یک سلسله موی... بگشا...  صد سلسله بر هم زد

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو
شرح دهم غم تو را نکته به نکته مو به مو
از پی دیدن رخت همچو صبا فتاده‏ام		
خانه به خانه در به در کوُچه به کوچه کو به کو
می‌رود از فراق تو خون دل از دو دیده ام		
دجله به دجله یم به یم چشمه به چشمه جو به جو
دور دهان تنگ تو عارض عنبرین خطت		
غنچه به غنچه گل به گل لاله به لاله بو به بو
ابرو و چشم و خال تو صید نموده مرغ دل	
طبع به طبع دل به دل مهر به مهر و خو به خو
مهر تو را دل حزین بافته بر قماش جان	
رشته به رشته نخ به نخ تار به تار پو به پو
در دل خویش «طاهره» گشت و ندید جز تو را	
صفحه به صفحه لا به لا پرده به پرده تو به تو

شعر از طاهره قره العین

گر به تو افتدم نظر چهره به چهره رو به رو- با صدای محمد رضا شجریان

آلبوم سرود مهر
آواز ﺑﻴﺎتﺗﺮك

محمدرضا شجریان: آواز
حسین علیزاده: تار
کیهان کلهر: کمانچه
همایون شجریان: آواز، تنبک

دوبیت منسوب به فروغی بسطامی

ای سلسله مو دستی بر طره پر خم زن
یک سلسله مو بگشا، صد سلسله بر هم زن

خواهی که شود کشته از هر طرفی فوجی
جانا صف مژگان را یک مرتبه بر هم زن
 
دوبیت منسوب به حافظ

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی

ای درد توام درمان در بستر ناکامی
ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی

تصنیف قدیمی ـ ای سلسله مو

از کفم رها شد قرار دل / استاد شجریان / گروه پایور

ما را همه شب نمیبرد خواب--استاد محمدرضا شجریان

دولت وصل (دشتی)
آواز : استاد محمدرضا شجریان
نی : استاد محمد موسوی
سه تار : استاد پرویز مشکاتیان

مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام
تو فارغی و به افسوس می‌رود ایام

شبی نپرسی و روزی که: «دوستدارانم
چگونه شب به سحر می‌برند و روز به شام؟»

به کام دل، نفسی با تو، التماس منست
بسا نفس که فرورفت و برنیامد کام

مرا نه دولت وصل و نه احتمال فراق
نه پای رفتن از این ناحیت، نه جای مُقام

چه دشمنی تو، که از عشق دست و شمشیرت
مطاوعت به گریزم نمی‌کنند اقدام

ملامتم نکند هر که معرفت دارد
که عشق می‌بستاند ز دست عقل زمام

بر آتش غم سعدی کدام دل که نسوخت؟
گر این سخن برود در جهان نماند خام!

آپلود : مردی که لب نداشت

دولت وصل (دشتی)، محمدرضا شجریان ، محمد موسوی ، پرویز مشکاتیان

عبدالوهاب شهیدی (مهر ۱۳۰۱، میمه)، خواننده در سبک سنتی ایرانی، آهنگ ساز، استاد آواز و نوازندهٔ عود است.

عبدالوهاب شهیدی در میمه اصفهان و در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. او از اوایل دهه ۱۳۲۰ فعالیت هنری خود را با فراگیری آواز، سنتور و عود نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد.

عبدالوهاب شهیدی در سال ۱۳۳۹ با برنامه گل‌ها شروع به فعالیت و همکاری در رادیو کرد و تا سال ۱۳۵۷ در بسیاری از این برنامه‌ها شرکت کرد. وی همچنین چندین بار در برنامه‌های جشن هنر شیراز شرکت کرد و در این برنامه‌ها با استادانی چون جلیل شهناز، فرامرز پایور، اصغر بهاری، حسین تهرانی، رحمت‌الله بدیعی، حسن ناهید و محمد اسماعیلی همکاری کرد.[۱] عبدالوهاب شهیدی با اجرای بیش از ۲۳۰ برنامه از فعال ترین هنرمندان این برنامه بوده و در فهرست هنرمندان با بیش ترین اجرا (رتبه سوم) قرار دارد. عبدالوهاب شهیدی در اجرای آوازهای محلی نیز پیشرو بوده است. تصنیف معروف زندگی با مطلع اون نگاه گرم تو از این هنرمند است. وی هم اکنون در ایران زندگی می‌کند.

