رفتم خودکشی کنم یه توت منو اینجوری عوض کرد. خدا بود این دیالوگ

چقدر به شنیدنش احتیاج داشتم

واو خیلی قشنگ بود. من بچه بودم این فیلم رو دیدم با این دیالوگ لازم شد دوباره ببینم 😍

از مره یه گیلاس می خوای بگذری؟ من میگم نگذر! رفیقتم میگنم نگذر ☺️❣️

خب لازم شد این فیلم رو ببینم

روحت شاد کیا رستمی، طعم گیلاس تو اوج سادگیش فوق العاده بود

عالی.هر چی بگم عالی کم گفتم

کیارستمی یکدانه بود در کارش

http://www.gooshe.net/kiarostami/
عباس کیارستمی کسی بود که خیلی از ما شاگردش بودیم. از بقیه «استادان» چیزی یاد نگرفتیم، او هم علاقه‌ای به استاد خطاب شدن نداشت البته. وقتی بقیه داشتند مشکلات جهان را حل می‌کردند او فیلم‌های ساده می‌ساخت و گاهی نصفه‌شب‌ها امکان استفاده از میز تدوین را پیدا می‌کرد که معمولا در اختیار فیلمسازها و سوژه‌های «مهم‌تر» از نعمت‌زاده و دفتر مشق دوستش بود.
آرام و بی‌آزار و بی‌هیاهو کارش را می‌کرد تا سروکارش مثل خیلی از پدران ما به دارو و درمان و بیمارستان کشید و رفت... 
به یاد عباس کیارستمی دو آهنگ از فیلم «طعم گیلاس» بشنوید که هم فیلم و هم آهنگ‌ها از مرگ و زندگی می‌گویند و همینطور فیلم ده که از موسیقی انیمیشن آدم‌برفی استفاده کرده بود. بخش‌هایی از موسیقی خانه دوست کجاست و زیر درختان زیتون و مثل یک عاشق را هم بشنوید

به یاد عباس کیارستمی؛ گرگی در کمین

Cimarosa Concerto - Allegro Giusto

This track is from the album Wind Between the Horse's Ears and is available for purchase on CD Baby here: http://www.cdbaby.com/cd/aidashahghasemi

Sa'di

در بند تو
آلبوم: روزُن رفته
ترانه: ابراهیم منصفی

Naser Montazeri - Dar Band-e To | ناصر منتظری - در بند تو

http://www.facebook.com/Gilemard.Gilezan
گیله مردان و گیله زنان در فیسبوک

جان مریم | با صدای زنده یاد احمد عاشور پور

Wind Will Carry Us (Abbas Kiarostami) - Music: Peyman Yazdanian

Taste of Cherry | طعم گیلاس

سهیل نفیسی - شب ها که می سوخت

ROADS OF KIAROSTAMI

Abbas Kiarostami's Sound In 76 Minutes And 15 Seconds With Abbas Kiarostami

طاعت غیر تو در مذهب ما نتوان کرد

والس
نشسته بودی رو، به باد و دامنت،
پُر از پروانه‌ی، کبودِ سوخته بود 
انگار کسی دو تا، خورشیدکِ مِسی،
رو هلالِ ماه، چشمات دوخته بود 

توو عمقِ رودخونه، زُلالِ پوستِ تو، 
غرق شدن رُ هم، وسوسه‌آور کرد 
پوتینِ فقرمو، از پا درآوُردم، 
سنگریزه‌های خیس، حافظه‌مو تَر کرد 

از بویِ سبزه‌ها، و از شعاع،
عمودی آفتاب، چشمامونو بستیم 
تا یادمون بره، واسه چن دقیقه،
کجای این زمان، نخواستیم و هستیم 

گُلی بر گوشِتو، یه ماگ تو دستت، 
صدای کوکوی، پرنده‌ای از دور 
جهان توو خنده‌هات، زرد شد و گم شدی، 
توو یه خاطره، در گنجه ممهور 

نشسته بودم از، خیلی ساعت قبل، 
رو یه صندلی، کنار حیوونم 
با احتسابِ، این حقیقت که، 
هرگز ندونستم، حالام نمی‌دونم 

از دستِ آلوده‌م، از پوچیِ «بود»ام، 
اینکه بر بادم، بخارم، دودم 
که زندگیم بیشتر، موجبات خنده‌س، 
و بختمم مث، خودم یه‌دنده‌س 

