حاجی تو فوق العاده ای...

▨ نام اثر: سرو | در بزرگداشت سرو آزاد؛ مرتضی کیوان
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج (سایه) و احمد شاملو
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــ
مرتضی کیوان از دوستان بسیار نزدیک هوشنگ ابتهاج و احمد شاملو بود. او در روزهای پس از کودتای ۲۸ مرداد، در حالی که سه تن از نظامیان فراری سازمان نظامی حزب توده را در خانهٔ خود پنهان کرده‌ بود، دستگیر شد و در ۲۷ مهر ۱۳۳۳ در زندان قصر تیر باران شد.

سرو | در بزرگداشت مرتضی کیوان | با صدای هوشنگ ابتهاج و احمد شاملو

▨ نام شعر: خبر کوتاه بود اعدامشان کردند (برای روزنبرگ‌ها)
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج (ه.الف. سایه)
▨ با صدای: شاعر و محمدرضا شجریان
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
خبر کوتاه بود؛
_«اعدامشان کردند.»
خروش دخترک برخاست
لبش لرزید
دو چشم خسته‌اش از اشک پُر شد
گریه را سر داد
و من با کوششی پُر درد، اشکم را نهان کردم

_چرا اعدامشان کردند؟
می‌پرسد ز من با چشم اشک‌آلود
چرا اعدامشان کردند؟

_ عزیزم، دخترم
آنجا، شگفت‌انگیز دنیایی است
دروغ و دشمنی فرمانروایی می‌کند آنجا
طلا: این کیمیای خونِ انسان‌ها
خدایی می‌کند آنجا
شگفت‌انگیز دنیایی که همچون قرن‌های دور
هنوز از ننگ آزار سیاهان دامن‌آلوده‌ست
در آنجا حق و انسان حرف‌های پوچ و بیهوده‌ست
در آنجا رهزنی، آدم‌کُشی، خون‌‌ریزی آزادست
و دست‌و پای آزادی‌ست در زنجیر

عزیزم، دخترم
آنان
برای دشمنی با من
برای دشمنی با تو
برای دشمنی با راستی اعدامشان کردند
و هنگامی که یاران
با سرود زندگی بر لب
به‌سوی مرگ می‌رفتند
امیدی آشنا می‌زد چو گُل در چشمشان لبخند
به‌شوق زندگی آواز می‌خواندند
و تا پایان به‌راه روشن خود باوفا ماندند

عزیزم
پاک کُن از چهره اشکت را، ز جا برخیز
تو در من زنده‌ای، من در تو: ما هرگز نمی‌میریم
من و تو با هزاران دگر
این راه را دنبال می‌گیریم
از آنِ ماست پیروزی
از آنِ ماست فردا، با همه شادی و بهروزی

عزیزم
کار دنیا رو به آبادی‌ست
و هر لاله که از خون شهیدان می‌دمد امروز
نوید روز آزادی‌ست

هوشنگ ابتهاج | خبر کوتاه بود؛ اعدامشان کردند

▨ نام شعر: اشارات نظر (نشود فاش کسی آنچه میان من و توست)
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
‌نشود فاش ِ کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر، نامه‌رسان من توست

گوش کن! با لب خاموش سخن می‌گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست

روزگاری شد و کس مَرد ِ ره ِ عشق ندید
حالیا چشم ِ جهانی نگران من و توست

گرچه در خلوت ِ راز ِ دل ِ ما کس نرسید
همه جا زمزمه‌ی عشق ِ نهان ِ من و توست

این همه قصه‌ی فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان ِ من و توست
 
گو بهار ِ دل و جان باش و خزان باش، ار نه
ای بسا باغ و بهاران که خزان من و توست

نقش ِ ما گو ننگارند به دیباچه‌ی عقل
هرکجا نامه‌ی عشق است نشان من و توست

 سایه ز آتشکده‌ی ماست فروغ مَه و مهر
وه از این آتش ِ روشن که به جان من و توست
──────
هوشمگ ابتهاج این غزل را در بیست سالگی سروده است.

