چه دانستم كه اين سودا مرا زين سان كند مجنون ...

من آن نیم که دل از مهر دوست بردارم ... و گر ز کینه دشمن به جان رسد کارم
نه روی رفتنم از خاک آستانه دوست ... نه احتمال نشستن نه پای رفتارم
کجا روم که دلم پای بند مهر کسیست ... سفر کنید رفیقان که من گرفتارم
نه او به چشم ارادت نظر به جانب ما ... نمی‌کند که من از ضعف ناپدیدارم
اگر هزار تعنت کنی و طعنه زنی ... من این طریق محبت ز دست نگذارم
مرا به منظر خوبان اگر نباشد میل ... درست شد به حقیقت که نقش دیوارم
در آن قضیه که با ما به صلح باشد دوست ... اگر جهان همه دشمن شود چه غم دارم
به عشق روی تو اقرار می‌کند سعدی ... همه جهان به درآیند گو به انکارم
کجا توانمت انکار دوستی کردن ... که آب دیده گواهی دهد به اقرارم

غزل سعدی

محمّد رضا شجریان - یادواره استاد رضوی سروستانی

تار و نی 
غزل حافظ
Mohammadreza Lotfi - Hossein Omoumi

محمدرضا لطفی، حسین عمومی، گفتم غم تو دارم

▨ نام شعر: زلال
▨ شاعر: رضا براهنی
▨ با صدای: شاعر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
چنان زلال شود
آن کسی که تو را یک بار
فقط یک بار نگاه کند
که هیچ‌گاه کسی جز تو را نبیند از پس آن
حتی اگر هزار بار هزاران هزار چهره را نگاه کند
یتیمِ زیبایی خواهد بود این جهان اگر آدم‌هایش
بدون رؤیتِ تو
چشم گشوده باشند
چگونه جهان به غربتِ ابدی
دوباره عادت خواهد کرد
اگر تو را نبیند

رضا براهنی | زلال

▨ شعر: شعر شماره ۱۴ از مجموعه‌ی: شکستن در چهارده قطعه‌ی نو برای رویا عروسی و مرگ
▨ شاعر: رضا براهنی
▨ با صدای: ساناز صحتی (همسر دکتر رضا براهنی)
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
_________
این شعر در مراسم خاکسپاری دکتر براهنی خوانده شده است
_________
من را بياوران 
من را بخوابان 
بر روي جاده ابريشم و در کنار حفره گنجشکي 
لالايي لله از لب هايت اين پيرمرد جوان را به خرناسه ابدي مي برد يا مي براند 
خرناسه در قلمرو خرسي نيست در قلمرو انسان است 
موهاي تو در تارهاي حنجره ام گير کرده اند    از خواب مي پراني ام 
حالا مرا دوباره بخوابان 
در زير آفتاب بخوابان 
از ديگران جدا بخوابان       تنها بخوابان 
ودر کنار حفره گنجشکي بخوابان
و در بهار بخوابان
از پشت سر بيا و ، نگاهم کن     و روز و شب نگرانم باش    آن گاه 
بي دغدغه مرا بميران    اين جا    همين جا 
من اهل هند رفتن و اين حرف ها نيستم تو هند را بياوران اين جا همين جا 
و در بهار      و در کنار حفره گنجشکي 
وقتي که بوي نيمروي تو مي پيچد 
و پارچ آب از يخ تازه شبنم مي گيرد 
اين جا     آري همين جا مرا بخوابان 
رفتم که رفتن من عين رفتن من باشد 
و فرق داشته باشد با رفتن آنديگران
حالا تو فرق روح مرا با ناخن هايت واکن 
من عاشق فرق سرم 
و پارچ آب را بر خاک تازه بريزان    مي بينم    تو را هم مي بينم 
آن سو ترک کنار درخت ايستاده اي    و مي درخشي در اشک 
و بازگشت من است اين به سوي بي بازگشتگي
ديگر نياوراندم او سوي تو 
من را بخوابان 
آيينه را هم بر روي من بخوابان 
اغماي آن سوي مردن چقدر خوب  جزء به جزيي شدن دارد 
حالا من از تو مي روم و تو مي رواني ام 
از هرچه از ، از هرچه با ، از هرچه گرچه ، تو مي رواني ام 
تقسيم من به سوي نيست شدن مثل خواب زبان که در سکوت صداهاست 
حالا به روز حالا به شب حالا به هرچه شب و روز 
و بيست و چار ساعت من يک جا تمام شد 
حالا من مي تراوم دستي مرا به سوي هيچ چيز مي تراواند 
تکرار مي شوند صداهاي خيس تراوش 
حالا کسي مرا مي شاشد بر کهکشان 
شاشي که از تراوش من پاشيده شادا که کهکشان 
من را بخوابان 
من را بياوران 
من مثل شعر تقطيع مي شوم سوي پرنده هاي تطبيقي 
من هيچ چيز را به سوي هيچ در آواز هيچ 
زنبيلي از زبانه زيبايي در کنج حفره گنجشکي      و هيچ 
استخري از طراوت پاشيدن در شيشه شکسته 
حالا ببين چقدر گمشدنم را خميده ام 
مي آوراندم اکنون به سوي خويش 
صافم به شکل ليس که بي حس مي آوراندم 
و ذره مرا در ذره هاي آنديگران فرو کرده حتا خود او هم اين مي گوياند 
از گه گذشته ام حالا به سوي آن چه لجن رابه شکل رنگ به خورشيدمي کشاند،خوابيده ام 
حالا تو هرچه هستي من آن هستم      من را بخوابانم 
و اين لحاف آينه را هم به روي من بخوابان 
و ناگهان صداي گفتن او مي آيد    و مرا مي گوياند 
اين چيزها را که حالا گفتم مي گوياند 
او کيست ؟      آن کسي که مرا مي گوياند ؟ 
من را بخوابان       من را بياوران و بخوابان 
و حالا     بي بازگشتگي ام را کامل کن ديگر نياوران خوابيده ام 
اي آوراننده ! اي آورانندگي من را     ديگر نياوران !