وی علاوه بر آواز فعالیت‌های هنری دیگری نیز داشته که در جای خود اهمیت بالایی دارند. مثل عود نوازی منحصر به فرد خود یا اجرای آوازهای محلی، در میان آثار وی به ویژه در برنامه‌های گل‌ها ترانه‌ها و آوازهای محلی بسیار زیادی توسط وی خوانده شده‌اند. خود تصنیف زندگی نیز مربوط به آهنگ و آوازی محلی بر روی شعری از هما میر افشار می‌باشد که در دستگاه ماهور با تنظیم فرامرز پایور اجرا شده است. هم‌چنین وی قطعات قدیمی معروفی مثلا آثار عارف قزوینی را نیز اجرا کرده که از میان آن ها می توان به تصنیف های گریه را به مستی بهانه کردم (در آلبوم قدیمی حرف) و گریه کن که گر سیل خون گریی اشاره کرد.

زندگی نامه

عبدالوهاب شهیدی فرزند میرزا حسن شهیدی ملقب به صدرالاسلام و متخلص به طوبی است. او اول مهرماه سال ۱۳۰۱ در شهر میمه و در خانواده‌ای روحانی به‌دنیا آمده است. عبدالوهاب شهیدی مشوق اصلی خود را پدرش می‌داند و در این باره می‌گوید: «پدر هم از آن جا که موسیقی را خیلی خوب می‌دانست، به من کمک می‌کرد و چند مثنوی را به من یاد داد که‌ای کاش نرفته بود و من از او بیش تر می‌آموختم. اما ۱۳ ساله بودم که ایشان درگذشت». وی با اسماعیل مهرتاش آشنا شد و این آشنایی منجر به این شد که نزد وی فراگیری موسیقی را شروع کند. ابتدا آوازهای تاج اصفهانی و ادیب خوانساری را آموخته بود اما اسماعیل مهرتاش به او می‌گوید باید همه این‌ها را از ذهنت پاک کنی. بدین ترتیب عبدالوهاب شهیدی صاحب سبک منحصر به فردی شد.

در سال ۱۳۳۵ روابط عمومی ارتش توانست برنامه‌ای در رادیو به خود اختصاص دهد که آن هم موسیقی بود. به‌جز عبدالوهاب شهیدی، حسین قوامی و ایرج هم برنامه داشتند که تا چهارسال در آن جا بودند.

برخی از آثار منتشر شده
آثار قدیمی

این آثار مربوط به دوران برنامه گل‌ها می‌باشند و تعداد آن هار بی شمار است که در زیر نام برخی از آن‌ها آمده است. برخی از این آثار به علت قدیمی بودن کیفیت پایینی دارند. این آثار در گذشته علاوه بر پخش در رادیو در قالب نوار صوتی نیز منتشر می‌شدند:

    حرف (گل‌های رنگارنگ، برنامهٔ شمارهٔ ۲۶۶): دربرگیرندهٔ تصنیف گریه را به مستی بهانه کردم (اثر عارف قزوینی)، گوینده: روشنک و آذر پژوهش، تنظیم کننده: جواد معروفی، آواز و عود عبدالوهاب شهیدی، آهنگ سازان: عارف قزوینی، علی اکبر شیدا و جواد معروفی، اشعار از: عارف قزوینی، عراقی، حافظ شیرازی، رهی معیری.
    بهار غم انگیز (گل‌های تازه، شمارهٔ ۷): در دستگاه اصفهان، هم نوازان آواز: جواد معروفی، همایون خرم و جهانگیر ملک، گوینده: نیکزاد، اشعار از ه. الف. سایه.