فک کردم همیشه، علت این که ما، 
نشد اهلی بشیم، تو نبودی، منم 
اینکه نتونستیم، اینکه نمی‌تونم، 
اینکه دیره برام، به این زودی، منم 

اونی که ایده هاش، در باب خوشبختی 
حالشو می‌گیرن، کیه جُز خودم؟
پوتین فقرمو، باید می‌پوشیدم 
زدم بیرون و، تو شهر گم شدم

Yellow Waltz
You were sitting there with the breeze blowing,
and your skirt was full of pale burned butterflies
It was like somebody had sewn two little copper gold suns on a crescent moon

Deep in the river, your smooth skin makes drowning so tempting
I got out of my poor man's boots
Those little pebble in the bottom refreshed my memories

With the fresh smell of grass and the sunlight burning through, we closed our eyes
To forget about all the time and places we didn't want to be in, for some minutes at least

A flower on your hair, a cup in my hands
A distant bird cuckooing aloud
The world turned yellow in your laughs, and I lost you in another memory, laying somewhere inside a rusty closet

I sat on a chair, there in the porch for a couple of hours,
Knowing that I never knew the truth and I don't know it even now

From my dirty hands, from the nothingness of being
That I'm up on the wind, like a vapor, a smoke
That my life is a laughing matter
And my fate, is just as stubborn as I am

I always think that I was the reason that we didn't get to be tamed, it wasn't you
That I couldn't, and that I can't
That it's too late for me now, and it's too soon somehow

Who's the one whose ideas about happiness always makes him sorrowful? Why, that's me
I wore my poor man's boots
And got out, got lost in the crowd

والس

فروغ‌الزمان فرخزاد (زادۀ ۸ دی[۱]، ۱۳۱۳ - درگذشته ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵) شاعر معاصر ایرانی است. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه‌های قابل توجه شعر معاصر فارسی هستند. فروغ فرخزاد در ۳۲ سالگی بر اثر تصادف اتومبیل درگذشت. فروغ با مجموعه‌های «اسیر»، «دیوار» و «عصیان» در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. سپس آشنایی با ابراهیم گلستان نویسنده و فیلمساز سرشناس ایرانی و همکاری با او، موجب تحول فکری و ادبی در فروغ شد. وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعه «تولدی دیگر» تحسین گسترده‌ای را برانگیخت، سپس مجموعه «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» را منتشر کرد تا جایگاه خود را در شعر معاصر ایران به عنوان شاعری بزرگ تثبیت نماید. بعد از نیما یوشیج فروغ، در کنار احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث و سهراب سپهری از پیشگامان شعر معاصر فارسی است. نمونه‌های برجسته و اوج شعر نوی فارسی در آثار فروغ و شاملو پدیدار گردید.

و این منم
زنی تنها
در آستانه فصلی سرد
در ابتدای درک هستی آلوده ی زمین
و یأس ساده و غمناک اسمان
و ناتوانی این دستهای سیمانی
 
زمان گذشت
زمان گذشت و ساعت چهار بار نواخت
 ساعت چهار بار نواخت
امروز روز اول دی ماه است
من راز فصلها را میدانم
و حرف لحظه ها را میفهمم
نجات دهنده در گور خفته است
و خاک ، خاک پذیرنده
اشارتیست به آرامش
 
زمان گذشت و ساعت چهار بار نواخت
  
در کوچه باد میآمد
در کوچه باد میآمد
و من به جفت گیری گلها میاندیشم
به غنچه هایی با ساقهای لاغر کم خون
و این زمان خسته ی مسلول
و مردی از کنار درختان خیس می گذرد
مردی که رشته های آبی رگهایش
مانند مارهای مرده از دو سوی گلو گاهش
بالا خزیده اند و در شقیقه های منقلبش آن هجای خونین را
تکرار می کنند
-سلام
- سلام
و من به جفت گیری گل ها میاندیشم
 
در آستانه فصلی سرد
در محفل عزای آینه ها
و اجتماع سوگوار تجربه های پریده رنگ
و این غروب بارور شده از دانش سکوت
چگونه می شود به آن کسی که میرود اینسان
صبور ،
سنگین ،
سرگردان .
فرمان ایست داد .
چگونه می شود به مرد گفت که او زنده نیست ، او هیچوقت
زنده نبوده است.
  
در کوچه باد میاید
کلاغهای منفرد انزوا
در باغهای پیر کسالت میچرخند
و نردبام
چه ارتفاع حقیری دارد.
  