▨
آذر و دی ۱۳۷۲ - تهران
از کتاب خطاب به پروانه ها، صفحه ۱۰۱

رضا براهنی | مرا بخوابان | شعری بر مزار براهنی

▨ نام شعر: امشب (غزلواره‌ی شماره ۱۰)
▨ شاعر: اسماعیل خویی
▨ با صدای: اسماعیل خویی
▨ موسیقی: کیهان کلهر، آلبوم شهر خاموش
▨ نقاشی پرتره‌ی پوستر: اثر امیرمحمد قاسمی‌زاده
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
امشب نمی‌دانم چه باید کرد
امشب کسی در خانه‌ی من نیست
گیرم، برون از من 
تاکِ شب از انگورِ صدها کهکشان پر بار
گیرم خُم مهتاب هم سرشار
من با که نوشم
دُردِ شادی یا غم خود را
وقتی که مستی چون تو
هم‌پیمانه‌ی من نیست؟
دیروزها وقتی که شب می‌شد
من تازه
با صد بامدادِ تازه در جانم
آغاز می‌گشتم
روزِ سیاهِ نابه‌سامان را 
چون خواب تاریک پریشانی
نوردیده
سوی نوازش، سوی آرامش
سوی نگاه و خنده‌ی تو باز می‌گشتم
اما
امشب شبِ بی‌روزنی در من
تنها، تهی، تاریک، گسترده‌ست
امشب نمی‌دانم چه باید کرد
وین تیره‌ی دل‌سرد
با من نمی‌دانی چه‌ها کرده‌ست
با من نمی‌دانی چه‌ها کرده‌ست
با من نمی‌دانی چه‌ها کرده‌ست
▨ 
اسماعیل خویی

اسماعیل خویی | امشب

▨ نام شعر: کهن دیارا
▨ شاعر: نادر نادرپور
▨ با صدای: نادر نادرپور
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
کهن دیارا! دیار یارا! دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم، و گر بمانم کجا بمانم؟

نه پای رفتن نه تاب ماندن، چگونه گویم؟ درخت خشکم
عجب نباشد اگر تبرزن طمع ببندد در استخوانم

در این جهنم، گل بهشتی چگونه روید چگونه بوید؟
من ای بهاران! از ابر نیسان چه بهره گیرم؟ که خود خزانم

به حکم یزدان، شکوهِ پیری مرا نشاید مرا نزیبد
چرا که پنهان، به حرف شیطان سپرده‌ام دل؛ که نوجوانم

صدای حق را سکوت باطل در آن دلِ شب چنان فروکُشت
که تا قیامت در این مصیبت گلو فشارد غم نهانم

کبوتران را به گاهِ رفتن، سرِ نشستن به بام من نیست
که تا پیامی به خطِ جانان ز پای آنان فروستانم