هوشنگ ابتهاج | اشارات نظر | نشود فاش کسی آنچه میان من و توست

▨ نام قطعه: در وطن خویش غریب
▨ شاعران: هوشنگ ابتهاج، مهدی اخوان ثالث، شهریار، رضا براهنی
▨ با صدای: شاعران
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
این کولاژ با تمرکز به مفهوم «حس غربت در وطن خود» ساخته شده و هر شعر با صدای شاعر آن اجرا شده است..

هوشنگ ابتهاج▨
چه غریبانه تو با یاد وطن می‌نالی
من چه گویم که غریب است دلم در وطنم

مهدی اخوان ثالث▨
قاصدک!
...
دست بردار از این در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
که فریبی تو فریب
که دروغی تو دروغ

▨ شهریار
هم در وطنم بار غريبي به سر و دوش
کوهيست که خواهد بشکاند کمرم را
من مرغ خوش آواز و همه عمر به پرواز
چون شد که شکستند چنين بال و پرم را؟


▨رضا براهنی
در روز و روزگاری
که مردم قلمرو وحشت
همچون کبوتران مهاجر بودند
و خانه‌ی خودم
تبعیدگاه قلب خودم بود
من خویش را
بر روی صفحه‌ها متلاشی کردم:
گاهی، چو خرده نانی
بر سفره‌های خالی کفترها
بسیار بار، اما
چون شیشه‌ای شکسته
پراکنده
بر روی ریگ‌های بیابان‌ها

از من شکسته‌تر کسی آیا
هست؟

در وطن خویش غریب | با صدای هوشنگ ابتهاج، اخوان ثالث، شهریار، رضا براهنی

▨ نام شعر: چه فکر می‌کنی (زندگی)
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج( ا.سایه)
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ موسیقی: علی عظیمی (قطعه زندگی از آلبوم عزت زیاد)
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــ
چه فکر می کنی؟
که بادبان شکسته، زورق به گل نشسته‌ایست زندگی؟
در این خراب ِ ریخته
که رنگ عافیت از او گریخته
به بُن رسیده
راه بسته‌ایست زندگی؟
چه سهمناک بود سیل ِ حادثه
که همچو اژدها دهان گشود
زمین و آسمان ز هم گسیخت
ستاره خوشه‌خوشه ریخت
و آفتاب در کبود ِ دره‌های آب، غرق شد
هوا بد است
تو با کدام باد می‌روی؟
چه ابر تیره‌ای گرفته سینه‌ی تو را
که با هزار سال بارش ِ شبانه‌روز هم
دل تو وا نمی‌شود
تو از هزاره‌های دور آمدی
در این درازنای خون‌فشان
به هر قدم نشان ِ نقش ِ پای ِتوست
در این درشت‌ناک ِ دیولاخ
ز هر طرف طنین گام‌های رهگشای توست
بلند و پست این گشاده دامگاه ِ ننگ و نام
به خون نوشته، نامه‌ی وفای توست
به گوش ِ بیستون هنوز
صدای تیشه‌های توست
چه تازیانه‌ها که با تن ِ تو تاب عشق آزمود
چه دارها که از تو گشت سربلند
زَهی شکوه ِ قامت ِ بلند عشق
که استوار ماند در هجوم ِهر گزند
نگاه کن
هنوز آن بلند ِ دور
آن سپیده، آن شکوفه‌زار ِ انفجار ِ نور
کهربای آرزوست
سپیده‌ای که جان آدمی هماره در هوای اوست
به بوی ِ یک نفس در آن زلال دم زدن
سِزَد اگر هزار بار
بیفتی از نشیب ِ راه و باز
رو نهی بدان فراز
چه فکر می‌کنی؟
جهان چو آبگینه‌ی شکسته‌ایست
که سرو راست هم در او شکسته می‌نمایدت
چنان نشسته کوه، درکمین دره‌های این غروب تنگ
که راه بسته می‌نمایدت
زمان بی‌کرانه را
تو با شمار گام عمر ما مسنج
به پای او دمی‌ست
این درنگ درد و رنج
به سان ِ رود
که در نشیب دره سَر به سنگ می‌زند
رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش

هوشنگ ابتهاج | چه فکر می‌کنی؟ (زندگی) با صدای شاعر

▨ نام شعر: من چه گویم که غریبست دلم در وطنم
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
♬ پالایش و تنظیم: شهروز