آنها ساده لوحی یک قلب را
با خود به قصر قصه ها بردند
و اکنون دیگر
دیگر چگونه یک نفر به رقص بر خواهد خاست
و گیسوان کودکیش را
در آبهای جاری خواهد رخت
و سیب را که سرانجام چیده است و بوییده است
در زیر پالگد خواهد کرد؟
 
ای یار ، ای یگانه ترین یار
چه ابرهای سیاهی در انتظار روز میهمانی خورشیدند
 
 
انگار در مسیری از تجسم پرواز بود که یکروز آن پرنده ها
نمایان شدند
انگار از خطوط سبز تخیل بودند
آن برگ های تازه که در شهوت نسیم نفس میزدند
انگار
آن شعله های بنفش که در ذهن پاک پنجره ها میسوخت
چیزی بجز تصور معصومی از چراغ نبود .
  
در کوچه ها باد میامد
این ابتدای ویرانیست آن روز هم که د ست های تو ویران شد
باد میآمد
ستاره های عزیز
ستاره های مقوایی عزیز
وقتی در آسمان ، دروغ وزیدن میگیرد
دیگر چگونه می شود به سوره های رسولان سر شکسته پناه
آورد ؟
ما مثل مرده های هزاران هزار ساله به هم میرسیم و آنگاه
خورشید بر تباهی اجاد ما قضاوت خواهد کرد.
 
 من سردم است
من سردم است و انگار هیچوقت گرم نخواهم شد
ای یار ای یگانه ترین یار " آن شراب مگر چند ساله بود ؟ "
نگاه کن که در اینجا
زمان چه وزنی دارد
و ماهیان چگونه گوشت های مرا میجوند
چرا مرا همیشه در ته دریا نگاه میداری ؟
 
من سردم است و میدانم که از تمامی   اوهام سرخ یک شقایق وحشی
ز چند قطره خون
چیزی بجا نخواهد ماند .
خطوط را رها خواهم کرد
و همچنین   شمارش اعداد را رها خواهم کرد
و از میان شکل های هندسی محدود
به پهنه های حسی وسعت چناه خواهم برد
من عریانم ، عریانم ، عریانم
مثل سکوت های میان کلام های محبت عریانم
و زخم های من همه از عشق است
از عشق ، عشق ، عشق .
من این جزیره ی  سرگردان را
از انقلاب اقیانوس
و انفجار کوه گذر داده ام
و تکه  تکه شدن ، راز آن وجود متحدی بود
 که از حقیرترین ذره هایش آفتاب به دنیا آمد .
 
سلام ای شب معصوم !
 سلام ای شبی که چشم های  گرگ های بیابان را  
به حفره های استخوانی ایمان  و اعتماد بدل میکنی
ودر کنار جویبارهای تو ، ارواح بیدها
ارواح مهربان تبرها را میبویند
من از جهان بی تفاوتی فکرها و حرف ها و صداها میآیم
و این جهان به لانه ی ماران مانند است
و این جهان پر از صدای حرکت پاهای مردمیست
که همچنان که ترا میبوسند
در ذهن خود طناب دار ترا میبافند
 
سلام ای شب معصوم  
میان پنجره و دیدن
 همیشه فاصله ایست
چرا نگاه نکردم ؟
مانند آن زمانی که مردی از کنار درختان خیس گذر میکرد  
  
 
چرا نگاه نکردم ؟
انگار مادرم گریسته بود آن شب
آن شب که من به درد رسیدم و نطفه شکل گرفت
آن شب که من عروس خوشه های اقاقی شدم
آن شب که اصفهان پر از طنین کاشی آبی بود ،
و آن کسی که نیمه ی من بود ، به درون نطفه ی من بازگشته بود
 
و من در آینه میدیدش
که مثل آینه پاکیزه بود و روشن بود
و ناگهان صدایم کرد
 و من عروس خوشه های اقاقی شدم . . .
 