سفینه‌ی دل نشسته در گِل، چراغِ ساحل نمی‌درخشد
در این سیاهی، سپیده‌ای کو؟ که چشم حسرت در او نشانم

الا خدایا، گره گشایا! به چاره‌جویی، مرا مدد کن
بوَد که بر خود دری گشایم، غمِ درون را برون کشانم

چنان سراپا شبِ سیه را به چنگ و دندان در آورم پوست
که صبحِ عریان به خون نشیند بر آستانم، در آسمانم

کهن دیارا، دیار یارا! به عزم رفتن دل از تو کندم
ولی جز اینجا وطن گزیدن، نمی توانم، نمی توانم
▨
نادر نادرپور
تهران - جمعه ۱۹ آبان ۱۳۵۷
___________
این شعر توسط داریوش، خواننده معاصر، اجرا شده است

نادر نادرپور | کهن دیارا

▨ نام شعر: لال‌پرست (کمالِ دار برای من کمال پرست)
▨ شاعر: محمدعلی بهمنی
▨ با صدای: محمدعلی بهمنی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز کبیری
___________
 شدیدا به شما پیشنهاد می‌کنم آلبوم صوتی «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود» را از بیپ تیونز تهیه کنید. این آلبوم شامل ۱۳ غزل ناب، با صدای شاعر است.
___________
در این زمانه‌ی بی های‌و هویِ لال‌پرست
خوشا به حالِ کلاغانِ قیل‌و‌قال پرست

چگونه شرح دهم لحظه‌لحظه‌ی خود را
برای این همه ناباورِ خیال‌پرست؟

به شب‌نشینیِ خرچنگ‌های مردابی
چگونه رقص کند ماهیِ زلال‌پرست

رسیده‌ها چه غریب و نچیده می‌افتند
به پایِ هرزه‌علف‌های باغِ کال‌پرست

رسیده‌ام به کمالی که جز اَنالحق نیست
کمالِ دار برای منِ کمال‌پرست

هنوز زنده‌ام و زنده بودنم خاری است
به تنگ چشمیِ (چشم تنگی) نامردمِ زوال‌پرست
▨
محمدعلی بهمنی
از کتاب شعر: گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود
صفحه‌ی ۱۹
ــــــــ
در خوانشِ شاعر از مصرع آخر، گفته شده «تنگ چشمیِ» ولی در کتاب (چاپ هشتم در اختیار بنده هست) نوشته شده: «چشم تنگی»

محمدعلی بهمنی | لال پرست

چقدر آوازاش خوبن..
از وبلاگ عزیز خصوصی

نوبت عاشقی (آواز بیات ترک، سه گاه)

رقصید
پر زد، رمید
از سر انگشت او پرید
[سکه]
گفتم: خط

پروانهٔ مسین
پرواز کرد
چرخید، چرخید
پرپر زنان چکید؛ کف جوی پر لُجن.

تابید، سوخت فضا را نگاه‌ها
بر هم رسید
در هم خزید
در سینه عشق‌های سوخنه فریاد می‌کشید:
ـ ای یأس، ای امید!

آسیمه‌سر به‌سوی «سکه» تاختیم
از مرز هست و نیست
تا جوی پُر لجن
با هم شتافتیم
آنگه نگاه را به تن سکه بافتیم.

پروانهٔ مسین
آئینه‌وار! بر پا نشسته بود در پهنهٔ لجن!
و هر دو روی آن
خط بود
خطی به‌سوی پوچ، خطی به مرز هیچ

اندوه لرد بست
در قلبواره‌اش
و خنده را شیار لبانش مکید و گفت:
ـ پس . . . آه، نقش شیر!؟
روئید اشک
خاموش گشت.

گفتم:
ـ کُنام شیر لجن‌زار نیست، نیست!
خط است و خال
گذرگاه کرم‌ها
اینجا نه کشتگاه عشق و غرور است
میعادگاه زشتی و پستی‌ست.

از هم گریختیم
بر خط سرنوشت
خونابه ریختیم.
ما هر دو باختیم
ما هر دو باختیم.

میعاد در لجن، شعر و صدای نصرت رحمانی از مجموعه صدای شاعر / در سالروز درگذشت شاعر

Azarakhsh(Khosousi.Com)

(تصنیف دود و عود (اجرای گروه عارف

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

رضا براهنی | زلال

Schahrouz Kabiri

Recent comments

Meyz

Related tracks