www.facebook.com/oldpopmusic
عزیز ِ دست حنایی ، مرغ ِ کاکل طلایی ،اگر امشب نیایی ، میشم کفتر چاهی، سحر تنهای ِ تنها ، ره ِ سفر می گیرم ، میام بالای بومت ، از اونجا پر می گیرم ، ... ، عزیزم دست نگهدار ... شکر میون ِ کلومت ... دو تا بوسی که دادم ، توی ِ ایون حرومت...زبان ما خداست...مثل عسل میمونه زبان ِ 

روانبخش - دست نگهدار

برنامه گلهای تازه ١٠٧
شعر : جناب استاد هوشنگ ابتهاج (سایه)
آواز : استاد محمدرضا شجريان
دستگاه سه‌گاه 
ویولن : استاد رحمت الله بدیعی
نی : استاد حسن ناهید
سنتور : مرحوم استاد فرامرز پایور
تار : استاد هوشنگ ظریف 
تنبک : استاد محمد اسماعیلی
من همان نایم که گر خوش بشنوی
شرح دردم با تو گوید مثنوی
با لب دمساز خود جفت آمدم
گفتنی، بشنو که در گفت آمدم **
من همان جامم که گفت آن غمگسار
با دل خونین لب خندان بیار
من خمش کردم خروش چنگ را
گرچه صد زخم است این دلتنگ را **
من همان عشقم که در فرهاد بود
او نمی‌دانست و خود را می‌ستود
من همی کندم نه تیشه، کوه را
عشق شیرین می‌کند اندوه را **
در رخ لیلی نمودم خویش را
سوختم مجنون خام اندیش را
می‌گریستم در دلش با درد دوست
او گمان می‌کرد اشک چشم اوست
گر جهان از عشق، سرگشته است و مست
جان مست عشق بر من عاشق است **
ناز اینجا می‌نهد روی نیاز
گر دلی داری بیا اینجا بباز 

شجریان :من همان دردم که در فرهاد بود

این قطعه را روح‌الله خالقی در سال ۱۳۲۳ در آواز دشتی بر روی شعری از حسین گل‌گلاب و با آواز غلامحسین بنان ساخته و با ارکستر گلها به رهبری خود وی اجرا کرده است

Khaaleghi - Banaan - Ey Iran ر.خالقی- ح.گل گلاب-غ.بنان - ای ایران

شاید باید دوتا دست بسازه برام، موهاشو نوازش کنم
شاید باید دو تا پا بسازه برام مثل سایه دنبالش کنم
شاید باید با دکمه ی پیرهنش برام چشم بسازه نگاهش کنم
شاید باید دو تا لب بدوزه برام اینارو ازش خواهش کنم

عروسک ساز من بیار سوزنت رو
بذار جای چشمام دکمه های پیرهنت رو
می خوام بوی دستات بره تو وجودم، تار و پودم
بیار پارچه هات رو لباسی تنم کن
یه فکری برای موهای سرم کن
عروسک ساز من کاش همیشه کنار تو بودم

شاید باید دوتا دست بسازه برام، موهاشو نوازش کنم
شاید باید دو تا پا بسازه برام مثل سایه دنبالش کنم
شاید باید با دکمه ی پیرهنش برام چشم بسازه نگاهش کنم
شاید باید دو تا لب بدوزه برام اینارو ازش خواهش کنم

عروسک ساز من بیار سوزنت رو
بذار جای چشمام دکمه های پیرهنت رو
می خوام بوی دستات بره تو وجودم، تار و پودم
اگرچه تن من همش پوش و کاهه
عروسک دروغ نیست نه این اشتباهه
نگاه کن عروسک تو آغوش تو جون پناهه

شاید باید دوتا دست بسازه برام، موهاشو نوازش کنم
شاید باید دو تا پا بسازه برام مثل سایه دنبالش کنم
شاید باید با دکمه ی پیرهنش برام چشم بسازه نگاهش کنم
شاید باید دو تا لب بدوزه برام اینارو ازش خواهش کنم

مثل سایه دنبالش کنم
اینارو ازش خواهش کنم
برام چشم بسازه نگاهش کنم
اینارو ازش خواهش کنم
مثل سایه دنبالش کنم
اینارو...