♬ این شعر توسط شاعر به «محمدرضا لطفی» تقدیم شده
♬ موسیقی پس زمینه، سه‌تار نوازی بداهه کیهان کلهر در موزه آبگینه است
────────♬────────
پیشِ سازِ تو من از سِحر سخن دم نزنم
که زبانی چو بیان تو ندارد سخنم

ره مگردان و نگه دار همین پرده ی راست
تا من از راز سپهرت گرهی باز کنم

صبر کن ای دل غمدیده که چون پیر حزین
عاقبت مژده ی نصرت رسد از پیرهنم

چه غریبانه تو با یاد وطن می نالی
من چه گویم که غریب است دلم در وطنم

شعر من با مدد ساز تو آوازی داشت
کی بود باز که شوری به چمن در فکنم

همه مرغان هم آواز پراکنده شدند
آه از این باد بلاخیز که زد در چمنم

نی جدا زان لب و دندان چه نوایی دارد؟
من ز بی همنفسی ناله به دل می شکنم

بی تو آری غزل «سایه» ندارد «لطفی»
باز راهی بزن ای دوست که آهی بزنم

هوشنگ ابتهاج | من چه گویم که غریبست دلم در وطنم

▨ شعر: در این سرای بی‌کسی کسی به در نمی‌زند
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ موسیقی: قطعه‌ی «تنها» از حسام ناصری و سامان صمیمی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــ
درین سرای بی کسی، کسی به در نمی‌زند
به دشتِ پُرملال ما پرنده پَر نمی‌زند

یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی‌کُند
کسی به کوچه سارِ شب درِ سحر نمی‌زند

نشسته‌ام در انتظارِ این غبارِ بی‌سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی‌زند

گذرگهی است پُر ستم که اندر او به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذر نمی‌زند

دل خراب من دگر خراب‌تر نمی‌شود
که خنجر غمت از این خراب‌تر نمی‌زند

چه چشم پاسخ است از این دریچه‌های بسته‌ات؟
برو که هیچ کس ندا به گوش کر نمی‌زند

نه سایه دارم و نه بر، بیفکنندم و سزاست
اگر نه بر درخت تر کسی تبر نمی‌زند

هوشنگ ابتهاج | در این سرای بی‌کسی کسی به در نمی‌زند

▨ شعر: شب آمد و دل ِ تنگم هوای خانه گرفت
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
شب آمد و دل ِ تنگم هوای خانه گرفت
دوباره گریه‌ی بی‌طاقتم بهانه گرفت

شکیب درد ِ خموشانه‌ام دوباره شکست
دوباره خِرمن خاکسترم زبانه گرفت

نشاط زمزمه، زاری شد و به شعر نشست
صدای خنده، فغان گشت و در ترانه گرفت

زِهی پسند کماندار فتنه کز بن تیر
نگاه کرد و دو چشم ِ مرا نشانه گرفت

امید عافیتم بود؛ روزگار نخواست
قرار عیش و امان داشتم، زمانه گرفت

زِهی بخیل ستمگر که هرچه داد به من
به تیغ، باز ستاند و به تازیانه گرفت

چو دود، بی سر و سامان شدم که برق ِ بلا
به خرمن‌ام زد و آتش در آشیانه گرفت

چه جای گُل که درخت کهن ز ریشه بسوخت
ازین سَموم نفس‌کُش که در جوانه گرفت

دل گرفته‌ی من همچو ابر بارانی
گشایشی مگر از گریه‌ی شبانه گرفت

هوشنگ ابتهاج | شب آمد و دل ِ تنگم هوای خانه گرفت

▨ (نام شعر: یادگار (هرگز از مرگ نترسیدم من
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــ
این شعر بعدا توسط شاعر بازنویسی شده و نسخه‌ی نهایی که به صورت متن منتشر شده، با این نسخه‌ی صوتی، با کم و بیشی‌هایی دارد
ـــــــــــــــــــــ
هرگز از مرگ نترسیدم من 
مگر امروز که لرزید دلم
داشتم با کیوان
درد دل می‌کردم
یادم آمد ناگاه 
آخرین مانده‌ی از آن جمع پریشانم من 
چه کسی از تو سخن خواهد گفت؟
چه کسی خواب تو را خواهد دید؟
چشم خندانش برقی زد؛
سایه جان ما هستیم
ما صدای سخن عشقیم 
یادگار ِ دل ِ ما
مژده‌ی پیروزی انسان است

