پوران - هفت سین

دیرزمانی‌ست که از کوچه، پارک و جمع‌های خانوادگی دیگر صدای خواندن اشعار محلی کودکانه به گوش نمی‌رسد. اشعاری که در قالب بازی‌های محلی، چیستان، قصه‌های عامیانه، ترانه‌ها و... دریچه‌ای رو به شناختِ خوشی‌ها، غم‌ها، دغدغه‌ها، ترس‌ها، آرزوها، قصه‌ها، اسطوره‌ها و اتفاقات گوناگون در زندگی نیاکانمان بوده. مجموعه «آی بَچَگَل» تلاشی است در حفظ و بازآفرینی اشعار کودکانه گراشی. ایده تولید این مجموعه را فرزانه نادرپور(همسر عزیزم) مطرح کرد.  «غَئک» اولین آلبوم EP از این مجموعه است. ترانه‌های این آلبوم را با هم انتخاب کردیم و تمام طول مسیر را با همفکری همدیگر طی نمودیم. فرزانه معتقد بود این آواها بدون صدای کودکان و مادران گراشی کامل نیست. محمد، فاطمه، پرنیا و یلدا خواهرزاده‌های‌مان با تمام شیطنت و شیرین زبانی‌شان بخش‌هایی را که به آن‌ها محول شده بود، به خوبی اجرا کردند. صغری و گلدسته، مادرهای‌مان در قطعه بادموا که مرثیه‌ای‌ بر کودک از دست رفته است، با چشمانی خیس و دلی خونین بخشی از اشعار محلی‌مان را که به وقت مرگ عزیزی توسط زنان گراشی در مجالس ماتم خوانده می‌شود، اجرا کردند. پدرم مجید، در قطعه «جنبل جم» اجرای فراخوانی کودکان به بازی در کوی و دشت را بر عهده گرفت.
اینEP شامل 4 قطعه می باشد. به زبان گراشی «غَئک» اولین گریه‌ی نوزاد است. اولین آواز موسیقی زندگی. شروع یک قطعه‌ی بلند و یا شاید کوتاه.
 «دادا و خونگه» اولین قطعه‌ی آلبوم، بازآفرینی شعر کودکانه‌ای است که در گذشته به صورت گروهی (بیشتر توسط خواهرها) اجرا و خوانده می‌شده. در این اثر تلاش کردیم فضای تنظیم هم با استفاده از عناصر مورد علاقه کودکان باشد. 
«جنبل جم» اما فضایی مدرن‌تر دارد. با تلفیقی از جز-بلوز با تکیه بر نواها و پرکاشن‌های جنوب ایران، فضایی متفاوت را امتحان کردیم.
«اَتَتَل پیتَتَتَل» شاید معروف‌ترین شعر کودکانه در منطقه جنوب استان فارس باشد که در هر ناحیه‌ای با وجود تشابهات فراوان، بعضی ابیات آن متفاوت خوانده می‌شود، با این حال ساختار کلی آن همچنان بدون تغییر باقی مانده است. برای این اثر نیز تلاش کردیم که فضایی ریتمیک ایجاد کنیم. 
«باد مَوا» اما قطعه ای دردآور ‌است. هر کس که تا کنون عزیزی از دست داده باشد این نواها برایش آزاردهنده خواهد بود. سوز ناله‌ی مادران داغدیده به همراه ناله‌ی نی انبون ناخن بر دل خواهد کشید. بخش اول ترانه‌ایست فولکلور که به دلیل کوتاه بودنش، بخش دوم آن توسط همسرم و من سروده و به شعر اصلی اضافه شد. در بخش سوم این اثر، سعی کردیم ادای دینی کنیم به نواهای حزن‌انگیز محلی‌مان در «پُرسه». 
در پایان تشکر ویژه داریم از خانواده‌هایمان و نونهالان هنرمند: یلدا تمیز، محمد بازرگانی، پرنیا آتشفشان، فاطمه بازرگانی، اساتید عزیز عبدالعلی صلاحی، مهدی جباری از «بنیاد پژوهشی *دانشنامه کهن پارسیان جنوب*»، محمد حسن روستاییان، امین پیشه ور و همه‌ی عزیزانی که به هر نحوی در به ثمر نشستن این اثر یار و همراه ما بودند. 
این EP پس از 2 سال انتظار بالاخره در تاریخ 12 اسفند 1400 مجال انتشار یافت.

