▨ نام شعر: آه از آن رفتگان بی‌برگشت
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ موسیقی: قطعه آتشگاه با اجرای کیهان کلهر در کنسرت شهر خاموش
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
(قسمت ابتدایی شعر، در خوانش نیامده است)
...
دانه از آن زمان كه در خاك است
با دلش آفتاب ادراك است

سرگذشتِ درخت می‌داند
رقمِ سرنوشته می‌خواند

گرچه با رقص و ناز در چمن است
سرنوشت درخت، سوختن است

آن درخت كهن منم كه زمان
بر سرم راند بس بهار و خزان

دست و دامن تهیّ و پا در بند
سر كشیدم به آسمان بلند

شبم از بی‌ستارگی، شب گور
در دلم پرتو ستاره‌ی دور

آذرخشم گهی نشانه گرفت
گه تگرگم به تازیانه گرفت

بر سرم آشیانه بست کلاغ
آسمان تیره گشت چون پر زاغ

مرغ شب‌خوان که با دلم می‌خواند
رفت و این آشیانه خالی ماند

آهوان گم شدند در شب دشت
آه از آن رفتگان بی‌برگشت

گر نه گل دادم و بر آوردم
بر سری چند سایه گستردم

دست هیزم‌شکن فرود آمد
در دل هیمه بوی دود آمد

کنده‌ی پیر آتش‌اندیشم
آرزومند آتش خویشم
▨
هوشنگ ابتهاج (متخلص به هـ. ا. سایه)

هوشنگ ابتهاج | آه از آن رفتگان بی‌برگشت (درخت)

ترانه‌سرا: يغما گلرويى
تنظيم كننده: رضا يزدانى
آهنگساز: بابك جوانمرد

Nazanin - Babak Javanmard / نازنين جاى تو خالى - بابك جوانمرد

Dang Show, Ye Shahre Door _  دنگ شو , یه شهر دور

▨ نام شعر: آه آینه ( او را ز گیسوان بلندش شناختند)
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــــ 
او را ز گیسوان بلندش شناختند
 ای خاک! این همان تنِ پاک است؟
 انسان همین خلاصهٔ خاک است؟
وقتی که شانه می‌زد
 انبوهِ گیسوانِ بلندش را
تا دوردستِ آینه می‌راند
 اندیشهٔ خیال‌پسندش را
او با سلام صبح
خندان، گلی ز آینه می‌چید
دستی به گیسوانش می‌برد
شب را کنار می‌زد
 خورشید را در آینه می‌دید
اندیشهٔ بر آمدنِ روز
بارانی از ستاره فرو می‌ریخت
در آسمان چشم جوانش
آنگاه آن تبسمِ شیرین
در می‌گشود بر رخِ آیینه
از باغ آفتابی جانش
 دزدان کور آینه افسوس
 آن چشم مهربان را
 از آستان صبح ربودند
 آه ای بهار سوخته!
 خاکسترِ جوانی
تصویرِ پر کشیدهٔ آیینهٔ تهی
با یاد گیسوان بلندت
 آیینه در غبار سحر آه می‌کشد
مرغانِ باغ بیهده خواندند
هنگامِ گل نبود
▨
هوشنگ ابتهاج مختلص به هـ.ا.سایه
از دفتر آهی و راهی

هوشنگ ابتهاج | آه آینه ( او را ز گیسوان بلندش شناختند)

جبر جغرافیایی

شیرین من بمان مگر این روزگار تلخ
فرهاد خسته را به نگاهی امان دهد
در زلف شب گره بزن آن زلف مست را
شاید شبم به سوی تو راهی نشان دهد
حرفی بزن که عشق به هر واژه گل کند
ما را نصیب دیگری از این زمانه نیست
با من از عاشقانه ترین لحظه ها بخوان
حتی اگر هوای دلی عاشقانه نیست
با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم
با من بخوان تا در هوای تو شب را سحر کنم
با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم
با من بخوان تا در هوای تو شب را سحر کنم با من بخوان

شاید شبی که میبرد افسانه ی مرا
روزی برایم از تو نشانی بیاورد
شاید همین ترانه که بر دوش باد رفت
در جان خسته تاب و توانی بیاورد
با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم
با من بخوان تا در هوای تو شب را سحر کنم با من بخوان
با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم
با من بخوان تا در هوای تو شب را سحر کنم
با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم
با من بخوان تا در هوای تو شب را سحر کنم با من بخوان

خواننده: علیرضا قربانی | ویولون و ویولا: امین عطایی | ویولنسل: مهرداد عالمی | پیانو و آهنگساز: حسام ناصری | میکس و مسترینگ: آرش پاکزاد | ترانه سرا: اهورا ایمان

