دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

ساز و آواز
در آواز اصفهان

آواز [مظفر شفیعی / حسام اینانلو]

ترانه سرا : مالوک

خواننده : حسین بشیری

GREEN SOFA HOSSEIN BASHIRI -chshma _ lyrics : malook .mp3

وقتی داری تو بارون راه میری گوش بده 
وقتی داری بهش فکر میکنی گوش بده 
وقتی حتی نمیدونه ولی چشماش جلوته گوش بده 
وقتی داشتی تسلیم میشدی گوش بده 
خیلی وقتا حرف دلتو میزنه وقتی خودت نمیتونی به زبون بیاری

در گذر آسمانی پیدا نیست

Poem: Mawlana
Songwriter: M. Reza Shayesteh
Cover Art: Mahdiyar Esmaeilbeigi

ای دشمن عقل من وی داروی بی‌هوشی
من خابیه تو در من چون باده همی‌جوشی
اول تو و آخر تو بیرون تو و در سر تو
هم شاهی و سلطانی هم حاجب و چاووشی
خوش خویی و بدخویی دلسوزی و دلجویی
هم یوسف مه رویی هم مانع و روپوشی
بس تازه و بس سبزی بس شاهد و بس نغزی
چون عقل در این مغزی چون حلقه در این گوشی
هم دوری و هم خویشی هم پیشی و هم بیشی
هم یار بداندیشی هم نیشی و هم نوشی
ای رهزن بی‌خویشان ای مخزن درویشان
یا رب چه خوشند ایشان آن دم که در آغوشی
آن روز که هشیارم من عربده‌ها دارم
و آن روز که خمارم چه صبر و چه خاموشی
.

مولانا

دشمن عقل - مولانا

قطعه “از یاد می‌برم ” ششمین ترک از آلبوم بیکلام “روزی دوباره سبز میشویم“ ساخته علی دارابی فر
 لینک دانلود و خرید قانونی این آلبوم:

 ‏https://mohammaddarabifar.com/product/%d8%b1%d9%88%d8%b2%db%8c-%d8%af%d9%88%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%b3%d8%a8%d8%b2-%d9%85%db%8c-%d8%b4%d9%88%db%8c%d9%85/

Az Yad Mibaram

این قطعه، زبانِ کسی‌ست که سکوت را به دو زبان آموخته است.

نه برای بلند کردن صدا.
نه برای بیان چیزی مستقیم.
بلکه برای آن لحظه‌ی آرام که تنها صدا باقی می‌ماند.

زمانی که آن را ضبط کردم، طرحی از پیش نداشتم.
صرفاً با ساز نشستم و اجازه دادم آن‌چه درونم بود، شکل بگیرد.
نه از بیرون، که از درون برآمد—
از تجربه‌ی زیستن میان دو فرهنگ، دو جغرافیا، دو زبان.

قطعه با مدی ساده و آشنا آغاز می‌شود.
رفته‌رفته، اشاره‌هایی ظریف به فضای همایون پدیدار می‌شوند—با پژواکی از صدای بنان و پایور.
در پایان، فرم موسیقایی وضوح بیشتری می‌یابد؛ ساختاری نزدیک به بیان کلاسیک.
نوعی تلاش خاموش برای یافتن نظم در جهانی که اغلب از آن سر باز می‌زند.

This piece speaks the language of someone who has learned silence in two tongues.

Not to raise a voice.
Not to make a statement.
But for that quiet moment when nothing remains but sound.

There was no plan when I recorded it—no structure in mind.
I simply sat with the instrument and allowed something internal to emerge.
Not inspired by the outside world, but shaped by an inner landscape.
A life lived between two cultures, two geographies, two languages.

The piece begins with a modest, traditional mode.
Gradually, subtle references to Homayoun appear—echoes of Banan and Payvar surface.
Toward the end, the form becomes more defined, almost classical in its phrasing—
a quiet gesture toward order, within a world that often resists it.

Arman Sigarchi
2017 . Cologne | Germany

بربتِ تنها

پژمرده پی بهار خویشم
افسرده ز بدبیار خویشم

با هیچکسم میل سخن نیست
هم‌سفره و هم‌قطار خویشم

در آینه، موّاجم و مغشوش
هر آینه بی‌قرار خویشم

از پنجره بنگرم به حسرت
آن لحظه که رهگذار خویشم

هر در که زند کسی، بخیزم
عمری‌ست در انتظار خویشم

آن باده‌‌ی نابم که نخوردم
آنم که همی خمار خویشم

کو زخم که بر تن ننشاندم؟
گلکار، به لاله‌زار خویشم

با تیشه به ریشه گفته بودم
من دشمن شاخسار خویشم

صد تیر زدم به صید لاغر
افسوس که خود شکار خویشم

در کشتن خود، تعللم نیست
در فاجعه، دستیار خویشم

دریای تلاطمم که – هیهات
مغروق، کنون، کنار خویشم

بر کشتهٔ خود، برقصم از شور
با قهقهه، سوگوار خویشم

Sorrowing Old Man (At Eternity's Gate) by Vincent van Gogh

برای خویش

Cut the voice, this recurring theme of the removal of the larynx and its consequences... but also more serious: the consequences of global warming...

(Coupé la voix, ce thème récurrent de l'ablation du larynx et de ses conséquences... mais aussi plus grave : les conséquences du réchauffement de la planète...)

Coupée... la voix

بداهه‌نوازی سه‌تار توسط «صائب کاکاوند» در دشتی از آلبوم بوم خیال

بوم خیال

تنها - بداهه‌نوازی سه‌تار «صائب کاکاوند» در دشتی

ترجمه ترانه
صدای وزش بادهای مضطرب را می‌شنوی؟
زمان جدایی فرا رسیده است.
جنگل الوان و رنگارنگ به دور سرمان می‌چرخد و می‌چرخد
و ما به آهنگ یک والس قدیمی و فراموش شده می‌رقصیم و می‌چرخیم.
وقتی مسیر سرنوشت را طی می‌کنی.
این سرزمین دوردست،
این رودخانه و ساحل ماسه‌ای اش،
و این رقص والس آرام را از یاد مبر.
ما جدا می شویم که دوباره به هم برسیم.
عشق جاودانه است و می‌ماند.
نخستین برگ پاییزی چرخ می‌خورد و می‌افتد
و همان رقص والس دوران جوانی، در خاطرمان می‌چرخد و می‌چرخد.
نسیم وزان، زلف بر باد می‌دهد.
این موسیقی، به سرنوشت ما می‌ماند.
برف می‌بارد و صورتمان را گرم می‌کند
و در دل، همان والس قدیمی، همچنان می‌چرخد و می‌چرخد.

Вальс расставания (Вальсок) / A little waltz. English translation

Yan Frenkel Parting Waltz والس جدایی

“Slam and French poetry, between emotion and inner landscapes."🎶Playlist : https://soundcloud.com/robert-pitouf/sets/chansons-dautomne-2025?si=15a9a385de094011b718695e35a67408&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing

Coupée... la voix

Robert Pitouf