.انگار مادرم گریسته بود آن شب
چه روشنایی بیهوده ای در این دریچه مسدود سر کشید
چرا نگاه نکردم ؟
تمام لحظه های سعادت میدانستند
که دستهای تو ویران خواهد شد
و من نگاه نکردم
تا آن زمان که پنجره ی ساعت
گشوده شد و آن قناری غمگین چهار بار نواخت
چهار بار نواخت
و من به ان زن کوچک بر خوردم
که چشمهایش ، مانند لانه های خالی سیمرغان بودند
و آنچنان که در تحرک رانهایش میرفت
گویی بکارت رؤیای پرشکوه مرا
 با خود بسوی بستر میبرد
 
 آیا دوباره گیسوانم را در باد شانه خواهم زد ؟
آیا دوباره باغچه ها را بنفشه خواهم کاشت ؟
و شمعدانی ها را
در آسمان پشت پنجره خواهم گذاشت ؟
آیا دوباره روی لیوان ها خواهم رقصید ؟
آیا دوباره زنگ در مرا بسوی انتظار صدا خواهد برد ؟
به مادرم گفتم : " دیگر تمام شد "
گفتم :" همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق میافتد
باید برای روزنامه تسلیتی بفرستیم "
 
 انسان پوک
انسان پوک پر از اعتماد
نگاه کن که دندانهایش
چگونه وقت جویدن سرود میخوانند
و چشمهایش
چگونه وقت خیره شدن میدرند
و او چگونه از کنار درختان خیس میگذرد :
صبور ،
سنگین ،
سرگردان . . .
 
 در ساعت  چهار
در لحظه ای که رشته های آبی رگهایش
مانند مارهای مرده از دو سوی گلوگاهش
بالا خزیده اند
و در شقیقه های منقلبش ان هجای خونین را
تکرارمی کند
سلام
سلام
 
آیا تو
هرگز آن چهار لاله ی آبی را
بوییده ای ؟
 زمان گذشت
زمان گذشت و شب روی شاخه های لخت اقاقی افتاد
شب پشت شیشیه های پنجره سر میخورد
و با زبان سردش
ته مانده های روز رفته را به درون میکشد
 
 من از کجا میآیم ؟
من از کجا میآیم ؟
که اینچنین به بوی شب آغشته ام ؟
هنوز خاک مزارش تازه ست
مزار آن دو دست سبز جوان را میگویم......
 
چه مهربان بودی ای یار ، ای یگانه ترین یار
چه مهربان بودی وقتی دروغ میگفتی
چه مهربان بودی وقتی که پلک های آینه ها را میبستی
و چلچراغها را
از ساق های سیمی میچیدی
و در سیاهی ظالم مرا بسوی چراگاه عشق میبردی
تا آن بخار گیج که دنباله ی حریق عطش بود بر چمن خواب می نشست

و آن ستاره ها مقوایی
به گرد لایتناهی میچرخیدند .
چرا کلام را به صدا گفتند؟
چرا نگاه را به خانه ی دیدار میهمان کردند !
چرا نوازش را
به حجب گیسوان باکرگی بردند؟
نگاه کن که در اینجا
چگونه جان آن کسی که با کلام سخن گفت
و با نگاه نواخت
و با نوازش از رمیدن آرامید
به تیرهای توهم
 مصلوب گشته است
و به جای پنج شاخه ی انگشتهای تو
که مثل پنج حرف حقیقت بودند
 چگونه روی گونه او مانده ست
 
 
 
سکوت چیست ، چیست ، ای یگانه ترین یار ؟
سکوت چیست بجز حرفهای ناگفته
من از گفتن میمانم ، اما زبان گنجشکان
زبان زندگی جمله های جاری جشن طبیعتست .
زبان گنجشکان یعنی : بهار . برگ . بهار .
زبان گنجشکان یعنی : نسیم . عطر . نسیم
زبان گنجشکان در کارخانه میمیرد .
 
 
 
 این کیست این کسی که روی جاده ی ابدیت
بسوی لحظه توحید میرود
و ساعت همیشگیش را
با منطق ریاضی تفریقها و تفرقه ها کوک میکند .
این کیست این کسی که بانگ خروسان را
آغاز قلب روز نمیداند
آغز بوی ناشتایی میداند
این کیست این کسی که تاج عشق به سر دارد
و در میان جامه های عروسی پوسیده ست .
 
  
 
پس آفتاب سرانجام
در یک زمان واحد
بر هر دو قطب ناامید نتابید .
تو از طنین کاشی آبی تهی شدی .
  
 و من چنان پرم که روی صدایم نماز میخوانند ...
  
