در سنین ۱۰-۱۲ سالگی شنید از پدر او خواست تا به وی اجازه دهد تا آموزش آوازی او را عهده دار شود که با مخالفت پدر محمود قوام مواجه شد.

در آن زمان با دید خوبی به موسیقی نگریسته نمی‌شد و دلیل مخالفت پدر حسین قوامی نیز همین بود، از آنجا که حسین قوام به خوانندگی علاقه داشت و حسین خان اسماعیل زاده نیز مشوق او بود دلسرد نشد. وی به آهستگی با گوش گرفتن آثار خوانندگان آن زمان و تقلید از ایشان به تجربه اندوزی پرداخت، با رسیدن به سن بلوغ محرمانه در نزد عبدالله حجازی آموزش دید، عبدالله حجازی به ردیف‌های آوازی مسلط بود . در سال ۱۳۲۵ از سوی مستعان رییس رادیو به او پیشنهاد کار در رادیو داده شد، محمود قوام به دلیل شرایط خانوادگی و مخالفت ایشان این پیشنهاد را به این شرط قبول کرد که در رادیو به عنوان ناشناس معرفی شود. با همکاری مجید وفادار، حمید وفادار و یا علی تجویدی آغاز به کار نمود، پس از مدت شش ماه روح الله خالقی نام مستعار فاخته را برای وی برگزید. او مجموعا ۲۹ سال از سال ۱۳۲۵ تا سال ۱۳۵۴ در رادیو مشغول به کار بوده‌است. از شاگردان نامی او می‌توان از مجید نجاهی و علی تحریری نام برد. حسین قوامی در سنین ۸۰ سالگی به خوبی می‌خواند. حسین قوامی پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۶۸ بیمارستان ایران مهر در ساعت ۸:۳۰ شب فوت شد و در امامزاده طاهر کرج در جوار غلامحسین بنان و مرتضی حنانه بخاک سپرده شد.


ای جوانــــــی 
رفتی ز دستـــم ، در خون نشستــم 
جوانــــــی، کجایــــی 
چرا رفتـــی که من بر تو عهدی نبستم
غم پیری ، نبود دیری ، که در هم شکستــم
چه امید به کف داده ام را یگانی 
کنون حسرت برم روز و شب بر جوانی
نه هوشیار و نه مستم
ندانم که چه هستم
جوانی چو رفتی تو ز دستم
ندیدم سود از جوانی در زندگانــــــــی
چه حاصل از زندگانی دور از جوانی
جفا کن که بودم دردا که دیدم از مهربانان ، نامهربانی
غمت را نهفتم در سینه اما با کس نگفتم راز نهانی
ندیدم سود از جوانی در زندگانــــــــی
چه حاصل از زندگانی دور از جوانی
چو این دل به نشا دادم
که چون جویم از رهابم
امیدم کجایــــی ، کجایـــــی

اگر در برم نیایــــی ، بخوانم با سوز هجر و داغ جدایـــــی
بخوانم با سوز هجر و داغ جدایــــی

جوانی - قوامی

آواز ماهور
منتهاي عشق
آلبوم: شب وصل
آواز: محمدرضا شجریان
تار: داریوش طلايی
غزل: سعدی


دم درکش از ملامتم ای دوست زینهار
کاین درد عاشقی به ملامت فزون شود

یار آن حریف نیست که از در درآیدم
عشق آن حدیث نیست که از دل برون شود


فرهادوارم از لب شیرین گزیر نیست
ور کوه محتشم به مثل بیستون شود


دیوار دل به سنگ تعنت خراب گشت
رخت سرای عقل به یغما کنون شود


چون دور عارض تو برانداخت رسم عقل
ترسم که عشق در سر سعدی جنون شود


آواز: منتهاي عشق

شبـی کـه آواز نـی تــو شنیـدم          چــو آهـوی تشنـه پـی تـو دویـدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم         نشـانـه‌ای از نــی و نغمـه نـدیـدم
               توای پــری کجایی؟         که رخ نمی‌نمایی
               از آن بهشت پنهـان         دری نمی‌گشایی
                                   ....................
مـن همه جــا ، پی تـو گشته‌ام          از مــه و مهــر ، نشـان گــرفتـه‌ام
بـــوی تــــو را ، ز گـل شنیـده‌ام          دامـــن  گـــل  ، از  آن  گــرفتـه‌ام
               توای پــری کجایی؟         که رخ نمی‌نمایی
               از آن بهشت پنهـان         دری نمی‌گشایی
                                   ....................
دل مــن ، سـرگشتــة تــوسـت          نفســـم   ،   آغشتـــة تـــوســت
بـه بـاغ رؤیـاهـا ، چـوگلت بـویـم          در آب و آئینـه ، چـو مـهــت جـویم
                                توای پــری کجایی؟
در این شب یلدا ، ز پی‌ات پـویم          بـه خواب و بیداری ، سخنت گویم
                                توای پــری کجایی؟
                                   ....................
مــه و ستـاره درد مـن می‌داننـد          که همچـو من پـی تـو سرگردانند
شبـی کنــار چشمـه پیـدا شــو          میـان اشـک مـن چــو گـل وا شــو
               توای پــری کجایی؟         که رخ نمی‌نمایی
               از آن بهشت پنهـان         دری نمی‌گشایی


چه بی تابانه می خواهمت

NavidJ

Related tracks