نظر محمدرضا شجریان درباره عبدالوهاب شهیدی

استاد محمدرضا شجریان در جشن یازدهم خانه موسیقی در حضور اساتید موسیقی ایران درباره استاد عبدالوهاب شهیدی گفت: او بزرگ‌مرد آواز هنر ایران است و سالیان درازی است که دستش را بوسیده‌ام و در حضور او کُرنش کردم و هیچگاه به خود اجازه ندادم که در حضور او عرض هنر کنم و از این بابت که من آمده‌ام جایزه او را تقدیم کنم متاسفم، استاد مرا ببخش و من در اندازه‌ای نیستم که جایزه شما را بدهم.

عبدالوهاب شهیدی - عاشق و مست Ashegh O Mast

محمد رضا شجریان- ساز و آواز با کمانچه- غزل سعدی- آلبوم دستان

تو را سریست که با ما فرو نمی‌آید ... 		مرا دلی که صبوری از او نمی‌آید
کدام دیده به روی تو باز شد همه عمر		 ... که آب دیده به رویش فرو نمی‌آید
جز این قدر نتوان گفت بر جمال تو عیب		 ... که مهربانی از آن طبع و خو نمی‌آید
چه جور کز خم چوگان زلف مشکینت 		... بر او فتاده مسکین چو گو نمی‌آید
اگر هزار گزند آید از تو بر دل ریش		 ... بد از منست که گویم نکو نمی‌آید
گر از حدیث تو کوته کنم زبان امید		 ... که هیچ حاصل از این گفت و گو نمی‌آید
گمان برند که در عودسوز سینه من		 ... بمرد آتش معنی که بو نمی‌آید
چه عاشقست که فریاد دردناکش نیست		 ... چه مجلسست کز او های و هو نمی‌آید
بشیر بود مگر شور عشق سعدی را		 ... که پیر گشت و تغیر در او نمی‌آید

<سعدی>

محمّد رضا و همایون شجریان - هم آوایی در شوشتری

ترانهٔ مرا ببوس اثری با صدای «حسن گلنراقی»، شعر از «حیدر رقابی»، ساخت آهنگ «مجید وفادار» در دستگاه اصفهان، همراه با ویلون «پرویز یاحقی» و پیانوی «مشیر همایون شهردار» از ترانه‌های موسیقی ایرانی است. شعر «مرا ببوس» در مجموعه شعری از «حیدر رقابی» به نام «آسمان اشک» در سال ۱۳۲۹ در «انتشارات امیرکبیر» به چاپ رسید. در سال ۱۳۳۵ در فیلمی با صدای خواننده نه چندان مشهوری به نام«پروانه» به اجرا در آمد که چندان مورد توجه قرار نگرفت. سپس در در سال‌های سیاه پس از کودتای ۲۸ مرداد، که نهضت ملی مردم ایران را برای مدتی متوقف کرد و امیدها را به یاسی فراگیر بدل ساخت، و در ایامی که در میدان‌های اعدام، قهرمانان، مرگ را به سینهٔ مردم‌دوستی و شجاعت سپر می‌کردند، ترانهٔ «مرا ببوس» برای نخستین بار از رادیو ایران پخش شد. اینبار این ترانه و آهنگ بسیار مورد استقبال قرار گرفت و سال‌ها و نسل‌ها ذهن و زبان مردم به‌ویژه جوانان را به زمزمهٔ مکرر خود واداشت.


ترانهٔ مرا ببوس

اثر حسن گلنراقی
آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.
در سالهای پس از کودتای ۲۸ مرداد در رادیو ایران، برنامه‌ای به نام «شما و رادیو»، به گویندگی «کمال مستجاب‌الدعوه» پخش می‌شد. پیش از پخش ترانه، «مستجاب‌الدعوه» اعلام کرد: «این تصنیف در یک محفل خصوصی ضبط شده، که به‌دلیل جذابیت خاص آن به پخش آن مبادرت می‌ورزیم.» امروزه می‌دانیم که منظور از «محفل خصوصی»، همان جلسهٔ ضبط این ترانه با صدای «گلنراقی» در استودیوی شماره ۸ رادیو تهران بوده، که شاید بدون آمادگی کامل نوازندگان و خواننده انجام شد.