 جنازه های خوشبخت
جنازه های ملول
جنازه های ساکت متفکر
جنازه های خوش بر خورد ،خوش پوش ، خوش خوراک
در ایستگاه های وقت های معین
و در زمینه ی مشکوک نورهای موقت
 شهرت خرید میوه های فاسد بیهودگی و   ....
آه ،
چه مردمانی در چارراهها نگران حوادثند
واین صدای سوت های توقف
در لحظه ای که باید ، باید ، باید
مردی به زیر چرخ های زمان له شود
مردی که از کنار درختان خیس میگذرد....
  من از کجا میآیم؟
  
 به مادرم گفتم :"دیگر تمام شد."
گفتم :" همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق میافتد
باید برای روزنامه تسلیتی بفرستیم."
   
سلام ای غرابت تنهایی
اتاق را به تو تسلیم میکنیم
چرا که ابرهای تیره همیشه
پیغمبران آیه های تازه تطهیرند
و در شهادت یک شمع
راز منوری است که آن را
آن آخرین و آن کشیده ترین شعله خوب میداند.
  
 ایمان بیاوریم
ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد
ایمان بیاوریم به ویرانه های باغ های تخیل
به داس های واژگون شده ی بیکار
و دانه های زندانی .
نگاه کن که چه برفی میبارد....
  
شاید حقیقت آن دو دست جوان بود ، آن دو دست جوان
که زیر بارش یکریز برف مدفون شد
و سال دیگر ، وقتی بهار
با آسمان پشت پنجره همخوابه میشود
و در تنش فوران میکنند
فواره های سبز ساقه های سبک بار
شکوفه خواهد داد ای یار ، ای یگانه ترین یار

ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد - فروغ فرخزاد

آلبوم: شب های پاییزی
شهرام ناظری
شعر: عارف قزونی در سوگ از دست دادن کلنل محمد تقی خان پسیان 

گریه کن که گر سیل خون گری ثمر ندارد
ناله ای که ناید ز نای دل اثر ندارد
هر کسی که نیست اهل دل ز دل خبر ندارد
دل ز دست غم مفر ندارد
دیده غیر اشک تر ندارد
(این محرم و صفر ندارد)
(این محرم وصفر ندارد)
گرزنیم چاک جیب جان چه باک
مرد وجز هلاک
هیچ چاره ی دگر ندارد
زندگی دگر ثمر ندارد

شهرام ناظری - گریه کن

Lyrics: Armin Ebrahimi
Bass Guitar: Hamid Jamshidi



Chamanzar e Sabz (Tom Waits Cover)

آواز : شقایق باقری  
کمانچه و تنظیم : سیاوش ملاییان 
.

طرحی بر اساس قطعه ی اخر آلبوم “ زمستان است “ استاد محمدرضا شجریان .
.

پیانو : کسری فریدی 
میکس و مستر : کاوه عابدین 
شعر : زمستان - مهدی اخوان ثالث


.
زمستان ۹۸
.

زمستان است

... Ke Hamchonin که همچنین

Vocal: Misagh Moradi
Melody: Mohsen Namjoo
Arrangement: Mohammad Talani
Lyric: Rumi
 
هر که ز حور پرسدت رخ بنما که همچنین
هر که ز ماه گویدت بام برآ که همچنین
هر که پری طلب کند چهره خود بدو نما
هر که ز مشک دم زند زلف گشا که همچنین
هر که بگویدت ز مه ابر چگونه وا شود
بازگشا گره‌گره بند قبا که همچنین
گر ز مسیح پرسدت مرده چگونه زنده کرد
بوسه بده به پیش او جان مرا که همچنین
هر که ز روی مرحمت از قد من بپرسدت
ابروی خویش عرضه ده گشته دوتا که همچنین
جان ز بدن جدا شود باز درآید اندرون
هین بنما به منکران خانه درآ که همچنین
خانه هر فرشته‌ام سینه کبود گشته‌ام
چشم برآر و خوش نگر سوی سما که همچنین
سر وصال دوست را جز به صبا نگفته‌ام 
تا به صفای سر خود گفت صبا که همچنین..

Ke Hamchonin Misagh Moradi Mohsen Namjoo که همچنین

گوشه جایی است که چند نفر در آن از چیزهایی که می‌بینند، می‌شنوند و دوست دارند با 
 .بقیه شریک شوند، می‌نویسند. این گوشه، در دی‌ماه ۱۳۹۱ راه افتاده‌است
پادکست گوشه، «هنر با گوشه»، اول هر ماه در یوتیوب گوشه
https://www.youtube.com/gooshe
www.gooshe.com

Taste of Cherry | طعم گیلاس

SaraK

Recent comments

Farshid Kordmafi

Hassan Rezaie

Soheil Shirazi

saeed zarei

Related tracks