ایران قصد دارد دو میلیون افغانستانی را که در طرح سرشماری شرکت کردند، اخراج کند. سازمان بین‌المللی مهاجرت می‌گوید در چهار ماه نخست سال ۲۰۲۵ بازگشت ۲۶۵ هزار افغانستانی را از ایران ثبت کرده است که ۷۵ درصد آنها، یعنی نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر اخراج شده‌اند. خشونت بر افغانستانی‌ها در دو سطح حکومت و جامعه روز به روز بیشتر می‌شود تا آنجا که خشونت فیزیکی بر آنها به امری عادی و پذیرفته شده بدل شده است. دولت، مجلس، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی به ماشین تولید نفرت از مهاجرانی که بسیاری از آنها متولد ایران هستند و بخشی از «جامعه ایران» بدل شده‌اند و بدون توجه به وضعیت افغانستان تحت سلطه طالبان، اخراج افغانستانی‌ها را یک «مطالبه ملی» بازنمایی می‌کنند. زمانه در گفت‌وگو با حمیدرضا واشقانی فراهانی که سال‌های طولانی در حوزه حقوق کودکان و کودکان مهاجر فعالیت کرده است، موج بلند مهاجرستیزی و خشونت بر افغانستانی‌ و همچنین انفعال «کنشگران ایرانی» در برابر این خشونت و مهاجرستیزی را بررسی کرده است.او معتقد است هدف‌گیری اصلی این موج مهاجرستیزانه زنان و کودکان افغانستانی هستند، چرا که مردان می‌توانند درخواست ویزای کار بدهند و به ایران بازگردند.به گفته او در میان جناح‌های سیاسی در ایران و بخشی از مخالفان حکومت در خارج از کشور توافقی بر سر قوانین مهاجرستیزانه و اخراج افغانستانی‌ها وجود دارد.

موج بلند مهاجرستیزی و انفعال کنشگران - گفت‌وگو با حمیدرضا واشقانی فراهانی

“زمانه”، رادیو و وب‌سایتی است برای عرضهٴ اخبار، گزارش، گفت‌وگو و تحلیل درباره موضوع‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و نظری … زمینه‌سازی برای ایجاد رادیو زمانه در سال ۲۰۰۴ با کوشش ایرانیانی مانند فرح کریمی، نماینده‌ وقت پارلمان هلند، صورت گرفت. رادیو زمانه از سیزده مرداد ۱۳۸۵ خورشیدی (چهارم اوت ۲۰۰۶)، همزمان با شب صدمین سالگرد جنبش مشروطه، فعالیت خود را آغاز کرد.
محور اصلی فعالیت‌های “زمانه”، پشتیبانی از کوشش‌های فعالان حقوق بشر و جامعه مدنی در ایران ا‌ست. با توجه به نبود فضای باز رسانه‌ای در ایران، یکی دیگر از اهداف زمانه، تلاش در جهت ایجاد تنوع رسانه‌ای است.

موسیقی بشنویم؛ برای آرامش درون و جلای جوهرِ وجود.
‏🕊️🌿

این آرشیوِ جمع‌آوری شده‌ی شنیداری؛ نظم و نظام آنچنانی ندارد، بیشتر شبیه یک‌ انباری بزرگِ درهم است که درش باز‌ است، تجربه‌ی زیسته‌ی شخصی در این سالها، با ساندکلاد و شنیدن موسیقی و پادکست‌ است که برای خودم شبیه تجربه‌ی گم‌ شدن در زمان‌، خیابان، میدان انقلاب، و شهر‌گردی می‌ماند؛ اگر به دردتون خورد با دیگران به اشتراک بگذارید؛ به گمانم حیاتی است که هنر و فرهنگ  علاوه بر مصرف، یا مواجهه‌ی شخصی، با دیگران هم به مشارکت گذاشته شود؛ چرا که خلقیاتِ انحصار‌طلبانه در این زمانه‌ی سیاه، بی‌مهری بزرگی است به ایران، فرهنگ، هنر، و به آیندگان؛ که شاید تحمل این شب‌های سیاه به نیکی و روشنی هنر و فرهنگ آسان‌تر شود. 

#پادکست_بشنویم
#موسیقی_بشنویم
#سپیده_ابطحی

موج بلند مهاجرستیزی و انفعال کنشگران - گفت‌وگو با حمیدرضا واشقانی فراهانی

radiozamaneh