Single

Asheghane Nist

پاسبان حرم دل
آلبوم دلشدگان
آواز محمدرضا شجریان
ساخته حسین علیزاده

پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم
دیده بخت به افسانه او شد در خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم
...
یارم به یک لا پیرهن خوابیده زیر نسترن
ترسم که بوی نسترن، مست است؛ هشیارش کند
ای آفتاب آهسته نه پا در حریم یار من
ترسم صدای پای تو، خواب است، بیدارش کند

پاسبان حرم دل

شب بود بیابان بود زمستان بود

بوران بود سرمای فراوان بود

یارم در آغوشم هراسان بود

از سردی افسرده و بی‌جان بود


از بهر آن سیمینبر خوشگل

از جسم و جان خود بودم غافل


میکوشیدم بهرش از جان و دل

میبردمش با خود سوی منزل


گیسویش، از باد و باران گشته آشفته

در مویش گویی مروارید غلتان خفته


طی شد راه دشوار، آخر بر من و یار

با بوسه‌ای گرمی به او دادم

با لبهای چون قند، بر رویم زد لبخند

برد آنهمه رنج و غم از یادم

شب بود بیابان بود / با صدای هانی نیرو / ترانه فریدون فرخزاد

Bahare Sorati-meshkat x ratin

دنگ شو - تا بهار دلنشین


گر ز حال دل خبر داری بگو // ور نشانی مختصر داری بگو

مرگ را دانم ولی تا کوی دوست // راه اگر نزدیکتر داری بگو



مولانا



گر چهره بنماید صنم پر شو از او چون آینه

ور زلف بگشاید صنم رو شانه شو رو شانه شو

رو سینه را چون سینه ها هفت آب شو از کینه ها

وآنگه شراب عشق را پیمانه شو پیمانه شو

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن

ای بهار آرزو ! بر سرم سایه فکن

چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر

تا که گلباران شود کلبه‌ء ویران من

اندیشه ات جایی رود وآنگه تو را آن جا کشد

ز اندیشه بگذر چون قضا پیشانه شو پیشانه شو

چون جان تو شد در هوا ز افسانه شیرین ما

فانی شو و چون عاشقان افسانه شو افسانه شو

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن

ای بهار آرزو ! بر سرم سایه فکن

چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر

تا که گلباران شود کلبه‌ء ویران من



قفلی بود میل و هوا بنهاده بر دل‌های ما

مفتاح شو مفتاح را دندانه شو دندانه شو

گر چهره بنماید صنم پر شو از او چون آینه

ور زلف بگشاید صنم رو شانه شو رو شانه شو

تو لیلة القبری برو تا لیلة القدری شوی

چون قدر مر ارواح را کاشانه شو کاشانه شو



گر چهره بنماید صنم پر شو از او چون آینه

ور زلف بگشاید صنم رو شانه شو رو شانه شو

تو لیلة القبری برو تا لیلة القدری شوی

چون قدر مر ارواح را کاشانه شو کاشانه شو

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن

ای بهار آرزو ! بر سرم سایه فکن

چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر

تا که گلباران شود کلبه‌ء ویران من

تا بهار دلنشین

#Prime_Meridian
#pallett_band
#پالت
نصف النهار مبدأ

دلبر بیا بده دستت
به من که شهر بارانیست
در کوچه ای که جز من و تو
هیچ چیز پیدا نیست
ما آخرین سوار خسته ی از جنگ های سخت
ما آخرین قطعات قطار حسرت و درد
ما ایستگاه آخر راه جنون و آزادی
ما زائران نیمه شب بیمناک آبادی
ما شاهدان قصه ای از دشت های کبود
ما ساکنان خسته ی شهر های بی صدا و سرود
نصف النهار مبدأ من چشمهای عاشق خیس
ای خواهش جدید شعر های کهن مرا بنویس
ای هر کجای جهان تو سرزمین مادری ام
اردیبهشت نگاهت و چشم های آذری ات
ای دلبرا که به پایت نشست روح و جان و تنت
ای دلبرا که شبیهت شده است نقشه ی وطنم
ای دلبرا که شکفتی چو گل به پهنه ی دشت
با بودنت که چه خیال ها در سرم نگذشت
با بودنت مرا ببر این بار تا به بهار
با بودنت برای شب تار من چراغ بیار
دستم بگیر و ببر تا دورهای دور سپید
با بودنت برای من از پشت شب سپیده دمید
نصف النهار مبدأ من چشمهای عاشق خیس
ای خواهش جدید شعر های کهن مرا بنویس
ای هر کجای جهان تو سرزمین مادری ام
اردیبهشت نگاهت و چشم های آذری ات

Pallett. نصف‌النهار مبدأ.mp3

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

هوشنگ ابتهاج | آه آینه ( او را ز گیسوان بلندش شناختند)

Schahrouz Kabiri

Recent comments

مي سم

مي سم

n.g

Related tracks