Kaveh Salehi - Arousaksaz

" چهل روز و شب است که بهت‌زده‌ام
فراموش می‌کنم و به یاد می‌آوردم.
روزهایم این‌گونه می‌گذرد.
فراموش می‌کنم چون کماکان گرمی وجودش را
با تمام وجودم احساس می‌کنم
و به یاد می‌آورم چون دیگر آغوشی انتظارم را نخواهدکشید...
شب‌ می‌رسد و به امید خوابی و خیالی برای قدری مرهم... "

تیر ۱۴۰۰

Endless Life - حیات بی‌انتها

همراه شو عزیز همراه شو عزیز
♬♫♪ تنها نمان به در کین درد مشترک ♬♫♪
♬♫♪ هرگز جدا جدا درمان نمی شود ♬♫♪
دشوار زندگی هرگز برای ما
دشوار زندگی هرگز برای ما
♬♫♪ بی رزم مشترک آسان نمی شود ♬♫♪

♬♫♪ تنها نمان به در همراه شو عزیز ♬♫♪
همرا شو همراه شو
♬♫♪ همراه شو عزیز همراه شو عزیز ♬♫♪
♬♫♪ تنها نمان به در کین درد مشترک ♬♫♪
هرگز جدا جدا درمان نمی شود

همراه شو عزیز ..رزم  مشترک ... استاد شجریان .. مشکاتیان

اولین چهارمضراب سنتور اثر : استاد محمدرضا لطفی _نوازنده :آرزو رضوانی

همه شب نالم چون نی که غمی دارم
دل و جان بردی اما نشدی یارم
با ما بودی بی ما رفتی
چو بوی گل به کجا رفتی؟
تنها ماندم تنها رفتی
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
فتادم از پا به ناتوانی
اسیر عشقم چنانکه دانی
رهایی از غم نمی توانم
تو چاره ای کن که می توانی
گر ز دل برآرم آهی آتش از دلم خیزد
چون ستاره از مژگانم اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
نه حریفی تا با او غم دل گویم
نه امیدی در خاطر که تو را جویم
ای شادی جان، سرو روان
کز بر ما رفتی
از محفل ما، چون دل ما
سوی کجا رفتی؟
تنها ماندم، تنها رفتی
به کجایی ای غمگسار من؟
فغان زار من بشنو باز آ
از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو باز آ
باز آ سوی رهی
چون روشنی از دیده ما رفتی
با قافله باد صبا رفتی
تنها ماندم تنها رفتی

کاروان - غلامحسين بنان

ابوالحسن قزوینی (۱۲۴۲-۱۳۴۹) فرزند ملا موسی معروف به «اقبال‌السلطان » و «اقبال آذر» خواننده موسیقی ایرانی و صاحب یکی از قوی‌ترین صداها در آواز ایرانی بود.

او در سال ۱۲۴۲ خورشیدی در بخش الوند در هفت کیلومتری جنوب قزوین دیده به جهان گشود.آموزش ردیف های موسیقی رانزداستاد جناب قزوینی آموخت. خوانندگی را درآیین تعزیه خوانی آغازنمود. به همراه گروه تعزیه ی قزوین برای اجرا بارها در « تکیه ی دولت » تهران ونیز در تبریز تعزیه خوانی نمود.خوانندگی وی،نمونه ای ازشیوه ی آوازی مکتب قزوین است. وی درسال ۱۲۷۷ هجری خورشیدی برای کاردرشهرداری،ازقزوین به تبریز رفت. وی در دستگاه محمدعلی میرزا ولیعهد مظفرالدین شاه و بعد نزد احمدشاه رفت و آمد داشت.

شهریار شاعر معاصر در وصف اقبال آذر غزلی با این مطلع سروده‌است:
گرفت رونق از «اقبال» کار موسیقی 		شکفت از گل رویش بهار موسیقی

کاروان - غلامحسين بنان

sam_alcaphone