Janbal jam

▨ نام قطعه: ای شاعر نسلی تهیدست (برش دوم از شعر بلند اسماعیل)
▨ شاعر: رضا براهنی
▨ با صدای: رضا براهنی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
تقدیم‌نامه‌ی شاعر: تقدیم به خاطره‌ی مخدوش دوستم اسماعیل شاهرودی [آینده] که در پاییز شصت در تهران مُرد
ــــــــــــــــــــــــ
ای شاعر نسلی تهی‌دست!
گورت کجاست تا {تا که} به مدد عشق تو را از اعماق آن بیرون بکشم {کشم}؟
ای اسماعیل! ای برادر من! بلند نشو از رختخوابت
یادت صبحانه‌ایست که در روز اول انقلاب خوردم
...
ای که واژه‌ها را هم یک‌یک و هم دسته‌دسته فراموش کردی
تو را به خدا، بلند نشو از رختخوابت
-مثل آسمانی که پرنده‌هایش {پرندگانش} را فوج به فوج فراموش می‌کند
مثل شبی که ستاره‌هایش {ستارگانش} را فراموش می‌کند-
بلند نشو از رختخوابت
ای پدر زخمی کبوترهای گریان ایران
{ای پدر زخمی پرندگان گریان آسمان ایران}
...
ای تبعید شده از شانه‌ی سوخته‌ی کویر به روسپی‌خانه‌ی تهران!
تهران، تو را، پیش از آن که بمیری به گوری گمنام بدل کرد
بلند نشو از رختخوابت
اما به من بگو: گورت کجاست تا ابریشمی از کلمات بر آن بریزم
...
▨
رضا براهنی
بهمن ۱۳۶۰ تا فروردین ۱۳۶۱ – تهران
از کتاب «شعر بلند اسماعیل»
ـــــــــــــــــ
تذکر: فقط بندهایی از بخش ابتدایی شعر بلند اسماعیل، به انتخاب من تنظیم شده است.
ـــــــــــــــــ
پی‌نوشت: متن شعر منطبق بر خوانش شاعر است و با نسخه‌ی چاپ شده در کتاب، تفاوت‌هایی دارد. شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.

رضا براهنی | شاعر ِ نسلی تهیدست (برش دوم)

پیش از آن‌که واپسین نفس را برآرم،
پیش از آن‌که پرده فرو افتد،
پیش از پژمردن آخرین گل،
برآنم که زندگی کنم.
برآنم که عشق بورزم.
برآنم که، باشم.
 
در این جهان ظلمانی،
در این روزگار سرشار از فجایع،
در این دنیای پُر از کینه،
نزد کسانی که نیازمند منند،
کسانی که نیازمند ایشانم،
کسانی که ستایش انگیزند،
تا دریابم؛
شگفتی کنم؛
باز شناسم؛
که‌ام؟
که می‌توانم باشم،
که می‌خواهم باشم،
تا روزها بی‌ثمر نماند،
ساعت‌ها جان یابد،
لحظه‌ها گران‌بار شود،
هنگامی که می‌خندم،
هنگامی که می‌گریم،
هنگامی که لب فرو می‌بندم،
 در سفرم به سوی تو،
به سوی خود،
به سوی خدا،
که راهی‌ست ناشناخته
پُر خار، ناهموار،
راهی که ـ باری ـ
در آن گام می‌گذارم،
که قدم نهاده‌ام،
و سر بازگشت ندارم.
بی‌آنکه دیده باشم شکوفایی گل‌ها را،
بی‌آنکه شنیده باشم خروش رودها را،
بی‌آنکه به شگفت در آیم از زیبایی حیات.