(متن شعر بعدا کامل تر شده و توسط شاعر منتشر شده)
کلن - خرداد ۱۴۰۰

هوشنگ ابتهاج | یادگار (هرگز از مرگ نترسیدم من)

▨ شعر: بگذر شبی ز خلوت این همنشین درد
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
___________________
بُگذر شبی به خلوت ِاین همنشین ِ درد
تا شرح آن دهم که غمت با دلم چه کرد

خون می‌رود نهفته از این زخم ِاندرون
ماندم خموش و آه؛ که فریاد داشت درد

این طُرفه بین که با همه سیل ِ بلا که ریخت
داغ ِمحبت تو به دل‌ها نگشت سرد

من برنخیزم از سر راه ِوفای تو
از هستی‌ام اگرچه برانگیختند گرد

روزی که جان فدا کنمت باورت شود؛
دردا که جز به مرگ، نسنجند قدر مَرد

ساقی بیار جام ِصبوحی که شب نماند
وان لعل ِفام، خنده زد از جام ِلاجورد

باز آید آن بهار و گل سرخ بشکفد
چندین مثال از نفس سرد و روی زرد

در کوی او که جز دل بیدار ، ره نیافت
کی می‌رسند خانه پرستان خوابگرد

خونی که ریخت از دل ما ، سایه حیف نیست
گر زین میانه ، آب خورد تیغ هم نبرد

هوشنگ ابتهاج | همنشین درد

▨ نام شعر: صبحِ آزادی
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ موسیقی متن: قطعه‌ی «مدار اول» از حسام ناصری و میلاد محمدی
▨ پالایش و تنظیم این شعر: شهروز
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
من آن صبحم که ناگاهان چو آتش در شب افتادم
بیا ای چشمِ روشن‌بین که خورشیدی عجب زادم

ز هر چاکِ گریبانم چراغی تازه می‌تابد
که در پیراهنِ خود آذرخش‌آسا درافتادم

چو از هر ذره‌ی من آفتابی نو به چرخ آمد
چه باک از آتشِ دوران که خواهد داد بر بادم؟

تنم افتاده خونین زیرِ این آوارِ شب، اما
دری زین دخمه سوی خانه‌ی خورشید بگشادم

الا ای صبحِ آزادی! به یاد آور در آن شادی
کزین شب‌های ناباور مَنَت آواز می‌دادم

در آن دوری و بد حالی نبودم از رُخَت خالی
به دل می دیدمت، وز جان سلامت می‌فرستادم

سزد کز خونِ من نقشی بر آرد لعلِ پیروزت
که من بر دُرجِ دل، مُهری به جز مِهرِ تو ننهادم

به جز دامِ سَرِ زلفت که آرامِ دلِ سایه‌ست
به بندی تن نخواهد داد هرگز جانِ آزادم
▨
هوشنگ ابتهاج، متخلص به الف. سایه

هوشنگ ابتهاج | صبح آزادی

♬ شعرهای معاصر رو با صدای خود ِشاعر بشنوید
♬ در بخش پلی لیست‌ها، شعرها به تفکیک شاعر آمده
ــــــــــــــ♬ــــــــــــــ
این پروژه شامل جمع‌آوری، پالایش و انتشار شعرهای معاصر با صدای خود شاعر است و هدف آن نگاهداشت این آثار ادبی ارزشمند، برای علاقمندان ِحال و آینده است. از این مجموعه آثار هرگز در این پلتفرم یا سایر پلتفرم‌ها، درآمد مالی ایجاد نشده و نخواهد شد. ضمنا اگر مواردی از اشعار منتشره، ناقض حقوق کپی رایت باشد، با اعلام مالک معنوی اثر، بلافاصله انتشار آن متوقف خواهد شد.
ـــــــــــــــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. در صورتی که از  این شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌فرمایید سپاسگزارم.
ـــــــــــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو
▨ یوتیوب

هوشنگ ابتهاج | همنشین درد

Schahrouz

Recent comments

kamran tahmasebi

Related tracks