«مرا ببوس» به عنوان ترانه قهرمانی، سرود آخرین ساعات پیش از اعدام، فریاد علیه کودتا و اختناق در تاریخ ایران ماندگار شده است. همین است که تا هر وقت اعدام و کودتا و اختناق هست، مرا ببوس هم هست. از این روست که هرگاه اختناق و زندان و شکنجه بال می‌گیرد دوباره زمزمه مرا ببوس شروع می‌شود، حتی از سوی جوانانی که نمی دانند ریشه‌های این ترانه به درخت تنومند مبارزات بر علیه اختناق و ظلم در ایران وصل است.


مرا ببوس - حسن گلنراقی

Re-arranged and performed By Masoud Sha'aari

--
Based on an old waltz from Tajikistan
Song by Davlatmand Kholov


-- 
بر اساس والتز تاجیکی با صدای دولتمند خالُف بر روی شعر مولانا

Hilat raha kon

تو دوری از برم تو دوری از برم

دل در برم نیست خدا خدا

هوای دیگری هوای دیگری

هم در سرم نیست هم در سرم نیست

به جان دلبرم به جان دلبرم

کز هر دو عالم خدا دلم خدای من

تمنای دگر تمنای دگر

جز دلبرم نیست جز دلبرم نیست

آرام جانم سرو روانم

من بی تو نمانم عزیز من

بیا ای نازنین بیا ای مه‌جبین

دردت به جانم دردت به جانم

از غم عشقت از غم عشقت

دل شیدا شکست دل شیدا شکست

شیشه می در شیشه می در

شب یلدا شکست شب یلدا شکست

از بس که زدم از بس که زدم

ریگ بیابان به کف ریگ بیابان به کف

خار مغیلان خار مغیلان

همه در پا شکست همه در پا شکست

از غم عشقت از غم عشقت

دل شیدا شکست دل شیدا شکست

شیشه می در شیشه می در

شب یلدا شکست شب یلدا شکست

از بس که زدم از بس که زدم

ریگ بیابان به کف ریگ بیابان به کف

خار مغیلان خار مغیلان

همه در پا شکست همه در پا شکست

محمدرضا شجریان - تو دوری از برم Mohammad Reza Shajarian - To Doori Az Baram

آنقدر زیباست که نمی شه به اشتراک نذاشت اما خرید دیسک فشرده ی این اثر یعنی احترام به علی قمصری، همایون شجریان و تمامی اونهایی که برای بودنش تلاش کردن.قدر  این تلاش رو بدونیم.


علی قمصری - همایون شجریان - صنما جفا رها کن (آب نان آواز)

نوا مرکب خوانی 
آواز ما گدایان خیل سلطانیم 
استاد محمد رضا شجریان 
مرحوم استاد مشکاتیان 
جمشید عندلیبی 

NAVAA

اینها بخشی از آرشیو بنده هستند از کارهای استاد شجریان. ه
امیدوارم که به دست اهلش برسه و دل اهلش رو شاد کنه. ه

آلبوم:کنسرت شب وصل
دستگاه: ماهور
خواننده: استاد شجریان

شنیدم ماهی، وُ هم شاهی
میان دلبران، بت صاحبدلان، خدا

شنیدم ماهی، وُ هم شاهی
میان دلبران، بت صاحبدلان ، خدا

گفتم که غمخواری شوی
جانم، در روز جدایی

شمع شب تارم شوی
جانم، ترسم که نیایی

نه دلم بردی تو
نه غمم خوردی 
دلم آزردی ، به خدا

نادیدنِ رویت می کُشدم
آن سنبل مویت می کِشدم

*****

نه دلم بردی تو
نه غمم خوردی 
دلم آزردی، به خدا

نادیدنِ رویت می کُشدم
آن سنبل مویت می کِشدم

نادیدنِ رویت می کُشدم
آن سنبل مویت می کِشدم


شنیدم ماهی(کنسرت شب وصل)/ محمدرضا شجریان

A passionate versatile percussionist with a particular interest in Tonbak (/tɔnˈbæk/, aka Tombak), the ancient Persian goblet drum.

تصنیف قدیمی ـ ای سلسله مو

Rambod Dargahi

Recent comments

farzaad kalhor

Ramtin Khani

Effat

بیژن محمدی

Related tracks