اکنون مرگ می‌تواند فراز آید.
اکنون می‌توانم به راه افتم.
آکنون می‌توانم بگویم که:
«زندگی کرده‌ام.»

_______________________________
 " مارگوت بیگل - دکلمه احمد شاملو "

احمد شاملو  _ پیش از آنکه واپسین نفس را برآرم

گرگ
آهنگساز و آواز: ناصر منتظری
گیتار و تنظیم: آرش رئیسی
ترانه‌سرا: مسعود اعتمادی قشمی
ضبط، میکس و مسترینگ: آرکا سلیمی
کاور آرت: حسن بردال

مالَک: در بندرعباس قدیم و در بازی گرگم به هوا یا گرگا، «مالَک» محلی بود از پیش تعیین‌شده، گاه یک درخت، یک دیوار، یک ستون و غیره که بازیکن‌ها در آنجا از دست گرگ در امان بودند. تا زمانی که دست بچه‌ها با مالَک در تماس بود گرگ بازی نمی‌توانست آنان را بگیرد.

گرگ : ناصر منتظری | Wolf : Naser Montazeri

▨ نام شعر: آه عشق ورزیدم
▨ شاعر: سیمین بهبهانی
▨ با صدای: سیمین بهبهانی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
_________
آه! عشق ورزیدم با چگونه حیوانی
در چگونه کابوسی با چگونه هذیانی:

خواب بود و بیداری، اشتیاق و بیزاری
در جدال و آمیزش دستی و گریبانی

نفرت و محبت بود، انزجار و لذّت بود
با غزال خوش‌نقشی مرده در بیابانی.

وای! حال قی دارم- تا چه شد که در مستی
آبِ گند نوشیدم در بلور فنجانی.

تاب شعله می‌شاید تا پلید پالاید
تن فکندنم باید در تنور سوزانی.

کاش مار می‌گشتم، پوست‌وار می‌هشتم
می گریختم از خود با تن درخشانی.

آه، نه! که شمشیری زنگ خورده را مانم
با خلاف ممزوجی، از غلاف عریانی

می گریزم اما تن پیش می‌دود با من
تن من است و من از تن خسته‌ای، گریزانی...

آه! عشق ورزیدم، سکّه را دو رو دیدم:
روی، نقش جبریلی، پشت، شکل شیطانی.
▨
سیمین بهبهاتی

سیمین بهبهانی | آه عشق ورزیدم

غزلی از حافظ
با صدای منوچهر انور
نوروز ۱۴۰۴

نوبهار است در آن کوش که خوش‌دل باشی
که بسی گُل بدمد باز و تو در گِل باشی
چنگ در پرده همین می‌دهدت پند ولی
وعظت آن گاه کند سود که قابل باشی
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
در چمن هر ورقی دفتر حالی دگر است
حیف باشد که ز حال همه غافل باشی
گر چه راهی‌ست پر از بیم ز ما تا بر دوست
رفتن آسان بود ار واقفِ منزل باشی
نقد عمرت ببرد غصهٔ دنیا به گزاف
گر شب و روز در این قصهٔ مشکل باشی
حافظا گر مدد از بخت بلندت باشد
صید آن شاهد مطبوع‌شمایل باشی


نوبهار است - منوچهر انور

محمد صالح علا - سایه ها - قسمت دوم

تصنيف نگارا  - خواننده پريسا -  آلبوم ترانه ها

نگارا - پريسا

تصویر کاور کاری ست مشترک از معصومه ذاکری، سروش شکوریان فرد، بابک اسماعیلی

واکَس چه

شعرهای رودکی
مجموعه صدای هشت
صدای: منوچهر انور
آواز: پری زنگنه
موسیقی متن:‌ فریدون شهبازیان
طراح روی جلد: فرشید مثقالی
خط: مصطفی اوجی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ـ ۱۳۵۲

،شعر: رودکی، صدای: منوچهر انور، موسیقی :‌ فریدون شهبازیان،  آواز: پری زنگنه

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

سیمین بهبهانی | آه عشق ورزیدم

Schahrouz Kabiri